توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مفهوم تقیه ۵۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مفهوم تقیه ۵۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل مفهوم تقیه ۵۵ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل مفهوم تقیه ۵۵ اسلاید در PowerPoint

واژه تقیه از ریشه «و ـ ق ـ ى» و به معناى محافظت کردن،

[۱] الفیومى (م. ۷۷۰ ق.)، المصباح المنیر، ص۶۶۹، قم، دارالهجره، ۱۴۰۵ ق.

[۲] الجوهرى (م. ۳۹۳ ق.)، الصحاح، ج۶، ص۲۵۲۷، به کوشش عبدالغفور العطارى، بیروت، دارالعلم للملایین، ۱۴۰۷ ق.

[۳] لسان العرب، ج۱۵، ص۴۰۲، «وقى».

پرهیز کردن و بر حذر داشتن

[۴] لسان العرب، ج۱۵، ص۴۰۲.

[۵] الزبیدى (م. ۱۲۰۵ ق.)، تاج العروس، ج۱۰، ص۳۹۶، «وقى»، بیروت، مکتبه الحیات.

است .

فهرست مندرجات

۱ – معنای اصطلاحی
۲ – اقسام تقیه
۲.۱ – تقیه خوفی
۲.۲ – تقیه مداراتی یا تحبیبی
۳ – شیوه های اجرایی تقیه
۴ – تقیه از لحاظ حکم شرعی
۵ – ارتباط توریه با تقیه
۶ – تقیه در قرآن
۷ – فهرست منابع
۸ – پانویس
۹ – منبع

معنای اصطلاحی

و در اصطلاح متون و منابع دینى، عبارت است از ابراز یا کتمان عقیده برخلاف نظر قلبى خود براى اجتناب از ضرر دینی یا دنیایی.

[۶] المفید (م. ۴۱۳ ق.)، تصحیح اعتقادات الامامیه، ص۱۳۷، به کوشش درگاهى، بیروت، دارالمفید، ۱۴۱۴ ق.

[۷] سید محمد حسن بجنوردى، القواعد الفقهیه، ج۵، ص۴۹ – ۵۰، به کوشش مهریزى و درایتى، قم، هادى، ۱۴۱۹ ق.

در تعریفى دیگر، تقیه، نگاهدارى خود از آسیب دیگرى است با ابراز موافقت در گفتار یا کردار مخالف حق

[۸] الانصارى (م. ۱۲۸۱ ق.)، الکتاب الطهاره، ج۲، ص۳۹۶، قم، لجنه تحقیق تراث الشیخ، المؤتمر العالمى لمیلاد الشیخ الانصارى، ۱۴۱۵ ق.

[۹] الانصارى (م. ۱۲۸۱ ق.)، رسائل فقهیه، ص۷۱، به کوشش لجنه تحقیق تراث الشیخ الاعظم، قم، مؤسسه الکلام، ۱۴۱۴ ق.

یا با اظهار چیزى که خود بدان اعتقاد ندارد.

[۱۰] السرخسى (م. ۴۸۳ ق.)، المبسوط، ج۲۴، ص۴۵، بیروت، دارالمعرفه، ۱۴۰۶ ق.

اقسام تقیه

تقیه از جهات مختلف انگیزه، اجرا و حکم شرعی آن، به گونه هایى تقسیم مى شود:

تقیه خوفی

تقیه به لحاظ انگیزه و غرض تقیه کننده، بر دو قسم است: یکى تقیه خوفی که براى دفع زیان و رفع خوف آن صورت مى گیرد و بیشتر موارد تقیه از این گونه است.

[۱۱] امام خمینى(قدس سره)، المکاسب المحرمه، ج۲، ص۸۶، قم، اسماعیلیان، ۱۴۱۰ ق.

[۱۲] مکارم شیرازى، القواعد الفقهیه، ج۱، ص۴۱۰ – ۴۱۱، مدرسه الامام امیرالمؤمنین(علیه السلام)، ۱۴۱۱ ق.

تقیه مداراتى یا تحبیبى

دیگرى تقیه مداراتی یا تحبیبی که براى جلب نظر مخالفان و حتى همکارى آنان در اهداف مشترک انجام مى شود.

[۱۳] امام خمینى(قدس سره)، الرسائل، ج۲، ص۱۷۴ – ۱۷۵، به کوشش تهرانى، اسماعیلیان، ۱۳۸۵ ق.

[۱۴] مکارم شیرازى، القواعد الفقهیه، ج۱، ص۴۱۰، مدرسه الامام امیرالمؤمنین(علیه السلام)، ۱۴۱۱ ق.

شیوه های اجرایی تقیه

تقیه از جهت شیوه اجراى آن نیز بر دو قسم است: تقیه کتمانی و تقیه اظهاری. تقیه کتمانى، پوشانیدن و مخفى کردن عقیده و مذهب خود

[۱۵] سید محمد صادق روحانى، فقه الصادق(علیه السلام)، ج۱۱، ص۴۱۵، قم، دارالکتاب، ۱۴۱۳ ق.

