توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل میرزا صادق آقا تبریزی ۸۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل میرزا صادق آقا تبریزی ۸۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل میرزا صادق آقا تبریزی ۸۱ اسلاید در PowerPoint :

میرزا صادق‌آقا تبریزی

تبریزی، میرزاصادق آقا، فقیه امامی و اصولی و ادیبِ مبارز آذربایجان در قرن چهاردهم است.

فهرست مندرجات

۱ – مشخصات
۲ – منزلت علمی
۳ – مکتب معنوی و اخلاقی
۳.۱ – دیدگاه علامه امینی
۴ – مکتب اخلاقی و تربیتی
۵ – حوادث عصر مجتهد تبریزی
۶ – حوادث سیاسی
۷ – داستان تبعید
۷.۱ – دیدگاه امام خمینی
۸ – فعالیت سیاسی
۹ – وفات
۱۰ – شاگردان
۱۱ – فرزندان
۱۲ – تألیفات
۱۳ – فهرست منابع
۱۴ – پانویس
۱۵ – منابع

مشخصات

در سال ۱۲۷۴ ه .ق در شهر تبریز در خانواده ای روحانی کودکی پا به عرصه وجود گذاشت و صادق نام گرفت پدر وی میرزا محمدآقا معروف به مجتهد کوچک خود صاحب کمال و عالمی فرزانه بود و در خطه آذربایجان نام‌آور و به علم و فضل شهرت داشت. صادق در دامن چنین خانواده ای سنین کودکی اش سپری شد و روز بروز رشد کرد. وی در اوان نوجوانی وارد مدرسه علوم دینی گردید و تحصیلات ابتدایی را که شامل آشنایی با ادبیات، قرآن و سطح ابتدایی فقه و اصول بود فرا گرفت و ۱۸ بهار از عمرش در این سامان سپری شد.

[۱] تبریزی خیابانی، علی، کتاب علماء معاصرین، ج۱، ص۱۵۳، چاپ سنگی تهران ۱۳۶۶.

تا اینکه در سال ۱۲۸۸ ه .ق به حوزه علمیه نجف هجرت کرد و مدت اقامت او در نجف اشرف ۲۴ سال طول کشید. و این مدت پربارترین دوره زندگی این عالم فرزانه بشمار می رود. شخصیت علمی و معنوی آقامیرزا صادق در این دوره از تاریخ زندگی‌اش شکل می گیرد و استعداد و روح تشنه او به دانش و معنویت به بار نشسته و سیراب می گردد و به قله اجتهاد دست می یابد. اساتیدی که آیت‌الله میرزا صادق تبریزی در دوره های مختلف تحصیل از آنها بهره برده است عبارتند از: آیات بزرگوار
۱- شیخ حسین اردکانی (متوفای ۱۳۰۵ ه .ق)
۲- ملامحمدفاضل ایروانی (متوفای ۱۳۰۶ ه .ق)
۳- محمد فاضل شربیانی (متوفای ۱۳۲۲ ه .ق)
۴- محمدحسن مامقانی (متوفای ۱۳۲۳ ه .ق)
۵- شیخ هادی طهرانی (متوفای ۱۳۲۱ ه .ق) بوده اند.

[۲] آقابزرگ طهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلام الشیعه، جزء۱: نقباءالبشر فی القرن الرابع عشر، قسم ۲، ص۸۷۳، مشهد ۱۴۰۴.

تبریزی در کربلا نیز در مجلس درس ملاحسین اردکانی حاضر می‌شد.

[۳] آقابزرگ طهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلام الشیعه، جزء ۱: نقباءالبشر فی القرن الرابع عشر، قسم ۲، ص ۸۷۳ ـ۸۷۴، مشهد ۱۴۰۴.

[۴] حرزالدین، محمدبن علی، معارف الرجال فی تراجم العلماء و الادباء، ج۱، ص۳۷۵، قم ۱۴۰۵.

[۵] ثقهالاسلام تبریزی، علی بن موسی، مرآه‌الکتب، ج۳، ص۱۰، چاپ محمدعلی حائری، قم ۱۴۱۴ـ ۱۴۲۰.

[۶] تبریزی خیابانی، علی، کتاب علماء معاصرین، ج۱، ص۱۵۳، چاپ سنگی تهران ۱۳۶۶.

وی بعد از فراگیری علوم گوناگون، در فقه و اصول به درجه اجتهاد رسید و حلقه درسی تشکیل داد. در درس وی شاگردان بسیاری حاضر می‌شدند.

