توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل موارد قسم در قرآن ۱۰۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۰۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل موارد قسم در قرآن ۱۰۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل موارد قسم در قرآن ۱۰۹ اسلاید در PowerPoint :

موارد قسم خدا (قرآن)

موارد قسم خدا در قرآن کریم عبارتند از:

فهرست مندرجات

۱ – حضرت آدم
۱.۱ – آفریده شدن در رنج
۱.۲ – رستگاری اهل تذکیه
۲ – آسمان‌
۳ – ابر
۴ – حضرت ابراهیم
۵ – اسب مجاهدان‌
۶ – حضرت اسماعیل
۷ – امّتها
۸ – انبیا
۹ – انجیر
۱۰ – انسان‌
۱۱ – باد
۱۲ – بناکننده آسمان‌
۱۳ – بنای آسمان‌
۱۴ – بیت‌المعمور
۱۵ – بیت‌المقدّس‌
۱۶ – پدر
۱۷ – تاق‌
۱۸ – تورات‌
۱۹ – جفت‌
۲۰ – جمعه‌
۲۱ – حق‌
۲۲ – خدا
۲۲.۱ – قسم به آفریننده جنس مؤنّث
۲۲.۲ – قسم به آفرینده جنس مذکر
۲۲.۳ – قسم به خود
۲۲.۴ – قسم به پروردگاری بر آسمان و زمین
۲۲.۵ – قسم به تعدیل‌کننده قوای روحی
۲۲.۶ – قسم به گستراننده زمین
۲۲.۷ – قسم به ذات خداوند
۲۲.۸ – قسم به بناکننده آسمان
۲۲.۹ – ربوبیت خداوند
۲۲.۹.۱ – بی‌ایمانی اعراض‌کنندگان
۲۲.۹.۲ – قادر بودن خداوند
۲۲.۹.۳ – علم به مستحقین عذاب
۲۲.۹.۴ – احضار منکران معاد
۲۲.۹.۵ – طبقه‌بندی عاصیان
۲۲.۹.۶ – بازپرسی از کافران
۲۳ – خورشید
۲۴ – دریا
۲۵ – دیدنی‌ها
۲۶ – روح‌ و نفس
۲۶.۱ – نفس لوامه
۲۶.۲ – ارواح سبقت‌گیرنده
۲۶.۳ – ارواح با نشاط
۲۶.۴ – زیانکاری گناهکاران
۲۶.۵ – رستگاری اهل‌تزکیه
۲۷ – روز
۲۸ – روزگار
۲۹ – زمین‌
۳۰ – زوجیّت‌
۳۱ – زیتون‌
۳۲ – ستاره‌
۳۳ – سحرگاهان‌
۳۴ – شاهدان قیامت‌
۳۵ – شب‌
۳۶ – شتر
۳۷ – شفق‌
۳۸ – صبح‌
۳۸.۱ – عظمت قران
۳۸.۲ – سوگندی شایسته
۳۸.۳ – گسترده شدن در آسمان
۳۸.۴ – ابلاغ قرآن بر پیامبر
۳۹ – عرفه‌
۴۰ – عصر
۴۰.۱ – وقت عصر
۴۰.۲ – عصر قائم‌
۴۰.۳ – عصر پیامبر
۴۱ – عید قربان‌
۴۲ – غیب‌
۴۳ – فجر
۴۴ – فرزند
۴۵ – قاریان قرآن‌
۴۶ – قرآن‌
۴۷ – قلم‌
۴۸ – قیامت‌
۴۹ – کتاب‌
۴۹.۱ – تنزیه پیامبر از جنون
۴۹.۲ – قطعی بودن عذاب
۴۹.۳ – پاداش بی‌پایان پیامبر
۴۹.۴ – اخلاق بزرگ پیامبر
۵۰ – کشتیها
۵۱ – کعبه‌
۵۲ – کوه‌
۵۲.۱ – کوه طور
۵۲.۱.۱ – حتمی بودن عذاب
۵۲.۱.۲ – خلقت نیکوی انسان
۵۳ – گواهان عمل‌
۵۴ – لوح محفوظ
۵۵ – ماه‌
۵۶ – ماهی‌
۵۷ – حضرت محمّد
۵۷.۱ – لعن اصحاب اخدود
۵۷.۲ – تحیر قوم لوط
۵۷.۳ – هدایت‌پیشه بودن پیامبر
۵۸ – مخلوقات‌
۵۹ – مرگ‌
۶۰ – مکّه‌
۶۰.۱ – آمیختگی زندگی با رنج
۶۰.۲ – خلقت برتر انسان
۶۱ – ملائکه‌
۶۲ – مؤمنان‌
۶۲.۱ – مؤمنان شکنجه‌شده
۶۲.۲ – مؤمنان تلاوتگر
۶۲.۳ – مؤمنان صف بسته
۶۳ – ناظران قیامت‌
۶۴ – نامه عمل‌
۶۵ – نماز
۶۵.۱ – نماز عصر
۶۶ – پانویس
۶۷ – منبع

