توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ملاعبدالله بن شهاب‌الدین یزدی ۹۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ملاعبدالله بن شهاب‌الدین یزدی ۹۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل ملاعبدالله بن شهاب‌الدین یزدی ۹۶ اسلاید در PowerPoint :

عبدالله بهابادی یزدی

بهاباد در ۲۱۰ کیلومتری جنوب شرقی شهر یزد و بر روی تپه ی ماهورهای بین دو رشته کوه قرار گرفته است. آب و هوای خشک دارد.

[۱] جغرافیای کامل ایران، وزارت آموزش و پرورش، ص۱۳۷۱، جدوم تهران شرکت چاپ و نشر ایران ۱۳۶۶ ش.

بهاباد منطقه‌ای کوهستانی است و هوای آن معتدل و آب زراعتی آن بیشتر از چشمه و قنوات تامین می‌شود.

[۲] فرهنگ جغرافیای ایران، دائره جغرافیایی ستاد ارتش، ص۴۲، تهران چاپخانه ارتش ۱۳۳۲.

وسعت آن حدودا ۴۵۰۰ کیلومترمربع که ۹۶۰ کیلومتر آن دشت و بقیه را نواحی کوهستانی و کوهپایه‌ای تشکیل می‌دهد.

[۳] فرهنگ جغرافیای ایران، دائره جغرافیایی ستاد ارتش، ص۴۲، تهران چاپخانه ارتش ۱۳۳۲.

فهرست مندرجات

۱ – مهم‌ترین محصولات بهاباد
۲ – عمق اعتقادات مردم بهاباد
۳ – تولد و تحصیل عبدالله بهابادی
۴ – اساتید وی
۴.۱ – امیر غیاث الدین منصور شیرازی
۴.۲ – جمال الدین محمود شیرازی
۵ – همدرسان آخوند ملاعبدالله
۶ – شاگردان
۶.۱ – شیخ بهایی
۶.۲ – فرزند شهید ثانی
۶.۳ – سید محمد ملقب به شمس الدین
۷ – ملاعبدالله و دربار صفوی
۸ – مقام معنوی و علمی
۹ – شهرت ملاعبدالله
۱۰ – در آینه‌ی دیگران
۱۱ – تالیفات ملاعبدالله
۱۲ – استقبال علما از حاشیه ملاعبدالله
۱۳ – اشتباه تاریخ نگاران
۱۴ – یادگارهایی از ملاعبدالله در بهاباد
۱۵ – وفات
۱۶ – پانویس
۱۷ – منبع

مهم‌ترین محصولات بهاباد

مهم‌ترین محصولات بهاباد، انگور ، پسته ، زیره ، گندم ، جو، زعفران ، پنبه ، انواع صیفی جات، محصولات سر درختی است. پنبه و زعفران آن، در کنار انگور و پسته، از مرغوبیت خاصی برخوردار است. در قرن هفتم بهاباد جزء استان کرمان بود و توتیا (دکتر محمد معین در فرهنگ فارسی، درباره توتیا چنین آورده است: توتیا اکسید طبیعی و ناخالص روی که در کوره‌های ذوب، سرب و روی دست آید و محلول آن گندزدایی قوی است و در چشم پزشکی محلول رقیق آن برای شست وشوی مخاط و پلک‌ها به کار می‌رود در قدیم اکسید ناخالص مزبور را در جوش‌های بهاره و جوش‌های تراخمی به صورت پودر روی پلک‌ها می‌پاشیدند.)

[۴] فرهنگ فارسی، دکتر محمد معین، ص۳۹۲.

از صادرات قابل توجه این استان بود که در بهاباد و کوه بنان به عمل می‌آمده است.

[۵] معجم البلدان، یاقوت بن عبدالله الحموی، ج۲، ص۳۱۲، مصر چاپخانه سعادت ۱۹۰۶ میلادی.

عمق اعتقادات مردم بهاباد

مردم بهاباد به خاطر ریشه دار بودن سنت‌های مذهبی و عمق اعتقادات دینی، اصالت فرهنگی اجتماعی و مذهبی خود را حفظ کرده‌اند. آنان و مردمی سخت کوش و مقاوم و در عین حال مؤمن و متعبد هستند. اهالی بهاباد مردمی مهمان نواز و خون گرم و خوش فکر و سلحشور و اهل دین و دیانت‌اند. همگی شیعه ی اثنا عشری و شیفته ی مکتب اهل بیت علیهم السلام، هستند.
آقای احمد ترحمی بهابادی صاحب کتاب ملا عبدالله بهابادی صاحب حاشیه یکی از نویسندگان خوش قلمی هستند که در این مقاله از کتاب ایشان بهره‌ها گرفته‌ایم و جا دارد در این مجال از زحمات طاقت فرسای ایشان در تهیه و چاپ کتاب مذکور قدردانی و تشکر ویژه داشته باشیم.

