توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل میرزا حسین نوری ۶۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل میرزا حسین نوری ۶۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل میرزا حسین نوری ۶۵ اسلاید در PowerPoint :

میرزا حسین محدث نوری

پاورپوینت کامل میرزا حسین نوری ۶۵ اسلاید در PowerPoint، محدث و رجالی بزرگ و چهره سرشناس علمای شیعه در قرن چهاردهم هجری به شمار می‌آید. او در هیجده شوال ۱۲۵۴ ق در روستای یالو، از روستاهای اطراف شهرستان نور در استان مازندران، چشم به دنیا گشود.

فهرست مندرجات

۱ – دوران کودکی
۲ – دوران جوانی
۳ – ازدواج
۴ – سفرها
۴.۱ – سفر به عراق
۴.۲ – سفر حج
۴.۳ – دیگر هجرت‌ها
۵ – شخصیت علمی
۶ – برنامه زندگی
۷ – احیای پیاده روی زیارت امام حسین
۸ – اساتید
۹ – آثار ماندگار
۱۰ – شاگردان
۱۱ – صدور اجازنامه
۱۲ – وفات
۱۳ – واقعه عجیب از محدث نوری
۱۴ – عناوین مرتبط
۱۵ – پانویس
۱۶ – منبع

دوران کودکی

هنوز هشت سال او تمام نشده بود که غبار یتیمی بر چهره او نشست و پدر بزرگوار خود را که از علمای آن سامان بود، از دست داد. حسین در خانواده‌ای اهل علم به دنیا آمده بود. لذا علاقه ای وافر به علم و دانش و سلسله جلیل روحانیت داشت. از همان کودکی به درس فقیه بزرگ آن دیار، مولا محمد علی محلاتی، رفت و علم و دانش را از محضر آن عالم بزرگ فرا گرفت.

دوران جوانی

میرزا در آغاز جوانی به شهر تهران سفر کرد تا از علمای بزرگ آن شهر نیز بهره‌مند گردد. او در مجلس درس عالم جلیل شیخ عبدالرحیم بروجردی حاضر شد و از خرمن علم و دانش آن دانشمند بزرگ خوشه چید.

ازدواج

محدث نوری با دختر استاد خود شیخ عبدالرحیم بروجردی ازدواج کرد.
وی با وصلت با خانواده‌ای روحانی و اهل علم، شرایط را برای پیشرفتهای بزرگ علمی خود مهیا ساخت، چرا که همسر او در خانواده‌ای اهل علم تربیت شده بود و می‌توانست شریک و همراهی مهربان برای همسر دانشمند خود باشد.

سفرها

سفر به عراق

علامه نوری در سال ۱۲۷۳ هجری یعنی در ۱۹ سالگی عازم نجف اشرف شد. او که رونق علم و دانش را در آن شهر دیده بود تصمیم به اقامت در حوزه علمیه بزرگ نجف گرفت تا از مجلس علمای بزرگ آن حوزه نیز بهره مند گردد.
او چهار سال در آن شهر ماند و پس از آن به ایران بازگشت. محدث نوری که تشنه علوم و معارف آل محمد صلوات‌الله‌علیهم‌اجمعین بود و حوزه علمیه بزرگ و پر رونق نجف و کربلا را در آن زمان دیده بود یکسال بیشتر نتوانست در ایران باقی بماند و در سال ۱۲۷۸ هجری دوباره به عراق بازگشت. وی در شهر کربلا به محضر درس عالم بزرگ شیخ عبدالحسین تهرانی مشهور به شیخ العراقین رفت و سفری به شهر کاظمین داشت که مدت دو سال در آنجا ماند. وی مسافرتهای فراوان دیگری نیز انجام داد.

سفر حج

محدث نوری در سال ۱۲۸۰ هجری در ۲۶ سالگی به حج مشرف شد و به زیارت خانه خدا و ائمه معصومین بقیع و حرم رسول الله صلوات‌الله‌علیهم‌اجمعین در مدینه نایل آمد.

