توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ملاک اختصاص حمد به خدا (قرآن) ۸۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ملاک اختصاص حمد به خدا (قرآن) ۸۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل ملاک اختصاص حمد به خدا (قرآن) ۸۴ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل ملاک اختصاص حمد به خدا (قرآن) ۸۴ اسلاید در PowerPoint

آرامش بخشی به بندگان، اعطای بهشت ، به دور از رنج و سختی به بندگان برگزیده، برتری دادن داود و سلیمان (علیهما السلام) به وسیله علم بر بسیاری از بندگان، اعطای فرزند به ابراهیم (علیه‌السّلام) در سن کهولت وی، حیات بخشی، و … از جمله ملاکهای اختصاص حمد به خداوند تعالی است.

فهرست مندرجات

۱ – آرامش بخشی
۲ – اعطای بهشت
۲.۱ – اعطای بهشت به متقین
۳ – اعطای علم
۴ – اعطای فرزند
۵ – الوهیت
۶ – بی نیازی
۶.۱ – بی نیازی از حمایتگر
۶.۲ – بی نیازی از شریک
۶.۳ – بی نیازی از فرزند
۷ – تدبیر حکیمانه
۸ – جاودانگی
۹ – حیات بخشی
۱۰ – خلقت
۱۰.۱ – خلقت نور و ظلمت
۱۰.۲ – خلقت ملائکه
۱۱ – ربوبیت
۱۲ – رحمت
۱۳ – رفع حزن
۱۴ – شکور بودن
۱۵ – صداقت
۱۶ – فضل
۱۷ – فضیلت بخشی
۱۸ – قدرت
۱۸.۱ – قدرت بر نجات انسان
۱۸.۲ – قدرت بدون عجز
۱۹ – مالکیت
۱۹.۱ – مالکیت روز جزا
۱۹.۲ – مغفرت
۲۰ – نابود کردن ظالمان
۲۱ – نجات از ظالمان
۲۲ – نزول باران رحمت
۲۳ – نزول قرآن
۲۴ – نعمت بخشی
۲۵ – هدایت
۲۶ – پانویس
۲۷ – منبع

آرامش بخشی

آرامش بخشی به بندگان، ملاک اختصاص حمد به خداوند است: «جنـت عدن یدخلونها یحلون فیها من اساور من ذهب ولؤلؤا ولباسهم فیها حریر• وقالوا الحمد لله الذی اذهب عنا الحزن ان ربنا لغفور شکور؛

[۱] فاطر/سوره۳۵، آیه۳۳.

[۲] فاطر/سوره۳۵، آیه۳۴.

(پاداش آنها) باغهای جاویدان بهشت است که وارد آن می‌شوند، در حالی که به دستبندهائی از طلا و مروارید آراسته‌اند و لباسشان در آنجا از حریر است!•آنها می‌گویند حمد (و ستایش) برای خداوندی است که اندوه را از ما برطرف ساخت، چرا که پروردگار ما غفور و شکور است.»

[۳] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۸، ص۲۶۹.

[۴] طباطبائی، سید محمد حسین، ترجمه تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۶۷.

[۵] حویزی، عبدعلی بن جمعه، نور الثقلین، ج۴، ص۳۶۵.

اعطای بهشت

اعطای بهشت، به دور از رنج و سختی به بندگان برگزیده، از جانب خدا، ملاک اختصاص حمد به اوست: «ثم اورثنا الکتـب الذین اصطفینا من عبادنا فمنهم ظالم لنفسه ومنهم مقتصد ومنهم سابق بالخیرت باذن الله ذلک هو الفضل الکبیر• جنـت عدن یدخلونها یحلون فیها من اساور من ذهب ولؤلؤا ولباسهم فیها حریر• وقالوا الحمد لله الذی اذهب عنا الحزن ان ربنا لغفور شکور• الذی احلنا دار المقامه من فضله لا یمسنا فیها نصب ولا یمسنا فیها لغوب؛

[۶] فاطر/سوره۳۵، آیه۳۲ – ۳۵.

سپس این کتاب آسمانی را به گروهی از بندگان برگزیده خود به میراث دادیم، (اما) از میان آنها عدهای بر خود ستم کردند، و عدهای میانه رو بودند، و عده‌ای به اذن خدا در نیکیها از همه (پیشی) گرفتند و این فضیلت بزرگی است•(پاداش آنها) باغهای جاویدان بهشت است که وارد آن می‌شوند، در حالی که به دستبندهائی از طلا و مروارید آراسته‌اند و لباسشان در آنجا از حریر است!• آنها می‌گویند حمد (و ستایش) برای خداوندی است که اندوه را از ما برطرف ساخت، چرا که پروردگار ما غفور و شکور است.»

