توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مناظره درباره تخریب ساختمان قبرها ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مناظره درباره تخریب ساختمان قبرها ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مناظره درباره تخریب ساختمان قبرها ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل مناظره درباره تخریب ساختمان قبرها ۳۱ اسلاید در PowerPoint

سلفیه و گروه تندرو وهابیت بنای بر قبور اولیای الهی را حرام دانسته و آنها را تخریب می‌کنند علّت تخریب ساختمان قبر‌ها را هم وجود روایتی از پیامبر می‌دانند که به نقد آن می‌پردازم.

فهرست مندرجات

۱ – اشاره‌ای به مناظره
۲ – روایت جواز تخریب قبور
۳ – نقد سندی روایت
۴ – نقد دلالی روایت
۵ – پاسخ نقضی
۶ – تعظیم شعایر دلیل جواز
۷ – دلیل قرآنی بر جواز
۸ – پانویس
۹ – منبع

اشاره‌ای به مناظره

در مدینه بودم، قبرهای شریف بزرگان اسلام مانند امام حسن مجتبی (علیه‌السّلام)، امام سجّاد (علیه‌السّلام)، امام باقر (علیه‌السّلام)، امام صادق (علیه‌السّلام) و.. را خاک‌آلود و مساوی با زمین دیدم، متاثّر شدم، با اینکه این قبور شریف، دارای قبّه و بارگاه بودند، ولی وهّابیان به بهانه شرک و حرام بودن ساختمان بر روی قبر، آن‌ها را (در حدود سال ۱۳۴۴ ه‌. ق) ویران نمودند، در این رابطه یکی از دانشمندان شیعه با یکی از وهّابیان در این مورد، مناظره زیر را انجام داده است:
دانشمند شیعی: چرا این ساختمان‌ها را ویران می‌کنید؟ چرا اهانت و بی‌احترامی می‌نمائید؟
وهّابی: آیا شما حضرت علی (علیه‌السّلام) را قبول دارید؟
دانشمند شیعی: البتّه، او امام اوّل ما، و خلیفه بلافصل پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) است.
وهّابی: درکتاب‌های معتبر ما

[۱] قشیری نیشابوری، مسلم بن حجاج، صحیح مسلم، ج۲، ص۶۶۶.

[۲] ترمزی، محمد، سنن ترمذی، ج۲، ص۳۵۷.

[۳] نسایی، احمد بن شعیب، سنن نسائی، ج۴، ص۸۸.

چنین نقل شده:

روایت جواز تخریب قبور

حدّثنا یحیی بن یحیی، و ابوبکر ابی شَیبه و زُهیربن حربٍ قال: یحیی اخبرنا، و قال الآخران، حدّثنا: وَ کیعُ عن سفیانَ عن حبیب بن اَبی ثابت عن ابی الهیّاج الاسَْدی قال لی علیّ بن ابیطالب: «اَلا اَبْعُثُکَ علی ما بَعَثنی علیه رسولُ الله (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) اَن لا تَدَعَ تِمْثالاً اِلاّ طَمَسْتَهُ وَ لا قَبْراً مُشرِفاً الّا سَوَّیْتَه؛ سه نفر به نامهای یحیی و ابوبکر و زهیر و… نقل می‌کنند که وکیع از سفیان، و او از حبیب، و او از ابی‌وائل، و او از ابی‌الهِیّاج اسدی نقل نمود که علی (علیه‌السّلام) به ابی‌الهیاج فرمود: «آیا ترا به کاری برانگیزم که پیامبر خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) مرا به آن کار، برانگیخت؛ تصویری را ترک مکن مگر اینکه آن را محو کنی، و قبر بلندی را ترک مکن مگر آن را مساوی و برابر زمین سازی»

نقد سندی روایت

دانشمند شیعی: این حدیث، هم از نظر سند و هم از نظر دلالت، مخدوش و مردود است. امّا از نظر سند: افرادی مانند:
۱ـ وَکیع ۲ـ سفیان سُفیان ۳ـ حبیب بن ابی ثابت ۴ـ ابی وائل وجود دارند که حدیث‌شناسان، آن‌ها را مورد اطمینان نمی‌دانند. مثلاً از احمد حنبل درباره «وَکیع» نقل شده که: «وی در پانصد حدیث، خطا کرده است»

[۴] عسقلانی، ابن حجر، تهذیب التّهذیب، ج۱۱، ص۱۲۵.

و درباره «سفیان ثوری»، از ابن مبارک نقل شده که: «سفیان حدیث می‌گفت، و تدلیس می‌کرد، وقتی مرا دید خجالت کشید».

[۵] عسقلانی، ابن حجر، تهذیب التّهذیب، ج۴، ص۱۱۵.

«تدلیس» یعنی ناحق را به صورت حق جلوه دادن. درباره «حبیب بن ابی ثابت»، از ابن‌حبان نقل شده که او در حدیث، تدلیس می‌کرد

[۶] عسقلانی، ابن حجر، تهذیب التّهذیب، ج۲، ص۱۷۹.

و درباره «ابی‌وائل» می‌گوید: «وی از نواصب و از منحرفان از امام علی (علیه‌السّلام) بود».

[۷] ابن ابی الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۹، ص۹۹.

قابل توجّه اینکه: تمام کتب صحاح ششگانه اهل تسنّن، از «ابوالهیاج» همین یک حدیث را نقل نموده‌اند، و همین مطلب حاکی است که وی اهل حدیث نبوده و قابل اعتماد نیست، پس حدیث فوق، از نظر سند، قابل اعتماد نخواهد بود.

نقد دلالی روایت

و امّا از نظر دلالت و محتوا:
الف: واژه «مُشْرف» که در حدیث فوق آمده، از نظر لغت، یعنی مکان بلندی که بر مکان دیگر، بلند و مسلّط است، پس شامل هرگونه بلندی نخواهد شد.
ب: واژه «سَوَّیْتَه» در لغت به معنی مساوی قرار دادن، و راست کردن چیز کج است. بنابراین، معنی حدیث این نیست که هرگونه قبر بلند را ویران کن. وانگهی، برابری قبر با زمین، بر خلاف سنّت اسلامی است، زیرا همه فقهای اسلامی به استحباب بلندی قبر از زمین به‌اندازه یک وجب، فتوا داد‌ه‌اند.

[۸] جزیری، عبدالرحمن، الفقه علی المذاهب الاربعه، ج۱، ص۴۸۶.

احتمال دیگر این است که منظور از «سوَّیْتَهُ» این است که بالای قبر را یک سطح و مساوی قرار بده، نه مثل پشت ماهی و کوهان شتر. چنانکه علمای بزرگ اهل تسنّن، مانند مسلم در صحیح خود، و ترمذی و نسائی در سنن‌های خود، همین معنی را از حدیث فوق فهمیده‌اند.
نتیجه اینکه: از سه احتمال (۱ـ ویرانی بنای قبر ۲ـ برابر قرار دادن قبر با زمین مجاورش ۳ـ هم سطح و یک‌نواخت قرار دا