حضرت آدم

آفریده شدن در رنج

قسم خداوند به آدم علیه‌السلام براى بیان آفریده شدن انسان، در رنج و سختی:
وَ والِدٍ وَ ما وَلَدَ لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فِی کَبَدٍ.

[۱] بلد/سوره۹۰، آیه۳.

[۲] بلد/سوره۹۰، آیه۴.

مقصود از «والد» آدم علیه‌السلام و «ما ولد» فرزند وى است.

[۳] طبری، محمد بن جریر، جامع البیان، ج ۲۴، ص ۴۳۲.

رستگارى اهل تذکیه

قسم خداوند به آدم علیه‌السلام جهت تأکید بر رستگارى اهل تذکیه و زیانکاری انسانهاى تبهکار:
وَ نَفْسٍ وَ ما سَوَّاها قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَکَّاها وَ قَدْ خابَ مَنْ دَسَّاها.

[۴] شمس/سوره۹۱، آیه۷.

[۵] شمس/سوره۹۱، آیه۹.

[۶] شمس/سوره۹۱، آیه۱۰.

بنا بر قولى، مقصود از «نفس» آدم علیه‌السلام است.

[۷] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ۱۰، ص ۷۵۵.

آسمان‌

یکی از موارد قسم خداوند، قسم به آسمان است.

[۸] برای توضیح بیشتر به مقاله قسم به آسمان رجوع شود.

ابر

قسم خداوند به ابرهاى باران‌زا، براى حتمیّت قیامت:
فَالْحامِلاتِ وِقْراً إِنَّما تُوعَدُونَ لَصادِقٌ‌ وَ إِنَّ الدِّینَ لَواقِعٌ.

[۹] ذاریات/سوره۵۱، آیه۲.

[۱۰] ذاریات/سوره۵۱، آیه۵.

[۱۱] ذاریات/سوره۵۱، آیه۶.

حضرت ابراهیم

قسم خداوند به ابراهیم علیه‌السلام براى آفریده شدن انسان در رنج و سختى:
وَ والِدٍ وَ ما وَلَدَ لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فِی کَبَدٍ.

[۱۲] بلد/سوره۹۰، آیه۳.

[۱۳] بلد/سوره۹۰، آیه۴.

بنا بر قولى، مراد از «والد» ابراهیم علیه‌السلام و «ما ولد» فرزندش است.

[۱۴] طبری، محمد بن جریر، جامع البیان، ج ۲۴، ص ۴۳۳.

اسب مجاهدان‌

یکی از موارد قسم خداوند، قسم به اسب مجاهدان است.

[۱۵] برای توضیح بیشتر به مقاله قسم به اسبان پیکارگران رجوع شود.

حضرت اسماعیل

قسم خداوند به اسماعیل علیه‌السلام براى آفریده شدن انسان در رنج و سختى:
وَ والِدٍ وَ ما وَلَدَ لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فِی کَبَدٍ.

[۱۶] بلد/سوره۹۰، آیه۳.

