توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل من سب علیا فقد سبنی ۷۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل من سب علیا فقد سبنی ۷۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل من سب علیا فقد سبنی ۷۷ اسلاید در PowerPoint :

حدیث پاورپوینت کامل من سب علیا فقد سبنی ۷۷ اسلاید در PowerPoint

دشمنی با امیرمؤمنان (علیه‌السّلام) و سب آن حضرت توسط صحابه، از چیزهایی است که هیچ‌شک و تردیدی در آن وجود ندارد. حتی ابن تیمیه حرانی نیز به این مطلب اعتراف کرده است. در مقابل ابن تیمیه در کتاب‌های اهل سنت روایاتی درباره حکم سب امیرمؤمنان (علیه‌السّلام) نقل شده است.
روایت «مَنْ سَبَّ عَلِیًّا فَقَدْ سَبَّنِی» با سند معتبر از رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) وارد شده است و در کتب اهل‌سنت به صورت روایت صحیح وارد شده است.

فهرست مندرجات

۱ – متن روایت
۲ – دشمنی و سب امام علی توسط صحابه
۳ – حکم سب علی از دیدگاه اهل‌سنت
۳.۱ – روایت اول
۳.۱.۱ – روایت ابویعلی موصلی
۳.۱.۲ – روایت حاکم نیشابوری
۳.۲ – روایت دوم
۳.۳ – روایت سوم
۳.۴ – روایت چهارم
۴ – نتیجه‌گیری
۵ – پانویس
۶ – منبع

متن روایت

رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، درباره امیرمؤمنان (علیه‌السّلام) روایات بی‌شماری دارند که مقام و عظمت آن حضرت را در عالم هستی و جایگاه ایشان را در نزد پیامبر خدا بیان می‌کند.
در روایات صحیح آمده است که رسول خدا فرموده است: هر که علی را دشنام دهد، مرا دشنام داده است.
متن روایت به نقل حاکم نیشابوری:
(۴۶۱۵) اَخْبَرَنَا اَحْمَدُ بْنُ کَامِلٍ الْقَاضِی، ثنا مُحَمَّدُ بْنُ سَعْدٍ الْعَوْفِیُّ، ثنا یَحْیَی بْنُ اَبِی بُکَیْرٍ، ثنا اِسْرَائِیلُ، عَنْ اَبِی اِسْحَاقَ، عَنْ اَبِی عَبْدِ اللَّهِ الْجَدَلِیِّ، قَالَ: دَخَلْتُ عَلَی اُمِّ سَلَمَهَ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهَا، فَقَالَتْ لِی: اَیُسَبُّ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ فِیکُمْ؟ فَقُلْتُ: مُعَاذَ اللَّهِ، اَوْ سُبْحَانَ اللَّهِ، اَوْ کَلِمَهً نَحْوَهَا، فَقَالَتْ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ یَقُولُ: “مَنْ سَبَّ عَلِیًّا فَقَدْ سَبَّنِی”.
هَذَا حَدِیثٌ صَحِیحُ الاِسْنَادِ، وَلَمْ یُخَرِّجَاهُ، وَقَدْ رَوَاهُ بُکَیْرُ بْنُ عُثْمَانَ الْبَجَلِیُّ، عَنْ اَبِی اِسْحَاقَ بِزِیَادَهِ اَلْفَاظٍ.
ابوعبدالله جدلی می‌گوید: بر‌ ام‌سلمه وارد شدم. به من گفت: آیا کسی در میان شما هست که پیامبر خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) را سب کند و دشنام دهد؟ گفتم: پناه بر خدا… فرمود: از رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) شنیدم که فرمود: هر کس علی (علیه‌السّلام) را سب کند، به درستی که مرا سبّ کرده است.
این روایت سندش صحیح است در حالی که بخاری و مسلم آن را نیاورده‌اند. این روایت را بکیر بن عثمان بجلی از ابو اسحاق با اضافه تعبیرات دیگر روایت کرده است.

[۱] المستدرک علی الصحیحین، ج۳، ص۱۳۰.

همانگونه که در متن فوق، دیده می‌شود، در پاورقی کتاب تصحیح ذهبی نیز نقل شده است: قال فی التلخیص: صحیح
روایت فوق، با سند‌های صحیح دیگر نیز در منابع اهل‌سنت نقل شده است که در مقاله جداگانه آنها را بررسی کرده‌ایم.

