توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ملک ظاهر رکن‌الدین ابوالفتح صالحی ۱۰۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۰۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ملک ظاهر رکن‌الدین ابوالفتح صالحی ۱۰۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل ملک ظاهر رکن‌الدین ابوالفتح صالحی ۱۰۷ اسلاید در PowerPoint :

بیبرس بندق‌داری

بِیْبَرْسِ بُنْدُقْداری، پاورپوینت کامل ملک ظاهر رکن‌الدین ابوالفتح صالحی ۱۰۷ اسلاید در PowerPoint (د ۶۷۶ق/۱۲۷۷م) چهارمین سلطان از شاخه ممالیک بحری که از ۶۵۸تا۶۷۶ق بر مصر و شام حکومت کرد.

فهرست مندرجات

۱ – بیوگرافی
۱.۱ – تولد
۱.۲ – سال ۶۴۷ و ۶۴۸ قمری
۱.۳ – سال ۶۵۸ قمری
۱.۴ – سال ۶۵۹ قمری
۱.۴.۱ – بیعت با المستنصربالله
۱.۴.۲ – بیعت با الحاکم بامرالله
۱.۴.۳ – استحکام سلطنت
۱.۴.۴ – سرکوب شیعیان
۱.۴.۵ – بازسازی دژ‌ها
۱.۴.۶ – تقویت سپاه مصر
۱.۵ – سال۶۶۳ قمری
۱.۶ – سال ۶۶۵ قمری
۱.۷ – سال ۶۶۶ قمری
۱.۸ – سال ۶۶۹ و ۶۷۰ قمری
۱.۹ – سال ۶۷۴ قمری
۱.۱۰ – سال ۶۷۵ قمری
۱.۱۱ – سال ۶۷۶ قمری و مرگ وی
۲ – فهرست منابع
۳ – پانویس
۴ – منبع

بیوگرافی

بِیْبَرْسِ بُنْدُقْداری، پاورپوینت کامل ملک ظاهر رکن‌الدین ابوالفتح صالحی ۱۰۷ اسلاید در PowerPoint (د ۶۷۶ق/۱۲۷۷م) چهارمین سلطان از شاخه ممالیک بحری که از ۶۵۸تا۶۷۶ق بر مصر و شام حکومت کرد.
بیبرس به دلیل پیروزی‌های چشم‌گیر در برابر هجوم مغولان به شام، و مقابله فیروزمندانه با صلیبی‌ها و نیز به سبب کامیابی‌اش در ایجاد وحدت میان مصر و شام، و سرکوب سرکشی‌ها در داخل و تعرضات خارج از قلمرو حکومت و پی‌ریزی نظامی استوار در اداره حکومت، توانست به چنان درجه‌ای از اقتدار دست یابد که از دوران حکمرانی وی به عنوان یکی از باشکوه‌ترین دوران‌های تاریخ مصر اسلامی یاد شده، و شرح اقدامات دلیرانه‌اش آمیخته با قصه‌های عامیانه تا به امروز در مصر باقی‌مانده است.

[۱] ذهبی، محمد، تاریخ‌ الاسلام، ج۵۰، ص۲۱۶،حوادث سال‌های ۶۷۱-۶۸۰ق، به کوشش عمر عبدالسلام تدمری، بیروت، دارالکتب‌العربی.

[۲] ذهبی، محمد، تاریخ‌ الاسلام، ج۵۰، ص۲۱۷، حوادث سال‌های ۶۷۱-۶۸۰ق، به کوشش عمر عبدالسلام تدمری، بیروت، دارالکتب‌ العربی.

[۳] ذهبی، محمد، تاریخ‌ الاسلام، ج۵۰، ص۲۱۸، حوادث سال‌های ۶۷۱-۶۸۰ق، به کوشش عمر عبدالسلام تدمری، بیروت، دارالکتب‌ العربی.

[۴] ذهبی، محمد، تاریخ‌ الاسلام، ج۵۰، ص۲۱۹،حوادث سال‌های ۶۷۱-۶۸۰ق، به کوشش عمر عبدالسلام تدمری، بیروت، دارالکتب‌ العربی.

[۵] یافعی عبدالله، مرآه الجنان، ج۴، ص۱۷۵، حیدرآباددکن، ۱۳۳۹ق.

