توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل میرزا حسین نایینی ۴۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل میرزا حسین نایینی ۴۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل میرزا حسین نایینی ۴۸ اسلاید در PowerPoint :

محمدحسین غروی نائینی

میرزا محمدحسین نائینی مشهور به میرزای نائینی، از فقهای بزرگ قرن سیزدهم و از علمای طرفدار نهضت مشروطه بود.

فهرست مندرجات

۱ – معرفی اجمالی
۲ – تحصیل علوم دینی
۳ – شاگردان
۴ – خصوصیات اخلاقی
۴.۱ – مناجات با خدا
۴.۲ – شرط شرکت در درس
۴.۳ – نوآوری در اصول
۵ – نقش میرزا در نهضت مشروطیت
۶ – مبارزه با استعمارگران
۷ – تألیفات
۸ – سخن شهید مطهری
۹ – وفات
۱۰ – پانویس
۱۱ – منبع

معرفی اجمالی

محمدحسین نائینی در سال ۱۲۴۰ ش. / ۱۲۷۷ یا ۱۲۷۶ ق. در شهر نایین و در خاندانی فاضل و محیطی روحانی و خانه‌ای پر مهر و عطوفت، قدم به عرصه گیتی نهاد و با قدوم مبارک خود آن خانه را رونق و صفایی افزون بخشید.

[۱] اعیان الشیعه، سید محسن امین عاملی، ج ۶، ص ۵۴.

پدر او شیخ الاسلام میرزا عبدالرحیم، از خاندان بزرگ منوچهری بود که در شهر اصفهان پدرانش – پشت به پشت – لقب شیخ الاسلامی داشتند. خاندان نایینی در اصفهان به بهره‌مندی از خوبیها شهره عام و خاص و از نظر علم و دینداری زبانزد همگان بودند و خانه ایشان در زمان بروز مشکلات پناه مستمندان بود.
او تحصیلات ابتدایی را در زادگاه خود، نائین اصفهان ، در محضر پدرش حاج میرزا عبد الرحیم آغاز کرد.
پس از فراگیری مقدمات علوم و برای تحصیل سطوح عالیه و خارج، به حوزه نجف رهسپار گردید و در ردیف شاگردان نامدار آیت‌الله حاج میرزا محمد حسن شیرازی بزرگ و مرحوم آیت‌الله سید محمد اصفهانی قرار گرفت و در درس آیت‌الله آخوند ملا محمد کاظم خراسانی به عنوان ادب و احترام حضور به هم رساند.
آیت‌الله نائینی، یکی از بزرگترین و نامورترین مراجع عصر خویش و یکی از محققین نامی در اصول و فقه است. او را مجدد علم اصول و نوآور آن نامیده‌اند و اغلب مراجع و فضلای معاصر از افاضات علمی و رشحات فکری این مرد فضیلت و دانش، به صورت مستقیم یا غیر مستقیم بهره برده‌اند.
میرزای نائینی در اثر اطلاعات وسیع در علومی همچون ریاضی ، حکمت ، فلسفه و عرفان و احاطه به کلیات فقه ، امتیازات خاصی میان علمای نجف اشرف داشت.
ایشان علم اصول را با دقت و جدیت خاص، طوری منظم کرد و پیچیدگی‌های آن را بر طرف نمود و آن را تهذیب و تنقیح کرد که همگان وی را در این امر ستوده و استادی او را در این فن تایید کرده‌اند.

تحصیل علوم دینی

میرزا محمدحسین تحصیلات ابتدایی حوزوی خود را در زادگاه خویش گذراند و پس از آن بار سفر بست و در هفده سالگی (۱۲۹۳ ق) به شهر اصفهان هجرت کرد و در آن حوزه علمی بزرگ تحصیل علوم دینی را ادامه داد و دروس عالی فقه، اصول، فلسفه و حکمت را از اساتید فرهیخته ذیل آموخت.
۱. ابوالمعالی فرزند حاج محمد ابراهیم کلباسی (۱۲۴۷ – ۱۳۱۵ ق).
۲. شیخ محمد باقر ایوانکی فرزند شیخ محمد تقی اصفهانی (۱۲۳۵ – ۱۳۰۱ ق)
۳. جهانگیر خان قشقایی (۱۲۴۳ – ۱۳۲۸ ق.)

[۲] مجله حوزه، دفتر تبلیغات حوزه علمیه قم، ش ۳۰، ص ۳۹-۴۰.

[۳] تذکره القبور اصفهان، مصلح الدین مهدوی، ص ۱۶۰.

نایینی این اسطوره تقوا، بعد از چندین سال کسب علم از محضر عالمان اصفهان در سال ۱۳۰۳ ق آن حوزه را ترک گفت و راهی نجف اشرف شد. او پس از زیارت بارگاه ملکوتی امیرمؤمنان علی ـ علیه السلام ـ به شهر سامرا رفت. زیرا آن دیار مقدس با حضور میرزا محمد حسن شیرازی و دیگر اساتید، رونق علمی یافته و دانش پژوهان بسیاری را به سوی خود جلب کرده بود.
نایینی در آغاز ورود به حوزه سامرا در درس دو استاد فرزانه ذیل شرکت جست:
۱. سید محمد طباطبایی فشارکی (متوفی ۱۳۱۶ ق.)
۲. سید اسماعیل صدر (۱۲۵۸ – ۱۳۳۸ ق.)
او سپس در محفل پربار درس میرزا محمد حسن شیرازی (۱۲۳۰ – ۱۳۱۲ ق.) حضور یافت و مدت نه سال از دانش سرشار استاد عالی مقام خویش بهره برد و علاوه بر آن، محرم خاص میرزا گردید.