دشمنی و سب امام علی توسط صحابه

دشمنی با امیرمؤمنان (علیه‌السّلام) و سب آن حضرت توسط صحابه، از چیزهایی است که هیچ شک و تردیدی در آن وجود ندارد.
حتی ابن تیمیه حرانی نیز به این مطلب اعتراف کرده است:
الرابع ان الله قد اخبر انه سیجعل للذین آمنوا وعملوا الصالحات ودا وهذا وعد منه صادق ومعلوم ان الله قد جعل للصحابه موده فی قلب کل مسلم لا سیما الخلفاء رضی الله عنهم لَا سِیَّمَا اَبُو بَکْرٍ وَعُمَرُ؛ فَاِنَّ عَامَّهَ الصَّحَابَهِ وَالتَّابِعِینَ کَانُوا یَوَدُّونَهُمَا، وَکَانُوا خَیْرَ الْقُرُونِ. وَلَمْ یَکُنْ کَذَلِکَ عَلِیٌّ، فَاِنَّ کَثِیرًا مِنَ الصَّحَابَهِ وَالتَّابِعِینَ کَانُوا یُبْغِضُونَهُ وَیَسُبُّونَهُ وَیُقَاتِلُونَهُ.

[۲] ابن تیمیه حرانی، احمد بن عبدالحلیم (متوفای ۷۲۸ ه)، منهاج السنه النبویه، ج۷، ص۱۳۷۱۳۸، تحقیق:د. محمد رشاد سالم، ناشر:مؤسسه قرطبه، الطبعه:الاولی، ۱۴۰۶ه.

چهارم: خداوند خبر داده است: «مسلّماً کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده‌اند، خداوند رحمان محبّتی برای آنان در دلها قرار می‌دهد! » و روشن است که خداوند محبت صحابه را در دل هر مسلمانی قرار داده است؛ به ویژه خلفا و به ویژه ابوبکر و عمر؛ چرا که تمام صحابه و تابعین این دو نفر را دوست داشتند و (آن زمان) بهترین قرن‌ها بود. اما در باره علی این چنین نبود؛ زیرا بسیاری از صحابه و تابعین بغض علی را در دل داشتند، او را سب می‌کردند و با او می‌جنگیدند.
از کلام ابن تیمیه دو مطلب استفاده می‌شود:
۱. امیرمؤمنان (علیه‌السّلام) مؤمن نبود و عمل صالح انجام نداده بود؛ به‌همین خاطر خداوند محبت او را دل‌های صحابه و تابعین قرار ندارد؛ با این‌که در قرآن وعده داده محبت مؤمنان را در دل همگان قرار دهد؛
۲. بسیاری از صحابه و تابعین، بغض علی بن ابی طالب (علیه‌السّلام) را در دل داشتند، به آن حضرت فحش می‌دادند و با او می‌جنگیدند.
نکته اول مورد بحث ما نیست و باید در جای دیگر مورد بحث قرار گیرد. آن چه برای ما مهم است، اعتراف ابن تیمیه به این مطلب است که بسیاری از صحابه به علی بن ابی طالب فحش می‌دادند و او را سب می‌کردند.
و باز در جای دیگر در مقام قیاس بین مخالفان امیرمؤمنان (علیه‌السّلام) و مخالفان عثمان می‌گوید: فَالْمُنَزِّهُونَ لِعُثْمَانَ الْقَادِحُونَ فِی عَلِیٍّ اَعْظَمُ وَاَدْیَنُ وَاَفْضَلُ مِنَ الْمُنَزِّهِینَ لِعَلِیٍّ الْقَادِحِینَ فِی عُثْمَانَ، کَالزَّیْدِیَّهِ مَثَلًا. فَمَعْلُومٌ اَنَّالَّذِینَ قَاتَلُوهُ وَلَعَنُوهُ وَذَمُّوهُ مِنَ الصَّحَابَهِ وَالتَّابِعِینَ وَغَیْرِهِمْ هُمْ اَعْلَمُ وَاَدْیَنُ مِنَ الَّذِینَ یَتَوَلَّوْنَهُ وَیَلْعَنُونَ عُثْمَانَ.

[۳] ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم، منهاج السنه النبویه ج۵، ص۹-۱۰.