[۷] تبریزی خیابانی، علی کتاب علماء معاصرین، ج۱، ص۱۵۴، چاپ سنگی تهران ۱۳۶۶.

منزلت علمی

پس از فراغت از تحصیل هر چند آیت‌الله تبریزی در راس امور دینی مردم و مرجعیت عملا اوقاتش صرف تبلیغ و ترویج احکام دینی اسلام سپری می گشت لکن اشتغال به این گونه امور وی را از تدریس و تحقیق و تالیف بازنداشت و ایشان توانست در کنار این فعایت همچنان به کار علمی خویش ادامه دهد. کتب و آثاری ارزشمند از ایشان در دسترس است.
تبریزی، پس از حدود ۲۴ سال اقامت در نجف، به زادگاهش بازگشت و مرجعیت آذربایجان را بر عهده گرفت.

[۸] تبریزی خیابانی، علی، کتاب علماء معاصرین، ج۱، ص۱۵۳ـ۱۵۴، چاپ سنگی تهران ۱۳۶۶.

[۹] امین، سیدمحسن، اعیان‌الشیعه، ج۷، ص۳۶۶.

وی به مشکلات مردم توجه داشت و درصدد رفع آن‌ها برمی آمد.

[۱۰] کسروی، احمد، تاریخ مشروطه ایران، ج۱، ص۱۴۸، تهران ۱۳۶۳ ش.

[۱۱] کسروی، احمد، تاریخ مشروطه ایران، ج۱، ص۱۸۴ـ۱۸۹، تهران ۱۳۶۳ ش.

در جریان مهاجرت ارمنیان به تبریز در وضعی رقت بار ( زمستان ۱۲۹۹ ش)، تبریزی با موعظه و یادآوری وظایف مسلمانان سبب شد تا مردم تبریز ضمن استقبال گرم از مهاجران، مبلغ بسیاری نیز به ایشان کمک کنند.

[۱۲] هدایت، مهدی‌قلی، خاطرات و خطرات، ج۱، ص۳۲۲، تهران ۱۳۶۳ش.

[۱۳] رائین، اسماعیل، ایرانیان ارمنی، ج۱، ص۱۴۵، تهران ۱۳۵۶ ش.

این امر نفوذ او در مردم و محبوبیتش را نشان می‌دهد.

مکتب معنوی و اخلاقی

چنانچه زندگی علمی و دانش و فضل آیت‌الله مجتهد تبریزی در این فرصت نمی‌گنجد پرداختن به ویژگی‌های روحی و اخلاقی وی نیز فرصت بیشتری می‌طلبد و ابعاد گوناگون زندگی ایشان را نیز نمی‌توان در این مختصر بیان کرد. رفتار و کردار این مرد بزرگ در طول زندگی خویش بویژه در دوران مرجعیت و زعامت در آذربایجان و نفس قدسی وی در تبلیغ و ترویج احکام اسلام بسیار مؤثر بود و ایشان در ایجاد جامعه دینی و مذهبی در آن خطه نقش بسیار عمده داشتند با وجود سپری شدن بیش از نیم قرن از رحلت ایشان هنوز هم یاد آیت‌الله میرزا صادق تبریزی در بین مردم خطه آذربایجان زنده است و از زندگی این عالم وارسته که زندگی زاهدانه و سلوک عارفانه ای داشته با احترام و عظمت یاد می شود.
تبلیغ و ترویج احکام اسلامی و همچنین رهبری مردم در آن روزگار آشفته بازار فرقه‌گرایی و تفرقه‌افکنی خود صحیفه بلندی از بزرگی و عظمت روحی یک انسان وارسته چون حضرت ایشان است که باید خود جداگانه به عنوان الگوی حیات برای همه انسان‌های پیشرو در هدایت و رستگاری جوامع بشری نگاشته و ارائه گردد. یکی از ویژگی‌های این انسان وارسته و عالم فرزانه این است که او در عین اینکه آیه‌های عرفان و زهد را به تفسیر می‌نشیند به جامعه‌ای نیز می‌اندیشد که زمینه‌ای تکاملی و رشد و تعالی را برای بشر فراهم می آورد یعنی مبنای پیوند دین و سیاست از نظر آیت‌الله میرزا صادق‌آقا تبریزی که به جهت همین هدف و ادای خویش و نیز تن به مرارت و سختی می دهد این است که معرفت و سلوک راه خدا و عمل به احکام الهی در سایه حاکمیت نظام عدل و انصاف است که تحقق و شکوفایی پیدا می کند و نتیجه بخش می گردد و الا در غیر این صورت به دین بیش از حد شعار، میدان فعالیت داده نخواهد شد و به مرور همه عرصه‌ها بر روی آن تنگ‌تر خواهد شد.