[۱۶] نعمت الله صفرى، نقش تقیه در استنباط، ص۲۰۷، قم، دفتر تبلیغات، ۱۳۸۱ ش.

و تقیه اظهارى، ابراز نظرى بر خلاف عقیده یا مذهب خود است.

[۱۷] نعمت الله صفرى، نقش تقیه در استنباط، ص۲۱۱، قم، دفتر تبلیغات، ۱۳۸۱ ش.

تقیه از لحاظ حکم شرعی

به لحاظ حکم شرعی نیز تقیه به ۵ قسم واجب، حرام، مکروه، مستحب و مباح تقسیم شده است.

[۱۸] الانصارى (م. ۱۲۸۱ ق.)، رسائل فقهیه، ص۷۳ – ۷۴، به کوشش لجنه تحقیق تراث الشیخ الاعظم، قم، مؤسسه الکلام، ۱۴۱۴ ق.

[۱۹] سید محمد صادق روحانى، فقه الصادق(علیه السلام)، ج۱۱، ص۴۲۰، قم، دارالکتاب، ۱۴۱۳ ق.

[۲۰] العاملى الشهید الاول (م. ۷۸۶ ق.)، القواعد والفوائد، ج۲، ص۱۵۷ – ۱۵۸، به کوشش سید عبدالهادى، قم، مکتبه المفید.

ارتباط توریه با تقیه

توریه، یعنى انتقال مفهومى از کلام به مخاطب که مراد متکلم نیست

[۲۱] الشهید الثانى (م. ۹۶۵ ق.)، مسالک الافهام الى تنقیح شرایع الاسلام، ج۹، ص۲۰۸، قم، معارف اسلامى، ۱۴۱۶ ق.

[۲۲] محمد امین زین الدین، کلمه التقوى (فتاوى)، ج۴، ص۲۳، قم، مهر، ۱۴۱۳ ق.

نیز در متون دینی در شمار شیوه هاى تقیه آمده است.

[۲۳] المجلسى (م. ۱۱۱۰ ق.)، بحارالانوار، ج۷۵، ص۴۰۲ – ۴۰۶، بیروت، دار احیاء التراث العربى، ۱۴۰۳ ق.

( => توریه)

تقیه در قرآن

در یک آیه از قرآن به صراحت از تقیه یاد شده است: «اِلاّ اَن تَتَّقوا مِنهُم تُقـهً»

[۲۴] آل عمران/سوره۳، آیه۲۸.

و در آیاتی دیگر پاورپوینت کامل مفهوم تقیه ۵۵ اسلاید در PowerPoint با تعابیری دیگر آمده است؛ مانند کتمان ایمان : «و قالَ رَجُلٌ مُؤمِنٌ مِن ءالِ فِرعَونَ یَکتُمُ ایمـنَهُ»

[۲۵] غافر/سوره۴۰، آیه۲۸.

و اظهار کفر • همراه با ایمان قلبی: «مَن کَفَرَ بِاللّهِ مِن بَعدِ ایمـنِهِ اِلاّ مَن اُکرِهَ و قَلبُهُ مُطمـَئِنٌّ بِالایمـنِ».

[۲۶] نحل/سوره۱۶، آیه۱۰۶.

در برخی آیات نیز تعابیری به کار رفته که در احادیث به تقیه تفسیر شده است؛ مانند «اِدفَع بِالَّتی هِیَ اَحسَنُ»

[۲۷] مؤمنون/سوره۲۳، آیه۹۶.

[۲۸] ابن خالد البرقى (م. ۲۷۴ ق.)، المحاسن، ج۱، ص۲۵۷، به کوشش حسینى، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۲۶ ش.

[۲۹] الکلینى (م. ۳۲۹ ق.)، الکافى، ج۲، ص۲۱۸، به کوشش غفارى، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۵ ش.

[۳۰] الصدوق (م. ۳۸۱ ق.)، معانى الاخبار، ص۳۸۶، به کوشش غفارى، قم، انتشارات اسلامى، ۱۳۶۱ ش.

و «و یَدرَءونَ بِالحَسَنَهِ السَّیِّئَهَ»

[۳۱] قصص/سوره۲۸، آیه۵۴.

[۳۲] الکلینى (م. ۳۲۹ ق.)، الکافى، ج۲، ص۲۱۷، به کوشش غفارى، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۵ ش.

[۳۳] الحر العاملى (م.۱۱۰۴ ق.)، وسائل الشیعه، ج۱۶، ص۲۰۳، قم، آل البیت(علیهم السلام)لاحیاءالتراث، ۱۴۱۲ ق.