تولد و تحصیل عبدالله بهابادی

ملانجم الدین عبدالله بن شهاب الدین حسین بهابادی یزدی در اوایل قرن دهم هجری در بهاباد پا به عرصه وجود گذاشت. پدرش شهاب الدین از متدینان بهاباد بود که از تمکن مالی خوب و از منزلت و مرتبتی خاص برخوردار بود.

[۶] جامع مفیدی، محمد مفید مستوفی بافقی، به کوشش ایرجافشار، ج۳، ص۳۳۱، تهران انتشارات کتابفروشی اسدی، ۱۳۴۰ شمسی.

ملاعبدالله بعد از رشد و شکوفایی و تحصیلات مقدماتی پس از چندی اقامت در زادگاه خود برای فرا گرفتن علوم دینی به شهرهای اسلامی شیراز و اصفهان مسافرت کرد.

[۷] شرح نفیس حاشیه ملاعبدالله، سید مصطفی حسینی مازندرانی، جاول، چاپ چهارم، قم، کتابفروشی طباطبایی ۱۳۴۳ شمسی.

وی در شیراز مقیم مدرسه ی صدریه ی منصوریه گشت و به کسب معارف پرداخت.

[۸] ریاض العلماء، میرزا عبدالله افندی، ج۳، ص۱۹۱، ۱۴۰۱ هـجری قمری.

ملاعبدالله در عین حالی که به فراگیری علوم اشتغال داشت، در مدرسه ی منصوریه به تدریس نیز مشغول بود و شاگردانی را تربیت کرد.

[۹] آخوند ملاعبدالله بهابادی صاحب حاشیه، احمد ترحمی بهابادی، ۱۳۷۴، انتشارات بهاباد.

آخوند مدتی را نیز در جوار مرقد مطهر امام اول شیعیان امیرالمؤمنین علیهم السلام، در نجف اشرف به بحث و تدریس مشغول بود.
از ثمرات این اقامت، حاشیه ی معروف وی بر کتاب تهذیب المنطق سعدالدین تفتازانی است. کتاب مذکور شهرتی بسزا دارد و قرن‌ها است که به عنوان کتاب درسی در حوزه‌های علمیه تدریس می‌شود

[۱۰] روضات الجنات، میرزا محمد باقر خوانساری، ج۴، ص۲۲۹.

مرحوم ملاعبدالله شرح نفیس خود را در روز چهارشنبه ۲۷ ذوالقعده ۹۶۷ هجری قمری در نجف اشرف به پایان رساند.

[۱۱] ریاض العلماء، میرزا عبدالله افندی، ج۳، ص۱۹۳.

اساتید وی

امیر غیاث الدین منصور شیرازی

ملا عبدالله در شیراز نزد عالم وارسته امیرغیاث الدین منصور شیرازی صاحب مدرسه ی معروف منصوریه مشغول به کسب معارف دینی شد.

[۱۲] ریاض العلماء، میرزا عبدالله افندی، ج۳، ص۱۹۱، ۱۴۰۱ هـجری قمری.

او وحید ایام و جلالت علمی او مسلم دوران است. منصور در چهارده سالگی داعیه ی جدل و مناظره با علامه دوانی را در مطالب علمیه ی عالی در خود دید و در بیست سالگی از تحصیل و ضبط علوم فارغ و در سال ۹۳۶ هجری در عهد سلطنت شاه طهماسب (۹۸۳-۹۳۰) به صدرات عظمی نایل و به «صدر صدور ممالک» ملقب و عاقبت در نتیجه ی پاره‌ای مباحثات علمیه که در محضر سلطان بین او و محقق کرکی وقوع یافته از صدرات استعفا کرد و به شیراز رفت و اقامت گزید.
مدرسه‌ای که به جهت انتساب او به مدرسه ی منصوریه معروف است، تاسیس کرد.
تالیفات طریفه‌ای دارد که در اثبات تبحر او برهانی قاطع است:

[۱۳] ریحانه الادب، میرزا محمدعلی مدرس، ج۴، ص۲۵۸.