[۴] اعیان الشیعه، سید محسن امین عاملی، ج ۶، ص ۵۴.

[۵] مجله حوزه، ش ۳۰، ص ۴۰.

میرزای نایینی همچنین با سفر به نجف اشرف از درس اخلاق سالک درگاه الهی آخوند ملا حسینقلی همدانی استفاده کرد.

[۶] مجله حوزه، ش ۳۰، ص ۴۰.

او پس از رحلت میرزای شیرازی به همراه استاد دیگر خویش سید اسماعیل صدر راهی کربلا شد و در جوار مرقد امام حسین ـ علیه السلام ـ از این استاد عزیز سود جست و اقامتش در آن شهر دو سال به طول انجامید و سپس با اندوخته‌ای ارزشمند و کوله‌باری گرانسنگ در سال ۱۳۱۶ ق راهی نجف شد و در آنجا اقامت گزید.

[۷] اعیان الشیعه، ج ۶، ص ۵۴.

[۸] نقباء البشر، آقا بزرگ تهرانی، ج ۲، ص ۵۹۳.

او در کنار تدریس، در جلسه علمی آخوند خراسانی حاضر می‌شد و در کمترین زمان از یاران و محرمان اسرار او گردید.

[۹] تشیّع و مشروطیت در ایران، عبدالهادی حائری، ص ۱۵۶.

آ قا بزرگ تهرانی می‌نویسد: «میرزای نایینی در جلسه درس عمومی آخوند شرکت نمی‌کرد. چون او غنی از آن بود. و اگر هم شرکت می‌نمود به خاطر احترام و ادب شرکت می‌کرد نه برای تعلیم و تلمّذ»

[۱۰] نقباء البشر، ج ۲، ۵۹۴.

شاگردان

میرزای نایینی با مقام والای علمی، سیاسی و معنوی خویش شاگردان فاضل و آگاهی را به عالم اسلام عرضه کرد که هر یک محور فکری و علمی در جامعه شدند. در مورد شاگردان برجسته این رادمرد بزرگ می‌توان به شخصیتهای ذیل اشاره کرد:
۱. شیخ محمد علی کاظمی خراسانی (۱۳۰۹ – ۱۳۶۵ ق.)
۲. سید محسن طباطبایی حکیم (۱۳۰۶ – ۱۳۹۰)
۳. سید جمال الدین گلپایگانی (۱۲۹۵ – ۱۳۷۹ ق.)
۴. سید محمود حسینی شاهرودی (۱۳۰۱ – ۱۳۹۴ ق.)
۵. سید محمد حجت کوه کمری (۱۳۱۰ – ۱۳۷۲ ق.)
۶. سید محمد هادی میلانی (متوفی ۱۳۹۵ق.)
۷. شیخ محمدتقی آملی (۱۳۰۴ – ۱۳۹۱ ق.)
۸. سید ابوالقاسم خویی (۱۳۱۷ – ۱۴۱۳ ق.)
۹. سید محمد حسین طباطبایی (۱۳۲۱ – ۱۴۰۲ ق.)
۱۰. میرزا هاشم آملی (۱۳۲۲ – ۱۴۱۳ ق.)

[۱۱] اعیان الشیعه، ج ۶، ص ۵۵.

[۱۲] مجله حوزه، شماره ۳۰، ص ۴۲.

[۱۳] مجله نورعلم، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، شماره ۱۰، ص ۸۹،

[۱۴] مجله نورعلم، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، شماره ، شماره ۱۱ و شماره ۵۲ – ۵۳.

۱۱. شیخ محمد رضا طبسی نجفی (۱۳۲۲ – ۱۴۰۵ ق.)
۱۲. سید محمد حسینی همدانی (متولد ۱۳۲۲ ق.)

خصوصیات اخلاقی

از میان انبوه خصلتهای پسندیده و فضیلتهای آموزنده میرزا، تنها چند نمونه آن را مرور می‌کنیم:

مناجات با خدا

میرزا هنگام مناجات چنان گریه می‌کرد که قطرات اشک بر محاسن شریفشان جاری می‌شد و در قنوت نماز شب دعای ابوحمزه ثمالی را می‌خواند و در موقع نماز آشکارا رنگ رخسارش زرد می‌شد و لرزه بر اندامش می‌افتاد.

[۱۵] فقهای نامدار شیعه، عبدالرحیم عقیقی بخشایشی، ص ۴۰۶.

آقای حسینی همدانی – شاگرد میرزا‌ – به نقل از پدر ارجمندش می‌گوید: گاهی یک ساعت به اذان صبح مانده می‌رفتیم به حرم، هنوز در حرم را باز نکرده بودند مرحوم نایینی در شب مشغول نماز و دعا بود. بعد از نماز و دعا به منزل برمی‌گشت تا به درس و بحث خود برسد.

[۱۶] مجله حوزه، ش ۳۰.

شرط شرکت در درس

استاد در هنگام بیان درس، توصیه‌های متعددی به شاگردان داشتند. از جمله اینکه اعتدال و خوشرویی را پیشه خود قرار دهند و پا را از اعتدال فراتر نگذارند. ایشان همچنین خواندن نماز شب و شب زنده‌داری کردن را شرطی برای حضور در درس قرار داده بود. او به شاگردان توصیه می‌کرد تا درسها را بنویسند و خود نیز به نوشته‌های آنان نظر کرده، میل داشتند هر روز یکی دو تا از نوشته‌های درس وی در کنارش باشد و بدانها نگاه بکند.

نوآوری در اص

 اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی، به دوستانتان معرفی کنید.

  راهنمای خرید:

• همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
• ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
• در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.