توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل میرزا ابوالقاسم بن محمدحسن گیلانی ۵۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل میرزا ابوالقاسم بن محمدحسن گیلانی ۵۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل میرزا ابوالقاسم بن محمدحسن گیلانی ۵۵ اسلاید در PowerPoint :

میرزای قمی

میرزا ابوالقاسم بن محمدحسن شفتی قمی جیلانی (گیلانی) (۱۱۵۰-۱۲۳۱ق.) معروف به میرزای قمی، و صاحب قوانین الاصول، از مشهورترین فقها و برترین اصولی (عالِم علم اصول) و از مراجع تقلید شیعه در قرن دوازدهم و سیزدهم قمری.

فهرست مندرجات

۱ – ولادت
۲ – آغاز تحصیل
۳ – مهاجرت به قم
۴ – استادان
۵ – شاگردان برجسته
۶ – آثار علمی
۷ – فعالیت‌های فرهنگی
۷.۱ – تبلیغ و ارشاد
۷.۲ – امر به معروف و نهی از منکر
۸ – از میرزا بیاموزیم
۸.۱ – صبر و استقامت
۸.۲ – جدیت در تحصیل
۸.۳ – تلاش پیگیر
۸.۴ – ذوق شعری
۸.۵ – خوشنویسی
۹ – وفات
۱۰ – بازماندگان
۱۱ – پانویس
۱۲ – منبع

ولادت

گردش زمان سال ۱۱۵۱ هجری قمری (بنا به نقل دیگری ۱۱۵۳ و بر طبق نقل سومی سال ۱۱۵۰ ق.) را نشان می‌داد. در خانه محقّر و پر صفا و صمیمیّت آخوند ملا محمدحسن در جاپلق (منطقه‌ای از توابع شهرستان الیگودرز (در استان لرستان) و در ۱۲ فرسخی بروجرد. (فرهنگ فارسی) کودکی دیده به جهان گشود که او را ابوالقاسم نام نهادند. رفته رفته این کودک سعادتمند در دامان پاک مادری دلسوز و مهربان و زیر نظر پدر گرامی‌اش پرورش یافت. وی درس‌های نخستین زندگی را که شالوده شخصیّت علمی و معنوی او و سنگ بنای ایمانش بود در همان ایام به نزد پدر بزرگوار و مادر گرامی‌اش آموخت و شخصیّت معنوی‌اش شکل گرفت.
پدر بزرگوار میرزا، آخوند ملا محمدحسن، از اهالی شفت گیلان بود که در آغاز جوانی برای تحصیل و فرا گرفتن علوم اسلامی، گیلان را به قصد اصفهان ترک گفته و به آن دیار مهاجرت کرده و پس از تحصیل از محضر دو تن از مدرسان آن شهر به نام میرزا هدایت‌الله و برادرش میرزا حبیب‌الله همراه استاد به جاپلق رهسپار شده بود.
مادر وی نیز دختر میرزا هدایت‌الله (از بانوان بزرگوار و پرهیزگار) بوده است.

[۱] ر. ک:سیدمحسن امین عاملی، اعیان الشیعه، ج۲، ص۴۱۱.

آغاز تحصیل

ابوالقاسم دارای استعدادی خدادادی بود و از کودکی نشان رشد و پویایی در چهره او دیده می‌شد و از آینده درخشان وی حکایت می‌کرد. او مقدمات تحصیل خود را در محضر پدر بزرگوار گذراند و بعدها برای ادامه تحصیل به خوانسار مسافرت کرد و از محضر آقا سیدحسین خوانساری (متوفای ۱۱۹۱ ق.) که از بزرگان علمای آن عصر و از اساتید اجازه نقل روایت و از محققان علم رجال بود فقه و اصول را آموخت، و در این زمینه به مقام والایی از علم و کمال نایل گردید. او در همان شهر با خواهر استادش آقا حسین خوانساری ازدواج کرد.
وی سرانجام برای تکمیل تحصیلات و فراگیری بیشتر، در سال ۱۱۷۴ هجری به سوی کشور عراق رهسپار شد و در جوار آستان مقدس حضرت امام حسین (علیه السّلام) اقامت گزید.
در این دوران مدتی از محضر آیت‌الله وحید بهبهانی که در آن روزها استاد کرسی فقاهت بود به شاگردی پرداخت و از مشعل علم و سرچشمه کمال آن استوانه بزرگ علمی کسب نور کرد و از آن جناب به گرفتن اجازه اجتهاد و نقل روایت نایل آمد.
میرزای قمّی پس از اقامت طولانی، در حوزه علمیه کربلا و فراگیری‌های شایسته از آن مهد دانش و معرفت به منظور انجام رسالت مهم دینی به زادگاه خویش (جاپَلَق) بازگشت و در روستایی به نام «دره باغ» که جای زندگی او و پدرش بود ساکن شد و مدتی نیز به روستای «قلعه بابو» رفت و در آنجا به تبلیغ و تدریس مشغول شد.

