توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل میر غلام‌علی بن نوح حسینی واسطی ۴۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل میر غلام‌علی بن نوح حسینی واسطی ۴۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل میر غلام‌علی بن نوح حسینی واسطی ۴۰ اسلاید در PowerPoint :

آزاد بلگرامی

پاورپوینت کامل میر غلام‌علی بن نوح حسینی واسطی ۴۰ اسلاید در PowerPoint معروف به آزادِ بِلْگُرامی (۱۱۶-۱۲۰۰ق/۱۷۰۴-۱۷۸۶م) شاعر، عارف، ادیب و مورخ اهل هندوستان بود.

فهرست مندرجات

۱ – معرفی
۲ – فراگیری علوم
۳ – مسافرت‌ها
۴ – سرودن رباعی در مدح شاه
۵ – ارتباط با درباریان
۶ – وفات
۷ – ویژگی‌ها
۸ – شیوه در غزلیات
۹ – آثار به فارسی
۱۰ – آثار به عربی
۱۱ – انتقاد از آثار آزاد
۱۲ – فهرست منابع
۱۳ – پانویس
۱۴ – منبع

معرفی

آزاد در بخش میدانپوره از شهرستان بلگرام زاده شد. او در کتابهایش: مآثرالکلام،

[۱] آزاد بلگرامی، ماثرالکرام، ج۱، ص۱۶۱، حیدرآباد دکن، ۱۹۱۰م، ۱۳۹۰۱.

سرو آزاد

[۲] آزاد بلگرامی، سرو آزاد (دفتر دوم مآثرالکرام)، ج۱، ص۲۹۱، لاهور ۱۹۱۳م، ۱۳۹۰۲.

[۳] آزاد بلگرامی، سرو آزاد (دفتر دوم مآثرالکرام)، ج۱، ص۲۹۳، لاهور ۱۹۱۳م، ۱۳۹۰۲.

و خزانه عامره

[۴] آزاد بلگرامی، میرغلام‌علی، ج۱، ص۱۲۳، خزانه عامره، کانپور، ۱۸۷۱م، ۱۳۹۰۰.

زاد روز خود را ۲۵ صفر ۱۱۱۶ق/۱۸ ژوئن ۱۷۰۴م و زادگاه خود را بلگرام گفته و خود را واسطی‌الاصل حسینی‌نسب، از نژاد زید بن علی ‌بن حسین علیه‌السلام، حنفی مذهب و چَشتی مشرب شده است.

فراگیری علوم

آزاد در خاندن علم و ادب پرورش یافت و مقدمات علوم را در زادگاه خود نزد میرطفیل محمد بلگرامی، که بعدها به او «استادالمحقّقین» لقب داد، فرا گرفت. لغت و ادب و حدیث و سیرت نبوی را نزد جد مادری خود میرعبدالجلیل بلگرامی و عروض و قوافی و فنون ادبی را نزد دایی خود میرمحمد تحصیل کرد و در ۱۱۳۷ق/۱۷۲۴م به دست میرسیدلطف‌الله بلگرامی به طریقت صوفیان چشتی درآمد. در ۱۱۵۰ق/۱۷۳۷م به قصد حج عازم سفر شد. در مدینه صحاح ستّه را نزد محمد حیات سندهی قرائت کرد و در مکه نزد شیخ‌ عبدالوهاب طنطاوی به تحصیل حدیث پرداخت.

[۵] آزاد بلگرامی، میرغلام‌علی، ج۱، ص۱۲۴، خزانه عامره، کانپور، ۱۸۷۱م، ۱۳۹۰۰.

[۶] آزاد بلگرامی، ماثرالکرام، ج۱، ص۱۶۲، حیدرآباد دکن، ۱۹۱۰م، ۱۳۹۰۱.

مسافرت‌ها

آزاد در نیمه اول عمر خود ۳ سفر کرد: در ۱۱۳۴ق/۱۷۲۱م همراه میرعظمت‌الله «بیخبر» بلگرامی (د ۱۱۴۲ق/۱۷۲۹م) برای دیدن جد مادری خود میرعبدالجلیل و تحصیل نزد او به شاهجهان‌آباد ( دهلی ) رفت و پس از ۲ سال اقامت در آن‌جا به بلگرام بازگشت. در ۱۱۴۲ق/۱۷۲۹م برای دیدار دایی خود میرمحمد بلگرامی عازم سیوستان سند شد. میرمحمد او را برای مدت ۴ سال به نیابت خود به امر بخشیگری و وقایع‌نگری در آن‌جا گماشت و خود به بلگرام رفت. سرانجام پس از مراجعت میرمحمّد، در ۱۱۴۷ق/۱۷۳۴م به دهلی و سپس به بلگرام بازشت. وی در این سفر با حزین لاهیجی (۱۱۰۳-۱۱۸۱ق/۱۶۹۱-۱۷۶۷م) در شهر بهکر و با واله داغستانی (۱۱۲۴-۱۱۷۰ق/۱۷۱۲-۱۷۵۶م) در لاهور دیدار کرد.

[۷] آزاد بلگرامی، میرغلام‌علی، ج۱، ص۱۹۴، خزانه عامره، کانپور، ۱۸۷۱م، ۱۳۹۰۰.

