توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ملا عبدالصمد همدانی ۴۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ملا عبدالصمد همدانی ۴۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل ملا عبدالصمد همدانی ۴۷ اسلاید در PowerPoint :

عبدالصمد همدانی

همدانی، عبد‌الصمد، عارف، فقیه، متکلم و لغوی شیعی قرن سیزدهم است.

فهرست مندرجات

۱ – معرفی عبد‌الصمد همدانی
۱.۱ – اساتید عبد‌الصمد همدانی
۱.۲ – ورود عبدالصمد به طریقت
۱.۳ – بازگشت عبد‌الصمد از اصفهان به کربلا
۱.۴ – دو تن از مریدان عبد الصمد
۱.۵ – آثار عبد‌الصمد همدانی
۱.۶ – مهم‌ترین کتاب عبد‌الصمد
۱.۷ – جایگاه کتاب بحر المعارف در بین تصوف و تشیع
۱.۸ – بحر المعارف ازحیث ترتیب بابها و فصول
۲ – فهرست منابع
۳ – پانویس
۴ – منبع

معرفی عبد‌الصمد همدانی

همدانی، عبد‌الصمد، عارف، فقیه، متکلم و لغوی شیعی قرن سیزدهم. از خانواده، تاریخ تولد و اوایل زندگی وی اطلاع دقیقی در دست نیست.

کسانی که اولین شرح حالها را دربار وی نوشته‌ و با وی معاشر بوده‌اند، عبارت‌اند از: ح اج میرزا زین‌العابدین شیروانی؛ مست علیشاه

[۱] زین‌العابدین شیروانی ، بستان السیاحه یا سیاحت نامه ،ص۶۱۳، تهران ۱۳۱۵.

که بنا به گزارش وی پدرش نیز با عبدالصمد دوستی داشته‌است

[۲] محمد باقر موسوی خوانساری، روضات الجنات، قم ۱۳۹۱.

[۳] میرزامحمدحسن حسینی زنوزی، ریاض‌الجنه،ج۳، ص۴۵۳، القسم الثالث من الروضه ارابعه، اشراف سید محمود مرعشی نجفی، تحقیق علی رفیعی العلا مرودشتی، قم ۱۳۸۴ش.

، ‌که با عبدالصمد ملاقات داشته و فقط او در کتابش نام پدر عبد‌الصمد را نوشته و آن را محمد ذکر کرده‌است.

با توجه به سال شهادت عبدالصمد و این‌که عمر وی را بیش ازشصت سال ذکر کرده‌اند، احتمالا ولادتش پیش از سال ۱۱۵۶ و شاید بین سالهای ۱۱۵۰تا۱۱۵۵ بوده ‌است.

[۴] زین‌العابدین شیروانی، بستان السیاحه یا سیاحت نامه، ج۱، ص۶۱۳، تهران ۱۳۱۵.

[۵] محمدمعصوم‌بن زین العابدین معصوم علیشاه، طرائق الحقائق، ج۳، ص۲۱۲، چاپ محمدجعفر محجوب، تهران ۱۳۳۹ـ ۱۳۴۵ ش.

به نوشته شیروانی،

[۶] زین‌العابدین شیروانی، بستان السیاحه یا سیاحت نامه، ج۱، ص۶۱۳، تهران ۱۳۱۵.

عبدالصمد چهل سال در عتبات عالیات به تحصیل پرداخت و نزدیک سی سال در کربلا بر مسند اجتهاد نشست، فتوا می‌داد و تدریس می‌کرد و در همان سالها کتابهایی در فقه و اصول و لغت نوشت.

اساتید عبد‌الصمد همدانی

اولین و مهمترین استاد عبدالصمد در فقه و اصول، وحید بهبهانی (متوفی ۱۲۰۵) و دومین سید علی طباطبایی (متوفی۱۲۳۱)، مؤلف ریاض المسائل، بود.

[۷] رضاقلی‌خان هدایت، تذکره ریاض العارفین، ص۴۵۰، چاپ مهرعلی گرکانی، تهران ۱۳۴۴.