[۱۷] بلد/سوره۹۰، آیه۴.

امّتها

قسم خدا به امّتها، جهت تأکید بر نفرین و لعن بر اصحاب اخدود:
وَ شاهِدٍ وَ مَشْهُودٍ قُتِلَ أَصْحابُ الْأُخْدُودِ.

[۱۸] بروج/سوره۸۵، آیه۳.

[۱۹] بروج/سوره۸۵، آیه۴.

بنا بر قولى، مقصود از «شاهد» انبیا و مقصود از «مشهود» امّتها است.

[۲۰] فخررازی، محمد بن عمر، التفسیر الکبیر، ج ۳۱، ص ۱۰۸.

انبیا

قسم خداوند به انبیا، براى نفرین و لعن بر اصحاب اخدود:
وَ شاهِدٍ وَ مَشْهُودٍ قُتِلَ أَصْحابُ الْأُخْدُودِ.

[۲۱] بروج/سوره۸۵، آیه۳.

[۲۲] بروج/سوره۸۵، آیه۴.

بنا بر قولى، مقصود از «شاهد» انبیا و مقصود از «مشهود» امّتها است.

[۲۳] فخررازی، محمد بن عمر، التفسیر الکبیر، ج ۳۱، ص ۱۰۸.

انجیر

قسم خداوند به انجیر، جهت بیان وقوع شکل وجودى انسان، در زیباترین و استوارترین ساختارها:
وَ التِّینِ‌ … لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فِی أَحْسَنِ تَقْوِیمٍ.

[۲۴] تین/سوره۹۵، آیه۱.

[۲۵] تین/سوره۹۵، آیه۴.

انسان‌

یکی از موارد قسم خداوند، قسم به انسان است.

[۲۶] برای توضیح بیشتر به مقاله قسم به انسان رجوع شود.

باد

قسم خداوند به انواع بادها، جهت تأکید بر حتمیّت معاد:
۱. وَ الذَّارِیاتِ ذَرْواً فَالْحامِلاتِ وِقْراً فَالْجارِیاتِ یُسْراً فَالْمُقَسِّماتِ أَمْراً إِنَّما تُوعَدُونَ لَصادِقٌ.

[۲۷] ذاریات/سوره۵۱، آیات۱-۵.

مراد از چهار آیه مذکور، بادها است.

[۲۸] فخررازی، محمد بن عمر، التفسیر الکبیر، ج ۲۸، ص ۱۶۱.

[۲۹] طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج ۱۸، ص ۳۶۵.

۲. وَ الْمُرْسَلاتِ عُرْفاً فَالْعاصِفاتِ عَصْفاً وَ النَّاشِراتِ نَشْراً فَالْفارِقاتِ فَرْقاً إِنَّما تُوعَدُونَ لَواقِعٌ.

[۳۰] مرسلات/سوره۷۷، آیات۱-۴.

[۳۱] مرسلات/سوره۷۷، آیه۷.

بنا بر قولى، مقصود از پنج آیه مذکور باد است.

[۳۲] فخررازی، محمد بن عمر، التفسیر الکبیر، ج ۱۰، ص ۷۶۵.

بناکننده آسمان‌

قسم خداوند به بناکننده آسمان:
وَ السَّماءِ وَ ما بَناها.

[۳۳] شمس/سوره۹۱، آیه۵.

بناى آسمان‌

قسم خداوند به بناى آسمان، با استحکام آن:
وَ السَّماءِ وَ ما بَناها.

[۳۴] شمس/سوره۹۱، آیه۵.

در احتمالى، مراد از «ما بناها» یعنى بناى آسمان با استحکام و نظم آن.

[۳۵] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ۱۰، ص ۷۵۵.

بیت‌المعمور

قسم خداوند به بیت‌المعمور:
وَ الْبَیْتِ الْمَعْمُورِ.

[۳۶] طور/سوره۵۲، آیه۴.

بیت‌المقدّس‌

قسم خداوند به بیت‌المقدّس، سرزمین انجیر و زیتون:
وَ التِّینِ وَ الزَّیْتُونِ.

