توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل منفی نگری ۸۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل منفی نگری ۸۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل منفی نگری ۸۳ اسلاید در PowerPoint :

سوء ظن

سوء ظنّ‌ خطور گمان بد نسبت به خداوند و یا مؤمن است که در روایات از آن نهی شده است. بدبینی و منفی‌نگری و سوء ظن یکی از رذایل اخلاقی و صفات روانی بد می‌باشد و با اثر بدی که روی خود شخص و اطرافیانش می‌گذارد، نه تنها از نظر اسلام، گناه محسوب می‌شود؛ بلکه زندگی را در کام انسان تلخ و غیر قابل تحمل می‌کند.

فهرست مندرجات

۱ – مقدمه
۲ – کاربرد سوء ظنّ در فقه
۳ – مفهوم‌شناسی
۴ – تفسیر گمان‌های زیاد در آیه
۵ – پیام‌های آیه
۶ – سوء ظنّ نسبت به خداوند
۷ – مراد از سوء ظنّ حرام
۸ – نکاتی درباره بدبینی و منفی‌نگری
۸.۱ – نکته اول
۸.۲ – نکته دوم
۸.۳ – نکته سوم
۹ – آیات و عناوین مرتبط
۹.۱ – توبه از گمان بد
۹.۲ – بصیرت امام
۱۰ – خباثت نفس
۱۰.۱ – امر شیطانی
۱۰.۲ – امر بر حسن ظن
۱۰.۳ – هلاکت با سوء ظن
۱۰.۴ – مراقبت در همه حال
۱۱ – اجمال معالجه بدگمانی
۱۲ – تفصیل درمان بدبینی و منفی‌نگری
۱۲.۱ – آگاهی از مشکل اخلاقی
۱۲.۲ – بالا بردن سطح معرفت
۱۲.۳ – تمایز بین حادثه و تفسیر حادثه
۱۲.۴ – تزکیه نفس
۱۲.۵ – مقابله با آثار بدبینی
۱۲.۶ – خودداری از تجسّس
۱۲.۷ – دوری از خودخواهی و تکبر
۱۲.۸ – کاهش توقعات
۱۲.۹ – حمل بر صحت کردن اعمال
۱۲.۱۰ – دور کردن افکار منفی
۱۲.۱۱ – صبر و گذشت
۱۲.۱۲ – زنده نگه داشتن امید
۱۲.۱۳ – دوری از افراد بدبین
۱۲.۱۴ – توکل به خدا
۱۳ – تذکر
۱۴ – ماخذ
۱۵ – پانویس
۱۶ – منبع

مقدمه

این صفت رذیله نتیجه ترس و ضعف نفس است، زیرا که هر ترسوی ضعیف‌النفسی، هر فکر فاسدی که به خاطرش می‌گذرد و به قوه واهمه او در می‌آید اعتقاد می‌کند و پی آن می‌رود. و این صفت خبیثه از مهلکات عظیمه است. خداوند عالم می‌فرماید: «یا ایُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا کَثیرا مِنَ الظَّنِّ انَّ بَعْضَ الظَّنِّ اثْمٌ؛

[۱] حجرات/سوره۴۹، آیه۱۲.

یعنی: ‌ای گروه مؤمنین، اجتناب کنید از بسیاری از گمان به درستی که بعضی از گمان‌ها گناه است.» و در جای دیگر می‌فرماید: «وَ ظَنَنْتُمْ ظَنَّ السُّوْءِ وَ کُنْتُمْ قَوْما بُورا؛

[۲] فتح/سوره۴۸، آیه۱۲.

یعنی: گمان بد بردید، و شما قومی بودید به هلاکت رسیده». و حضرت امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام) می‌فرماید: «باید امر برادر مؤمن خود را به بهترین محامل حمل کنی. و باید به سخنی که از برادر تو سرزند گمان بد نبری مادامی که محمل خوبی از برای آن بیابی». و مروی است که: «خداوند متعال حرام کرده است از هر مسلمی خون او را و عرض او را و ظن بد به او بردن را». و همین مذمت از برای ظن بد کافی است که آن را قرین کشتن مسلم و دست‌اندازی به حریم و عرض او نموده. و شکی نیست که هر کس در باطن، بد به دیگری برد و او را به شر و فساد نسبت دهد در ظاهر به نظر حقارت او را می‌بیند، و اکرام او را آن‌گونه که سزاوار است بجا نمی‌آورد. و در حقوق او کوتاهی می‌کند. بلکه مضایقه از غیبت، و اظهار آنچه گمان به او برده نمی‌کند. و همه این امور منشا هلاکت او می‌شود.