[۸] عباس قمی، الفوائد الرضویه فی احوال علما المذهب الجعفریه (سرگذشت عالمان شیعه)، ج۱، ص۳۹۵، چاپ ناصر باقری بیدهندی، قم۱۳۸۷ش.

[۹] محمدمعصوم‌بن زین العابدین معصوم علیشاه، طرائق الحقائق، ج۳، ص۲۱۱، چاپ محمدجعفر محجوب، تهران ۱۳۳۹ـ ۱۳۴۵ ش.

ایزدگشسب

[۱۰] عبدالباقی ایزدگشسب، شمس التواریخ،ص۷۸ تهران۱۳۴۵ش.

سید بحر‌العلوم (متوفی ۱۱۵۵) را نیز یکی از استادان وی دانسته، ولی عبدالصمد در هیچ‌یک از آثار خود از وی نام نبردهاست.

ورود عبدالصمد به طریقت

عبدالصمد پس از سالها تحصیل و تدریس فقه در عتبات، با راهنمایی مجذوب علیشاه نزد نورعلیشاه اصفهانی (شیخ سلسله نعمت‌اللهی) راه یافت و به واسطه وی وارد طریقت شد.

[۱۱] زین‌العابدین شیروانی، بستان السیاحه یا سیاحت نامه، ج۱، ص۶۱۳، تهران ۱۳۱۵.

[۱۲] سید احمد دیوان بیگی شیرازی، حدیقه الشعرا: ادب و فرهنگ در عصر قاجاریه، ج۲، ص۱۰۴۴، چاپ عبدالحسین نوایی، تهران۱۳۶۵ش.

[۱۳] سید محسن امین، اعیان الشیعه، ج۸، ص۱۷، چاپ حسن امین، بیروت۱۴۰۳/۱۹۸۳م.

احتمالا این ملاقات در ۱۲۰۷ صورت گرفته که نورعلیشاه در کربلا بوده و مجذوب علیشاه نیز در همین ایام از وی اجازه ارشاد گرفته است.

[۱۴] سید احمد دیوان بیگی شیرازی، حدیقه الشعرا: ادب و فرهنگ در عصر قاجاریه، ج۲، ص۱۰۳۷، چاپ عبدالحسین نوایی، تهران۱۳۶۵ش.

بنا بر برخی منابع، عبدالصمد به اشار نورعلیشاه نزد حسین علیشاه در اصفهان رفت واجاز ذکر خفی از او گرفت و هشت سال نزد وی شاگردی کرد.

[۱۵] زین‌العابدین شیروانی، بستان السیاحه یا سیاحت نامه، ج۱، ص۶۱۳، تهران ۱۳۱۵.

[۱۶] سید احمد دیوان بیگی شیرازی، حدیقه الشعرا: ادب و فرهنگ در عصر قاجاریه، ج۲، ص۱۰۴۴، چاپ عبدالحسین نوایی، تهران۱۳۶۵ش.

البته عبد‌الصمد در یکی از آثارش

[۱۷] عبدالصمد همدانی، بحر‌المعارف، ج۱، ص۲۴۹، چاپ حسین استاد ولی،ج۱، ۲، تهران۱۳۷۰ش، ۱۳۷۴ش.

تصریح کرده که دستور ذکرش را از سید علی‌رضا،

[۱۸] طرائق الحقائق، چاپ محمدجعفر محجوب، تهران ۱۳۳۹ـ ۱۳۴۵ ش.

قطب وقت نعمت‌اللهی ساکن دکن، گرفته و سپس سلسله نسب سید علی‌رضا را تا شاه نعمت‌الله ولی و از وی تا امام رضا علیه‌السلام ذکر کرده و از حسین علیشاه نام نبرده است.

معصوم علیشاه در طرایق الحقایق

[۱۹] محمدمعصوم‌بن زین العابدین معصوم علیشاه، طرائق الحقائق،ج۲، ص۳۳۳، چاپ محمدجعفر محجوب، تهران ۱۳۳۹ـ ۱۳۴۵ ش.

