توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مفهوم ترجمه قرآن ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مفهوم ترجمه قرآن ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل مفهوم ترجمه قرآن ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل مفهوم ترجمه قرآن ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint

به دلایل مختلف، درباره امکان یا عدم امکان ترجمه قرآن کریم، و به عبارتی «جواز»یا «عدم جواز»آن، میان فقها و علما بحث های پردامنه‌ای صورت گرفته است و هر یک عقیده‌ای خاص ابراز داشته اند و بر اثبات آن به دلایل مختلف تمسک جسته اند.

فهرست مندرجات

۱ – ترجمه قرآن در قرون اولیه
۲ – ترجمه ترکی قرآن
۳ – علل دشوار بودن ترجمه قرآن
۴ – دشوار بودن ترجمه متون ادبی
۵ – ویژگی‌های زبان عربی
۶ – اسلوب بلاغی قرآن
۷ – تاریخچه ترجمه قرآن و انگیزه نخستین
۸ – قدیمی ترین ترجمه فارسی قرآن
۹ – نخستین ترجمه قرآن به زبان لاتین
۱۰ – انگیزه مترجمان اروپایی از ترجمه قرآن
۱۰.۱ – دعاوی افندی
۱۰.۲ – دیدگاه محمد رشید رضا
۱۰.۳ – جمع‌بندی
۱۱ – معانی ترجمه در زبان عربی
۱۲ – تعریف ترجمه
۱۳ – اقسام ترجمه
۱۴ – امور لازم در ترجمه به صورت مطلق
۱۵ – ارزش علمی ترجمه واژه‌ای و بیانی
۱۶ – امکان یا عدم امکان ترجمه قرآن
۱۶.۱ – فصاحت و بلاغت قرآن
۱۶.۲ – اهداف نزول قرآن
۱۶.۳ – دیدگاه بزرگان درباره امکان ترجمه قرآن
۱۷ – دلائل در رد جواز ترجمه قرآن
۱۷.۱ – دلائل رشید رضا
۱۸ – علمای قائل به حرمت ترجمه قرآن
۱۹ – پاسخ به استدلال قایلین به جواز ترجمه قرآن
۱۹.۱ – استدلال به اقوال ابوحنیفه و زمخشری
۱۹.۲ – استدلال به وجوب تدبر در آیات الهی و فهم آن
۱۹.۳ – استدلال به جهانی بودن قرآن
۱۹.۴ – فراهم ساختن امکان استماع آیات الهی برای مشرکان
۲۰ – خاتمه
۲۱ – پانویس
۲۲ – منبع

ترجمه قرآن در قرون اولیه

علی رغم این اختلاف نظرها، قرآن در قرون اولیه به زبان های دیگر ترجمه می شد؛ و همان گونه که «محمدصادق الرافعی»در کتاب «اعجاز القرآن»بیان داشته است:در دنیا، هیچ کتابی یافت نمی شود که به اندازه قرآن بر آن شرح و تفسیر نوشته شده باشد و یا تصنیفات و تالیفات متعدد در مورد تک تک موضوعات آن به رشته تحریر درآمده باشد. ترجمه های بیشماری در زبان های مختلف نگاشته شد که یا ترجمه تمامی قرآن است و یا بخشی از آن.

ترجمه ترکی قرآن

برخی از سلاطین عثمانی، از جمله «سلطان عبدالحمید دوم»ابتدا هر نوع ترجمه‌ای از قرآن مجید را بالاخص به زبان ترکی ، مطلقاً ممنوع کردند. لیکن این ممنوعیت با سقوط خلافت عثمانی رنگ باخت و پس از اعلام قانون اساسی ترکیه در سال ۱۹۰۸م. بعضی از نویسندگان ترک، کار ترجمه قرآن را آغاز کردند و اولین ترجمه توسط «ابراهیم حلمی»به نگارش رسید

[۱] شیخ حسن سعید، دایره المعارف قرآن کریم، ص۲۸۱.

حتی با روی کار آمدن « مصطفی کمال آتاتورک » اذان نیز در مرکز ترکیه،به زبان ترکی گفته می شد.

علل دشوار بودن ترجمه قرآن

برخی از علمایی که ترجمه قرآن را جایز می شمردند، دامنه این جواز را تا آنجا گسترش دادند که به جواز قرائت سوره یا آیه‌ای در نماز به زبان غیر عربی نیز فتوا دادند.