دیگر هجرت‌ها

او به نجف اشرف بازگشت و در درس دانشمند فرزانه، شیخ مرتضی انصاری حاضر شد، اما چند ماهی بیش فرصت استفاده از آن عالم بزرگ را نیافت چرا که شیخ انصاری در سال ۱۲۸۱ هجری وفات یافت.
محدث نوری در سال ۱۲۸۴ به قصد زیارت امام رضا علیه‌السّلام عازم مشهد مقدس شد و به ایران آمد.
دو سال بعد در سال ۱۲۸۶ به عراق بازگشت که در آن سال استاد بزرگش شیخ عبد الحسین تهرانی نیز وفات کرد.
شیخ عبد الحسین تهرانی اولین کسی بود که به محدث نوری اجازه روایت داده بود.
محدث نوری پس از آن، دوباره به زیارت خانه خدا رفت و بعد از بازگشت به عراق، پای درس میرزای شیرازی حاضر شد.
چون میرزای شیرازی در سال ۱۲۹۱ به سامرا مهاجرت کرد و قصد اقامت در آن شهر نمود محدث نوری نیز در سال بعد همراه دیگر استادش فتحعلی سلطان آبادی و دامادش شیخ فضل الله نوری به سامرا مهاجرت کرد تا از محضر استاد خود میرزای شیرازی بهره برد.
بعد از آن دوباره توفیق زیارت خانه خدا و سپس در سال ۱۲۹۷ زیارت امام رضا علیه‌السّلام در مشهد مقدس نصیبش شده در سال ۱۲۹۹ نیز برای چهارمین و آخرین بار به زیارت خانه خدا مشرف شد و بعد از آن به سامرا بازگشت و تا سال ۱۳۱۲ در آن شهر باقی ماند و ملازم استاد خود میرزای شیرازی شد.
محدث نوری در سال ۱۳۱۴، دو سال پس از وفات میرزای شیرازی، به نجف اشرف بازگشت و تا آخر عمر در آن شهر باقی ماند.

شخصیت علمی

محدث نوری یکی از کم نظیرترین چهره‌های علمی است که در این عصر پا به عرصه وجود نهاد. او نشانه‌ای از نشانه‌های الهی بود و شگفتی‌های فراوانی در نهادش نهفته بود. محدث نوری از دانشمندان بزرگی بود که در میان علمای شیعه درخشید و عمر ارزشمند خود را صرف خدمت به دین و مذهب نمود. حیات او صفحه‌ای نورانی از اعمال صالح بود و با تالیفات گرانقدر خود جاودانگی را برای همیشه به یادگار نهاد و همه نویسندگان و مورخان را ملزم به اعتراف به فضل و دانش خود کرد.
علامه نوری عمر خود را وقف خدمت به علم کرد و غیر از بحث و جستجو و تحقیق به چیز دیگری نپرداخت. اخبار و روایات گوناگون را جمع آوری کرد و احادیث مختلف را هماهنگ ساخت و آثار پراکنده را به نظم درآورد و توفیق و یاری و خواست خداوند هم به همراه او بود.
هر بیننده‌ای با نظر به نوشته‌های محدث نوری می‌یابد که خداوند او را مشمول الطاف خاص و عنایت خود قرار داده و گنجینه‌ای گران‌بها را برایش نگه داشته بود که حتی علمای بزرگ قبل و قدمای اصحاب نیز به آنها دست نیافته بودند.
گویا خداوند او را برای حفظ آثار و سخنان گهربار آل محمد علیهم‌السّلام آفریده است «ذلک فضل الله یؤتیه من یشاء و الله واسع علیم».

برنامه زندگی

محدث نوری (اعلی الله مقامه) پیوسته ملتزم به وظایف شرعی بود و برای هر ساعتی از شبانه روز برنامه‌ای داشت که از آن تخلف نمی‌کرد.
شاگردش آقا بزرگ تهرانی برنامه زندگی وی در نجف اشرف را این گونه بیان می‌فرماید:
زمان نوشتن وی بعد از نماز عصر تا هنگام غروب بود و زمان مطالعه وی بعد از نماز عشا تا هنگام خواب بود.
او همیشه با وضو می‌خوابید و شب‌ها هم کم می‌خوابید، دو ساعت قبل از طلوع فجر بیدار می‌شد و وضو می‌گرفت. یک ساعت قبل از طلوع فجر به حرم حضرت امیرمؤمنان علی علیه‌السّلام مشرف می‌شد و این برنامه در زمستان و تابستان ادامه داشت.
او پشت «در قبله» می‌رفت و نماز شب می‌خواند تا سید داود نائب، کلید دار حرم، می‌آمد و در را باز می‌کرد و محدث نوری اولین کسی بود که وارد حرم می‌شد.
او به سید داود در روشن کردن چراغهای حرم کمک می‌کرد آنگاه بالای سر ضریح حضرت می‌ایستاد و زیارت می‌خواند. بعد از طلوع فجر نماز صبح را به جماعت اقامه می‌کرد و تا هنگام طلوع خورشید به تعقیبات نماز و دعا می‌پرداخت.
بعد از آن به کتابخانه بزرگ خود می‌رفت. آن کتابخانه شامل هزاران جلد کتاب نفیس و نسخه‌های خطی ارزشمند و گران‌بها و کم‌نظیر و یا منحصر به فرد بود. او به جز به هنگام ضرورت از کتابخانه خارج نمی‌شد. بعد از ساعتی برخی از شاگردانش مانند علامه شیخ علی بن ابراهیم قمی و شیخ عباس قمی، صاحب مفاتیح الجنان و مولی محمدتقی قمی برای تصحیح و مقابله و نگارش و یا نسخه برداری به کمک او می‌آمدند.
بعد از پایان کار کمی غذا می‌خورد و استراحت می‌کرد و بعد، نماز ظهر را در اول وقت می‌خواند و بعد از نماز عصر، دوباره همان برنامه را ادامه می‌داد.
روزهای جمعه برنامه او تغییر می‌کرد. صبحها بعد از آنکه از حرم باز می‌گشت به مطالعه برای منبر می‌پرداخت و یک ساعت بعد از طلوع خورشید به مجلس عمومی خود می‌رفت و سخنانی بلیغ و گهربار افاده می‌کرد.
او سعی بر آن داشت تا هر چه بالای منبر می‌گوید یقینی باشد و مطالب مشکوک را مطرح نمی‌کرد و هنگام ذکر مصیبت اهل‌بیت علیهم‌السّلام اشک بر محاسن شریفش جاری می‌شد.
بعد از مجلس به مستحبات روز جمعه مانند کوتاه کردن ناخن و شارب و غسل روز جمعه و دعاها و آداب و مستحبات دیگر می‌پرداخت. عصر روز جمعه هم چیزی نمی‌نوشت و به حرم می‌رفت و مشغول انجام زیارت و دعاهای وارده می‌شد و این برنامه ایشان تا هنگام وفات ادامه داشت.