اعطای بهشت به متقین

اعطای بهشت به متقین، عامل اختصاص حمد به خدا از ناحیه آنان است: «وسیق الذین اتقوا ربهم… • وقالوا الحمد لله الذی صدقنا وعده واورثنا الارض نتبوا من الجنه حیث نشاء فنعم اجر العـملین؛

[۷] زمر/سوره۳۹، آیه۷۳.

[۸] زمر/سوره۳۹، آیه۷۴.

و کسانی که تقوای الهی پیشه کردند گروه گروه به سوی بهشت برده می‌شوند، هنگامی که به آن می‌رسند درهای بهشت گشوده می‌شود، و نگهبانان به آنها می‌گویند: سلام بر شما! گوارا باد این نعمتها برایتان! داخل بهشت شوید و جاودانه بمانید• آنها می‌گویند: حمد و ستایش مخصوص خداوندی است که به وعده خویش درباره ما وفا کرد و زمین (بهشت) را میراث ما قرار داد که هر جا را بخواهیم منزلگاه خود قرار دهیم، چه خوب است پاداش عمل کنندگان!»

اعطای علم

برتری دادن داود و سلیمان (علیهما السلام) به وسیله علم بر بسیاری از بندگان، از سوی خدا، ملاک انحصار حمد به او، از دیدگاه ایشان است: «ولقد ءاتینا داوود وسلیمـن علمـا وقالا الحمد لله الذی فضلنا علی کثیر من عباده المؤمنین؛

[۹] نمل/سوره۲۷، آیه۱۵.

و ما به داوود و سلیمان، دانشی عظیم دادیم؛ و آنان گفتند: ستایش از آن خداوندی است که ما را بر بسیاری از بندگان مؤمنش برتری بخشید.»

اعطای فرزند

اعطای فرزند به ابراهیم (علیه‌السّلام) در سن کهولت وی، از سوی خدا، ملاک انحصار ستایش به او، از دیدگاه آن حضرت است: «الحمد لله الذی وهب لی علی الکبر اسمـعیل واسحـق ان ربی لسمیع الدعاء؛

[۱۰] ابراهیم/سوره۱۴، آیه۳۹.

حمد خدای را که در سن پیری اسماعیل و اسحاق را به من بخشید مسلما خدای من دعا را می‌شنود (و اجابت می‌کند).»

[۱۱] طباطبائی، سید محمد حسین، ترجمه تفسیر المیزان، ج۱۲، ص۱۱۲.

[۱۲] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۰، ص۳۶۴.

الوهیت

معبود بودن خداوند، ملاک استحقاق وی برای حمد و ستایش در دنیا و آخرت است: «وهو الله لا الـه الا هو له الحمد فی الاولی والاخره…؛

[۱۳] قصص/سوره۲۸، آیه۷۰.

او خدائی است که معبودی جز او نیست، ستایش برای اوست. در این جهان و در جهان دیگر…»

[۱۴] طباطبائی، سید محمد حسین، ترجمه تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۱۰۰.

[۱۵] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۶، ص۱۴۴.

بی نیازی

بی نیازی خداوند، از ملاک‌های اختصاص حمد به اوست: «… واعلموا ان الله غنی حمید؛

[۱۶] بقره/سوره۲، آیه۲۶۷.

…و بدانید خداوند ، بینیاز و شایسته ستایش است.»
«… وکان الله غنیـا حمیدا؛

[۱۷] نساء/سوره۴، آیه۱۳۱.

…و خداوند بینیاز و شایسته ستایش است.»
«… فان الله لغنی حمید؛

[۱۸] ابراهیم/سوره۱۴، آیه۸.

چرا که خداوند بینیاز و شایسته ستایش است.»
«… وان الله لهو الغنی الحمید؛

[۱۹] حج/سوره۲۲، آیه۶۴.

… و خداوند بینیاز و شایسته هر گونه ستایش است.»
«… فان الله غنی حمید؛

[۲۰] لقمان/سوره۳۱، آیه۱۲.

… چرا که خداوند بینیاز و ستوده است.»
«… ان الله هو الغنی الحمید؛

[۲۱] لقمان/سوره۳۱، آیه۲۶.

…چرا که خداوند بینیاز و شایسته ستایش است.»
«… والله هو الغنی الحمید؛

[۲۲] فاطر/سوره۳۵، آیه۱۵.

…تنها خداوند است که بینیاز و شایسته هرگونه حمد و ستایش است.»
«… فان الله هو الغنی الحمید؛

[۲۳] حدید/سوره۵۷، آیه۲۴.