کسانی که عثمان را بی‌گناه می‌دانستند و به علی اشکال می‌گرفتند، بزرگتر و متدین‌تر از کسانی بودند که علی را بی‌گناه می‌دانستند و به عثمان اشکال می‌گرفتند؛ همانند زیدیه.
پس روشن است، کسانی از صحابه و تابعین و دیگرانی که با علی جنگیدند، او را لعن کردند، از او بدگویی کردند، آن‌ها عالم‌تر و متدین‌تر از کسانی بودند که علی را دوست داشتند و عثمان را لعن می‌کردند.
از این سخن ابن تیمیه استفاده می‌شود که کسانی از اصحاب بودند که با علی (علیه‌السّلام) جنگیدند و آن حضرت را لعن می‌کردند.
و باز ابن تیمیه در جای دیگر در رد این روایت که «ما منافقان را با بغض علی بن ابی طالب (علیه‌السّلام) می‌شناختیم» می‌گوید:
الثالث ان یقال لو ثبت انه قاله فمجرد قول ابی سعید قول واحد من الصحابه و قول الصاحب اذا خالفه صاحب آخر لیس بحجه باتفاق اهل العلم وقد علم قدح کثیر من الصحابه فی علی.

[۴] ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم، منهاج السنه النبویه ج۷، ص۱۴۶.

سوم: حتی اگر پذیرفته شود که این روایت ثابت است، اما مجرد سخن ابوسعید خدری که یکی از اصحاب است اگر صحابه دیگری با او مخالفت کرده باشد، به اتفاق اهل علم حجت نیست، و روشن است که بسیاری از صحابه به علی بدگویی کرده‌اند.

حکم سب علی از دیدگاه اهل‌سنت

حال که ثابت شد، تعداد زیادی از اصحاب به امیرمؤمنان (علیه‌السّلام) فحش داده است، به‌سراغ روایاتی می‌رویم که در کتاب‌های اهل سنت درباره حکم سب امیرمؤمنان (علیه‌السّلام) نقل شده است.
روایت «پاورپوینت کامل من سب علیا فقد سبنی ۷۷ اسلاید در PowerPoint» با چندین سند نقل شده است که لااقل دو سند آن صحیح است و اشکالی در آن نیست.

روایت اول

روایت اول: عبدالله جدلی از‌ ام سلمه:
احمد بن حنبل و دیگر بزرگان اهل سنت نقل کرده‌اند:
۲۶۷۴۸ حدثنا عبد اللَّهِ حدثنی اَبِی ثنا یحیی بن اَبِی بُکَیْرٍ قال ثنا اِسْرَائِیلُ عن اَبِی اِسْحَاقَ عن عبد اللَّهِ الجدلی قال دَخَلْتُ علی اُمِّ سَلَمَهَ فقالت لی اَیُسَبُّ رسول اللَّهِ (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فِیکُمْ قلت مَعَاذَ اللَّهِ او سُبْحَانَ اللَّهِ او کَلِمَهً نَحْوَهَا قالت سمعت رَسُولَ اللَّهِ (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) یقول من سَبَّ عَلِیاًّ فَقَدْ سبنی.

[۵] شیبانی، احمد بن حنبل (متوفای۲۴۱ه)، مسند احمد بن حنبل، ج۴۴، ص۳۲۸، ح۲۶۷۴۸.

[۶] شیبانی، احمد بن حنبل، فضائل الصحابه، ج۲، ص۵۹۴، ح۱۰۱۱، تحقیق د. وصی الله محمد عباس، ناشر: مؤسسه الرساله – بیروت، الطبعه: الاولی، ۱۴۰۳هـ – ۱۹۸۳م.

[۷] نسائی، احمد بن شعیب (متوفای۳۰۳ ه)، خصائص امیرمؤمنان علی بن ابی طالب، ج۱، ص۱۱۱، ح۹۱، تحقیق:احمد میرین البلوشی، ناشر:مکتبه المعلا – الکویت الطبعه:الاولی، ۱۴۰۶ ه.

[۸] حمیری، علی بن محمد (متوفای۳۲۳ه)، جزء الحمیری، ج۱، ص۷۹.

عبدالله جدلی می‌گوید: بر‌ ام سلمه وارد شدم، به من فرمود: آیا کسی در میان شما هست که پیامبر خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) را سبّ کند؟ گفتم: پناه بر خدا… فرمود: از رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) شنیدم که فرمود: هرکس علی (علیه‌السّلام) را سب کند، به درستی که مرا سبّ کرده است.
حاکم نیشابوری بعد از حدیث می‌گوید: هذا حدیث صحیح الاسناد ولم یخرجاه.

[۹] حاکم نیسابوری، محمد بن عبدالله (متوفای ۴۰۵ ه)، المستدرک علی الصحیحین، ج۳، ص۱۳۰، ح ۴۶۱۵، تحقیق:مصطفی عبد القادر عطا، ناشر:دار الکتب العلمیه – بیروت الطبعه:الاولی، ۱۴۱۱ه – ۱۹۹۰م.