[۳۴] النورى (م. ۱۳۲۰ ق.)، مستدرک الوسائل، ج۱۲، ص۳۰۳، بیروت، آل البیت(علیهم السلام) لاحیاء التراث، ۱۴۰۸ ق.

افزون بر این، مصادیقی از تقیه نیز در قرآن بازگو شده است؛ مانند «فَقالَ اِنّی سَقیم»

[۳۵] میرزا على تبریزى، التنقیح فى شرح العروه الوثقى، تقریرات البحث الخوئى (م. ۱۴۱۳ ق.)، ج۴، ص۲۹۶ – ۲۹۷، «الطهاره»، قم، انصاریان، ۱۴۱۷ ق.

[۳۶] مکارم شیرازی، القواعد الفقهیه، ج۱، ص۴۰۲ – ۴۰۳، مدرسه الامام امیرالمؤمنین (علیه‌السلام)، ۱۴۱۱ ق.

[۳۷] ابن خالد البرقى (م. ۲۷۴ ق.)، المحاسن، ج۱، ص۲۵۸، به کوشش حسینى، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۲۶ ش.

[۳۸] صافّات/سوره۳۷، آیه۸۹.

؛ «اَیَّتُهَا العیرُ اِنَّکُم لَسـرِقون»

[۳۹] ابن خالد البرقى (م. ۲۷۴ ق.)، المحاسن، ج۱، ص۲۵۸، به کوشش حسینى، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۲۶ ش.

[۴۰] الکلینى (م. ۳۲۹ ق.)، الکافى، ج۲، ص۲۱۷، به کوشش غفارى، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۵ ش.

[۴۱] الحر العاملى (م.۱۱۰۴ ق.)، وسائل الشیعه، ج۱۶، ص۲۱۵، قم، آل البیت(علیهم السلام)لاحیاءالتراث، ۱۴۱۲ ق.

[۴۲] یوسف البحرانی (م ۱۱۸۶ق)، الحدائق الناضره، به کوشش آخوندی، قم، نشر اسلامی، ۱۳۶۳ ش.

«ولیَتَلَطَّف ولا یُشعِرَنَّ بِکُم اَحَدا • اِنَّهُم اِن یَظهَروا عَلَیکُم یَرجُموکُم اَو یُعیدوکُم فی مِلَّتِهِم ولَن تُفلِحوا اِذًا اَبَدا»

[۴۳] مکارم شیرازى و دیگران، تفسیر نمونه، ج۱۲، ص۳۷۶، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۵ ش.

[۴۴] کهف/سوره۱۸، آیه۱۹ – ۲۰.

، هرچند بیش‌تر موارد مذکور، مصداق توریه نیز هست.

فهرست منابع

(۱) سید عبدالحسین شرف الدین (م. ۱۳۷۷ ق.)، اجوبه مسائل، صیدا، مطبعه العرفان، ۱۳۷۳ ق.
(۲) الجصاص (م. ۳۷۰ ق.)، احکام القرآن، به کوشش عبدالسلام محمد، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۱۵ ق.
(۳) ابن حجر العسقلانى (م. ۸۵۲ ق.)، الاصابه، به کوشش على محمد و دیگران، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۱۵ ق.
(۴) آل کاشف الغطاء (م. ۱۳۷۳ ق.)، اصل الشیعه و اصولها، به کوشش علاء آل جعفر، قم، مؤسسه امام على(علیه السلام)، ۱۴۱۵ ق.
(۵) السبحانى، اضواء على عقائد الشیعه، مؤسسه الامام الصادق(علیه السلام)، ۱۴۲۱ ق.
(۶) الطوسى (م. ۴۶۰ ق.)، الامالى، قم، دارالثقافه، ۱۴۱۴ ق.
(۷) عبدالحلیم الجندى، الامام جعفر الصادق(علیه السلام)، قاهره، ۱۳۹۷ ق.
(۸) ابن قتیبه (م. ۲۷۶ ق.)، الامامه و السیاسه، به کوشش على شیرى، بیروت، شریف رضى، ۱۴۱۳ ق.
(۹) المجلسى (م. ۱۱۱۰ ق.)، بحارالانوار، بیروت، دار احیاء التراث العربى، ۱۴۰۳ ق.
(۱۰) ابن کثیر (م. ۷۷۴ ق.)، البدایه والنهایه، به کوشش على شیرى، بیروت، دار احیاء التراث العربى، ۱۴۰۸ ق.
(۱۱) الزبیدى (م. ۱۲۰۵ ق.)، تاج العروس، بیروت، مکتبه الحیات.
(۱۲) الطبرى (م. ۳۱۰ ق.)، تاریخ الامم والملوک، به کوشش گروهى از علماء، بیروت، اعلمى، ۱۴۰۳ ق.
(۱۳) ابن عساکر (م. ۵۷۱ ق.)، تاریخ مدینه