… چرا که خداوند بینیاز و شایسته ستایش است.»
«… فان الله هو الغنی الحمید؛

[۲۴] ممتحنه/سوره۶۰، آیه۶.

زیرا خداوند بینیاز و شایسته هرگونه ستایش است.»
«… والله غنی حمید؛

[۲۵] تغابن/سوره۶۴، آیه۶.

…و خداوند (از ایمان و طاعتشان) بینیاز بود، و خدا غنی و شایسته ستایش است.»

بی نیازی از حمایتگر

منزه بودن خداوند از نیاز به حمایتگر، سبب اختصاص همه ستایشها به اوست: «وقل الحمد لله الذی… لم یکن له ولی من الذل…؛

[۲۶] اسراء/سوره۱۷، آیه۱۱۱.

و بگو ستایش برای خداوندی است که نه فرزندی برای خود انتخاب کرده، و نه شریکی در حکومت دارد و نه ولی (و حامی) به خاطر ضعف و ذلت، و او را بسیار بزرگ بشمر.»

بی نیازی از شریک

منزه بودن خداوند از شریک، دلیل اختصاص همه ستایشها به اوست: «وقل الحمد لله الذی… لم یکن له شریک فی الملک…؛

[۲۷] اسراء/سوره۱۷، آیه۱۱۱.

و بگو ستایش برای خداوندی است که نه فرزندی برای خود انتخاب کرده، و نه شریکی در حکومت دارد و نه ولی (و حامی) به خاطر ضعف و ذلت، و او را بسیار بزرگ بشمر.»

بی نیازی از فرزند

اختصاص همه ستایشها به خداوند، در پرتو بی نیازی او از داشتن فرزند است: «وقل الحمد لله الذی لم یتخذ ولدا…؛

[۲۸] اسراء/سوره۱۷، آیه۱۱۱.

و بگو ستایش برای خداوندی است که نه فرزندی برای خود انتخاب کرده، و نه شریکی در حکومت دارد و نه ولی (و حامی) به خاطر ضعف و ذلت، و او را بسیار بزرگ بشمر.»

تدبیر حکیمانه

تدبیر حکیمانه خداوند بر هستی، از ملاکهای اختصاص حمد به اوست: «الله یبدؤا الخلق ثم یعیده ثم الیه ترجعون• فاما الذین ءامنوا وعملوا الصــلحـت فهم فی روضه یحبرون• واما الذین کفروا وکذبوا بـایـتنا ولقای الاخره فاولـئک فی العذاب محضرون• وله الحمد فی السمـوت والارض وعشیـا وحین تظهرون؛

[۲۹] روم/سوره۳۰، آیه۱۱.

[۳۰] روم/سوره۳۰، آیه۱۵.

[۳۱] روم/سوره۳۰، آیه۱۶.

[۳۲] روم/سوره۳۰، آیه۱۸.

خداوند آفرینش را آغاز می‌کند سپس آن را تجدید می‌نماید، سپس به سوی او باز می‌گردید• اما آنها که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند در باغی از بهشت شاد و مسرور خواهند بود• و اما آنها که به آیات ما و لقای آخرت کافر شدند در عذاب الهی احضار می‌شوند• و حمد و ستایش مخصوص اوست در آسمان و زمین ، و تسبیح و تنزیه برای اوست به هنگام عصر و هنگامی که ظهر می‌کنید.» (از اینکه خداوند، ابتدا آفرینش موجودات و بازگشت همه را به سوی خود دانسته و فرموده که انسانها در قیامت دو گروه‌اند، استفاده می‌شود که در عالم، تدبیر حکیمانه وجود دارد و خداوند که منشا چنین تدبیری است مستحق تسبیح و حمد است.)

جاودانگی

برخورداری خداوند از حیات جاودان، ملاک استحقاق وی برای حمد و ستایش است: «وتوکل علی الحی الذی لا یموت وسبح بحمده…؛

[۳۳] فرقان/سوره۲۵، آیه۵۸.

و توکل بر خداوندی کن که هرگز نمی‌میرد، و تسبیح و حمد او به جای آور، و همین بس که او از گناهان بندگانش آگاه است.» (ذکر حمد و ستایش، پس از وصف خداوند به حیات جاودانه و ماندگار، می‌تواند مفید برداشت مزبور باشد.)

حیات بخشی

حیات بخشی خداوند به زمین مرده با نزول باران، از موجبات اختصاص حمد به خداست: «ولـئن سالتهم من نزل من السماء ماء فاحیا به الارض من بعد موتها لیقولن الله قل الحمد لله بل اکثرهم لا یعقلون؛

[۳۴] عنکبوت/سوره۲۹، آیه۶۳.