[۳۷] تین/سوره۹۵، آیه۱.

در احتمالى، منظور از «زیتون» در «الزّیتون» بیت‌المقدّس است.

[۳۸] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ۱۰، ص ۷۷۵.

پدر

قسم خدا به پدر و مولود او:
وَ والِدٍ وَ ما وَلَدَ.

[۳۹] بلد/سوره۹۰، آیه۳.

تاق‌

قسم خداوند به جفت و تاق:
وَ الشَّفْعِ وَ الْوَتْرِ.

[۴۰] فجر/سوره۸۹، آیه۳.

تورات‌

قسم به تورات، کتاب نگاشته شده مبنى بر قطعى بودن عذاب پروردگار:
وَ کِتابٍ مَسْطُورٍ إِنَّ عَذابَ رَبِّکَ لَواقِعٌ.

[۴۱] طور/سوره۵۲، آیه۲.

[۴۲] طور/سوره۵۲، آیه۷.

بنا بر قولى، مقصود از «کتاب مسطور»، تورات است.

[۴۳] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ۹، ص ۲۴۷.

جفت‌

سوگند خداوند به جفت (شفع):
وَ الشَّفْعِ‌ ….

[۴۴] فجر/سوره۸۹، آیه۳.

جمعه‌

قسم خداوند به روز جمعه:
وَ شاهِدٍ وَ مَشْهُودٍ.

[۴۵] بروج/سوره۸۵، آیه۳.

از امام علی علیه‌السلام روایت شده است: «شاهد» روز جمعه و «مشهود» روز قربانى -دهم ذی‌الحجّه‌- است.

[۴۶] سیوطی، عبدالرحمان بن ابی بکر، الدر المنثور، ج ۸، ص ۴۶۳.

حق‌

قسم خداوند به حق، براى وارد کردن ابلیس و پیروانش در جهنّم:
قالَ یا إِبْلِیسُ ما مَنَعَکَ أَنْ تَسْجُدَ لِما خَلَقْتُ بِیَدَیَّ أَسْتَکْبَرْتَ أَمْ کُنْتَ مِنَ الْعالِینَ‌ قالَ فَالْحَقُّ وَ الْحَقَّ أَقُولُ‌ لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنْکَ وَ مِمَّنْ تَبِعَکَ مِنْهُمْ أَجْمَعِینَ.

[۴۷] ص/سوره۳۸، آیه۷۵.

[۴۸] ص/سوره۳۸، آیه۸۴.

[۴۹] ص/سوره۳۸، آیه۸۵.

ممکن است که «فالحقّ» مبتدا و خبر آن «قسمى» درتقدیر باشد.

[۵۰] زمخشری، محمود بن عمر، الکشاف، ج ۴، ص ۱۰۸.

خدا

قسم به آفریننده جنس مؤنّث

قسم خداوند به آفریننده جنس مؤنّث، در مخلوقات:
وَ ما خَلَقَ الذَّکَرَ وَ الْأُنْثى‌.

[۵۱] لیل/سوره۹۲، آیه۳.

قسم به آفرینده جنس مذکر

سوگند خداوند به آفریننده جنس مذکّر و مؤنّث، براى متفاوت بودن تلاشهاى انسان (از جهت سودمندى و زیان):
وَ ما خَلَقَ الذَّکَرَ وَ الْأُنْثى‌ إِنَّ سَعْیَکُمْ لَشَتَّى.

[۵۲] لیل/سوره۹۲، آیه۳.

[۵۳] لیل/سوره۹۲، آیه۴.

کلمه «ما» در «ما خلق» مى‌تواند موصول و به معانى «من» باشد. در این صورت مراد از آن، ذات بارى‌تعالى‌ خواهد بود.

قسم به خود

قسم خداوند به خود، جهت تأکید بر ارسال پیامبرانى پیش از پیامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله:
تَاللَّهِ لَقَدْ أَرْسَلْنا إِلى‌ أُمَمٍ مِنْ قَبْلِکَ‌ ….