دیدگاه علامه امینی

در این نوشتار بجاست ما سخن کوتاه کنیم و ابعاد شخصیتی وی را در زمینه‌های گوناگون در نوشته‌های بزرگانی چون علامه امینی بخوانیم که می‌نویسد: او یکی از چهره‌های درخشان تشیع و از جمله دانشمندان متشخص امامیه است که در آذربایجان به مرجعیت تقلید رسید و سال‌ها صاحب ریاست و زعامت دینی گردید. زعیمی که در اداره امور حسن تدبیر و در قضاء و داوری دادگری و در اظهار نظر ثبات و پایداری و استواری نشان می‌داد.
برای اصلاح جامعه برنامه‌هایی پیشرفته ارائه می‌نمود او همواره با هوشیاری و دوراندیشی و تحمل مشتقات و مرارت‌ها مردم را رهبری می‌کرد و در مبارزه با کفر و الحاد از سختی‌ها و تلخی‌ها نمی‌هراسید و پیوسته با پند و اندرز و سخنان گیرا و نافذش بار مسؤولیت را به دوش می‌کشید.
همچنین در احسن‌الودیعه آمده است: آقا میرزا صادق یکی از علمای بزرگ ایران و از جمله مراجع تقلید شیعه امامیه در عصر حاضر است که صاحب ریاست عامه و مرجعیت تام است و حکومت ایران به دنبال انقلابی که در شهر تبریز رخ داد وی را به برخی بلاد تبعید نمود.
سیدحسن امین نیز از او به بزرگی یاد کرده می نویسد: او فقیهی بود مجتهد، مرجع تقلیدی محبوب، انسانی زیباروی و نیکو معاشرت بود، واعظ و سخنوری دارای سعه صدر و قریحه شعر بوده است…

مکتب اخلاقی و تربیتی

آیت‌الله مجتهد تبریزی در عرصه‌های مختلف زندگی پیشتاز بود و عمر خویش را در خدمت به جامعه دینی سپری ساخت. او همان‌گونه به سرنوشت جامعه می‌اندیشید، دغدغه رشد و تعالی امت اسلامی را داشت و همچنین سخت نگران اوضاع اسفبار اقتصادی و فقر و بدبختی مردم زمان خویش بود. او یکه و تنها برای سامان‌دادن به وضع مردم در زمینه‌های مختلف قامت قیام بست. در شهر تبریز معروف است که می‌گویند خانه آقا میرزا صادق به روی همه باز بود. پناهگاهی بود برای فقرا و نیازمندان، و پایگاهی برای دردمندان و اندیشه‌وران که به دین و مصالح مسلمین می‌اندیشیدند. همچنین دیوانی برای حل مشکلات مردم.
در زندگی آیت‌الله تبریزی دو ویژگی بسیار برجسته وجود داشت، نخست اینکه ایشان بسیار سخت‌کوش و در اهداف دینی خویش استوار بودند. دوم عشق و علاقه ایشان به مردم، و به عبارتی وجهه مردمی ایشان بود. به نوشته محمد مجتهدی، «… حاج میرزا صادق‌آقا پس از رحلت حاجی میرزا حسن مجتهد، از حیث نفوذ و وجهه در درجه اول واقع شد چنانچه در شب عید فطر مردم از نصف شب به مسجد او می رفتند و برای خود جا می‌گرفتند، تا در نماز عید ایشان شرکت کنند.
ملاعلی خیابانی نیز که محضر این بزرگوار را درک کرده است می نویسد: چنان صاحب حزم (هوشیار) بود که کسی نمی‌توانست در امری به ایشان دخالت و غلبه بنماید و نطق نمی‌کرد مگر به چیزی که نفع ببخشد برای مردم در دین و دنیای ایشان… . همچنین آقابزرگ تهرانی می نویسد: او وجود خویش را وقف تدریس، نشر احکام و سودرسانی و رفع نیاز نیازمندان و مبارزه با بدعت‌ها، بی‌دینی‌ها و پاسداری از مقدسات دین و جهان اسلام کرد. و در این راه با سختی‌ها و مرارت‌های زیادی روبه رو گردید و تحمل کرد. که کوه تحمل آن را نداشت.

