توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل منزل تنعیم ۴۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل منزل تنعیم ۴۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل منزل تنعیم ۴۱ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل منزل تنعیم ۴۱ اسلاید در PowerPoint

تنعیم در دو فرسخی مکه و در حل (یعنی خارج از منطقه حرم) واقع شده و میقات اهل مکه است و آنان برای عمره از آنجا محرم می‌شوند و چاههای آبی در آنجا بوده است. امروز در اثر توسعه شهر مکه، تنعیم در داخل شهر قرار گرفته و در آنجا مسجد مجللی به همین نام ساخته شده است و چون ادنی الحل» است، یعنی نزدیک‌ترین محلی است که حرم تمام می‌شود و حل آغاز می‌شود، حاضران در مکه می‌توانند برای عمره از آنجا محرم شوند.

[۱] حموی، یاقوت، معجم البلدان، ج۲، ص۴۹.

فهرست مندرجات

۱ – ضبط اموال ازقافله یزید
۲ – اقدام حماسی یا راهزنی
۲.۱ – مردودبودن اسلام خلافتی
۲.۲ – اقدام حماسی و شجاعانه
۲.۳ – نقل حادثه در منابع معتبر
۲.۴ – مقتضای قیام امام
۲.۵ – وجود شخصیت بحیربن ریسان
۲.۶ – نتیجه‌گیری
۳ – پانویس
۴ – منبع

ضبط اموال ازقافله یزید

نخستین منزلی که کاروان امام حسین (علیه‌السلام) بعد از خروج از مکه در آن توقف کرد پاورپوینت کامل منزل تنعیم ۴۱ اسلاید در PowerPoint بود. به نقل ابومخنف در این منزل امام حسین (علیه‌السلام) با قافله‌ای مواجه شد که از جانب حاکم یمن، بحیربن ریسان حمیری به دربار یزید در حرکت بود. آن کاروان حامل ورس (نام فارسی ورس، اسپرک است که در سرزمین یمن می‌روید و گیاهی است که دانه آن مانند دانه کنجد است. علامه شعرانی درباره آن می‌گوید: از تحف یمن است و در همانجا روید و رشته‌ها دارد چون زعفران، و تخم آن مانند کنجد است و رنگی زرد و زیبا دارد.)

[۲] شعرانی، ابوالحسن، ترجمه نفس المهموم، ص۱۴۸).

و لباس‌های (جدید و زیبا) بود که برای یزید برده می‌شد.
امام حسین (علیه‌السلام) به آن کاروان را (به نفع نهضت) تصاحب کرد. آنگاه به شترداران (که شترانشان را برای حمل اموال، کرایه داده بودند) فرمود: ما شما را مجبور نمی‌کنیم: هرکدام از شما که دوست داشته باشد تا سرزمین عراق همراه ما بیاید، با او خوشرفتاری کرده، تمام کرایه اش را می‌پردازیم و هر کدام از شما که بخواهد همین جا از ما جدا شود، به اندازه مسافتی که طی کرده، کرایه‌اش را می‌دهیم.
سپس آنهایی که (از همان جا) امام را رها کردند، حسابشان مشخص شد و امام کرایه‌شان را به طور کامل پرداخت کرد؛ اما به آنهایی که او را همراهی کردند، علاوه بر کرایه معمولی شان، خلعتی (جامه‌ای) نیز عطا فرمود.

[۳] طبری، محمدبن جریر، تاریخ الامم و الملوک، ج۴، ص۲۸۹.

[۴] خوارزمی، موفق بن احمد، مقتل الحسین، ج۱، ص۲۲۰.

سید بن طاووس نیز از تصاحب اموال توسط امام سخن به میان آورده، می‌گوید: امام در تنعیم قافله‌ای را که از طرف والی یمن، بحیربن ریسان حمیری، هدایایی برای یزید بن معاویه می‌برد، دید و فرمود که هدیه‌ها را از آنها گرفتند؛ زیرا حکم و سلطنت امور مسلمانان (در آن عصر) به عهده امام حسین (علیه‌السلام) بود (و او امام امت رسول الله بود).

[۵] سیدبن طاووس، الملهوف علی قتلی الطفوف، ص۱۳۰.

اما شیخ مفید از بیت المال بودن اموال کاروان و تصاحب آن، سخنی به میان نیاورده و تنها گفته است وقتی که امام حسین (علیه‌السلام) به تنعیم رسید، با کاروانی برخورد کرد که از یمن می‌آمد و امام از اهل کاروان، شترانی را برای حمل بار و سوار شدن همراهانش کرایه کرد.