[۲] وحید بهبهانی، علی دوانی، ص۱۹۶.

مهاجرت به قم

میرزا در جاپلق و روستای قلعه بابو همچنان به ترویج مسائل دین و تدریس فقه و اصول مشغول بود ولی از طرفی چون در آنجا طالب علم و محصل چندانی وجود نداشت به ناچار به قم مهاجرت کرد و آن سرزمین مقدس را برای سکونت برگزید و از برکت حضرت فاطمه معصومه (علیها‌السّلام) در مدت زمانی اندک رشد و ترقی شایانی کرد و شهرت عالم‌گیر یافت و ریاست و مرجعیت شیعه به وی رسید. او پس از آن به کار تألیف و تصنیف، تدریس و صدور فتوا، و تبلیغ و ترویج دین پرداخت و مسجد جامع شهر را برای اقامه نماز جمعه و نماز جماعت برگزید.

[۳] . ر.ک: محمد تنکابنی، قصص العلماء، ص ۱۸۰.

[۴] سیدمحسن امین عاملی، اعیان الشیعه، ج۲، ص۴۱۲.

و بدین‌گونه رفته رفته آن شهر علم و دین که پس از فتنه افغان‌ها از عالم تهی گشته بود رونق پیشین خود را بازیافت و در شمار مراکز مهم علمی شیعه درآمد. در نتیجه حوزه علمیه قم ،حوزه اصفهان را ـ که در آن زمان حوزه فعّال و پر تحرک و دارای مدرسان بزرگ بود ـ تحت شعاع خود قرار داد و توجه مسلمانان را به سوی خویش جلب کرد.

[۵] عباس فیض قمی، گنجینه آثار قم، ج۱، ص۳۱۳.

فتحعلی شاه قاجار در این ایام بود که در نخستین سفرش به قم به فضایل اخلاقی و کمالات نفسانی و مراتب فضل میرزا پی برد و برای زیارت او به مسجد جامع شهر آمد و در شمار مأمومین وی قرارگرفت و نماز ظهر و عصر را به آن بزرگوار اقتدا کرد و در نخستین ملاقات حلقه ارادت و محبّت آن جناب را به گردن افکند.

استادان

۱. وحید بهبهانی
۲. علامه مازندرانی
۳. نجفی عاملی
۴. سید بحرالعلوم
و….

شاگردان برجسته

یکی از خدمات بزرگ و فعالیت‌های ارزنده این شخصیت علمی تربیت شاگردان ممتاز و نمونه‌ای است که هر یک از آن‌ها از مشعل‌داران علم و فقاهت و از بزرگان و شخصیت‌های برجسته علمی به شمار می‌آیند. شاگردان برجسته میرزا عبارتند از:
۱. آقا سیدمحمدباقر شفتی معروف به حجت الاسلام (متوفای ۱۲۶۰ ق.) : او در قم نزد میرزای قمّی شاگردی نمود. پس از آن به کاشان مسافرت کرد و مدتی نیز نزد حاج ملامهدی نراقی بهره علمی جست. آنگاه به اصفهان رفت و در آنجا ساکن شد.
معروف‌ترین تصنیف وی کتاب مطالع الانوار (شرح شرایع) است.

[۶] ر. ک: محمدمحسن آقابزرگ تهرانی، الکرام البرره، ج۱، ص۱۹۲- ۱۹۴.