کاربرد سوء ظنّ در فقه

از آن به مناسبت در باب جهاد و شهادات سخن گفته‌اند.

مفهوم‌شناسی

ظن، اسم است برای آنچه که از نشانه و اماره‌ای حاصل می‌شود؛ هر وقت آن نشانه قوی باشد، ظن به علم منتهی می‌شود و هر وقت نشانه به صورت جدی ضعیف شود، از توهم تجاوز نمی‌کند.

[۳] راغب، حسین بن محمد، مفردات، ص۳۲۷.

می‌توان گفت: ظن یک معنا و اصل بیشتر ندارد و آن اعتقاد ضعیف پیدا کردن بدون استناد به دلیل قاطع است؛ چه این اعتقاد حق باشد و چه باطل.

[۴] مصطفوی، حسن، التحقیق، ج۷، ص۱۸۰.

ترکیب ظن با کلمه سوء، به معنای گمان زشت و ناپسند است؛ بدگمانی یکی از زشت‌ترین رذایل اخلاقی است.

تفسیر گمان‌های زیاد در آیه

منظور از «کثیرا من الظن» گمان‌های بد است که نسبت به گمان‌های خوب در میان مردم بیشتر است. از این‌رو، تعبیر به کثیر شده، وگرنه حسن ظن نه تنها ممنوع نیست، بلکه نیکو است. در آیه دوازدهم سوره نور آمده است: از کثیری گمان‌ها در آیه نهی شده است و در مقام تعلیل می‌گوید؛ زیرا برخی از گمان‌ها گناه است. این تفاوت تعبیر ممکن است برای این باشد که برخی گمان‌های بد مطابق با واقع است و برخی مخالف واقع است؛ آن که مخالف واقع است، مسلما گناه است و وجود همین گناه، کافی است که از همه بپرهیزد. اگر کسی بگوید: گمان بد و خوب غالبا اختیاری نیست؛ بنابراین، چگونه می‌شود از آن نهی کرد؟ پاسخ این است منظور، نهی از ترتب آثار است؛ یعنی هرگاه گمان بدی نسبت به مسلمانی در ذهن شما پیدا شد، در عمل اعتنایی به آن نکنید، طرز رفتار خود را دگرگون نسازید و مناسبات خود را با او تغییر ندهید. بهتر این است که انسان با تفکر روی احتمالات گوناگون، گمان بد را در بسیاری از موارد از خود دور سازد؛ به این ترتیب که در راه‌های حمل بر صحت بیندیشد و احتمالات درستی را که در مورد آن عمل وجود دارد در ذهن خود مجسم سازد و کم‌کم بر گمان بد غلبه کند.

[۵] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۲، ص۱۸۲.

پیام‌های آیه

۱. برای دوری از گناهان حتمی باید از گناهان احتمالی اجتناب کنیم.
۲. اصل بر اعتماد، کرامت و برائت انسان هاست.
۳. برای جلوگیری از غیبت باید زمینه‌های آن را مسدود کرد، سوءظن راه ورود به غیبت است.
۴. ایمان تعهدآور است و مؤمن باید از یک سری اعمال دوری نماید.

[۶] قرائتی، محسن، تفسیر نور، ج۱۱، ص۱۹۲.

سوء ظنّ نسبت به خداوند

در روایات از سوء ظن به خداى متعال، نکوهش و به حسن ظن به او امر شده است؛ از این‌رو، برخى قائل به حرمت سوء ظن به خداوند متعال شده‌اند.

[۷] حرعاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه ج۱۵، ص۲۲۹.

در حدیثى از رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) آمده است: «خداوند مؤمن را پس از توبه و استغفار، کیفر نمى‌کند مگر به بدگمانى او نسبت به خدا»

[۸] حرعاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه ج۱۵، ص۲۳۰.

در حدیثى دیگر از امام صادق (علیه‌السّلام) آمده است: «خداوند متعال نزد گمان بنده‌اش به او است؛ اگر خیر باشد، خیر و اگر شر باشد شر خواهد بود»

[۹] حرعاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه ج۱۵، ص۲۳۰.

(با داشتن حسن ظن، خداوند با او به نیکى و با داشتن سوء ظن، خداوند با او همان‌گونه که گمان دارد، رفتار مى‌کند).

مراد از سوء ظنّ حرام

بدگمان بودن به مؤمن حرام و در قرآن کریم به اجتناب از آن امر شده است.

[۱۰] حجرات/سوره۴۹، آیه۱۲.

[۱۱] نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام ج۴۱، ص۵۹.