[۶] شیخ مفید، الارشاد، ج۲، ص۶۸.

اقدام حماسی یا راهزنی

یکی از عاشورا پژوهان معاصر، این اقدام منسوب به امام حسین (علیه‌السلام) را «راهزنی و گردنه گیری» دانسته و آن را از موارد تحریف در حادثه عاشورا معرفی کرده که ساخته و پرداخته بنی امیه و بخشی از «تهاجم تبلیغاتی و جنگ روانی» آنان بوده است. او دلایلی در رد و نفی این داستان از لحاظ سندی و محتوایی مطرح کرده است.

[۷] صحتی سردرودی، محمد، تحریف شناسی عاشورا و تاریخ امام حسین (علیه‌السلام) ، ص۱۳۹-۱۴۳.

ملاحظاتی بر این دیدگاه به نظر می‌رسد که برخی از آنها را به اختصار در اینجا می‌آوریم:

مردودبودن اسلام خلافتی

گویا اساس اشکال ایشان برخاسته از دیدگاه رایج و رسمی درباره اسلام خلافتی و مکتب خلفاست که خلافت یزید را مشروع، و هرگونه مخالفت با آن را شورش و خارجی گری و راهزنی می‌پندارد. دلایلی که مؤلف مطرح کرده، در واقع مؤید این امر و تلاشی برای اثبات مدعا و تبرئه امام حسین (علیه‌السلام) از اتهام ضبط اموالی است که در حیطه تصرف معاویه و یزید بوده است؛ در حالی که اگر امام حسین (علیه‌السلام) این دیدگاه را داشت، مثل بسیاری دیگر از مردم آن روز، با یزید بیعت می‌کرد و از مدینه خارج نمی‌شد و هیچ یک از حوادث بعدی نیز پیش نمی‌آمد.
آیا اگر اموال متعلق به مسلمانان، به دست یزید فاسق فاجر تبهکار و صاحب خلافت نامشروع می‌رسید، و او آن را به دلخواه صرف می‌کرد و به جیب بنی امیه و دیگر هواداران خود می‌ریخت، حق بود و درست و مشروع و به جا؛ اما اگر شخصیتی معصوم و پاک مانند حسین بن علی (علیه‌السلام)، نوه پیامبر، آن را ضبط و در جای خود مصرف می‌کرد، راهزنی و گردنه گیری بود؟! یکی از بدعت‌ها و خلاف کاری‌های بنی امیه از نظر امام حسین (علیه‌السلام)، و یکی از انگیزه‌های مخالفت آن حضرت با آن دستگاه خلافت ضد اسلامی، تصاحب بیت المال و تصرف دلخواه در آن بود؛ چنان که در خطبه خود در منزل «بیضه» پس از برخورد با حر بن یزید ریاحی، آن را یکی از بدعت‌های آنها شمرده است؛ (… واستاثروا بالفی…)

[۸] طبری، محمدبن جریر، تاریخ الامم و الملوک، ج۴، ص۳۰۴.

[۹] بلاذری، احمدبن یحیی، انساب الاشراف، ج۳، ص۱۷۱.

اقدام حماسی و شجاعانه

این اقدام امام، نه تنها راهزنی و گردنه گیری و عملی دزدانه نبود، بلکه یکی از اقدامات حماسی و شجاعانه و افتخار آمیز آن حضرت شمرده می‌شود؛ زیرا نه این کار و نه اقدام مشابهی که در زمان حکومت معاویه انجام داد، هیچ یک ماهیت مالی نداشت؛ بلکه پیامی سیاسی و معترضانه داشت و نوعی زیر سؤال بردن مشروعیت حکومت آن پدر و پسر، و خدشه دار کردن حاکمیت فاسد آن دو بود، و در آن زمان هیچ کس جز حسین بن علی (علیه‌السلام) جرئت و جسارت چنین کاری را نداشت. بسیاری از بزرگان آن روز، بدون رضایت معاویه و یزید، جرئت آب خوردن را نداشتند؛ چه رسد به اینکه به حدود و اختیارات آنها تجاوز کنند.
کسی که راهزنی و گردنه گیری می‌کند، آن را دزدانه انجام می‌دهد و سعی می‌کند به نحوی آن را کتمان کند، یا به گردن دیگری بیندازد و بالاخره به نحوی سر و ته قضیه را به هم بیاورد؛ درحالی که امام حسین (علیه‌السلام) در زمان معاویه، پس از ضبط ام