[۶] مویر و، تاریخ دوله الممالیک فی مصر، ج۱، ص۶۰، ترجمه محمود عابدین و سلیم حسن، قاهره، ۱۴۱۵ق/۱۹۵۷م.

[۷] نیکلسن ر ا، تاریخ‌ الادب العباسی، ج۱، ص۲۷۱، ترجمه صفا خلوصی، بغداد، ۱۳۸۷ق/۱۹۶۷م.

[۸] بروکلمان کارل، تاریخ ملل و دول اسلامی، ج۱، ص۳۳۲، ترجمه هادی جزایری، تهران، ۱۳۴۶ش.

[۹] عودات احمد و دیگران، تاریخ المغول و الممالیک، ج۱، ص۱۰۳، اربد، ۱۹۹۰م.

تولد

بیبرس در حدود سال ۶۲۰ق/۱۲۲۳م

[۱۰] ذهبی، محمد، تاریخ‌ الاسلام، ج۵۰، ص۲۱۷، حوادث سال‌های ۶۷۱،۶۸۰ق، به کوشش عمر عبدالسلام تدمری، بیروت، دارالکتب‌العربی.

[۱۱] ابن ‌تغری بردی، المنهل‌ الصافی، ج۳، ۴۴۷، به کوشش نبیل محمد عبدالعزیز، قاهره، ۱۹۸۵م.

[۱۲] ابن عماد عبدالحی، شذرات‌ الذهب، ج۷، ص۶۱۰.

یا ۶۲۵ق

[۱۳] ابن ‌شاکر کتبی، محمد، فوات الوفیات، ج۱، ص۲۳۵.

در منطقه قِبچاق به دنیا آمد

[۱۴] صفدی، خلیل، الوافی‌ بالوفیات، ج۱۰، ص۲۰۷.

و از راه دریای سیاه و قلمرو امپراتوری بیزانس به مصر انتقال یافت.
نخست امیرعلاءالدین اَیدِکینِ بندقداری (که بیبرس به او منسوب شده است) وی را خرید

[۱۵] صفدی، خلیل، الوافی‌ بالوفیات، ج۱۰، ص۲۰۷.

[۱۶] ابن ‌تغری بردی، المنهل‌ الصافی، ج۳، ۴۴۷، به کوشش نبیل محمد عبدالعزیز، قاهره، ۱۹۸۵م.

و پس از آن در زمره غلامان ملک صالح نجم‌الدین ایوب درآمد و چون کفایت و شجاعت نشان داد، مقامی ارجمند یافت.

[۱۷] ابن ‌شاکر کتبی، محمد، فوات الوفیات، ج۱، ص۲۳۵.

[۱۸] ابن‌ تغری بردی، النجوم، ج۶، ص۳۲۲.

[۱۹] ابن‌ تغری بردی، النجوم، ج۶، ص۳۵۹.

[۲۰] ذهبی، محمد، تاریخ‌ الاسلام، ج۵۰، ص۲۱۷، حوادث سال‌های ۶۷۱،۶۸۰ق، به کوشش عمر عبدالسلام تدمری، بیروت، دارالکتب‌العربی.

[۲۱] ابن عماد عبدالحی، شذرات‌ الذهب، ج۷، ص۶۱۰.

سال ۶۴۷ و ۶۴۸ قمری

پس از مرگ این امیر ایوبی (۶۴۷ق/۱۲۴۹م) بیبرس به خدمت توران شاه آخرین حکمران ایوبی درآمد و در ۶۴۸ق در توطئه قتل وی همراهِ جمعی از امیران مملوک شرکت کرد

[۲۲] مقریزی، احمد، السلوک، ج۱، ص۵۲۰.

[۲۳] ابن ‌شاکر کتبی، محمد، فوات الوفیات، ج۱، ص۲۳۷.

[۲۴] ابن ‌تغری بردی، المنهل‌ الصافی، ج۳، ص۴۴۸، به کوشش نبیل محمد عبدالعزیز، قاهره، ۱۹۸۵م.

پس از آن به ناچار به شام گریخت و نزد امیران ایوبی دمشق و سپس کَرَک پناه گرفت و از ایشان برای حمله به مصر استمداد کرد، اما در این لشکرکشی ناکام ماند.