[۲] مجله «الازهر»، سال هفتم، ۱۳۵۵ مقاله «فی ترجمه القرآن الکریم و احکامها«، شیخ مصطفی مراغی.

گرچه این فتوا با مخالفت قاطع علمای دیگر روبرو شد. آنچه به یقین مورد توافق مخالفان و موافقان ترجمه قرآناست. این است که:اولاً: قرآن کلام خداوند است و انتخاب هر واژه یا کلمه آن براساس حکمتی صورت گرفته و بسیاری از آن حکمتها، برای انسان ها در همه اعصار قابل شناخت نیست. ثانیاً:رسالت قرآن به گستردگی هدایت همه نسل ها در همه عصرهاست «تبارک الذی نزل الفرقان علی عبده لیکون للعالمین نذیراً.»(فرقان) بنابراین قرآن کتابی است جاودانه و دستورالعملی است جهانی و ابدی. ثالثاً:هدف قرآن، شریف ترین هدف ها، یعنی رهایی انسان از ظلمت به سمت روشنایی است. «کتاب انزلناه الیک لتخرج الناس من الظلمات الی النور». (ابراهیم). این سه، خصایصی است که قرآن را بر هر نوشتار بشری امتیاز داده و ترجمه آن را در مقایسه با هر متن دیگر،اعم از مذهبی یا غیر مذهبی، علمی یا ادبی، حساس و دشوار ساخته است. زیرا ترجمه قرآن باید جز معنی کلمات و جملات، سایر پیام ها و ویژگی های قرآن را نیز با خود همراه داشته باشد تا اتقان، جذابیت، لطافت،زیبایی، تأثیر گذاری و تحل آفرینی و نیز جاودانگی قرآن را به نمایش گذارد.

دشوار بودن ترجمه متون ادبی

البته این حساسیت ویژه و دقت خاص در ترجمه متون مذهبی دیگر غیر از قرآن نیز سابقه داشته است.

[۳] کیهان اندیشه، شماره ۴۰(بهمن و اسفند ۱۳۷۰، ص ۳۴ مقاله «تمهیدی بر ترجمه قرآن »، سید حسین سیدی.

اساساً کار ترجمه متون ادبی بسیار دشوارتر از متون علمی است، چرا که متون ادبی تنها دارای یک بعدخاص نبوده بلکه حامل بار عاطفی، خیال، استعاره، مجاز، تشبیه و غیره می باشد و مترجم آن ناگزیر است دربند عقاید، احساسات و خیال مؤلف اثر، گرفتار و مقید بوده و همه هم خویش را مصروف دارد تا معانی را (با بارهای همراه) در زبان دوم به صورتی زیبا و مورد قبول به تصویر کشد.

ویژگی‌های زبان عربی

توجه داریم که زبان عربی از جمله زبان هایی است که به موسیقی الفاظ و عبارات بسیار نظر دارد و صنایع بدیعی بیشمار و نیز مترادفات فراوان، از ویژگی های منحصر به فرد این زبان است. به عنوان نمونه، در زبان عربی برای مدلول کلمه «سال»، ۲۲واژه؛ برای کلمه «نور»، ۲۱واژه؛ برای «تاریکی»،۵۲واژه؛ برای «آفتاب»، ۲۹واژه؛ برای « ابر »۵واژه؛ برای « باران »، ۶۴واژه؛ وجود دارد

[۴] جرجی زیدان، تاریخ آداب اللغه العربیه، ۵۳۱دارالهلال، ۱۹۵۷.

که برخی اسم و برخی صفات اسم می باشند و مترجم باید کاملاً دقت کند تا صفت را جایگزین اسم و یا بالعکس نکند که این امرموجب نقص در معنا می گردد.

اسلوب بلاغی قرآن

« طبری »در تشریع اسلوب بلاغی قرآن می گوید:
در قرآن به تبع عربی بودنش، اسلوب سخن ممکن است به گونه های زیر باشد، ایجاز ، اختصار، اخفاء،تکرار، اطاله ، اظهار معانی به وسیله اسم و بدون کنایه، از خاصی خبر گفتن و عام را مد نظر داشتن و بالعکس،کنایه‌ای آوردن و تصریح را منظور داشتن، موصوفی را ذکر کردن و صفت را لحاظ کردن و بالعکس، مقدم داشتن آنچه در معنا مؤخر است و به تاخیر آوردن آنچه در معنا مقدم است و…

[۵] محمد بن جریر طبری، تفسیر طبری، تحقیق محمود شاکر، ص۱۲۱.

