توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مناظره درباره مهریه زن در اسلام ۲۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مناظره درباره مهریه زن در اسلام ۲۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مناظره درباره مهریه زن در اسلام ۲۶ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل مناظره درباره مهریه زن در اسلام ۲۶ اسلاید در PowerPoint

شاید در ابتدای امر با مطالعه آیات ۲۰ سوره نساء و ۲۸ سوره قصص، چنین توهم شود که مهریه زیاد مطلوب است از طرف دیگر روایات بسیاری مهریه کم را فضیلت می‌داند. در این نوشته به بیان مناظره‌ای در این باره و وجه جمع بین این دو پرداخته‌ایم.

فهرست مندرجات

۱ – دلایل مطلوبیت مهریه اندک
۲ – دلیل مطلوبیت مهریه زیاد
۳ – پاسخ از دلیل مطلوبیت مهریه زیاد
۴ – پانویس
۵ – منبع

دلایل مطلوبیت مهریه اندک

در جلسه‌ای با حضور جمعی از مؤمنین، پس از صحبت‌ها و گفتگوهای علمی میان یک دانشجو و یک روحانی شیعی، شخص دانشجو از آن روحانی سؤال کرد:
ما مکرّر شنیده‌ایم که اسلام تاکید نموده، مهریّه زن‌ها را در ازدواج، زیاد قرار ندهید، تا آنجا که پیامبر (صلی‌اللّه‌علیه‌و‌آله) فرمود: «شُومُ الْمَرْئَهِ غَلاءُ مَهْرِ‌ها

[۱] شیخ حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج۱۵، ص۱۰.

زن بدقدم، زنی است که مهرش سنگین است»، «اَفْضَلُ نِساءِ اُمَّتِی اَصْبَحْنَ وَجْهاً وَ اَقَلُّهْنَّ مَهْراً؛ «بهترین زنان امّت من، آنان هستند که سفیدرو‌تر (یا خوش‌رو‌تر) بوده، و مهریّه آن‌ها‌ اندکتر است».

[۲] شیخ حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج۱۵، ص۱۰.

ولی دو مورد در قرآن هست که به نظر می‌رسد از دیدگاه قرآن، زیاد قرار دادن مهریّه، مطلوب بوده و قرآن آن را امضاء کرده است!
روحانی: در کجای قرآن، چنین مطلبی آمده است؟

دلیل مطلوبیت مهریه زیاد

دانشجو: مورد اوّل، در آیه ۲۰ سوره نساء می‌خوانیم: «وَ اِنْ اَرَدْتُمْ اسْتِبْدالَ زَوْجٍ وَ آتَیْتُمِ اِحْدیهُنَّ قِنْطاراً فَلاتَاخُذُوا مِنْهُ شَیْئاً…؛

[۳] نسا/سوره۴، آیه۲۰.

اگر تصمیم گرفتید به جای همسر خود، با زن دیگری ازدواج کنید، و مال فراوانی (به عنوان مهر) به او پرداخته‌اید، چیزی از آن مال را پس نگیرید». واژه «قِنْطارْ» به معنی مال بسیار است، و شامل هزار‌ها دینار خواهد شد، قرآن در این آیه سخن از «قِنطار» به میان آورده و از آن انتقاد نکرده، بلکه فرموده چیزی از آن را پس نگیرید، بنابراین زیاد قرار دادن مهریّه زن، نامطلوب نیست، وگرنه قرآن، نامطلوبی آن را تذکّر می‌داد. بر همین اساس، در روایات آمده، عمر بن خطّاب در عصر خلافت خود، وقتی که دید مردم مهریّه‌ها را سنگین نموده‌اند، بالای منبر رفت و از مردم انتقاد نموده و به آن‌ها اعتراض کرد، و گفت: «چرا مهریّه‌ها را زیاد می‌کنید؟ و هشدار داد که دیگر نشنوم کسی مهریّه همسرش را بیشتر از چهارصد درهم قرار دهد، و اگر کسی چنین کند، او را حدّ می‌زنم و زیاد‌تر از چهارصد درهم را می‌گیرم و جزء بیت‌المال قرار می‌دهم». بانوئی پای منبر به عمر گفت: «آیا تو ما را از قرار دادن مهریه زیاد‌تر از چهارصد درهم منع می‌کنی؟ و اضافی را می‌گیری؟»
عمرگفت: آری.
بانو گفت: آیا این آیه قرآن را نشنیده‌ای که خدا می‌فرماید: «وَ آتَیْتُمْ اِحْداهُنَّ قِنْطاراً فَلا تَاْخُذُوا مِنْهُ شَیْئاً؛ هرگاه به بانوئی (به عنوان مهر) مال بسیاری دادید، چیزی از آن پس نگیرید، بلکه همه را به طور کامل به او بدهید.» عمر، سخن آن بانو را تصدیق نمود و استغفار کرد و گفت: «کُلُّ النّاسِ اَفْقَهُ مِنْ عُمَر حَتّی الْمُخَدَّراتِ فِی الْحِجالِ: «همه مردم، حتّی بانوان پشت پرده در حجله‌ها، از عمر داناترند.»

[۴] سیوطی، جلال‌ الدین عبدالرحمان، در المنثور، ج۲، ص۴۶۶.

[۵] ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، تفسیر القرآن العظیم، ج۱، ص۴۷۸.

[۶] انصاری قرطبی، محمد بن احمد، تفسیر قرطبی، ج۵، ص۹۹.

[۷] زمخشری، محمود بن محمد، الکشّاف، ج۱، ص۴۹۱.

[۸] قمی نیشابوری، حسن، غرائب القرآن، ج۲، ص۳۷۷.

مورد دوم: در قرآن، در سرگذشت حضرت موسی (علیه‌السّلام) و شعیب پیامبر (علیه‌السّلام) آمده وقتی که موسی (علیه‌السّلام) از خطر گزند فرعونیان، از سوی مصر به شهر «مَدْیَنْ» رفت، و سرانجام به خانه حضرت شعیب (علیه‌السّلام) وارد شد، شعیب به موسی (علیه‌السّلام) گ