[۲۵] مقریزی، احمد، السلوک، ج۱، ص۵۲۰.

[۲۶] ابن کثیر، البدایه و النهایه، ج۱۳، ص۱۸۲، به کوشش احمد ابوملحم و دیگران، بیروت، ۱۴۱۵ق/۱۹۹۴م.

[۲۷] ابن ‌تغری بردی، المنهل‌ الصافی، ج۳، ص۴۴۸-۴۵۱، به کوشش نبیل محمد عبدالعزیز، قاهره، ۱۹۸۵م.

[۲۸] صفدی، خلیل، الوافی‌ بالوفیات، ج۱۰، ص۲۰۸.

سال ۶۵۸ قمری

در ۶۵۸ق/۱۲۶۰م پس از آن‌که مغولان مناطق وسیعی از شام را گرفتند و قصد تسخیر مصر کردند، مظفر قُطز سلطان مملوک برای مقابله با آنان، اختلافات خود با بیبرس را فراموش کرد و وی را به مصر خواند و مورد محبت و نواخت قرار داد.

[۲۹] مقریزی، احمد، السلوک، ج۱، ص۵۲۰.

[۳۰] ابن کثیر، البدایه و النهایه، ج۱۳، ص۱۸۲-۱۸۳، به کوشش احمد ابوملحم و دیگران، بیروت، ۱۴۱۵ق/۱۹۹۴م.

[۳۱] عینی، محمود، عقدالجمان، ج۱، ص۲۳۴، به کوشش محمد محمد امین، قاهره، ۱۴۰۷-۱۴۰۸ق/۱۹۸۷-۱۹۸۸م.

[۳۲] ابن خلدون، العبر، ج۵، ص۴۲۲.

در رمضان همان سال بیبرس به عنوان فرمانده جلوداران سپاه مصر در پیکار مشهور عین جالوت شکست سختی به مغولان وارد کرد و جلو پیشروی آنان به سوی غرب را گرفت.

[۳۳] ابن کثیر، البدایه و النهایه، ج۱۳، ص۱۸۳-۱۸۴، به کوشش احمد ابوملحم و دیگران، بیروت، ۱۴۱۵ق/۱۹۹۴م.

[۳۴] ابن دواداری، ابوبکر، کنز الدرر، ج۸، ص۴۹، به کوشش اولریش هارمان، قاهره، ۱۳۹۱ق/۱۹۷۱م.

[۳۵] یونینی، موسی، ذیل مرآه الزمان، ج۱، ص۳۶۶، حیدرآباد دکن، ۱۳۷۴ق/۱۹۵۴م.

[۳۶] گروسه رنه، امپراتوری صحرانوردان، ج۱، ص۵۹۱-۵۹۳، ترجمه عبدالحسین میکده، تهران، ۱۳۵۳ش.

[۳۷] مرگان دیوید، مغول‌ها، ج۱، ص۱۸۷-۱۸۸، ترجمه عباس مخبر، تهران، ۱۳۷۱ش.

وی سپس به دستور قطز مغولان را تعقیب کرد و باقی‌مانده ایشان را از دم تیغ گذراند؛ آن‌گاه به دمشق بازگشت.

[۳۸] صفدی، خلیل، الوافی‌ بالوفیات، ج۱۰، ص۲۰۸.

[۳۹] ابن ‌تغری بردی، المنهل‌ الصافی، ج۳، ص۴۵۱، به کوشش نبیل محمد عبدالعزیز، قاهره، ۱۹۸۵م.

با این همه، چون قطز درخواست بیبرس برای تفویض حکومت حلب به او را نپذیرفت، روابط آن دو باز تیره شد

[۴۰] ابن کثیر، البدایه و النهایه، ج۱۳، ص۱۸۸، به کوشش احمد ابوملحم و دیگران، بیروت، ۱۴۱۵ق/۱۹۹۴م.

[۴۱] عینی، محمود، عقدالجمان، ج۱، ص۶۶.

و اندکی بعد، قطز در راه بازگشت به مصر (۶۵۸ق/۱۲۶۰م) به دست بیبرس و جمعی از امیران مملوک به قتل رسید.

