توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مفهوم آزادی ۸۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مفهوم آزادی ۸۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل مفهوم آزادی ۸۳ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل مفهوم آزادی ۸۳ اسلاید در PowerPoint

لغویان برای آزادی معانی متعدّدی گفته‌اند؛ از جمله، آن را به قدرت انتخاب، رهایی، ضدّ بندگی،

[۱] لغت‌نامه دهخدا، ج۱، ص۷۷.

و استقلال در عمل و از آمیختگی رها شدن

[۲] مفردات، ج۱، ص۲۲۴.

معنا کرده‌اند.

فهرست مندرجات

۱ – آزادی در اصطلاح
۲ – مبنای تفسیر درست
۳ – نعمت آزادی
۴ – انواع آزادی
۴.۱ – تکوینی
۴.۲ – تشریعی
۵ – آزادی در لغت عرب
۶ – شرایط برخورداری از آزادی
۶.۱ – پذیرش اسلام
۶.۲ – تابعیت وپذیرش
۷ – آزادی و مسؤولیّت
۸ – انواع آزادی‌های حقوقی
۸.۱ – آزادی انتخاب دین
۸.۲ – آزادی بیان
۸.۲.۱ – حدود آزادی بیان
۹ – فهرست منابع
۱۰ – پانویس
۱۱ – منبع

آزادی در اصطلاح

در اصطلاح نیز معانی بسیاری برای آزادی بیان شده؛

[۳] چهار مقاله آزادی، ج۱، ص۲۳۶.

مانند: فقدان موانع در راه تحقّق آرزوهای انسان،

[۴] چهار مقاله آزادی، ج۱، ص۲۳۶.

سلب مانع ترقّی و تکامل،

[۵] یادداشت‌های استاد مطهری، ج۱، ص۱۳۱.

داشتن حق انجام هر عملی تا حدّی که حقّ دیگران مورد تجاوز قرار نگیرد. مصون ماندن از اراده مستبدانه دیگران

[۶] فرهنگ علوم سیاسی، ج۱، ص۱۶۴.

و… می باشد.

مبنای تفسیر درست

تفسیر درست آزادی، به انسان‌شناسی بستگی دارد و آن نیز به جهان‌شناسی وابسته است و با تفاوت این دو، تفسیر آزادی نیز متعدّد و متفاوت می‌شود.

[۷] ولایت فقیه، ج۱، ص۲۹.

پاورپوینت کامل مفهوم آزادی ۸۳ اسلاید در PowerPoint‌ به‌طور مطلق، بدیهی و آشکاراست؛ امّا دست‌یابی به معانی دقیق انواع آن، باتوجّه به قید، متعلّق و مبنای معرفت‌شناسی انسانی، امکان‌پذیر خواهد بود و در غیر این صورت، ارائه معنایی دقیق و فراگیر امری ناشدنی‌است.

نعمت آزادی

آزادی، از امانت‌ها و موهبت‌های الهی است که خدای متعالی در انسان به ودیعه نهاده

[۸] المیزان، ج۱۰، ص۳۷۲.

[۹] ولایت فقیه، ج۱، ص۲۹.

تا به‌واسطه آن، به حیات اصیل در حوزه انسان گام‌نهد؛

[۱۰] فلسفه حقوق بشر، ج۱، ص۱۹۷.

خود را از قیدهای درونی و بیرونی خلاص کند و از بردگی نفس ، به بندگی حق نایل شود؛

[۱۱] ولایت فقیه، ج۱، ص۳۰.

پس خداوند، آفریدگار انسان و همه شؤون او از جمله آزادی است و انسان در برابرش، نه تکوینی و نه تشریعی آزاد نیست.

[۱۲] المیزان، ج۱۶، ص۶۸.

انواع آزادی

ولی انسان در عین حال به اراده خداوند، از دو نوع آزادی برخوردار است:

تکوینی

بدین معنا که در نظام آفرینش، برای انتخابِ راه و عقیده مجبور نیست و در صدور یا ترک فعل و رجحان یکی برای رسیدن به غرض خاص آزاد است؛ بدون این‌که عوامل یا موانع طبیعی یا ماورای طبیعی او را مجبور سازند

[۱۳] المیزان، ج۱۴، ص۱۳۹.

و این، همان اختیار فلسفی است که انسان از آن برخوردار است؛ ولی در مباحث حقوقی، این نوع آزادی مورد نظر نیست، وفقط به صورت مبنا و منشأ آزادی مورد توجّه است.

[۱۴] المیزان، ج۱۶، ص۱۱۰.