[۵۴] نحل/سوره۱۶، آیه۶۳.

قسم به پروردگاری بر آسمان و زمین

قسم خداوند به مقام پروردگارى خود بر آسمان و زمین، جهت تأکید بر حقّانیّت رازقیّت خویش:
فَوَ رَبِّ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِثْلَ ما أَنَّکُمْ تَنْطِقُونَ.

[۵۵] ذاریات/سوره۵۱، آیه۲۳.

بر اساس یکى از احتمالات تفسیرى، مرجع ضمیر «انّه» رزق و آیات الهی است.

[۵۶] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ۹، ص ۲۳۵.

قسم به تعدیل‌کننده قوای روحی

قسم خداوند به تعدیل‌کننده و سامان‌دهنده قوای روحی انسان، براى رستگارى اهل تزکیه و زیانکارى انسانهاى پلید:
وَ نَفْسٍ وَ ما سَوَّاها. فَأَلْهَمَها فُجُورَها وَ تَقْواها قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَکَّاها وَ قَدْ خابَ مَنْ دَسَّاها.

[۵۷] شمس/سوره۹۱، آیات۷-۱۰.

قسم به گستراننده زمین

قسم خداوند به (گستراننده زمین) براى رستگاری اهل تزکیه و زیانکارى انسانهاى پلید:
وَ الْأَرْضِ وَ ما طَحاها قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَکَّاها وَ قَدْ خابَ مَنْ دَسَّاها.

[۵۸] شمس/سوره۹۱، آیه۶.

[۵۹] شمس/سوره۹۱، آیه۹.

[۶۰] شمس/سوره۹۱، آیه۱۰.

قسم به ذات خداوند

قسم خداوند به ذات خود، براى تهدید و مورد مؤاخذه قرار دادن مشرکان:
وَ یَجْعَلُونَ لِما لا یَعْلَمُونَ نَصِیباً مِمَّا رَزَقْناهُمْ تَاللَّهِ لَتُسْئَلُنَّ عَمَّا کُنْتُمْ تَفْتَرُونَ.

[۶۱] نحل/سوره۱۶، آیه۵۶.

قسم به بناکننده آسمان

قسم خداوند به بناکننده آسمان:
وَ السَّماءِ وَ ما بَناها.

[۶۲] شمس/سوره۹۱، آیه۵.

ربوبیت خداوند

بى‌ایمانى اعراض‌کنندگان

سوگند خداوند به ربوبیّت خویش، جهت بیان بى‌ایمانى اعراض‌کنندگان از قضاوت محمّد صلی‌الله‌علیه‌وآله:
فَلا وَ رَبِّکَ لا یُؤْمِنُونَ حَتَّى یُحَکِّمُوکَ فِیما شَجَرَ بَیْنَهُمْ ثُمَّ لا یَجِدُوا فِی أَنْفُسِهِمْ حَرَجاً مِمَّا قَضَیْتَ وَ یُسَلِّمُوا تَسْلِیماً.

[۶۳] نساء/سوره۴، آیه۶۵.

قادر بودن خداوند

قسم خداوند به ربوبیّت خویش بر مشرقها و مغربها، براى تأکید بر قدرت خویش:
فَلا أُقْسِمُ بِرَبِّ الْمَشارِقِ وَ الْمَغارِبِ إِنَّا لَقادِرُونَ.

[۶۴] معارج/سوره۷۰، آیه۴۰.

علم به مستحقین عذاب

قسم خدا به ربوبیّت خویش، درباره آگاهى دقیق از مستحقّ عذاب بودن مجرمان:
فَوَ رَبِّکَ لَنَحْشُرَنَّهُمْ وَ الشَّیاطِینَ ثُمَّ لَنُحْضِرَنَّهُمْ حَوْلَ جَهَنَّمَ جِثِیًّا ثُمَّ لَنَحْنُ أَعْلَمُ بِالَّذِینَ هُمْ أَوْلى‌ بِها صِلِیًّا.

[۶۵] مریم/سوره۱۹، آیه۶۸.