[۴۲] مقریزی، احمد، السلوک، ج۱، ص۵۲۰.

[۴۳] ابن کثیر، البدایه و النهایه، ج۱۳، ص۱۸۸، به کوشش احمد ابوملحم و دیگران، بیروت، ۱۴۱۵ق/۱۹۹۴م.

چون بیبرس وارد مصر شد، امرا و اشراف مصر او را به عنوان سلطان پذیرفتند و وی با لقب ملک‌ ظاهر به سلطنت نشست.

[۴۴] عینی، محمود، عقدالجمان، ج۱، ص۶۶.

[۴۵] ابن دقمان، ابراهیم، الجوهر الثمین، ج۲، ص۶۶-۶۷، به کوشش محمد کمال‌الدین عزالدین علی، بیروت، ۱۴۰۵ق/۱۹۸۵م.

[۴۶] عبدالباسط ملطی، نزهه‌ الاساطین، ج۱، ص۷۵، به کوشش محمد کمال‌الدین عزالدین علی، قاهره، ۱۴۰۷ق/۱۹۸۷م.

بیبرس پس از استقرار و در پی برخی عزل و نصب‌های داخلی،

[۴۷] عینی، محمود، عقدالجمان، ج۱، ص۲۸۸-۲۸۹، به کوشش محمد محمد امین، قاهره، ۱۴۰۷-۱۴۰۸ق/۱۹۸۷-۱۹۸۸م.

[۴۸] صفدی، خلیل، الوافی‌ بالوفیات، ج۱۰، ص۲۰۸.

بیشتر امرا و حکمرانان منطقه شام را ابقا کرد.

[۴۹] مقریزی، احمد، السلوک، ج۱، ص۵۱۸.

[۵۰] ابن ‌تغری بردی، المنهل‌ الصافی، ج۳، ص۴۵۲-۴۵۳، به کوشش نبیل محمد عبدالعزیز، قاهره، ۱۹۸۵م.

آن‌گاه برای جلب‌نظر و حمایت مردم مالیات‌هایی را که قطز برای جنگ با مغولان وضع کرده بود، ملغا ساخت

[۵۱] مقریزی، احمد، الخطط، ج۲، ص۸۹، قاهره، ۱۹۱۳م.

[۵۲] عینی، محمود، عقدالجمان، ج۱، ص۲۷۰، به کوشش محمد محمد امین، قاهره، ۱۴۰۷-۱۴۰۸ق/۱۹۸۷-۱۹۸۸م.

و همه زندانی‌ها را آزاد کرد.

[۵۳] ابن‌ تغری بردی، النجوم، ج۷، ص۱۰۳.

بنای مدرسه ظاهریه به دستور بیبرس در همین سال آغاز شد

[۵۴] عینی، محمود، عقدالجمان، ج۱، ص۳۸۲، به کوشش محمد محمد امین، قاهره، ۱۴۰۷-۱۴۰۸ق/۱۹۸۷-۱۹۸۸م.

[۵۵] ابن‌ تغری بردی، النجوم، ج۷، ص۱۲۰.

و سال بعد نیز با فرستادن اموال و گروه‌هایی به عمارت حرم نبوی در مدینه، و قبه الصخره در بیت‌ المقدس دست زد.

[۵۶] مقریزی، احمد، السلوک، ج۱، ص۵۲۶.

سال ۶۵۹ قمری

یکی از اقدامات مهم بیبرس برای استوار ساختن پایه‌های سلطنت خود، احیای خلافت عباسی در مصر بود.

بیعت با المستنصربالله

وی در ۶۵۹ق/۱۲۶۱م یکی از بازماندگان عباسیان را، پس از آن‌که نسبش در مجلسی از دانشمندان اثبات شد، با عنوان المستنصربالله به خلافت نشاند و خود با جمیع ارکان دولتش با وی بیعت کردند.

[۵۷] سیوطی، تاریخ الخلفاء، ج۱، ص۴۷۷-۴۷۸، به کوشش محمد محیی‌الدین عبدالحمید، قاهره، ۱۹۶۲م.

[۵۸] ابن خلدون، العبر، ج۳، ص۶۶۴.

