توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل میرزا احمد بهمنیار ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل میرزا احمد بهمنیار ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل میرزا احمد بهمنیار ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

احمد بهمنیار

بهمنیار، احمد، ادیب و استاد دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران می‌باشد.

فهرست مندرجات

۱ – ولادت
۲ – تحصیلات مقدماتی
۳ – تدریس
۴ – ریاست مدرسه علمیه
۵ – آغاز فعالیتهای سیاسی
۶ – تاسیس روز‌نامه دهقان
۷ – سرودن قصیده در زندان
۸ – آزادی از زندان
۹ – تاسیس روزنامه فکر آزاد
۱۰ – فعالیتهای دولتی بهمنیار
۱۱ – تدریس در دانشگاه تهران
۱۲ – وفات
۱۳ – تالیفات بهمنیار
۱۴ – اشعار بهمنیار
۱۵ – رساله املای فارسی
۱۶ – همکاری با دهخدا
۱۷ – فهرست منابع
۱۸ – پانویس
۱۹ – منبع

ولادت

وی در بیست و نهم ربیع‌الاول ۱۳۰۱ در کرمان به دنیا آمد.

تحصیلات مقدماتی

و علوم مقدماتی را در همین شهر نزد آقا میرزا حسن کوهبنانی و ملا غلامرضا رباطی فراگرفت؛ سپس نزد پدر و برادرش، آقا محمدعلی و آقا محمدجواد که هر دو به «مُعَلِّم» معروف بودند، به تحصیل صرف و نحو و علوم و معارف متداول پرداخت.

تدریس

و شانزده ساله بود که خود نیز به تدریس اشتغال یافت.

ریاست مدرسه علمیه

در هیجده سالگی، علاوه بر تدریس، اداره مدرسه ابراهیمیّه را که بعداً با نظام و برنامه جدید وزارت معارف، «علمیّه» و «سعادت» نامیده شد، بر عهده گرفت و مدرسه دیگری هم به نام «اسلامیّه» در بم تأسیس کرد که پس از چندی به «عمادیّه» شهرت یافت.

[۱] احمد بهمنیار، داستان نامه بهمنیاری، ج۱، صیکم، چاپ فریدون بهمنیار، تهران ۱۳۶۹ش.

[۲] احمد بهمنیار، داستان نامه بهمنیاری، ج۱، صچهارم، چاپ فریدون بهمنیار، تهران ۱۳۶۹ش.

[۳] احمد بهمنیار، داستان نامه بهمنیاری، ج۱، صششم، چاپ فریدون بهمنیار، تهران ۱۳۶۹ش.

[۴] احمد بهمنیار، داستان نامه بهمنیاری، ج۱، صهشتم، چاپ فریدون بهمنیار، تهران ۱۳۶۹ش.

[۵] احمد بهمنیار، داستان نامه بهمنیاری، ج۱، صدهم، چاپ فریدون بهمنیار، تهران ۱۳۶۹ش.

آغاز فعالیتهای سیاسی

بهمنیار در آغاز جوانی به میرزا احمد دهقان معروف بود و در اشعاری که با نوعی نوآوری و تجدُّدخواهی می‌سرود، «دهقان» تخلص می‌نمود

و با دیگر آزادی‌خواهان کرمان در حزب دموکرات به فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی نیز مشغول بود.

تاسیس روز‌نامه دهقان

در ۱۳۲۹، روزنامه دهقان را تأسیس کرد و به نشر مقالات و اشعار انقلابی پرداخت، که در ۱۳۳۴، به دستگیری او و جمعی از هم مسلکانش منجر شد و بهمنیار مدت چهارده ماه و هفت روز در فارس در ارگ کریم‌خانی زندانی گردید.

سرودن قصیده در زندان

بهمنیار زبان ترکی عثمانی را در زندان به خوبی یاد گرفت، و قصیده‌ای غرّا دربَثّالشَّکْوی سرود که متجاوز از صد بیت است و از حیثِ مضمون و معنی، حبسیّات مسعود سعد و خاقانی و از لحاظ وزن و قافیه و برخی تعبیرات و الفاظ، یکی از قصاید سنایی را به یاد می‌آورد.

[۶] محمدحسن فروزانفر، مجموعه مقالات و اشعار استاد بدیع الزمان فروزانفر، ج۱، ص۲۹۶، با مقدمه زرین کوب، چاپ عنایت الله مجیدی : «احمد بهمنیار»، تهران ۱۳۵۱ ش.

[۷] ایرج افشار، «احمد بهمنیار، ج۱، ص۲۹۳، ۱۳۰۱ ق ـ ۱۳۳۴ ش»، فرهنگ ایران زمین، ج ۳، (۱۳۳۴ش).

[۸] احمد بهمنیار، داستان نامه بهمنیاری، ج۱، صسی و دوم ـ سی و ششم، چاپ فریدون بهمنیار، تهران ۱۳۶۹ش.

[۹] حمید فرزام، «یادی از استاد بهمنیار کرمانی»، ج۱، ص۱۷، فصلنامه کرمان، ش ۱۳ و ۱۴ (تابستان و پائیز ۱۳۷۳).

آزادی از زندان

بهمنیار در رمضان ۱۳۳۵، با سپردن تعهدنامه عدم دخالت در امور سیاسی، به اتفاق دیگر زندانیان آزاد و عازم تهران گردید.

او بر اثر تنگدستی، به خدمت در اداره مالیه خراسان و عضویت در اداره تحدید، تن در داد.

تاسیس روزنامه فکر آزاد

در ۱۳۰۱ش در مشهد ، روزنامه‌ای به نام فکر آزاد منتشر کرد که دو سال ادامه یافت سپس، از دارایی خراسان استعفا کرد و به تهران برگشت (۱۳۰۳ش)

و به یاری حسین پژمان بختیاری یک سال دیگر روزنامه را انتشار داد، اما پس از دوره سوم، روزنامه تعطیل شد.

فعالیتهای دولتی بهمنیار

در ۱۳۰۵ش، به اداره معارف آذربایجان انتقال یافت و پس از یک سال تدریس در دبیرستان محمّدیه تبریز ، به تهران بازگشت و در ۱۳۰۶ش، در زمان داور، در تصحیح قوانین و تجدید تشکیلاتِ عدلیّه با چند تن از فضلا و صاحب‌نظران همکاری نمود.

در مأموریت‌هایی که به وی محوّل شد، ابتدا به قزوین و بعد به همدان رفت و در آن‌جا با بهاءالملک، برادر اعتمادالدوله میر