در سبب این کار چند وجه ذکر کرده است، از جمله اسقاط نسخه خطی اثر مورد نظر و دیگر این‌که شاید عبد‌الصمد خود نیز بدون واسطه با رضا علیشاه مرتبط بوده است.

احتمال هم می‌رود که این امر به سبب احتیاط بسیار حسین علیشاه در اظهار تصوف خود بوده باشد

[۲۰] میرزامحمد باقرسلطانی گنابادی، رهبران طریقت و عرفان، ج۱، ص۲۱۷-۲۱۸، تهران ۱۳۴۸ش.

و از این رو، عبد‌الصمد نیز – که به سبب تعلقش به سلسله‌های صوفیه، آزار فراوان دیده بود– نمی‌خواست مقام شیخ خود را در تصوف آشکار کند.

[۲۱] زین‌العابدین شیروانی، ریاض السیاحه، ج۱، ص۷۲۲، چاپ اصغر حامد ربانی، تهران ۱۳۳۹ق.

بازگشت عبد‌الصمد از اصفهان به کربلا

عبد‌الصمد، پس ازهشت سال، از اصفهان به کربلا بازگشت و به تبلیغ سلسله خود پرداخت .

[۲۲] زین‌العابدین شیروانی، ریاض السیاحه، ج۱، ص۷۲۱ـ۷۲۲، چاپ اصغر حامد ربانی، تهران ۱۳۳۹ق.

[۲۳] رضاقلی‌خان هدایت، تذکره ریاض العارفین، ص۴۵۱، چاپ مهرعلی گرکانی، تهران ۱۳۴۴.

بنا به گفته معصوم علیشاه،

[۲۴] محمدمعصوم‌بن زین العابدین معصوم علیشاه، طرائق الحقائق، ج۳، ص۲۰۰، چاپ محمدجعفر محجوب، تهران ۱۳۳۹ـ ۱۳۴۵ ش.

عبد‌الصمد در کربلا احتمالاً واسط ملاقات سید بحرالعلوم با نورعلیشاه اصفهانی شده بود.

اگر این مطلب درست باشد، عبدالصمد همدانی در تاریخ عرفان شیعی اهمیت خاصی می‌یابد، زیرا به واسطه او و احتمالاً سید بحرالعلوم، طریقه‌ای عرفانی در میان فقهای شیعه، به‌خصوص در عتبات، رواج پیدا کرد که بعداً به ملاحسینقلی همدانی رسید و پس از آنان نیز ادامه یافت.

[۲۵] عبدالحجت بلاغی، مقالات الحنفاء فی مقامات شمس العرفا، ج۱، ص۱۲، ۱۳۷۱.

[۲۶] منوچهر صدوقی سها، تاریخ حکما و عرفای متاخر، ج۱، ص۲۱۲، تهران۱۳۸۱ش.

عبدالصمد همدانی در ۱۸ ذیحجه (عید غدیر) سال ۱۲۱۶، در حمله وهابیها به کربلا، به شهادت رسید.

[۲۷] رضاقلی‌خان هدایت، تذکره ریاض العارفین، ص۴۵۱، چاپ مهرعلی گرکانی، تهران ۱۳۴۴.

دو تن از مریدان عبد الصمد

دو تن از مشاهیر مرید وی عبارت‌اند از: ملامحمد کوه بنانی (متوفی ۱۲۴۷)، از علمای کرمان، ملقب به هدایت علیشاه

[۲۸] سید احمد دیوان بیگی شیرازی، حدیقه الشعرا: ادب و فرهنگ در عصر قاجاریه، ج۲، ص۱۰۴۸، چاپ عبدالحسین نوایی، تهران۱۳۶۵ش.

[۲۹] عباس قمی، الفوائد الرضویه فی احوال علما المذهب الجعفریه (سرگذشت عالمان شیعه)، چاپ ناصر باقری بیدهندی، قم۱۳۸۷ش.

(متوفی ۱۲۶۵)، که بعد‌ها صدر اعظم مح