«جاحظ»نیز پس از اثبات این مطلب که قرآن به سبب نظم و اسلوب و تالیف شیوا و ترکیب بدیعش معجزه است چنین بیان داشته که:در کتاب نازل شده آسمانی چیزی که ما را به صدق آن دلالت کند، نظم بدیع آن است که بندگان توان گفتن مثل آن را ندارند.

[۶] ابن أبی الاصبع، بدیع القرآن، ص۴۲ ، ترجمه دکتر سید علی میرلوحی، انتشارات آستان قدس رضوی.

صعوبت در ترجمه بحث های متعددی را باعث شده است بگونه‌ای که عده‌ای از علما را به «فتوای به حرمت»واداشته است.

تاریخچه ترجمه قرآن و انگیزه نخستین

شواهد تاریخی حاکی از این است که ترجمه قرآن مجید در زمان حیات رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله آغاز شد. هنگامی که بعضی از ایرانیان از « سلمان فارسی »خواستند تا سوره « فاتحه الکتاب »را به زبان فارسی ترجمه کند و پیامبربا این امر موافقت فرمود.

[۷] کیهان اندیشه، شماره ۲۸(بهمن و اسفند ۱۳۶۸)، ص۲۱۰ مقاله «ترجمه قرآن به زبان های اروپایی »، سید هادی خسرو شاهی.

همچنین نامه های پیامبر به پادشاهان کشورهای دیگر از جمله « نجاشی »پادشاه حبشه ، و «مقوقس»حاکم مصر و «هرقل»امپراطور روم و «کسری»شاه ایران که شامل آیاتی از قرآن مجید نیز بوده است، توسط سفیران پیامبر به زبان های آن بلاد ترجمه می شده است.

[۸] ابن سعد، الطبقات الکبرای، ص۳۸۵۱.

قدیمی ترین ترجمه فارسی قرآن

شاید قدیمی ترین اثر فارسی ترجمه قرآن، ترجمه تفسیری است منسوب به طبری که به فرمان « منصور بن نوح سامانی »پس از استفتا از علما درباره مشروعیت ترجمه قرآن نگاشته شده است.

[۹] نشریه تحقیقات اسلامی، سال دوم، شمار ۱ ص ۱و ۲.

نخستین ترجمه قرآن به زبان لاتین

و نیز احتمالاً نخستین ترجمه قرآن به زبان لاتین، به استناد اظهارات شیخ ابو عبدالله زنجانی در کتاب «تاریخ القرآن»در سال ۱۱۴۳م، توسط «رابرت»کتونی دانشمند انگلیسی انجام شد. این امر به دستور و هزینه یک کشیش عالی رتبه فرانسوی مشهور به «پطروس جلیل»مسؤول دیر و یک راهب مانی مذهب به نام عملی شد. این مطلب مورد تأیید مؤلف « الذریعه »نیز می باشد. وی چنین بیان می دارد:«اولین بار قرآن در سال ۱۱۴۳م به لاتین ترجمه شد. این مطلب را «فرهاد میرزا»در «زنبیل»و نیز «ابوالقاسم سحاب»در «ترجمه تاریخ القرآن»

[۱۰] ابوالقاسم سحاب، ترجمه تاریخ القرآن، ص۱۱۳.

ذکر کرده اند. و مترجم لاتینی این قرآن، «رابت کنت»بوده که ترجمه را به منظور ایراد اعتراض برقرآن نگاشته است و بار دیگر در سال ۱۵۰۹م، توسط «بیب لیاندر»به لاتین ترجمه شده.»

[۱۱] شیخ آقا بزرگ طهرانی، الذریعه الی تصانیف الشیعه، ۱۲۴۴ دارالاضواء، بیروت.

مؤلف کتاب «المستشرقون و ترجمه القرآن»معتقد است؛ ترجمه «رابرت»سال ها جزو محفوظات دیر باقی مانده و سرانجام در سال ۱۵۴۳، در شهر بئک (دچا) توسط «تئودور بیبلیاندر» به چاپ رسید و پس از چاپ مدت ها اساس دیگر ترجمه های قرآن به زبان اروپایی بود.