ـ اثبات الواجب تعالی
ـ اخلاق منصوری
ـ الاساس (در هندسه)
ـ الاشارات والتلویحات
ـ التصوف والاخلاق
ـ تعدیل المیزان (در منطق)
ـ تفسیر سوره ی هل اتی
ـ جام جهان نما (فارسی)
ـ مقالات العارفین
ـ معرفهالقبله

[۱۴] آخوند ملاعبدالله بهابادی صاحب حاشیه، احمد ترحمی، ص۵۵، انتشارات بهاباد.

وفات این دانشمند نامی با اختلاف سال‌های ۹۴۰ و ۹۴۸ و ۹۴۹ هجری قمری در شیراز ذکر شد. جنازه ی او در مدرسه ی منصوریه ـ که خود ریاست آن را برعهده داشت ـ مدفون است.

[۱۵] ریحانه الادب، میرزا محمد علی مدرس، ج۴، ص۲۵۹.

جمال الدین محمود شیرازی

جمال الدین محمود شیرازی از مشاهیر فضل و سرامد شاگردان علامه دوانی بود. مدت چهل سال در اصفهان به تدریس اشتغال داشت. اکثر فضلا و مشاهیر در نزد او درس خوانده‌اند. و شهرتی عالم گیر به دست آورده‌اند.

[۱۶] ملاعبدالله بهابادی صاحب حاشیه، احمد ترحمی ۱۳۷۴، ص۵۶، انتشارات بهاباد.

از جمله شاگردان طراز اول او ملا عبدالله بهابادی صاحب حاشیه معروف در منطق است.
جمال الدین محمود تالیفاتی دارد، از جمله چندین حاشیه بر کتب علامه دوانی و دیگران است.

[۱۷] تتمیم امل الامل، الشیخ عبدالنبی قزوینی، کتابخانه آیت‌الله مرعشی ۱۴۰۷ هـجری قمری.

همدرسان آخوند ملاعبدالله

آخوند ملاعبدالله با ملا احمد اردبیلی معروف به مقدس اردبیلی و همچنین میرزا جان باغنوی شیرازی همدرس بوده است و هرسه نزد جمال الدین محمود (از شاگردان علامه دوانی) علوم عقلی را در شهر اصفهان فرا گرفته‌اند.

[۱۸] ریاض العلماء، میرزا عبدالله افندی، ج۴، ص۱۹۰.

در قرن دهم هجری قمری در شهر اردبیل ، کودکی سعادت مند پا به عرصه ی وجود گذاشت. او بعد از رشد و شکوفایی و طی مراحل علمی و کسب کمالات معنوی و عرفانی به مرتبه‌ای از دانش و معرفت و زهد و تقوا رسید که تاکنون الگوی عالمان و پرهیزگاران است. نامش احمد و فرزند محمد از خانواده‌ای دوستدار اهل بیت بود. او علم و عمل را وجهه ی همت خویش ساخت و در زهد و تقوا به درجه‌ای رسید که به «مقدس» شهرت یافت و در تحقیق و ژرف نگری علمی به اندازه‌ای تبحر داشت که به «محقق» معروف شد. ایشان در رجب سال ۹۹۳ قمری از دنیا رفت.

[۱۹] گلشن ابرار، ج۲، ص۱۷۹، نشر معروف زیر نظر پژوهشگده باقرالعلوم علیه‌السّلام ، ۱۳۸۲.

سرنوشت این سه همدرس و همکلاسی، چنین بود که مقدس اردبیلی به راه فقه و زهد رفت و آخوند ملاعبدالله و میرزا جان باغنوی شیرازی به راه ادب گام برداشتند، به طوری که ملاعبدالله از دانشمندان و مدرسان ادب و علوم کلاسیک سده ی دهم گشت و حاشیه‌هایی که این دو تن بر کتاب‌های کلاسیک روزگار خویش نگاشته‌اند، سال‌ها است که در شمار کتاب‌های درسی است.

[۲۰] فهرست کتب اهدایی سید محمد مشکوه به کتابخانه دانشگاه تهران، علی نقی منزوی، ج۲، ص۳۷۹، تهران چاپخانه دانشگاه.