سند این حدیث صحیح است؛ ولی بخاری و مسلم آن را نیاورده‌اند.
و هیثمی نیز می‌گوید:
رواه احمد ورجاله رجال الصحیح غیر ابی عبدالله الجدلی وهو ثقه.

[۱۰] هیثمی، علی بن ابی بکر (متوفای ۸۰۷ ه)، مجمع الزوائد ومنبع الفوائد، ج۹، ص۱۳۰، ناشر:دار الریان للتراث/ دار الکتاب العربی – القاهره، بیروت – ۱۴۰۷ه.

احمد آن را نقل کرده و راویان آن، راویان صحیح بخاری هستند، غیر از ابی عبدالله الجدلی که او مورد اعتماد است.

روایت ابویعلی موصلی

ابویعلی موصلی و برخی از بزرگان اهل سنت، همین روایت را با سند صحیح و عبارت دیگری نقل کرده‌اند:
حَدَّثَنَا اَبُو خَیْثَمَهَ، حَدَّثَنَا عُبَیْدُ اللَّهِ بْنُ مُوسَی، حَدَّثَنَا عِیسَی بْنُ عَبْدِ الرَّحْمَنِ الْبَجَلِیُّ، عَنِ السُّدِّیِّ، عَنْ اَبِی عَبْدِ اللَّهِ الْجَدَلِیِّ، قَالَ: قَالَتْ اُمُّ سَلَمَهَ: اَیُسَبُّ رَسُولُ اللَّهِ (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) عَلَی الْمَنَابِرِ؟ قُلْتُ: وَاَنَّی ذَلِکَ؟ قَالَتْ: ” اَلَیْسَ یُسَبُّ عَلِیٌّ وَمَنْ یُحِبُّهُ؟ فَاَشْهَدُ اَنَّ رَسُولَ اللَّهِ (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) کَانَ یُحِبُّهُ “

[۱۱] ابویعلی موصلی تمیمی، احمد بن علی (متوفای۳۰۷ ه)، مسند ابی یعلی، ج۱۲، ص۴۴۴، ح۷۰۱۳، تحقیق:حسین سلیم اسد، ناشر:دار المامون للتراث – دمشق، الطبعه:الاولی، ۱۴۰۴ ه – ۱۹۸۴م.

[۱۲] طبرانی، سلیمان بن احمد (متوفای۳۶۰ه)، الروض الدانی (المعجم الصغیر)، ج۲، ص۲۱.

[۱۳] طبرانی، سلیمان بن احمد (متوفای۳۶۰ه)، المعجم الکبیر، ج۲۳، ص۳۲۲، تحقیق:حمدی بن عبدالمجید السلفی، ناشر:مکتبه الزهراء – الموصل، الطبعه:الثانیه، ۱۴۰۴ه – ۱۹۸۳م.

[۱۴] طبرانی، سلیمان بن احمد (متوفای۳۶۰ه)، المعجم الاوسط، ج۶، ص۷۴، تحقیق:طارق بن عوض الله بن محمد، عبد المحسن بن ابراهیم الحسینی، ناشر:دار الحرمین – القاهره – ۱۴۱۵ه.

[۱۵] خطیب بغدادی، احمد بن علی (متوفای۴۶۳ه)، تاریخ بغداد، ج۷، ص۴۱۳-۴۱۴، ناشر:دار الکتب العلمیه – بیروت.

[۱۶] ابن عساکر، علی بن حسن (متوفای۵۷۱ه)، تاریخ مدینه دمشق وذکر فضلها وتسمیه من حلها من الاماثل، ج۴۲، ص۲۶۶، تحقیق:محب الدین ابی سعید عمر بن غرامه العمری، ناشر:دار الفکر – بیروت – ۱۹۹۵.

[۱۷] ابن کثیر دمشقی، اسماعیل بن عمر (متوفای۷۷۴ه)، البدایه و النهایه، ج۷، ص۳۹۱.

ابوعبدالله جدلی گوید: ‌ام سلمه گفت” آیا کسی رسول خدا را بر فراز منابر سب می‌کند؟ گفتم: چگونه چنین چیزی ممکن است؟ گفت: مگر نه این‌که آن‌ها علی و دوست دارانش را سب می‌کنند، شهادت می‌دهم که رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) علی را دوست داشت.
هیثمی در تصحیح این روایت می‌گوید: