توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مکتب اصاله العقل ۵۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مکتب اصاله العقل ۵۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مکتب اصاله العقل ۵۰ اسلاید در PowerPoint :

عقل‌گرایی افراطی

واژه عقل گرایی (rationalism) از ریشه لاتینی ratio و در فارسی برابر با «عقل گرایی»، «اصالت عقل »، « خودباوری » و از این قبیل است.

فهرست مندرجات

۱ – تعریف عقل گرایی در الاهیات مسیحی
۲ – رابطه عقل و دین از نظر متفکران غربی
۲.۱ – ایمان گرایی
۲.۲ – عقل گرایی حداقلی یا انتقادی
۲.۳ – عقل گرایی حداکثری یا افراطی
۲.۳.۱ – اثبات عقلانی
۲.۳.۲ – دین انسانیت
۳ – اعتراض مطرح شده علیه دیدگاه عقل گرایی حداکثری
۳.۱ – سخن کلیفورد
۴ – نقد عقل گرایی حداکثری
۴.۱ – امکان جستجو از عقلا در جمیع زمان‌ها
۴.۲ – عقل انسان قوه‌ای بی‌طرف
۴.۳ – جامه‌ی عمل پوشاندن به عقل گرایی حداکثری امری ممکن و شدنی
۵ – نتیجه
۶ – پانویس
۷ – منبع

تعریف عقل گرایی در الاهیات مسیحی

این اصطلاح در الاهیات مسیحی ، در برابر ایمان گرایی قرار دارد و به معنای آن است که در اثبات آموزه‌های دینی، عقل بر ایمان مقدم می‌شود و کلیه اصول و حقایق دینی بر مبنای عقل اثبات می‌پذیرند، نه آن که بر مبنای ایمان استوار باشند.

[۱] واعظی، علی، عقل گرایی انتقادی و نقد آن، مجلات فلسفه و کلام (کلام اسلامی)، پاییز۱۳۸۵، شماره۵۹، ص۶۱.

رابطه عقل و دین از نظر متفکران غربی

رابطه عقل و دین از نظر متفکران غربی عبارتند از:

[۲] جوادی آملی، عبدالله، دین شناسی، قم، نشر اسراء، مرداد۱۳۸۱، چاپ اول، ص۱۲۴.

ایمان گرایی

بر اساس این دیدگاه، نظام‌های اعتقادات دینی، موضوع ارزیابی و سنجش عقلانی قرار نمی‌گیرند. پیروان این دیدگاه می‌گویند: اگر به وجود خداوند یا کمال نامحدود او و حکمت و علم و قدرت او و همچنین عشق او نسبت به انسان‌ها ایمان داریم، در واقع، این امر را مستقل از هرگونه قرینه و استدلالی پذیرفته‌ایم و هر گونه کوششی را که برای اثبات یا انکار عشق خداوند نسبت به انسان‌ها صورت پذیرد مردود می‌دانیم.

[۳] پترسون، مایکل و دیگران، عقل و اعتقادات دینی، ترجمه احمدنراقی و ابراهیم سلطانی، تهران، طرح نو، ۱۳۷۶، چاپ اول، ص۷۸.

از این روست که پولس حواری معروف چنین می‌نویسد: با خبر باشد که کسی شما را نرباید به فلسفه و مکر باطل . و مراد او از فلسفه و مکر باطل در آن زمان همان تعقل و روش‌های تعقلی بوده است؛ زیرا که فلسفه مظهر و سمبل تفکر عقلانی است.

[۴] رساله پولس به کولسیان، باب دوم، به نقل از پترسون، مایکل و دیگران، پیشین، ص۷۰.

عقل گرایی حداقلی یا انتقادی

عقل گرایی انتقادی که حد فاصل بین عقل گرایی حداکثری و ایمان گرایی است، می‌گوید: اعتقادات دینی را باید مورد نقد و ارزیابی قرار داد، اگرچه اثبات قاطع و همگانی چنین نظام‌هایی امکان پذیر نیست؛ زیرا پژوهش‌های عقلی دارای قطعیت نیستند. بر اساس این رویکرد باید تمام تلاش خود را در شناخت برهان‌ها و ادله‌ای که مؤید نظام‌های دینی هستند به کار برد و براهین و انتقادات رقیب را با آن‌ها مقایسه کرد و به داوری پرداخت.

[۵] واعظی، علی، عقل گرایی انتقادی و نقد آن، مجلات فلسفه و کلام (کلام اسلامی)، پاییز۱۳۸۵، شماره۵۹، ص۶۲.

عقل گرایی حداکثری یا افراطی

در نظریه عقل گرایی حداکثری یا افراطی، تنها می‌توان قضیه‌ای را عقلا پذیرفت که صدق آن برای همه عاقلان در تمامی زمان‌ها و مکان‌ها به اثبات رسد. مطابق این نظریه هر قضیه مورد پذیرشی، یا آنچنان بداهتی دارد که تمام عاقلان آن را می‌پذیرند و یا به کمک مقدمات بدیهی و قواعد استنتاج که آن هم بدیهی است، برای همه عاقلان به اثبات رسیده است. بنابراین قضایایی که این شرط را ندراند شایسته تصدیق نیستند و پذیرش آن‌ها عاقلانه نیست.