۲. حاج محمد ابراهیم کلباسی (۱۱۸۰ – ۱۲۶۱ ق.)
او از مفاخر علمای امامیّه و از مجتهدان بزرگ شیعه به شمار می‌رود و در زهد و تقوا و عبادت زبانزد خاص و عام است، در دوران زعامت و مرجعیت استاد کل وحید بهبهانی برای تحصیل به عراق مهاجرت کرد و از محضر بزرگانی همچون آقا محمدباقر بهبهانی، علاّمه بحرالعلوم، شیخ جعفر کاشف الغطاء، آقای سیدعلی طباطبائی (مؤلف ریاض المسائل) و میرزای قمی استفاده کرد. برخی از تالیفات و آثار ارزشمند او عبارت است از:
۱ – الایقاعات. ۲ – الارشاد. ۳ – شواهدالهدایه. ۴-منهاج الهدایه. ۵ – ارشادالمسترشدین. ۶- الارشاد. ۷ -النخبه. ۸ – مناسک الحج.

[۷] محمدمحسن آقابزرگ تهرانی، الکرام البرره، ص۱۴.

۳. آقا محمدعلی هزارجریبی (متوفی ۱۲۴۵ق.) : او از بزرگان علما بود و در علوم عقلی و نقلی مهارت خاصی داشت. کتاب‌های «البدرالباهر» در تفسیر، «السراج المنیر» در علم رجال، «تبصره المستبصرین» در امامت، کتاب الصلوه و «انیس المشتغلین» آثار قلمی این دانشور بزرگ است.

[۸] سیدمحسن امین عاملی، اعیان الشیعه، ج۱۰، ص۲۶.

۴. آقا احمد کرمانشاهی (نوه وحید بهبهانی): از آن بزرگوار آثاری چون «مرآه الاحوال» در موضوع رجال (به زبان فارسی) العمودیه فی شرح الصمدیه»، «نورالانوار»، «الدّررالغرویّه» و شرح مختصرالنافع و کتب دیگر به جای مانده است.

[۹] محمدمحسن آقابزرگ تهرانی، الکرام البرره، ج۱، ص۱۰.

۵. سیدمحمدمهدی خوانساری (متوفای ۱۲۴۶ ق.) : او نوه آقا حسین خوانساری است. از جمله تالیفات و آثار قلمی این سید بزرگوار رساله مشهور و مبسوطی در احوال ابوبصیر است که «عدیمهالنظیر فی احوال ابی بصیر» نامیده شده است.

[۱۰] محمد حرزالدین، معارف الرجال، ج۳، ص۸۷.

۶. سیدعلی خوانساری.
۷. میرزا ابوطالب قمّی.
۸. حاج سید اسماعیل قمّی.
۹. میرزا علی‌رضا قمّی.
۱۰. شیخ حسین قمّی.
۱۱. حاج ملا اسدالله بروجردی.
۱۲. حاج ملا محمد کزازی.

[۱۱] ر. ک:محمدباقر موسوی خوانساری، روضات الجنات، ج۵، ص۳۷۰.

[۱۲] سیدمحسن امین عاملی، اعیان الشیعه، ج۸، ص۱۵۲.

[۱۳] محمد حسین ناصرالشریعه، تاریخ قم، ص۲۵۱.

[۱۴] محمد حسین ناصرالشریعه، تاریخ قم، ص۲۵۹.

[۱۵] محمد حسین ناصرالشریعه، تاریخ قم، ص۲۷۷.

[۱۶] محمد حسین ناصرالشریعه، تاریخ قم، ص۲۷۹.

[۱۷] محمدشریف رازی، گنجینه دانشمندان، ج۱، ص۱۴۶.

۱۳. ملا غلامرضا آرانی بسیاری از این بزرگان از میرزای قمی اجازه روایت و حدیث دریافت کرده‌اند.

[۱۸] محمدباقر موسوی خوانساری، روضات الجنات.

[۱۹] وحید بهبهانی، علی دوانی، ص۲۶۱.

۱۴. سید محسن کاظمینی
۱۵. سید جواد عاملی
۱۶. شیخ اسدالله شوشتری (صاحب مقابیس)

آثار علمی

میرزای قمی در اکثر علوم اسلامی چون فقه و اصول و کلام و علم معانی و بیان و غیر آن‌ها تألیفات و تصنیفات ارزنده و بی‌سابقه‌ای