مراد از بدگمانى حرام، اعتقاد به آن و حکم به بد بودن مؤمن بدون یقین به آن است نه صرف خطور آن در ذهن.

[۱۲] عاملی، زین‌الدین بن علی، رسائل الشهید الثانی، ص۲۹۳.

نکاتی درباره بدبینی و منفی‌نگری

ما در تعامل متقابل با دیگران هستیم؛ اگر خوب درباره آن‌ها فکر کنیم، آن‌ها نیز با ما خوب خواهند بود و اگر بد درباره آن‌ها گمان کنیم، آن‌ها نیز با ما بد خواهند بود. ما حتی حق نداریم درباره خدای مهربان، بدبین و منفی‌نگر باشیم و اگر غیر از آن باشد، هستی در برابر ما تیره و تار می‌شود. افراد بدبین و منفی‌نگر حتی با خود نیز مشکل دارند و به زمین و زمان بد و بیرا می‌گویند: «دنیا با انسان معامله متقابل می‌کند، اگر بخندید به روی شما می‌خندد و اگر چین بر ابرو‌ اندازید، او هم مقابل شما، ابرو در هم می‌کشد. اگر مهربان و صمیمی باشید، در اطراف خود مردمی را می‌بینید که همه شما را دوست می‌دارند و در گنجینه دل‌ها را به رویتان باز می‌کنند.»

[۱۳] لوئی ماردن، پیروزی فکر، ترجمه سید حسینی، رضا، ص۵۹، به نقل از «زیمرمان».

نکته اول

بدبینی، بدگمانی و منفی‌نگری هم‌چون خوره بر جان انسان می‌افتد و با مختل کردن سیستم روانی فرد او را به انواع بیماری‌های روانی چون افسردگی و اضطراب مبتلا می‌سازد. «افراد بدبین از همه چیز می‌ترسند و از همه کسی وحشت دارند، و نگرانی جانکاهی دائماً بر روح آن‌ها مستولی است، نه می‌توانند یار و مونسی غم‌خوار پیدا کنند و نه شریک و همکاری برای فعالیت‌های اجتماعی، و نه یار و یاوری برای روز درماندگی.»

[۱۴] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۶۲، ج۲۲، ص۱۹۶.

نکته دوم

این‌گونه افراد، چون دارای تفکر غلط و منفی هستند، ناگزیر در تعاملات اجتماعی و زناشویی از کلمات و الفاظ منفی، نادرست و زشت استفاده کرده و به‌طور ناصحیح و نابهنجار رفتار می‌کنند؛ در نتیجه دوستی‌ها را به دشمنی‌ها تبدیل کرده و اطرافیانشان را از خود رنجانده و دور می‌کنند. پس ریشه خیلی از صفات رذیله و بد مثل: غیبت کردن، مسخره کردن، تجسس کردن در زندگی دیگران، لقب زشت به دیگران دادن و….در همین صفت سوء ظن می‌باشد.

[۱۵] حجرات/سوره۴۹، آیه۱۲-۱۱.

نکته سوم

پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) می‌فرماید: «بزرگ‌ترین گناه کبیره، سوء ظن و بدبینی به خداوند است.»

[۱۶] محمدی ری شهری، محمد، میزان الحکمه، ج۲، ص۱۷۸۸.

خداوند متعال در حدیث قدسی می‌فرماید: «من بر طبق ظن بنده خود رفتار می‌کنم؛ اگر حسن ظن داشته باشد، همان ظنش را محقق می‌سازم، و اگر هم سوء ظن داشته باشد، مطابق ظنش با او رفتار می‌کنم.»

[۱۷] کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۸، ص۳۰۲.

آیات و عناوین مرتبط

آثار سوءظن: تهدید اخوت دینی؛

[۱۸] حجرات/سوره۴۹، آیه۱۰.

[۱۹] حجرات/سوره۴۹، آیه۱۲.

زمینه گناه:

[۲۰] حجرات/سوره۴۹، آیه۱۲.

عوامل سوءظن به خدا: شرک؛

[۲۱] فتح/سوره۴۸، آیه۶.

شکست؛

[۲۲] آل عمران/سوره۳، آیه۱۵۴.

محاصره مدینه؛

[۲۳] احزاب/سوره۳۳، آیه۱۰.

نفاق؛

[۲۴] فتح/سوره۴۸، آیه۶.

کیفر سوءظن به خدا: جهنم؛

[۲۵] فتح/سوره۴۸، آیه۶.

غضب خدا؛

[۲۶] فتح/سوره۴۸، آیه۶.

فرجام شوم؛

[۲۷] فتح/سوره۴۸، آیه۶.

