پاورپوینت کامل ملا محمد هیدجی ۶۳ اسلاید در PowerPoint


در حال بارگذاری
10 جولای 2025
پاورپوینت
17870
3 بازدید
۷۹,۷۰۰ تومان
خرید

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ملا محمد هیدجی ۶۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ملا محمد هیدجی ۶۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد


بخشی از متن پاورپوینت کامل ملا محمد هیدجی ۶۳ اسلاید در PowerPoint :

ملامحمد زنجانی هیدجی

حاج ملامحمد فرزند حاج معصوم‌علی، زنجانی هیدجی، مشهور به حکیم هیدجی، از بزرگان فلسفه و از حکماء و از عرفای نامدار ایران است.

فهرست مندرجات

۱ – دیباچه
۲ – زادگاه
۳ – اقامت در تهران
۳.۱ – در محضر میرزاابوالحسن
۳.۲ – حقیقت سفر به عتبات
۴ – بر کرسی تدریس
۵ – شاگردان
۶ – تراوش‌ اندیشه
۷ – طبع لطیف
۸ – خلق و خوی
۹ – از دامگاه تا آرامگاه
۱۰ – پانویس
۱۱ – منبع

دیباچه

گرامیداشت فرزانگان و سنگرداران جبهه ستیز با جهالت و رذالت به گردهمایی، و هم‌اندیشی منحصر نمی‌گردد و پاسداشت واقعی، حق این گوهرهای گرانب‌ها با تاسی بر اخلاق و رفتار و شیوه‌های دانش پژوهش و تداوم راه و دمیدن معنویت آنان در کالبد نسل‌های بشر عملی است و تنها از این راه دین آنان ادا می‌گردد.
حکیم «هیدجی» در زمره دانشورانی است که با وجود کسب کمالات گوناگون علمی هیچ‌گاه خود را بی‌نیاز از عبادات و بجای آوردن فرائض و نوافل ندید و توانمندی در عرصه دانشوری را با فضیلتی که با اخلاق و تقوا به خود اختصاص داد، توام ساخت و در واقع علم و ایمان را مکمل و متمم هم نمود و به همین دلیل به جای آنکه در درّه خودیت به بام غرور برود، دامنه‌های دیانت را پیمود و خویشتن را به قله کرامت انسانی رسانید و در اقیانوس پژوهش به غواصی پرداخت و مرواریدهای معرفت را بدست آورد و جان خود را از تعلقات دنیایی و پیوستگی‌های فناپذیر پیراست.

زادگاه

استان زنجان از جمله نقاط باستانی ایران است که در سال ۲۴هجری توسط لشکر اسلام به فرماندهی براء بن عازب از اصحاب رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فتح گردید. این ناحیه و توابعش در طول تاریخ دارای سوابق علمی و فرهنگی درخشانی بوده است و رادمرانی خردمند و وارسته از آن و پیرامونش برخاسته‌اند.

[۱] ثبوتی، هوشنگ، تاریخ زنجان، ادره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی زنجان.

یکی از شهرستان‌های مهم این استان ابهر است. این شهر در منطقه معتدل کوهستانی در دره وسیعی در جنوب غربی زنجان و بر سر راه تهران به تبریز قرار گرفته و ۳۲۷۵کیلومتر مربع مساحت دارد.
از ویژگی‌های مهم ابهر این است که در قرن چهارم هجری جزو قلمرو علویان قرار گرفت

[۲] آقامحمدی، محمد، ابهر (گذری و نظری)، ص۹۸.

اثیرالدین مفضل بن عمر ابهری (متوفی ۶۶۳ه. ق) از دانشمندان ریاضی قرن هفتم که در رصدخانه مراغه با خواجه نصیر طوسی همکاری می‌کرد، از اهالی این دیار است. در چهارده کیلومتری شمال غربی ابهر به جانب زنجان شهر «هیدج» واقع شده که اهالی آن شیعه هستند و به زبان ترکی سخن می‌گویند

[۳] آقامحمدی، محمد، ابهر (گذری و نظری)، ص۱۴۶.

در هر حال حکیم الهی و فیلسوف جهان تشیع حاج ملامحمد فرزند حاج معصوم‌علی به سال ۱۲۷۰ه. ق مطابق ۱۲۳۳ه. ش در این آبادی دیده به جهان گشود و موجب شهرت آن گشت.
حکیم هیدجی دوران طفولیت را در خانواده‌ای متدیّن و نیکوسرشت سپری کرد و از همان اوان نوجوانی استعداد خود را در زمینه‌های علمی و ادبی بروز داد. او بخشی مقدماتی را در موطن خویش از آخوند ملامحمد فرا گرفت.