شاگردان

ملاعبدالله پس از کسب تحصیل و مهارت فراوان، علامه ی روزگار خویش گردید. کسی در دانش و تقوا و فضیلت به او نرسد. ملاعبدالله سال‌های دراز به تدریس اشتغال داشت در این دوران متفکران بسیاری در مکتب درس او تربیت یافتند که شرح زندگی برخی از آنان در ذیل آورده می‌شود:

شیخ بهایی

شیخ بهاء الدین محمدبن حسین بن عبدالصمد حارثی جبعی عامل معروف به شیخ بهایی در سال ۹۵۳ هـجری قمری در بعلبک لبنان زاده شد. سپس به ایران آمد. وی در دامن پدر بزرگوارش که از مشایخ بزرگ بود، تربیت یافت تا جایی که همگان به فضل و کمالات او اعتراف کردند.
شیخ مدت ۳۰ سال به سیر در شهرها پرداخت و در این مدت از محضر اساتیدی بزرگ بهره مند شد و از هر خرمنی خوشه‌ای چید. یکی از اساتید وی، فقیه منطقی آخوند ملاعبدالله بهابادی یزدی بوده است.

[۲۱] روضات الجنات، میرزا محمد باقر خوانساری، ج۷، ص۶۴.

شیخ بهایی حکمت و کلام و یک قسمت از علم منقول را از ملاعبدالله بهابادی فرا گرفته است.

[۲۲] ریحانه الادب، میرزا محمدعلی مدرس، ج۳، ص۳۰۶.

در بعضی از مطالب، شیخ بهایی تصریح کرده که کلیات قانون و دورس دیگر را نزد ملاعبدالله یزدی خوانده است.

[۲۳] ریاض العلماء، میرزا عبدالله افندی، ج۵، ص۹۸.

از دیگر مباحثی که شیخ نزد ملاعبدالله یزدی و ملاعلی و ملافضل علی قاینی فرا گرفته است.

[۲۴] دایره المعارف الاسلامیه، عبدالعزیز، ج۴، ص۳۳۷، ۱۳۳۷ هـجری قمری.

شیخ بهایی در حاشیه بر تفسیر قاضی می‌نویسد که در خدمت آخوند ملا عبدالله یزدی که صاحب حاشیه بر تهذیب المنطق است، تلمذ کرده و او را وصف به علامه یزدی کرده است.

[۲۵] قصصالعلماء، میرزا محمد بن سلیمان تنکابنی، ص۱۷۴، تهران ۱۳۰۴ هـجری قمری.

شیخ بهایی در تالیفات خود، حاشیه‌ای بر حاشیه استاد خود ملاعبدالله بر شرح ملاجلال الدین محمد دوانی بر تهذیب المنطق تفتازانی نوشته است.

[۲۶] ریاض العلماء، میرزا عبدالله افندی، ج۵، ص۹۶.

شیخ بهایی سرانجام در اصفهان اقامت کرد و به تدریس و تحقیق مشغول شد تا این که در سال ۱۰۳۰ هجری قمری بعد از مراجعت از سفرخانه خدا در سن ۷۷ سالگی در اصفهان وفات یافت جنازه او را به مشهد مقدس انتقال دادند و در خانه اش که مجاور آستان قدس رضوی بود، دفن کرده‌اند.
مزارش هم اکنون زیارت گاه مشتاقان و زائران است.

[۲۷] روضات الجنات، میرزا محمد باقر خوانساری، ج۷، ص۶۴.

فرزند شهید ثانی

شیخ حسن بن زین الدین بن علی بن احمد عاملی ملقب به جمال الدین مکنی به ابو منصور عالم و فقیه ادیب شاعر ماهر و زاهد جلیل القدر و عظیم الشان، از اعیان علمای امامیه اوایل قرن یازدهم هجری است. وی در سال ۹۱۱ قمری در شهرک جبع در جنوب لبنان دیده به جهان گشود. پدر وی شهید ثانی ، فردی فاضل و از عالمان با فضیلت جبل عامل بود.

[۲۸] ریحانه الادب، میرزا محمدعلی مدرس، ج۳، ص۳۹۳.

بسیاری از نیکان و دودمان شهید ثانی در زمره ی دانشمندان و عالمان شیعی‌اند و از بزرگان علم و ادب به شمار می‌روند. به همین سبب است که خاندان شهید ثانی، به سلسله الذهب، یعنی زنجیره‌های طلایی معروف گردیده‌اند.