[۱۲] دکتر محمد صالح البنداق، المستشرقون و ترجمه القرآن، ۹۵ -۹۶ منشورات دارالافاق الجدیده، چاپ دوم.

انگیزه مترجمان اروپایی از ترجمه قرآن

می توان به طور قطع مدعی شد که این گونه مترجمان قصد نداشتند، سهمی در نشر معارف قرآنی در ملل اروپایی دارا باشند بلکه غالب این ترجمه ها با نظارت مستقیم و دستور پاپ ها و کشیش ها صورت می گرفت وعمدتاً برای مقابله و مبارزه با قرآن و اندیشه توحیدی آن بوده است به عنوان نمونه می توان ترجمه کشیش ایتالیایی را نام برد که همراه با ردیه محتوای آن (اعتراض و انتقاد نسبت به متن قرآن) انجام پذیرفت.

[۱۳] کیهان اندیشه، شماره ۲۸ ص۲۱۲.

در حقیقت قرآن از راه اندلس وارد اروپا شد و هدف از این ترجمه ها، عرضه آن به پدران روحانی برای رد آن بود. شاید سلطه ترک های عثمانی بر مجارستان و ترس سیاستمداران از توسعه سلطه ترک ها بر تمامی اروپا،پدران روحانی را واداشت تا با چاپ و نشر کتاب هایی در رد قرآن و معارضه با پیامبر اسلام ، مسیحیان را برای مبارزه با دشمن نیرو بخشند. حتی در سال ۱۵۴۲م دو فرد آلمانی و سوییسی که مجموعه‌ای از کتب و رسایل ترجمه شده از زبان های عربی به لاتین را مخفیانه و بدون ردیه چاپ کرده بودند و دادگاه شورای شهر بئل (یا بازل) محکوم شدند و نیزدر سال ۱۵۳۶م، ناشر دیگری که ترجمه قرآن مجید به زبان لاتین را در این شهر چاپ کرد در دادگاه محکوم وکتاب های وی ممنوع اعلام شد.

[۱۴] کیهان اندیشه، شماره ۲۸ ص۲۱۳.

اما زمانی که دولت ترک عثمانی، زبان ترکی را به جای زبان عربی به عنوان زبان رسمی دولتی اعلام کرد،تعارض و تضاد میان مسلمان بودن و به زبان ترکی سخن گفتن آغاز شد. علی رغم، اسلام به عنوان مذهب حکومتی و رسمی اعلام شد، لیکن بسیاری از محرمات شرعی آرام آرام، رنگ حلیت به خود گرفت. و بدین ترتیب تلاشی پیگیر برای قطع درخت تنومند اسلام و قرآن از این سرزمین آغاز شد. برای اولین بار قرآن به زبان ترکی ترجمه شد نه به منظور اینکه مردم ترک زبان با مفاهیم قرآن آشنا شوند چرا که تفاسیر قرآن به زبان ترکی کم نبود، بلکه؛ هدف محو عبارات و الفاظ عربی از زبان ترکی بود. کلیه مدارس دینی تعطیل شد حتی از آموزش کتب فقه، حدیث و غیره اجتناب می شد. برخی از مدعیان برتری نژادی و ملحدان ترک، این تفکر را که با ترجمه قرآن به زبان عربی می توان از قرآن عربی بی نیاز بود، چندین سال پیش از دوران آزادی عقیده رواج دادند.

دعاوی افندی

اولین ندا از شخصی شنیده شد به نام «محمد عبیدالله افندی»که در شهر آستانه روزنامه‌ای را به زبان عربی و به منظور فریب مردم عرب زبان و گمراه ساختن آنان، تاسیس کرد.
از جمله دعاوی «افندی»و آرای بی سابقه وی این بود که:۱. اسلام بالاجبار تنها باشمشیر پیش رفته است. ۲. رسالت و نبوت حضرت محمد صلی‌الله‌علیه‌و‌آله به اتمام نرسیده و به اتمام نیز نخواهد رسیدمگر با ترجمه قرآن به همه زبان ها. ۳. مسلمانان غیر عرب می توانند در عین دینداری از زبان عربی بی نیاز باشندو نیز می توانند با داشتن ترجمه قرآن به زبان های ترکی، فارسی و دیگر زبان ها از قرآن عربی بی نیاز باشند.

[۱۵] شیخ محمد عبده، تفسیر المنار، تحقیق محمد رشید رضا، ص۲۹۶۹ ۳۳۹.

دیدگاه محمد رشید رضا

محمد رشید رضا طی مقاله نسبتاً طولانی تحت عنوان «مفاسد المتفرنجین فی امر الاجتماع والدین»نخستین انگیزه ترجمه قرآن به زبان های غیر عربی را این چنین تبیین کرده است:بیگانگان و کارگزاران ایشان در راه رسیدن به اهداف خویش تنها با یک مانع بزرگ برخورد کردند که سرعت عمل ایشان را زایل می ساخت و آن نیاز مردم ترک به زبان عربی بود. به این دلیل که عربی، زبان دین ایشان بود. و دریافتند که این دین و این زبان مانع ایجاد یک امت صرفاً ترک با قالب فرنگی و فرانسوی می باشد. لذا برای ازمیان بردن این مانع کوشش فراوان داشته و از دو روش بهره جستند. روش اول، ترجمه قرآن به زبان ترکی و سردادن این ندا که قرآن ترکی، ما را از قرآن عربی، بی نیاز می سازد. روش دوم: انتشار کتب و مقالاتی به منظور شایع ساختن این تفکر که حفظ نژاد ترکی بر حفظ رابطه دینی رجحان دارد. از جمله این کتاب ها، کتابی است با عنوان، قوم جدید، به معنی:مردم ترک زبان غیر مسلمان.

[۱۶] شیخ محمد عبده، تفسیر المنار، تحقیق محمد رشید رضا، ص۱۶۰۲.

جمع‌بندی

با جمع بندی مطالب یاد شده می توان نخستین انگیزه های غالب ترجمه قرآن را به شرح زیر بیان داشت:
۱. رد مفاهیم قرآنی و نشر و رواج جوابیه ها و ردیه های گوناگون بر قرآن کریم و به عبارت خلاصه تر، معارضه با قرآن.
۲. محو زبان عربی و الفاظ عربی و جلوگیری از رسمیت یافتن جهانی این زبان.
۳.حذف قرآن معجز به زبان عربی از میان مسلمانان به عنوان عامل قدرتمند وحدت بخش.

معانی ترجمه در زبان عربی

در زبان عربی، واژه «ترجمه»در یکی از معانی هفتگانه زیر به کار رفته است:
۱. تبلیغ و رساندن سخن به کسی که آن را نشنیده است.
۲. شرح کلام و سخن به همان زبان.

[۱۷] انتساب لقب «ترجمان القرآن » به «ابن عباس » با امعان نظر به این معنی «ترجمه » است. یعنی از آن رو که وی مفسر و شارح قرآن بوده است به لقب مذکور شهرت یافته است.

۳. شرح کلام به زبانی دیگر. به عبارت دیگر انتقال معانی یک کلام از یک زبان به زبانی دیگر و شرح آنها.
۴. انتقال کلام از یک زبان به زبان دیگر و یا به عبارتی انتقال واژه ها و عبارات یک کلام از زبان مبدا به زبان مقصد.
۵. عنوان گذاری برای یک باب از یک کتاب و یا دیباچه کتاب. گاه عبارت «ترجم لهذا الباب»به کار می رود که به معنی تعیین عنوان برای باب می باشد و گاه عبارت «ترجمه الکتاب»به معنی مقدمه و دیباچه کتاب به کاررفته است.
۶. شرح حال و زندگینامه اشخاص.

[۱۸] غالب کتبی که تحت عنوان «تراجم » نگاشته شده ناظر بر این معنی «ترجمه » می باشد و شامل شرح حال و تاریخچه زندگی اشخاصی است که به صورتی خاص مورد نظر مولف کتاب بوده است.

.
۷. بیان مقصود و محتوای کلام از یک موضوع یا یک کتاب.
به عنوان مثال عبارت «ترجمه هذا الباب»که درپایان یک باب از کتاب ذکر می شود به معنی بیان مقصود و تلخیص محتوای بحث در باب مورد نظر می باشد. از معانی فوق، برخی مطلق معنای «شرح و تبیین»را برای واژه «ترجمه»پذیرفته تر و مورد توافق دانسته اند.چنانچه در تفسیر « ابن کثیر »و « بغوی »نیز آمده است که:«ترجمه»در زبان عربی به معنی مطلق تبیین و شرح است، چه این شرح به همان زبان کلام باشد و چه به زبانی غیر آن.