[۴] احمدی زنجانی، زین‌العابدین، علماء نامدار زنجان در قرن چهاردهم، ص۳۳.

اقامت در تهران

ملامحمد در سال ۱۲۹۷ و به هنگامی که ۲۷ بهار را پشت سر نهاده بود زادگاهش را به قصد اقامت در قزوین ترک نمود و در این شهر ادامه تحصیل را پی گرفت و از خرمن‌ اندیشه سیدعلی خوئینی قزوینی صاحب حاشیه بر قوانین میرزای قمی توشه‌ها برچید، او که در هیدج زندگی ساده و عاری از تکلف داشت، در قزوین و در مدرسه حسن‌خان روزگار را با عسرت و تنگدستی می‌گذرانید، اینکه در برخی منابع ادعا شده که نامبرده مقدمات علوم دینی و حکمت را در زنجان آموخته به استناد منابع متعدد واقعیت ندارد

[۵] مجتهدی، مهدی، رجال آذربایجان در عصر مشروطیت، ص۱۸۳.

وی پس از هشت سال اقامت در قزوین و تکمیل معلومات نزد استادان برجسته این شهر، به سال ۱۳۰۵ه. ق و در حالی که ۳۵ساله بود به تهران عزیمت نمود، در شرح حالی که خودش نوشته چنین می‌خوانیم: «… باری من بنده، حاجی ملامحمد آغاز شباب در مدرسه واقع در قریه مزبور (هیدج) چند گاهی در قزوین به آموختن علوم رسمیه مانند نحو و صرف، منطق و معانی و بیان اشتغال داشته از آن پس در دارالخلافه تهران از بهشتی روان آقامیرزا حسین سبزواری که سرآمد شاگردان دانشور یگانه و آموزگار فرزانه حاج ملا‌هادی سبزواری علیه‌الرحمه‌الباری بود، بحری از علوم کلامیه و رسوم ریاضیه استفاضه نموده…»

[۶] آقامحمدی، محمد، ابهر (گذری و نظری)، ص۱۸۴.

در محضر میرزاابوالحسن

سبزواری استاد هیدجی در مدرسه عبداللّه‌خان واقع در بازار بزّازان تهران ادبیات فقه و اصول تدریس می‌کرد و شهرت بیشتر او به مهارت وی در ریاضی، نجوم و هیئت است و آقامیرزا ابراهیم زنجانی از تلامیذ این دانشور است. (البته آقامیرزا حسن سبزواری (متوفی ۱۳۱۷ه. ق) مقیم تهران غیر از حاجی میرزا حسین سبزواری از شاگردان حکیم سبزواری و میرزای شیرازی و صاحب ارجوزه حکمیه می‌باشد.) موقعی که حکیم هیدجی به تهران رحل اقامت افکند حکیم میرزا ابوالحسن جلوه زواره‌ای (۱۳۱۴ – ۱۲۳۸ه. ق) آخرین دهه تدریس حکمت و فلسفه را در مدرسه دارالشفای تهران طی می‌کرد و نیز انسانی سالخورده به نظر می‌رسید، حکیم هیدجی موقعیت این حوزه درسی پر فیض را مغتنم شمرد و چنین محفلی را درک کرد و مدتی در این مدرسه به تحصیل و تکمیل معارف تشیع و فنون فلسفی و عرفانی پرداخت، خودش به این موضوع اشاره‌ای روشن دارد: «در محضر حکیم بارع و متاله شامخ آقامیرزا ابوالحسن متخلص به جلوه قدس سره اخذ معارف حقه و تحصیل فنون حکمیه کرده سایر علوم را از فقه و اصول و حدیث از هر کدام به لیاقت و مراتب استعداد خود استفاده نموده…»

[۷] گلی‌زواره، غلامرضا، میرزاابوالحسن جلوه حکیم فروتن، ص۹۱ به نقل از اواخر تعلیقه حکیم هیدجی به شرح منظومه سبزواری (طبع تهران).

از مختصات روحی این حکیم حالت شهامت در بررسی افکار قدمای حکمت و فلسفه است و گویی این صفت را از استادش جلوه آموخته بود و همچون وی برخی آثار معروف چون اسفار را به دید انتقاد مورد بحث قرار می‌داد.

[۸] صدوقی‌سها، منوچهر، تاریخ حکماء و عرفا متاخرین صدرالمتالمین، ص۲۶.

حقیقت سفر به عتبات

برخی تراجم نویسان خاطر نشان ساخته‌اند که حکیم هیدجی برای تقویت آموخته‌های خود به عتبات عالیات رفته، از محضر اساتید عراق مستفیض شده است

[۹] مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانه الادب، ج۶، ص۳۸۱.