[۵۹] ابن طولونی حسن، النزهه السنیه، ج۱، ص۱۲۱، به کوشش محمد کمال‌الدین عزالدین علی، بیروت، ۱۴۰۸ق/۱۹۸۸م.

[۶۰] ابن ظهیره، الفضائل الباهره، ج۱، ص۱۹۴-۱۹۵، به کوشش مصطفی سقا و کامل مهندس، قاهره، ۱۹۶۹م.

دیری نپایید که بیبرس خلیفه جدید را به احیای خلافت بغداد واداشت و وی را با سپاه و ساز و برگی نه چندان کافی راهی آن دیار کرد؛ اما مستنصر پیش از رسیدن به بغداد با لشکر مغول مواجه شد و جان سالم به در نبرد و سپاهیانش نیز تارومار شدند.

[۶۱] مقریزی، احمد، السلوک، ج۱، ص۴۵۷-۴۶۰، به کوشش محمد مصطفی زیاده، قاهره، ۱۳۷۶ق/۱۹۵۷م.

[۶۲] مقریزی، احمد، السلوک، ج۱، ص۴۶۷، به کوشش محمد مصطفی زیاده، قاهره، ۱۳۷۶ق/۱۹۵۷م.

[۶۳] عینی، محمود، عقدالجمان، ج۱، ص۳۲۸، به کوشش محمد محمد امین، قاهره، ۱۴۰۷-۱۴۰۸ق/۱۹۸۷-۱۹۸۸م.

بیعت با الحاکم بامرالله

یک‌سال پس از آن در قاهره با دومین خلیفه عباسی، الحاکم بامرالله بیعت شد و این‌ بار محدودیت‌هایی نیز برای وی مقرر گردید.

[۶۴] ابن ظهیره، الفضائل الباهره، ج۱، ص۱۹۵، به کوشش مصطفی سقا و کامل مهندس، قاهره، ۱۹۶۹م.

[۶۵] سیوطی، تاریخ الخلفاء، ج۱، ص۴۷۸-۴۷۹، به کوشش محمد محیی‌الدین عبدالحمید، قاهره، ۱۹۶۲م.

[۶۶] قلقشندی، احمد، صبح ‌الاعشی، ج۳، ص۲۶۰-۲۶۱، قاهره، ۱۳۸۳ق/۱۹۶۳م.

[۶۷] ابن کثیر، البدایه و النهایه، ج۱۳، ص۱۹۷-۱۹۸، به کوشش احمد ابوملحم و دیگران، بیروت، ۱۴۱۵ق/۱۹۹۴م.

در واقع خلافتِ دست‌نشانده مصر مقامی صرفاً تشریفاتی بود و سلطان از ایجاد آن قصدی جز کسب وجاهت و مشروعیت نداشت و نیز می‌خواست به این وسیله مصر را به مرکز دنیای اسلام تبدیل کند، و همچنین احتمال ظهور شورش‌های شیعی را در مصر که سال‌ها مرکز حکومت شیعیان فاطمی بود، کاهش دهد.

[۶۸] عاشور، سعیدعبدالفتاح، مصر و الشام فی عصر الایوبیین و الممالیک، ج۱، ص۱۷۶-۱۷۹، بیروت، ۱۹۷۲م.

[۶۹] مویر و، تاریخ دوله الممالیک فی مصر، ج۱، ص۴۸-۴۹، ترجمه محمود عابدین و سلیم حسن، قاهره، ۱۴۱۵ق/۱۹۵۷م.

[۷۰] مویر و، تاریخ دوله الممالیک فی مصر، ج۱، ص۵۹۴، ترجمه محمود عابدین و سلیم حسن، قاهره، ۱۴۱۵ق/۱۹۵۷م.

[۷۱] لویس برنارد، خاورمیانه دوهزارسال تاریخ، ج۱، ص۱۱۳، ترجمه حسن کامشاد، تهران، ۱۳۸۱ش.

استحکام سلطنت

از دیگر اقدامات بیبرس (که قلمروش را از سوی مغولان و صلیبیان در خطر می‌دید و حضور بقایای ایوبیان را نیز نمی‌توانست نادیده بگیرد) این بود که سال‌های نخست سلطنت را برای استحکام بخشیدن به پایه‌های دولت خود صرف کرد

[۷۲] شبارو عصام محمد، دولت ممالیک، ج۱، ص۲۷، ترجمه شهلا بختیاری، قم، ۱۳۸۰ش.