[۱۹] محمد عبدالعظیم الزرقانی، نقل از مناهل العرفان، ص۵۲ ۷ داراحیاء التراث العربی ۱۴۱۲ه.

تعریف ترجمه

در یک توضیح شامل می توان «ترجمه»را به این صورت تعریف کرد:« ترجمه »، عبارت است از تعبیر از معنی یک کلام در یک زبان، به زبانی دیگر با حفظ همه معانی ومقاصدش.

اقسام ترجمه

با توجه به معانی فوق الذکر این واژه، «ترجمه»به دو نوع قابل تفکیک و انقسام است:
۱. ترجمه حرفی (یا واژه‌ای یا تحت اللفظی یا ترجمه برابر).
در این نوع ترجمه، ساختار زبان مبدا از نظر نظم و ترتیب کلمات محفوظ می ماند و گویی تنها هر واژه دربرابر واژه مترادف و نظیر خود قرار می گیرد.
مترجمی که به این شیوه مبادرت به ترجمه می کند به تک تک کلمات زبان اصلی توجه کرده و می کوشدواژه‌ای برابر در زبان مقصد را جایگزین آنها سازد. گرچه این امر موجب می شود معنی مورد نظر در زبان اصل به دلیل موارد اختلاف دو زبان در استعمال واژه ها و معانی اصلی و فرعی آنها، پوشیده ماند.
۲. ترجمه بیانی یا معنایی.
در این نوع ترجمه، چندان توجهی به حفظ ساختار زبان مبدا نمی شود بلکه آنچه مورد توجه وافر قرار دارد،ارایه تصویری زیبا از همه معانی و مقاصد کلام در زبانی دیگر است. این نوع ترجمه را «ترجمه تفسیری»نیزخوانده اند، زیرا ارایه تصویری زیبا از معانی کلام گرچه تفسیر نیست لیکن بی شباهت بدان نیز نمی باشد.
اما مترجمی که ترجمه اش از نوع دوم است، همه هم خویش را مصروف فهم معنایی می سازد که ترکیب زبان اصل بر آن دلالت دارد. آنگاه آن معنا را در قالب زبان مقصد می ریزد، به گونه‌ای که مقصود گوینده یا نویسنده ءاول حفظ شود، بدون اینکه خود را برای ارایه واژه های مترادف در برابر واژه های زبان مبدا، به زحمت و تکلف اندازد.

[۲۰] محمد عبدالعظیم الزرقانی، نقل از مناهل العرفان، ص۵۲ ۷ داراحیاء التراث العربی ۱۴۱۲ه.

امور لازم در ترجمه به صورت مطلق

ترجمه به صورت مطلق (اعم از ترجمه واژه‌ای یا بیانی) نیازمند چهار امر است:
۱. شناخت و آگاهی کامل مترجم نسبت به هر دو زبان (زبان مترجِم و زبان مترجَم)
۲. شناخت و آگاهی مترجم نسبت به ساختار و ویژگی های خاص هر دو زبان.
۳. ترجمه باید به گونه‌ای مطمئن از همه معانی و مقاصد اصل، حکایت کند.
۴. شکل و ساختار ترجمه مستقل از زبان اصل باشد به گونه‌ای که بتواند جانشین آن گردد.

ارزش علمی ترجمه واژه‌ای و بیانی

اما یک ترجمه واژه‌ای علاوه بر چهار مورد فوق، به امر مهم دیگر نیز نیازمند است:
اول. در زبان مقصد، مفرداتی وجود داشته باشد که مساوی و هم معنی مفردات زبان اصل باشد. تا بتوان هرواژه از زبان اصل را با واژه‌ای مترادف و هم معنی آن در زبان مقصد جایگزین ساخت.
دوم. در زبان از نظر کاربرد ضمایر ظاهر و مستتر و نیز حروف و ادوات ربطی که مفردات را به یکدیگر مربوط ساخته و تشکیل عبارت می دهند، تشابه داشته باشد. روشن است که این دو شرط بسیار دشوار بوده و شرط دوم دشوارتر. زیرا اولاً بسیار بعید و دور از ذهن است که دو زبان مفرداتی کاملاً هم معن