حوادث عصر مجتهد تبریزی

در زمان مرجعیت مجتهد تبریزی اسلام به طور کلی دین مشکلات زیادی داشت از یک سو توطئه همه جانبه دشمنان اسلام هر روز گسترده‌تر می‌گردید و پیکره جهان اسلام را تجزیه و پاره پاره می‌کرد و از سوی دیگر تهاجم گسترده فرهنگی دشمن بر علیه دین بود که با همه توان، تلاش در نابودی ارزش‌های دینی و اسلامی در جوامع اسلامی بخصوص در جامعه دینی ایران داشت. عالمان دینی روز را شب و شب را صبح می‌کردند در حالی که درگیر فرقه‌ها و گروهک‌های دینی بودند که قارچ‌گونه از گوشه و کنار این کشور سربلند کرده و دامن دین را لکه دار می‌ساختند یک روز وهابیت بود که از دین تفسیر غلط به جامعه عرضه می‌کرد و موجب رویگرداندن قشر روشنفکر از دین می‌گردید، یک روز بهائیگری قد علم می‌کرد و جوانان این مرز و بودم را به دام فساد می‌کشاند و یک روز غرب‌گرایی و غرب‌ستایی با هزاران حیله و نیرنگ به بی‌هویتی این مردم می‌اندیشید و این مسائل برای عالم دینی چون آیت‌الله مجتهد تبریزی سخت و طاقت فرسا بود.

حوادث سیاسی

در اوائل قرن سیزدهم ه .ق ایران حوادث و وقایع تلخ و شیرین زیادی به خود دیده است. جریان مشروطیت که در نیمه اول این قرن در ایران مطرح گردیده و به ظاهر نیز به پیروزی رسید عامل جریانات بسیار زیادی گردید. از همان دوره پیروزی مشروطیت به خلع فرزندان قاجار از حکومت انجامید و زمینه برای به قدرت رسیدن عوامل بی ریشه تر و نوکران گوش به فرمان استعمارگران در ایران فراهم شد. جریانات مهمی در این سرزمین شکل گرفت. با شهادت شیخ فضل‌الله نوری به اتهام مخالفت با مشروطه آن هم با ده‌ها حیله و نیرنگ آسیب زیادی متوجه حوزه‌های علمیه و مراجع تقلید گردید. دشمنان دین از یک سو تلاش کردند فرمان شهادت آیت‌الله شیخ نوری را به علمای پیشرو مشروطه نسبت داده و موجب تفرقه در بین آیات و بزرگان مراجع گردند و از سوی دیگر قصه جدایی دین از سیاست را ساخته و زمینه انزوای دین و کناره گیری علمای دین از سیاست را فراهم آوردند.
رضاخان درسال ۱۲۹۹ ه .ش (مطابق ۱۳۳۹ قمری) با راهنمایی و فراهم‌ساختن زمینه توسط عوامل بیگانه به خصوص بریتانیا دست به کودتا زد و بسیاری از عناصر روشنفکر دینی را دستگیر و سر به نیست کرد و به زودی یعنی در سال ۱۳۰۴ ه .ش با قانونی‌خواندن خود به عنوان شاه ایران دست به اجرای برنامه‌های استعمار زد.
وی که به فرمان اجانب و مامور زمینه سازی برای ورود فرهنگ بیگانه به کشور بود از دین و حوزه‌های علمیه آغاز کرد. کشاندن طلاب علوم دینی از مدارس علمی به سربازخانه ها و دستبرد به فرهنگ دیرینه این ملت و تبدیل لباس‌های سنتی ایران به لباس‌های مد روز غرب و به مرور زمان ظهور بانوان با کلاه و برهنه در خیابان‌ها و جمع‌آوری چادر و حجاب‌های زنان نیز در راستای همین اهداف شوم انجام می گرفت.

داستان تبعید

در جریان قلع و قمع حوزه‌های علمیه و دستگیری و کشاندن طلاب علوم دینی به پادگان‌ها و از طرفی جریان کشف حجاب که عملا با حضور خانواده رضاخان در مجامع عمومی بدون حجاب از سال ۱۳۰۷ آغاز گردید و بالاخره چند سال طول نکشید که به طور رسمی در همه ایران اجرا گردید مراجع و عالمان بزرگ دینی به پاسداری از این ارزش اسلامی برخاسته و مبارزه‌ای گسترده با دولت را آغاز کردند علمای قم، علمای شیراز، علمای مشهد و اصفهان و علمای تهران و تبریز هر کدام با اجرای راهپیمایی‌ها و تجمعات مردم را از هجوم گسترده دشمن آگاه ساخته و