[۶] صادقی، هادی، در آمدی بر کلام جدید، قم، انتشارات سپهر، چاپ دوم، زمستان۱۳۸۳، ص۴۲.

باید اعتراف کرد که واژه «اثبات» در تعریف عقل گرایی حداکثری تا اندازه‌ای مبهم به نظر می‌رسد.

اثبات عقلانی

مقصود از «اثبات عقلانی» این است که ما بتوانیم صدق آن باور را به گونه‌ای نشان دهیم که هر شخص معقولی که پایبند به موازین عقلانی و منطقی است، آن را قبول کند. و مقصود این نیست که صدق آن باور به طور یقینی مطلق نشان داده شود، به گونه‌ای که هیچ تردید منطقی در آن ممکن نباشد، بلکه همین مقدار که «محتمل تر» بودن صدق به آن نشان داده شود، برای اثبات آن باور کافی است.

[۷] پیترسون، میکائیل، برگرفته ی امیرعباس علی زمانی، عقل گرایی و ایمان دینی، نقد و نظر، سال اول، تابستان و پاییز۱۳۷۴، شماره سوم و چهارم، ص۲۳۶.

دین انسانیت

از طرفداران جدی و تمام عیار این دیدگاه، ریاضیدان انگلیسی کلیفورد (ویلیام کینگدون کلیفورد، استاد ریاضیات کالج لندن بود که به مباحث فلسفی علاقه فوق العاده‌ای داشت. او مبلغ پر شور «دین انسانیت»، و در این زمینه تند‌رو و متعصب بود و نه فقط روحانیون مسیحی را دشمن بشریت و مسیحیت را آفت می‌شمرد، بلکه به هر گونه اعتقادی نسبت به وجود خدا حمله می‌کرد و آن را مخالف پیشرفت انسان و اخلاق می‌شمرد)

[۸] کاپلستون، فردریک، تاریخ فلسفه، ترجمه خرمشاهی، بهاءالدین، تهران، انتشارات سروش، ۱۳۷۰، ج۸، ص۱۳۲.

است. او مدعی است: «باور داشتن به هر امری بر اساس شواهد و مدارک ناکافی، همواره و در همه جا و برای همه کس، نادرست است.»

[۹] هک، جان، فلسفه دین، ترجمه راد، بهرام، تهران، انتشارات بین المللی الهدی، چاپ اول، ۱۳۷۲، ص۱۵۶.

کلیفورد در این عبارت شرط پذیرش هر باوری را مبتنی بودن آن بر شواهد و ادله کافی می‌داند، ادله و شواهدی که به هنگام بروز سؤالات و تردیدها مقاومت نموده و جانب صدق آن باور را بر جانب کذب آن محتمل‌تر نمایند و ذهن انسان عاقل را به صدق آن باور قانع نمایند.
حال این سؤال مطرح است که چرا کلیفورد چنین معیار‌های مشکلی را برای باور‌های دینی قرار داده است و چنین فیلتر سخت و دریچه تنگی را در راه قبول باورهای دینی نهاده که تنها آن دسته از باورهای دینی را باید پذیرفت که از فیلتر شواهد و ادله کافی گذشته و در برابر سؤالات و تردیدها سربلند بیرون آیند، و ادله آنها ذهن مخاطبین عاقل را قانع نماید؟
کلیفورد در پاسخ به این سؤال فقط بر توالی و نتایج وخیم ناشی از قبول یک باور بدون در دست داشتن شواهد و ادله کافی و معتبر تاکید می‌نماید و آن عواقب را نشان می‌دهد و از طریق نامطلوب بودن آن، سعی در اثبات مراد خود دارد.

اعتراض مطرح شده علیه دیدگاه عقل گرایی حداکثری

یکی از اعتراضاتی که غالبا علیه دیدگاه عقل گرایی حداکثری مطرح می‌شود، این است که افراد زیادی در جامعه زندگی می‌کنند که برای امرار معاش خویش مجبور به انجام کارهای سخت و طاقت فرسا هستند و تمام وقت مفیدشان را صرف کار و تلاش می‌کنند. این‌ها از یک سو وقت و فرصت مطالعه و اندیشیدن درباره مسائل فوق را ندارند و از سوی دیگر از توانایی و قابلیت کافی برای پرداختن به این مساله نیز برخوردار نیستند. اینها طیف وسیعی از مردم متدین و اهل ایمان را تشکیل می‌دهند که نمی‌توان بدان‌ها بی توجه بود و از کنار آنها به راحتی گذشت.
به عبارت دیگر، طرح کلیفورد و امثال او قابلیت اجرا شدن و به عینیت پیوستن را ندارد، زیرا اجرای این طرح مستلزم این است که بسیاری از افراد متدین دست از کار و زندگی خود شسته و به بحث و بررسی و تحقیق در مبانی ایمانی خویش برآیند و چنین امری عملا غیر قابل تحقق است.

[۱۰] پترسون، مایکل و دیگران، عقل و اعتقادات دینی، ترجمه احمدنراقی و ابراهیم سلطانی، تهران، طرح نو، ۱۳۷۶، چاپ اول، ص۷۴.

سخن کلیفورد

کلیفورد به این اعتراض توجه داشته و در این باره می‌گوید: ممکن است کسی بگوید: من شخص گرفتاری هستم و فرصت کافی برای مطالعه و تحقیقی که ضروری است تا مر