[۸] آزاد بلگرامی، میرغلام‌علی، ج۱، ص۴۴۸، خزانه عامره، کانپور، ۱۸۷۱م، ۱۳۹۰۰.

سومین سفر او در ذیقعده ۱۱۵۰ق/فوریه ۱۷۳۸م به حجاز بود که ذکر آن گذشت. این آخرین سفر او از بلگرام بود، زیرا پس از آن وی دیگر به زادگاه خود بازنگشت.

سرودن رباعی در مدح شاه

هنگامی که آزاد عازم سفر حج بود، در مالوه به خدمت نواب آصف‌جاه رسید و یک رباعی در مدح او سرود و از او تقاضای مساعدت کرد. نواب تقاضای او را پذیرفت و هزینه سفر او را پرداخت.

[۹] این رباعی در خزانه عامره نقل شده است.، آزاد بلگرامی، ج۱، ص۱۲۶، میرغلام‌علی، خزانه عامره، کانپور، ۱۸۷۱م، ۱۳۹۰۰.

آزاد پس از این مدیحه هرگز شعری در ستایش شاه یا امیری نسرود.

[۱۰] شبلی نعمانی، «مولوی غلام‌علی آزاد بلگرامی»، ج۱، ص۱۱۵-۱۱۶، مقالات شبلی، حصه اول (تاریخی)، ج ۵، معارف اعظمگره، ۱۳۷۵ق/۱۹۵۵م.

ارتباط با درباریان

وی در بازگشت از حجاز ، در جمادی‌الثانی ۱۱۵۲ق/اوت ۱۷۳۹م به دکن رفت. در ۱۱۵۸ق/۱۷۴۵م نظام‌الدوله ناصر جنگ، پسر آصف‌جاه، از جانب پدر به صوبه‌داری اورنگ‌آباد منصوب شد و چون مردی ادیب و شاعر بود، آزاد را با خود به آن‌جا برد. آزاد در اورنگ‌آباد با احترام زندگی کرد و از نزدیکان نظام‌الدوله بود و هنگامی که نظام‌الدوله پس از مرگ پدر فرمانروای دکن شد، آزاد را با خود به حیدرآباد آورد، ولی او با آن‌که از مصاحبان بسیار نزدیک نظام‌الدوله بود، هرگز مقامی را در دستگاه او نپذیرفت.

[۱۱] آزاد بلگرامی، ماثرالکرام، ج۱، ص۱۶۳، حیدرآباد دکن، ۱۹۱۰م، ۱۳۹۰۱.

پس از کشته شدن نظام‌الدوله آزاد مدتی در خدمت صمصام‌الدوله شاهنوازخان وزیر حیدرآباد بود، تا آن‌که صمصام‌الدوله در ۱۱۷۱ق/۱۷۵۸م کشته شد و خانه‌اش به یغما رفت. در این غارت، دست‌نویس ناتمام مآثرالکلام، نوشته صمصام‌الدوله گم شد، ولی آزاد با کوشش پیگیر اوراق پراکنده آن را پیدا کرد و «خطبه و تمهید» و شرح حال مؤلف و برخی مطالب مهم دیگر را در آن وارد کرد و شرح احوال چند تن از بزرگان و امیران معروف را بر آن افزود و پس از بازسازی و تجدیدنظر، تعداد شرح احوال آن را به ۲۹۰ رساند. چند سال بعد در ۱۱۹۴ق/۱۷۸۰م صمصام‌الملک میرعبدالحی، فرزند صمصام‌الدوله، این کتاب را تکمیل کرد و تعداد شرح احوال را به ۷۳۰ افزایش داد.

وفات

آزاد در ۱۱۷۸ق/۱۷۶۴م از حیدرآباد رهسپار اورنگ‌آباد شد و در آن‌جا انزوا اختیار کرد و تا پایان عمر در همان‌جا زیست. در ۲۱ ذیقعده ۱۲۰۰ق/۱۵ دسامبر ۱۷۸۶م وفات یافت و در زمینی که در گورستان معروف «روضه» (یا «خلدآباد») خریده بود به خاک سپرده شد.

ویژگی‌ها

آزاد به زبانهای فارسی، عربی و اردو آثار فراوان به نظم و نثر دارد و به سبب قصایدی که به زبان عربی در ستایش پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌اله سروده است او را «حسّان‌الهند» لقب داده‌اند.
وی علاوه بر شعر و ادب ، در دیگر دانش‌ها نیز صاحب‌نظر بود و معاصران او غالباً مراتب فضل و کمال او را ستوده‌اند.

[۱۲] تتوی، میرعلیشیر قانع، مقالات‌الشعراء، به کوشش حسام‌الدین راشدی، ص۵۱-۵۲، کراچی، ۱۹۵۷م.

[۱۳] گوپاموی، محمد قدرت‌الله، ج۱، ص۸۹، تذکره نتایج‌الافکار، بمبئی، ۱۳۳۶ق/۱۹۱۸.

[۱۴] حاکم لاهوری، عبدالحکیم، ج۱، ص۳۴-۳۵، تذکره مردم دیده، لاهور، ۱۳۳۹ق/۱۹۲۱م.

ت. و. هیگ در «آثار تاریخی مهم