لعن خدا؛

[۲۸] فتح/سوره۴۸، آیه۶.

موانع سوءظن: ایمان؛

[۲۹] نور/سوره۲۴، آیه۱۲.

تقوا؛

[۳۰] حجرات/سوره۴۹، آیه۱۲.

آثار پیروی از ظن: سرزنش؛

[۳۱] یونس/سوره۱۰، آیه۳۵-۳۶.

ضلالت؛

[۳۲] انعام/سوره۶، آیه۱۱۶.

[۳۳] نجم/سوره۵۳، آیه۲۳.

محرومیت از درک حق؛

[۳۴] یونس/سوره۱۰، آیه۳۶.

[۳۵] نجم/سوره۵۳، آیه۲۸.

[۳۶] رفسنجانی، اکبر، فرهنگ قرآن، ج۱۹، ص۴۱۵-۴۱۷.

توبه از گمان بد

مردی از شیعیان به محضر امام کاظم (علیه‌السّلام) شرف‌یاب شد، در حالی که لرزان بود. عرض کرد: یابن رسول الله! ترسناک شدم از این که فلان شخص در اعتقاداتش نسبت به امامت شما منافق شده باشد. امام (علیه‌السّلام) فرمود: «به چه دلیل؟» عرض کرد: در مجلس یکی از بزرگان بغداد بودم، صاحب مجلس از آن شخص مورد نظر پرسید: آیا تو گمان می‌کنی موسی بن جعفر امام است و هارون امام نیست؟ آن شخص گفت: من چنین عقیده‌ای ندارم، بلکه گمانم این است که موسی بن جعفر غیر امام است و اگر چنین عقیده‌ای نداشته باشم، لعنت خدا و ملائکه و مردمان بر من باد. صاحب مجلس خوشحال شد و دعایش کرد و کسانی را که خلاف این عقیده را به او نسبت داده بودند لعنت کرد. امام کاظم (علیه‌السّلام) فرمود: «آن‌گونه که تو گمان کرده‌ای نیست، آن شخص از تو داناتر است؛ زیرا مراد او این است: آن کس که غیر امام است موسی بن جعفر نیست، پس در واقع با این جمله امامت مرا ثابت کرده است، از این گمان بد و گناه توبه کن».

[۳۷] نوری، حسین، مستدرک الوسائل، ج۹، ص۱۴۳.

بصیرت امام

شقیق بلخی گوید: در سال ۱۴۹ به حج رفتم. چون به قادسیه رسیدم. نگاه کردم دیدم افراد زیادی برای حج حرکت کرده‌اند. در کنار انبوه جمعیت نظرم به جوان خوش سیمایی افتاد که جامه پشمینه روی لباس‌هایش پوشیده بود و نعلینی در پا داشت و از مردم کناره می‌گرفت. با خود گفتم: این جوان از صوفیه است، نزدیک رفتم به قصد این که او را سرزنش کنم، تا مرا دید لب به سخن گشود و فرمود: یا شقیق! «اجتنبوا کثیرا من الظن ان بعض الظن اثم».

[۳۸] حجرات/سوره۴۹، آیه۱۲.

این بگفت و برفت. با خود گفتم: او بنده صالح خداست، بروم از او حلالیت بطلبم، به دنبال او به راه افتادم، هرچه سرعت کردم او را نیافتم تا به منزل واقصه رسیدم، دیدم مشغول نماز است، اعضایش مضطرب، و اشک چشمش جاری است. صبر کردم تا از نماز فارغ شد، نزدیک رفتم برای عذرخواهی، تا مرا دید این آیه را تلاوت کرد یا شقیق! «وانی لغفار لمن تاب وآمن وعمل صالحا ثم اهتدی؛

[۳۹] طه/سوره۲۰، آیه۸۴.

با خود گفتم: این جوان از ابدال است، دو مرتبه از سر درون من خبر داد، دیگر او را ندیدم تا به منزلی به نام زباله رسیدیم، چاه آبی در آن محل بود، به سوی چاه حرکت کردم، دیدم آن جوان سطلی به میان چاه انداخت تا آب بردارد، اما سطل به درون چاه افتاد، سر به سوی آسمان بلند نمود و عرض کرد: پروردگارا! هرگاه تشنه شوم، تو سیراب کننده‌ای و هنگامی که اراده طعام کنم، تو قوت من هستی. شقیق گوید: به خدا قسم، دیدم آب بالا آمد، دلو را گرفت و پر کرد. سپس وضو گرفت و چهار رکعت نماز خواند، دیگر او را ندیدم ت