احیای پیاده روی زیارت امام حسین

یکی از سنتهایی که در زمان شیخ انصاری رواج داشت زیارت امام حسین علیه‌السّلام با پای پیاده بود. بسیاری از بزرگان و علما با پای پیاده به زیارت کربلا می‌رفتند؛ اما این سنت در زمان محدث نوری به فراموشی سپرده شده بود و از علائم فقر و نداری به شمار می‌آمد.
با عزم و همت محدث نوری این سنت نیز دوباره زنده شد. او چارپایانی را برای حمل بار کرایه می‌کرد و با پای پیاده با یاران و شاگردان خود به زیارت امام حسین علیه‌السّلام می‌رفت.
آنها مسیر نجف تا کربلا را در سه شب می‌پیمودند. آنها صبح و عصر راه می‌رفتند و نیمه روز به استراحت و صرف غذا و خواندن نماز و دعا می‌پرداختند.
این کار آنها بسیار مورد استقبال مردم و علما و بزرگان قرار گرفت و جمعیت فراوانی به آنها ملحق شدند که گاهی تعداد خیمه‌های آنها به بیش از ۳۰ خیمه بیست تا سی نفره می‌رسید.

اساتید

۱. فقیه فاضل ملا محمدعلی محلاتی (۱۲۳۲ـ۱۳۰۶ ق).

[۱] . خاتمه مستدرک الوسائل، محدّث نوری، چاپ قدیم سه جلدی، ج ۳، ص ۸۷۷.

۲. عالم جلیل القدر شیخ عبدالرحیم بروجردی (در گذشته ۱۳۰۶ ق)، ایشان پدر زن محدث نوری نیز بود.

[۲] . خاتمه مستدرک الوسائل، محدّث نوری، چاپ قدیم سه جلدی، ج ۳، ص ۸۷۷.

۳. شیخ العراقین عبدالحسین تهرانی (در گذشته ۱۲۸۶ ق.).

[۳] . خاتمه مستدرک الوسائل، محدّث نوری، چاپ قدیم سه جلدی، فائده سوم.

۴. شیخ اعظم، مرتضی انصاری (۱۲۱۴ـ۱۲۸۱ ق).
۵. جمال السالکین، آخوند ملا فتح علی سلطان آبادی (۱۳۱۲ق).

[۴] . کیهان اندیشه (۱۳۷۱)؛ ش ۴۵، ص ۶۹ ـ ۷۹.

۶. فقیه کبیر ملا شیخ علی خلیلی (۱۲۲۶ ـ ۱۲۷۹ق.).

[۵] . ماضی النجف و حاضرها، آل محبوبه، ج ۲، ص ۲۳۹، چاپ بیروت.

۷. معزالدین سید مهدی قزوینی (۱۲۲۲ ـ ۱۳۰۰ ق.).

[۶] . احسن الودیعه، اعتماد السلطنه، ج ۱، ص ۸۹، چاپ بغداد، ۱۳۴۸ ق.

۸. میرزا محمد هاشم خوانساری (۱۲۳۵ ـ ۱۳۱۸ ق).

[۷] . احسن الودیعه، اعتماد السلطنه، ج ۱، ص ۱۴۱.

۹. آیت الله حاج ملا علی کنی (۱۲۲۰ـ۱۳۰۶ ق).

[۸] . احسن الودیعه، اعتماد السلطنه، ج ۱، ص ۱۰۱.

۱۰. میرزای شیرازی (۱۳۱۲ ق).

آثار ماندگار

آثار نو