مهدی مجتهدی نوشته است: «به عتبات عالیات مشرف گشته، فقه و اصول خوانده، در فرا گرفتن معقول رنج‌ها کشیده است.»

[۱۰] مجتهدی، مهدی، رجال آذربایجان در عصر مشروطیت، ص۱۸۳.

شیخ آقابزرگ تهرانی نیز از نجف رفتن وی سخن گفته است

[۱۱] شیخ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۹، (بخش چهارم)، ص۱۳۰۴.

و معلم حبیب‌آبادی اظهار داشته است: حکیم هیدجی پس از ۲۰سال به تهران بازگشت

[۱۲] حبیب‌آبادی، محمدعلی، مکارم الاثار، ج۶، ص۱۹۶.

و شهید مطهری می‌نویسد: «ملامحمد هیدجی زنجانی… سفری به عتبات برای تکمیل معلومات رفت و در آنجا نیز ضمن تحصیل علوم نقلی به تکمیل علوم عقلی پرداخت، پس از مراجعت به تهران خود حوزه درس داشت. طالبان حکمت از محضرش استفاده می‌کردند…»

[۱۳] مطهری، مرتضی، خدمات متقابل اسلام و ایران، ج۱، ص۶۱۳.

جواد محقق ذیل تذکره علمای شاعر و شعرای عالم از آیهاللّه حاج ملامحمد حکیم هیدجی سخن به میان آورده و ادعا کرده است: «این حکیم زاهد و فقیه مجاهد و عالم عامل و عارف کامل پس از مقدمات علوم اسلامی در محل تولدش برای تکمیل تحصیلات راهی عتبات شد و در آنجا ضمن تحصیل فقه و اصول و تفسیر حدیث در فرا گرفتن فلسفه و علوم عقلی نیز رنج فراوان برد و تا چهل سالگی در همانجا اقامت گزید، وقتی به ایران بازگشت در تهران ساکن شد»

[۱۴] محقق، جواد، تذکره علمای شاعر و شعرای عالم (آیه‌اللّه حکیم هیدجی) قسمت اول، نشریه صحیفه (محراب‌ اندیشه و هنر اسلامی) شماره مسلسل ۲۴، ص۲۲.

که در این نوشتار حتی اشاره‌ای به تحصیلات حکیم هیدجی در قزوین و تهران هم نشده است، هیدجی شرح حال خویش را نگاشته ولی به مسافرت به عتبات برای تحصیلات اشاره نکرده است و چنین مستفاد می‌گردد تا آخر عمر در تهران ساکن بوده و حظّ آفاقی کمتر داشته است وی می‌گوید: «جز حج بیت‌اللّه الحرام و زیارت مشاهد مشرف ائمه (علیهم‌السّلام) به جایی مسافرت نکرده‌ام»

[۱۵] آقامحمدی، محمد، ابهر (گذری و نظری)، ص۱۸۵.

و قطعا اگر چنین موضوعی واقعیت داشت، آن هم تحصیل چندین ساله در نجف و مانند آن امکان نداشت از آن بگذرد زیرا در همین زندگی‌نامه خود نوشت به پاره‌ای مسایل جزیی هم اشاره دارد.

بر کرسی تدریس

حکیم هیدجی پس از بهره‌مندی از محضر بزرگان حکمت و فلسفه و فقه و حدیث در مدرسه منیریه این شهر اقامت گزید، این مکان که چندین دهه در آن تدریس می‌نمود از بناهای امیر نظام حاکم تهران بود که خواهرش منیرالسلطنه – همسر ناصرالدین شاه – آن را تکمیل کرد و از این جهت آن را منیریه نامیده‌اند. جنب مدرسه مزبور امامزاده سیدناصرالدین از اولاد حضرت امام زین‌العابدین (علیه‌السّلام) جد سادات طالقان واقع شده است که حکیم هیدجی ضمن تبیین معارف عمیق در قلمرو حکمت از فضای معنوی این مکان مسکین نیز نصیبی داشت

[۱۶] حبیب‌آبادی، محمدعلی، مکارم الاثار، ج۶، ص۱۹۶۶.

[۱۷] شیخ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۶، ص۱۳۷.

گفته شده وی مدت سی سال در این مدرسه، معقول تدریس نمود و خود پنج سال قبل از رحلت خویش نوشته است.
«مدت بیست و پنج سال است در مدرسه منیریه واقع در جنب سیدناصرالدین به عنوان تدریس معقول به درس و بحث با طلاب مشغولیم»

[۱۸] صدوقی‌سها، منوچهر، تاریخ حکماء و عرفا متاخرین صدرالمتالمین، ص۱۷۰.

منوچهر صدوقی‌سها چنین نگاشته است: «شیخ العلماء العاملی

  راهنمای خرید:
  • همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
  • ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
  • در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.