[۲۹] مفاخر اسلام، علی دوانی، ج۴، ص۴۸۱.

شیخ حسن در ۹ سالگی پس از آن که روخوانی قرآن مجید را فرا گرفت، تحصیلات خود را آغاز کرد. نخستین معلم وی، پدرش علی بن احمد عاملی بود. شهید، ادبیات عرب و کتاب‌های مختصر النافع تالیف محقق حلی و اللمعهالدمشقیه از محمد بن مکی شهید اول و برخی کتاب‌های دیگر را از محضر وی فرا گرفت.

[۳۰] گلشن ابرار، جاول، ص۱۷۳.

شهید با خواهرزاده ی خود سید محمد (صاحب مدارک) هم سن و هم درس بود و هر دو مصداق حقیقی نفس سلیم بودند. در نماز به هم اقتدا می‌کردند و به درس هم حاضر می‌شدند، بلکه هر کدام کتابی تالیف می‌کرد به دیگری عرضه داشت و بعد از مذاکره در اطراف مطلب و تنقیح آن با توافق هر دو، ثبت اوراق می‌کردند. هر دو از محضر مقدس اردبیلی و ملاعبدالله یزدی صاحب حاشیه منطق معروف استفاده کردند.
شیخ حسن بعد از مراجعت به لبنان ، معالم را تصنیف کرد.

[۳۱] ریحانه الادب، میرزا محمدعلی مدرس، ج۳، ص۳۹۳.

وی بیش از هفتاد کتاب و رساله در موضوعات گوناگون نوشته است که دو کتاب شرح لمعه و مسالک وی در فقه و منیه المرید در اخلاق و تعلیم و تربیت از جمله مهم‌ترین آن‌ها است

[۳۲] الذریعه، آقابزرگ تهرانی، ج۱، ص۱۹۳.

[۳۳] الذریعه، آقابزرگ تهرانی، ج۲، ص۲۹۶.

[۳۴] الذریعه، آقابزرگ تهرانی، ج۳، ص۵۸.

[۳۵] الذریعه، آقابزرگ تهرانی، ج۴، ص۴۳۳.

[۳۶] الذریعه، آقابزرگ تهرانی، ج۴، ص۵۲.

[۳۷] الذریعه، آقابزرگ تهرانی، ج۵، ص۲۷۸.

[۳۸] الذریعه، آقابزرگ تهرانی، ج۱۱، ص۱۲۶.

[۳۹] الذریعه، آقابزرگ تهرانی، ج۱۱، ص۲۷۵.

[۴۰] الذریعه، آقابزرگ تهرانی، ج۲۰، ص۳۷۸.

شهادت وی در اول محرم سال ۱۰۱۱ هجری قمری در قریه ی جبع جبل عامل در سن ۵۲ سالگی بود و در کنار قبر خواهرزاده اش صاحب مدارک مدفون گردید

[۴۱] ریحانه الادب، میرزا محمدعلی مدرس، ج۳، ص۳۹۳.

سید محمد ملقب به شمس الدین

محمد بن علی بن حسین موسوی عاملی جبعی ملقب به شمس الدین، خواهرزاده ی شهید ثانی عالمی است. اوعامل فقیه کامل، محدث فاضل از علمای امامیه که در علم و زهد و تقوا دارای مقامی عالی بود. ایشان یکی از شاگردان بزرگ ملاعبدالله بهابادی بود که به همراه دایی خود شهید ثانی در درس ملاعبدالله حاضر می‌شد و علوم بسیاری را از محضر آن استاد فرزانه فرا گرفت.
سید محمد شمس الدین تالیفاتی دارد که بعضی از آن‌ها به شرح ذیل است:
۱. حاشیه استبصار
۲. حاشیه الفیه شهید
۳. حاشیه تهذیب الاحکام شیخ طوسی
۴. حاشیه الروضه البهیه
۵. شرح مختصرالنافع محقق
۶. مدارک الاحکام فی شرح شرایع الاسلامکه کتاب شرایع محقق را از اول تا آخر باب حج به طور تعلیقه و حاشیه شرح کرده است. بارها در ایران چاپ شده است.
سید محمد (صاحب مدارک) در سال ۱۰۰۹ هجری قمری در سن ۶۲ سالگی در قریه ی جبع از جبل عامل لبنان زندگی را بدورد گفت و دایی او شیخ حسن (صاحب معالم) بر سر قبرش نوشت: رجا