و آن‌گاه به سرکوب امرا و حکام مخالف در شام پرداخت.

[۷۳] مقریزی، احمد، السلوک، ج۱، ص۴۴۴-۴۴۵، به کوشش محمد مصطفی زیاده، قاهره، ۱۳۷۶ق/۱۹۵۷م.

[۷۴] ابن کثیر، البدایه و النهایه، ج۱۳، ص۱۹۱، به کوشش احمد ابوملحم و دیگران، بیروت، ۱۴۱۵ق/۱۹۹۴م.

[۷۵] ابن کثیر، البدایه و النهایه، ج۱۳، ص۱۹۸، به کوشش احمد ابوملحم و دیگران، بیروت، ۱۴۱۵ق/۱۹۹۴م.

سرکوب شیعیان

وی همچنین در قاهره قیامی شیعی را که با انگیزه بازگردان خلافت فاطمیان برپا شده بود، سرکوب کرد

[۷۶] عینی، محمود، عقدالجمان، ج۱، ص۲۷۰-۲۷۱، به کوشش محمد محمد امین، قاهره، ۱۴۰۷-۱۴۰۸ق/۱۹۸۷-۱۹۸۸م.

[۷۷] عاشور، سعیدعبدالفتاح، مصر و الشام فی عصر الایوبیین و الممالیک، ص۱۷۵-۱۷۶، بیروت، ۱۹۷۲م.

بازسازی دژ‌ها

در ۶۵۹ق/۱۲۶۱م به دستور بیبرس برای حفظ آمادگی نظامی، تمامی قلعه‌ها و دژهای شام را که بر اثر حمله مغول آسیب‌دیده بود، بازسازی کردند و آن‌ها را از آذوقه و نفرات انباشتند.

[۷۸] مقریزی، احمد، السلوک، ج۱، ص۵۲۷.

تقویت سپاه مصر

او در مورد مصر نیز به تقویت ناوگان دریایی و کشتی‌های جنگی همت گمارد

[۷۹] مقریزی، احمد، السلوک، ج۱، ص۴۴۷، به کوشش محمد مصطفی زیاده، قاهره، ۱۳۷۶ق/۱۹۵۷م.

و در مصب نیل نزدیک دمیاط با صخره‌های بزرگ سدی ایجاد کرد تا مانع عبور فرنگان شود.

[۸۰] زیدان جرجی، تاریخ مصرالحدیث، ج۱، ص۳۲۵، قاهره، ۱۹۱۱م.

[۸۱] شبارو عصام محمد، دولت ممالیک، ج۱، ص۲۷، ترجمه شهلا بختیاری، قم، ۱۳۸۰ش.

وی همچنین با آوردن بردگان از دشت قبچاق سپاهی از ممالیک تشکیل داد.

[۸۲] شبارو عصام محمد، دولت ممالیک، ج۱، ص۲۸، ترجمه شهلا بختیاری، قم، ۱۳۸۰ش.

بیبرس برای آگاهی از اخبار سراسر قلمرو خود شبکه منظم برید ایجاد کرد که کارایی بسیار داشت

[۸۳] مقریزی، احمد، السلوک، ج۱، ص۵۲۷.

[۸۴] زیدان جرجی، تاریخ مصرالحدیث، ج۱، ص۳۲۲، قاهره، ۱۹۱۱م.

همچنین با احداث برج‌های دیده‌بانی متعدد، کارگزاران او تحرکات دشمن را زیرنظر داشتند و انتقال اخبار سرعت می‌گرفت.

[۸۵] قلقشندی، احمد، صبح ‌الاعشی، ج۱۴، ص۳۹۹، قاهره، ۱۳۸۳ق/۱۹۶۳م.

بیبرس به منظور تقویت مواضع خود در برابر فرنگان و مغولان، و تغییر در معادلات سیاسی منطقه، با میخائیل هشتم، امپراتور بیزانس،

[۸۶] مقریزی، احمد، السلوک، ج۱، ص۴۷۱، نیز حاشیه‌های ۵و۶، به کوشش محمد مصطفی زیاده، قاهره، ۱۳۷۶ق/۱۹۵۷م.