[۶۶] مریم/سوره۱۹، آیه۷۰.

احضار منکران معاد

قسم خداوند به ربوبیّت خویش، درباره حتمى بودن احضار منکران معاد و شیاطین و گردآورى آنان، در قیامت:
وَ یَقُولُ الْإِنْسانُ أَ إِذا ما مِتُّ لَسَوْفَ أُخْرَجُ حَیًّا فَوَ رَبِّکَ لَنَحْشُرَنَّهُمْ وَ الشَّیاطِینَ ثُمَّ لَنُحْضِرَنَّهُمْ حَوْلَ جَهَنَّمَ جِثِیًّا.

[۶۷] مریم/سوره۱۹، آیه۶۶.

[۶۸] مریم/سوره۱۹، آیه۶۸.

طبقه‌بندى عاصیان

قسم خدا به ربوبیّت خود، بر تحقّق حتمى طبقه‌بندى عاصیان، در قیامت:
فَوَ رَبِّکَ لَنَحْشُرَنَّهُمْ وَ الشَّیاطِینَ ثُمَّ لَنُحْضِرَنَّهُمْ حَوْلَ جَهَنَّمَ جِثِیًّا ثُمَّ لَنَنْزِعَنَّ مِنْ کُلِّ شِیعَهٍ أَیُّهُمْ أَشَدُّ عَلَى الرَّحْمنِ عِتِیًّا.

[۶۹] مریم/سوره۱۹، آیه۶۸.

[۷۰] مریم/سوره۱۹، آیه۶۹.

بازپرسى از کافران

قسم خداوند به ربوبیّت خویش، درباره بازپرسى از تمامى کافران و تجزیه‌گران دین:
الَّذِینَ جَعَلُوا الْقُرْآنَ عِضِینَ‌ فَوَ رَبِّکَ لَنَسْئَلَنَّهُمْ أَجْمَعِینَ.

[۷۱] حجر/سوره۱۵، آیه۹۱.

[۷۲] حجر/سوره۱۵، آیه۹۲.

خورشید

یکی از موارد قسم خداوند، قسم به خورشید است.

[۷۳] برای توضیح بیشتر به مقاله قسم به خورشید رجوع شود.

دریا

یکی از موارد قسم خداوند، قسم به دریا است.

[۷۴] برای توضیح بیشتر به مقاله قسم به دریا رجوع شود.

دیدنى‌ها

سوگند خداوند به حقایق دیدنى، براى نزول قرآن به وسیله جبرئیل:
فَلا أُقْسِمُ بِما تُبْصِرُونَ‌ إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ کَرِیمٍ‌ وَ ما هُوَ بِقَوْلِ شاعِرٍ قَلِیلًا ما تُؤْمِنُونَ‌ تَنْزِیلٌ مِنْ رَبِّ الْعالَمِینَ.

[۷۵] حاقّه/سوره۶۹، آیه۳۸.

[۷۶] حاقّه/سوره۶۹، آیه۴۰.

[۷۷] حاقّه/سوره۶۹، آیه۴۱.

[۷۸] حاقّه/سوره۶۹، آیه۴۳.

روح‌ و نفس

نفس لوامه

سوگند خداوند به نفس ملامتگر، براى اعلان احیای مردگان در قیامت:
وَ لا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَهِ أَ یَحْسَبُ الْإِنْسانُ أَلَّنْ نَجْمَعَ عِظامَهُ‌ بَلى‌ قادِرِینَ عَلى‌ أَنْ نُسَوِّیَ بَنانَهُ.

[۷۹] قیامت/سوره۷۵، آیات۲-۴.

ارواح سبقت‌گیرنده

سوگند خداوند به روحهاى سبقت‌گیرنده به سوى بهشت:
فَالسَّابِقاتِ سَبْقاً.

[۸۰] نازعات/سوره۷۹، آیه۴.

از امام باقر علیه‌السلام درباره سخن خداوند «فالسّابقات سبقاً» روایت شده: مراد ارواح مؤمنان است که به سوى بهشت -بر یکدیگر- سبقت مى‌گیرند.