[۱۵] المیزان، ج۱۶، ص۱۱۱.

تشریعی

بدین معنا که او می‌تواند از حقوق فطری خویش بدون دخالت قدرت قاهره‌ای از خارج، بهره‌مند شود وخودراانتخاب‌گر اصلی بداند. این آزادی که درباره جامعه وازنوع آزادی حقوقی واجتماعی‌که افراداجتماع ازآن جهت‌که عضویک‌جامعه هستند و می‌خواهند با یک‌دیگر زندگی کنند باید اختیاراتی را در اعمال یک‌دیگر قائل باشند و بدان احترام گذارند، شمرده می‌شود و همان امکان بهرهوری معقول از مواهبِ اختیار تکوینی و فلسفی است، یکی از اساسی‌ترین و زیباترین حقوق برای‌آدمیان‌دانسته شده‌که‌خداوندحراست آن را به واسطه شرع و دین و اعتقاد به خدا و معاد بر عهده انسان گذاشته است تا از این طریق خود را به حیات معقول و هدفمند برساند

[۱۶] چهار مقاله آزادی.

آزادی در لغت عرب

معادل عربی آزادی، «حرّیّت» است که در قرآن نیامده و واژه‌های « حرّ »،

[۱۷] بقره/سوره۲، آیه۱۷۸.

«تحریر» آزاد ساختن،

[۱۸] نساء/سوره۴، آیه۹۲.

[۱۹] مجادله/سوره۵۸، آیه۳.

[۲۰] مائده/سوره۵، آیه۸۹.

«محرّراً» آزاد شده از امور دنیا و خالص شده برای عبادت

[۲۱] آل‌عمران/سوره۳، آیه۳۵.

که با حرّیّت از یک ریشه‌اند آمده است، واز یک دیدگاه به بحث آزادی حقوقی

[۲۲] چهار مقاله آزادی.

مربوط می‌شوند. در بحث آزادی، از مشتقّات «نجاه» به معنای رها شدن و خلاص شدن،

[۲۳] مؤمنون/سوره۲۳، آیه۲۸.

(اخراج) خارج کردن،

[۲۴] یوسف/سوره۱۲، آیه۱۰۰.

آیاتی که ربوبیت غیر خدا،

[۲۵] آل‌عمران/سوره۳، آیه۶۴.

اکراه ،

[۲۶] بقره/سوره۲، آیه۲۵۶.

[۲۷] یونس/سوره۱۰، آیه۹۹.

اجبار

[۲۸] ق/سوره۵۰، آیه۴۵.

و سیطره

[۲۹] غاشیه/سوره۸۸، آیه۲۱.

[۳۰] غاشیه/سوره۸۸، آیه۲۲.

و… را نفی می‌کنند، استفاده شده است.

شرایط برخورداری از آزادی

خداوند گرایش به آزادی را همانند سایر خصایص طبیعی در انسان به ودیعه گذاشته است

[۳۱] المیزان، ج۱۶، ص۶۷.

[۳۲] المیزان، ج۱۶، ص۶۸.

[۳۳] المیزان، ج۶، ص۳۵۲.

که زمینه‌ساز بهره‌مندی از آزادی‌های فردی، اجتماعی و سیاسی است؛ البتّه برخورداری از این آزادی در جامعه اسلامی‌در صورتی است که شخص یکی از شرایط ذیل را دارا باشد:

پذیرش اسلام

پذیرش اسلام:

[۳۴] روح‌المعانی، ج۴، ص۴۷.

[۳۵] من وحی القرآن، ج۱۱، ص۸۴.

[۳۶] راهنما، ج۳، ص۱۵.

«ضُرِبَت عَلَیهِمُ الذِّلَّهُ أَینَ ما ثُقِفوا إِلاَّ بِحَبل مِنَ اللّهِ»

[۳۷] آل‌عمران/سوره۳، آیه۱۱۲.

اسلام افراد، در صورت اظهار قبول اسلام، پذیرفته می‌شود

[۳۸] مجمع‌البیان، ج۳، ص۱۴۵.

و هیچ‌کس حق ردّ اظهارات و کنجکاوی در صحّت و سقم آن را ندارد: «لاَتَقولوا لِمَن أَلقَی إِلَیکُمُ السَّلـمَ لَستَ مُؤمِناً.»

[۳۹] نساء/سوره۴، آیه۹۴.

.

تابعیت وپذیرش

تابعیت وپذیرش قوانین‌حاکم‌برجامعه اسلامی و پیمان با مسلمانان:

[۴۰] المیزان، ج۹، ص۲۴۰.