و اگر از آنها بپرسی چه کسی از آسمان آبی نازل کرد و به وسیله آن زمین را بعد از مردنش احیا نمود؟ می‌گویند: الله، بگو ستایش مخصوص خداست، اما اکثر آنها نمی‌دانند.»

[۳۵] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۶، ص۳۳۸.

[۳۶] طباطبائی، سید محمد حسین، ترجمه تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۲۲۴.

خلقت

آفرینش آسمانها و زمین، ملاک اختصاص ستایشها به خداوند می‌باشد: «الحمد لله الذی خلق السمـوت والارض…؛

[۳۷] انعام/سوره۶، آیه۱.

ستایش برای خداوندی است که آسمانها و زمین را آفرید …»
«ولـئن سالتهم من خلق السمـوت والارض لیقولن الله قل الحمد لله…؛

[۳۸] لقمان/سوره۳۱، آیه۲۵.

هر گاه از آنها سؤال کنی چه کسی آسمانها و زمین را آفریده است مسلما می‌گویند الله بگو الحمد لله (که خود شما معترفید) …»

[۳۹] طباطبائی، سید محمد حسین، ترجمه تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۳۴۶.

[۴۰] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۷، ص۷۳.

«الحمد لله فاطر السمـوت والارض…؛

[۴۱] فاطر/سوره۳۵، آیه۱.

ستایش مخصوص خداوندی است که آفریننده آسمانها و زمین است…»

خلقت نور و ظلمت

ایجاد نور و ظلمت، از ملاکهای اختصاص حمد به خداس: «الحمد لله الذی خلق السمـوت والارض وجعل الظـلمـت والنور…؛

[۴۲] انعام/سوره۶، آیه۱.

ستایش برای خداوندی است که آسمانها و زمین را آفرید و ظلمتها و نور را ایجاد کرد…»

خلقت ملائکه

آفرینش فرشتگان و قرار دادن آنان در جایگاه کارگزاران خداوند، یکی از ملاکهای اختصاص ستایشها به اوست: «الحمد لله… جاعل الملـئکه رسلا…؛

[۴۳] فاطر/سوره۳۵، آیه۱.

ستایش مخصوص خداوندی است که…فرشتگان را رسولانی قرار داد…»

ربوبیت

ربوبیت خداوند نسبت به همه هستی، از ملاکهای استحقاق حمد و ستایش است: «الحمد لله رب العــلمین؛

[۴۴] فاتحه/سوره۱، آیه۲.

ستایش مخصوص خداوندی است که پروردگار جهانیان است.»
«… والحمد لله رب العــلمین؛

[۴۵] انعام/سوره۶، آیه۴۵.

… و ستایش مخصوص خداوند پروردگار جهانیان است.»
«… الحمد لله رب العــلمین؛

[۴۶] یونس/سوره۱۰، آیه۱۰.

…ستایش مخصوص خداوند پروردگار جهانیان است.»
«فسبح بحمد ربک…؛

[۴۷] حجر/سوره۱۵، آیه۹۸.

…پس پروردگارت را تسبیح و حمد گو…»

[۴۸] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۱، ص۱۴۲.

[۴۹] فیض کاشانی، محسن، تفسیر صافی، ج۳، ص۱۲۴.

[۵۰] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۶، ص۱۳۳.

«فاصبر علی ما یقولون وسبح بحمد ربک…؛

[۵۱] طه/سوره۲۰، آیه۱۳۰.

بنابراین در برابر آنچه آنها می‌گویند صبر کن و قبل از طلوع آفتاب و پیش از غروب آن و همچنین در اثناء شب و اطراف روز تسبیح و حمد پروردگارت را بجا آور …»

[۵۲] طباطبائی، سید محمد حسین، ترجمه تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۳۲۸.

[۵۳] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۳، ص۳۳۷.

[۵۴] فیض کاشانی، محسن، تفسیر صافی، ج۳، ص۳۲۶.

[۵۵] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۷، ص۶۶.

[۵۶] حویزی، عبدعلی بن جمعه، نور الثقلین، ج۳، ص۴۰۷.

[۵۷] سیوطی، جلال الدین، الدر المنثور، ج۵، ص۶۱۱.

«انما یؤمن بـایـتنا الذین اذا ذکروا بها خروا سجدا وسبحوا بحمد ربهم…؛

[۵۸] سجده/سوره۳۲، آیه۱۵.

تنها کسانی به آیات ما ایمان می‌آورند که هر وقت این آیات به آنها یاد آوری شود به سجده می‌افتند، و تسبیح و حمد پروردگارشان را بجای م