و برکه‌خان، حاکم مغولِ دشت قبچاق

[۸۷] عینی، محمود، عقدالجمان، ج۱، ص۳۶۰-۳۶۳، به کوشش محمد محمد امین، قاهره، ۱۴۰۷-۱۴۰۸ق/۱۹۸۷-۱۹۸۸م.

[۸۸] عاشور، فایدحماد، العلاقات السیاسیه بین الممالیک و المغول، ص۸۱-۸۳، به کوشش جوزیف نسیم، قاهره، ۱۹۷۶م.

هم‌پیمان شد. به زودی میان او و برکه‌خان که مسلمان شده بود و با هولاگو نیز دشمنی داشت، پیوندهایی استوار پدید آمد،

[۸۹] قلقشندی، احمد، صبح ‌الاعشی، ج۴، ص۴۷۳، قاهره، ۱۳۸۳ق/۱۹۶۳م.

[۹۰] عینی، محمود، عقدالجمان، ج۱، ص۳۶۰-۳۶۳، به کوشش محمد محمد امین، قاهره، ۱۴۰۷-۱۴۰۸ق/۱۹۸۷-۱۹۸۸م.

[۹۱] وصاف، تاریخ، ج۱، ص۲۷-۲۸، تحریر عبدالمحمد آیتی، تهران، ۱۳۴۶ش.

[۹۲] اشپولر، برتولد، تاریخ مغول در ایران، ج۱، ص۶۶-۶۸، ترجمه محمود میرآفتاب، تهران، ۱۳۷۲ش.

[۹۳] بیانی شیرین، دین و دولت در ایران عهد مغول، ج۳، ص۸۹۵-۸۹۶، تهران، ۱۳۷۵ش.

تا جایی که طی چند مرحله مغولانی از دشت قبجاق به مصر پناه آوردند و از ایشان به گرمی استقبال شد

[۹۴] مقریزی، احمد، السلوک، ج۱، ص۴۷۳، به کوشش محمد مصطفی زیاده، قاهره، ۱۳۷۶ق/۱۹۵۷م.

[۹۵] عینی، محمود، عقدالجمان، ج۱، ص۳۶۴-۳۶۵، به کوشش محمد محمد امین، قاهره، ۱۴۰۷-۱۴۰۸ق/۱۹۸۷-۱۹۸۸م.

[۹۶] Ayalon D، Studies on the Mamlüks of Egypt، ج۱، ص۸۹، London، ۱۹۷۷.

[۹۷] عاشور، فایدحماد، العلاقات السیاسیه بین الممالیک و المغول، ص۸۳، به کوشش جوزیف نسیم، قاهره، ۱۹۷۶م.

شاید از نتایج همین مراودات بود که بیبرس به ترویج رسوم مغولی در حکومت مصر علاقه‌مند گردید.

[۹۸] ابن‌ تغری بردی، النجوم، ج۶، ص۲۶۸-۲۶۹.

[۹۹] Ayalon D، Studies on the Mamlüks of Egypt، ج۱، ص۶۷، London، ۱۹۷۷.

سال۶۶۳ قمری

بیبرس پس از نبرد عین جالوت به شدت مراقب تحرکات مغول بود و هیچ‌گاه فرصت تلافی آن شکست را به ایشان نداد. پس از مرگ هولاکو در ۶۶۳ق/۱۲۶۵م نیز بیبرس از جابه‌جایی قدرت در قلمرو ایلخانی و اختلافات ایشان با مغولان شاخه جغتایی و رودی زرین بهره جست و فرصت را برای سرکوب صلیبی‌ها غنیمت شمرد.

[۱۰۰] رانسیمان، استیون، تاریخ جنگ‌های صلیبی، ج۳، ص۳۸۳، ترجمه منوچهر کاشف، تهران، ۱۳۵۸ش.

[۱۰۱] گروسه رنه، امپراتوری صحرانوردان، ج۱، ص۵۶۵، ترجمه عبدالحسین میکده، تهران، ۱۳۵۳ش.

[۱۰۲] گروسه رنه، ام