[۸۱] قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر القمی، ج ۲، ص ۳۹۶.

[۸۲] مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج ۷، ص ۴۶، ح ۲۸.

ارواح با نشاط

سوگند خداوند به روحهاى با نشاط، هنگام مرگ:
وَ النَّاشِطاتِ نَشْطاً.

[۸۳] نازعات/سوره۷۹، آیه۲.

در احتمالى، مقصود از «والنّاشطات» ارواح مؤمنان است که به هنگام مرگ به جهت دیدن بهشت با شادابى بدن را ترک مى‌کنند.

[۸۴] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ۱۰، ص ۶۵۲.

زیانکاری گناهکاران

قسم خداوند به روح، براى بیان زیانکاری و تباهى گناهکاران:
وَ نَفْسٍ وَ ما سَوَّاها وَ قَدْ خابَ مَنْ دَسَّاها.

[۸۵] شمس/سوره۹۱، آیه۷.

[۸۶] شمس/سوره۹۱، آیه۱۰.

رستگارى اهل‌تزکیه

قسم خداوند به روح، جهت تأکید بر رستگاری اهل تزکیه:
وَ نَفْسٍ وَ ما سَوَّاها قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَکَّاها.

[۸۷] شمس/سوره۹۱، آیه۷.

[۸۸] شمس/سوره۹۱، آیه۹.

روز

یکی از موارد قسم خداوند، قسم به روز است.

[۸۹] برای توضیح بیشتر به مقاله قسم به روز رجوع شود.

روزگار

قسم خداوند به روزگار، جهت تأکید بر زیانکارى انسان:
وَ الْعَصْرِ إِنَّ الْإِنْسانَ لَفِی خُسْرٍ.

[۹۰] عصر/سوره۱۰۳، آیه۱.

[۹۱] عصر/سوره۱۰۳، آیه۲.

زمین‌

یکی از موارد قسم خداوند، قسم به زمین است.

[۹۲] برای توضیح بیشتر به مقاله قسم به زمین رجوع شود.

زوجیّت‌

قسم خداوند به حاکمیّت قانون زوجیّت در نظام آفرینش، جهت تأکید متفاوت بودن تلاش انسانها (در سودمندى و زیان‌بخشى):
وَ ما خَلَقَ الذَّکَرَ وَ الْأُنْثى‌ إِنَّ سَعْیَکُمْ لَشَتَّى.

[۹۳] لیل/سوره۹۲، آیه۳.

[۹۴] لیل/سوره۹۲، آیه۴.

زیتون‌

قسم خداوند به زیتون، جهت بیان وقوع شکل وجودى انسان، در زیباترین و استوارترین ساختارها:
… وَ الزَّیْتُونِ‌ لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فِی أَحْسَنِ تَقْوِیمٍ.

[۹۵] تین/سوره۹۵، آیه۱.

[۹۶] تین/سوره۹۵، آیه۴.

ستاره‌

یکی از موارد قسم خداوند، قسم به ستاره است.

[۹۷] برای توضیح بیشتر به مقاله قسم به ستارگان رجوع شود.

سحرگاهان‌

قسم خداوند به سحرگاهان:
وَ اللَّیْلِ إِذْ أَدْبَرَ.

[۹۸] مدّثر/سوره۷۴، آیه۳۳.

شاهدان قیامت‌

قسم خداوند به شاهدان روز قیامت و حاضرشوندگان در آن، براى بیان لعن بر اصحاب اخدود به سبب کشتن مؤمنان:
وَ شاهِدٍ وَ مَشْهُودٍ قُتِلَ أَصْحابُ الْأُخْدُودِ وَ هُمْ عَلى‌ ما یَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِینَ شُهُودٌ.

[۹۹] بروج/سوره۸۵، آیه۳.

[۱۰۰] بروج/سوره۸۵، آیه۴.

[۱۰۱] بروج/سوره۸۵، آیه۷.

مقصود از «شاهد» در آیه، شاهد روز قیام