[۴۱] من وحی القرآن، ج۱۱، ص۸۴.

[۴۲] راهنما، ج۳، ص۱۵.

«ضُرِبَت عَلَیهِمُ الذِّلَّهُ أَینَ مَا ثُقِفواإِلاَّ بِحَبل… مِنَ النَّاسِ…» (آل‌عمران۱۱۲) زیرا سلطه عملی که با پذیرش رسمی‌دین یااظهار تسلیم و دادن جزیه محقّق می‌شود، حق نظام دینی در برابر تحمّل مسؤولیّت‌ها است و تن ندادن به یکی از آن دو، تمرّد، واز بین بردن تمرّد، مجاز است؛

[۴۳] من وحی القرآن، ج۱۱، ص۸۴.

لذا مشارکت در توطئه

[۴۴] مجمع‌البیان، ج۹، ص۳۸۶.

و ورود به دشمنی با خدا و رسول از سوی یهودیان بنی‌نضیر، باعث فرمان پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) بر اخراج آنان از وطنشان و سلب آزادی‌های آنان شد: «ذلِکَ بِأَنَّهُم شَاقُّوا اللَّهَ و رَسولَهُ… ‌.»

[۴۵] حشر/سوره۵۹، آیه۲ ۵.

آزادی و مسؤولیّت

آزادی، امری طبیعی و انسان آن را دارا است و دیگران موظّفند آن را رعایت کنند و به زمان و مکان خاصّی بستگی ندارد و با توجّه به تلازم حقّ و تکلیف،

[۴۶] نمونه، ج ۲، ص ۱۱۰

هم برخورداری از آزادی، حقّ و عطیّه‌ای الهی است و هم تکلیف وتضییع آن، موجب از بین رفتن انسانیّت،

[۴۷] چهار مقاله آزادی.

[۴۸] المیزان، ج۴، ص۱۱۶.

تغییر خلقت، تبدیل سنّت و تخلّف از مشیّت الهی است و همه انسان‌ها برای حفظ آزادی و دست‌یابی به آن مسؤولند

[۴۹] نساء/سوره۴، آیه۹۷.

افزون بر این، در مقابل آزادسازی دیگران نیز مسؤولیّت مهمّی برعهده دارند

[۵۰] جامع‌البیان، ج۵، ص۲۳۰.

[۵۱] جامع‌البیان، ج۵، ص۲۳۱.

و موظّفند برای رهایی مظلومان و کسانی که تحت سلطه ستم‌گران قرار گرفته‌اند، در صورت لزوم بجنگند: «و‌مَا لَکُم لاتُقتِلونَ فِی سَبیلِ اللّهِ و المُستَضعَفینَ مِنَ الرِّجَالِ والنِّسَاءِ و الوِلدنِ الَّذینَ یَـقولُونَ رَبَّنا أَخرِجنَا مِن هـذِهِ القَریَهِ الظَّالِمِ أَهلُ‌ها و اجعَل لَنَا مِن لَدُنکَ وَلیّاً و اجعَل لَنَا مِن لَدُنکَ نَصِیراً.»

[۵۲] نساء/سوره۴، آیه۷۵.

از سوی دیگر، قرآن کریم آزادی را نعمتی الهی

[۵۳] نمونه، ج۱۰، ص۲۷۷

[۵۴] من وحی القرآن، ج۱۰، ص۲۲۹.

می‌داند که مسؤولیّت حمد و ستایش خدا را در پی دارد

[۵۵] مؤمنون/سوره۲۳، آیه۲۸.

[۵۶] یوسف/سوره۱۲، آیه۱۰۰.

[۵۷] بقره/سوره۲، آیه۴۹.

[۵۸] ابراهیم/سوره۱۴، آیه۶.

و آزادی نیز مانند هر نعمتی، وسیله‌ای برای آزمایش انسان‌ها قرار گرفته: «و‌إِذ نَجَّینـکُم مِن ءَالِ‌فرعونَ یَسومونَکُم سوءَ العَذابِ یُذَبِّحونَ أَبنَاءَکُم ویَستَحیونَ نِساءَکُم و فِی ذلِکُم بَلاَءٌ مِن رَبِّکُم عَظِیم.»

[۵۹] بقره/سوره۲، آیه۴۹.

آیات ۱۴۱ اعراف

[۶۰] اعراف/سوره۷، آیه۱۴۱.

و ۶ ابراهیم

[۶۱] ابراهیم/سوره۱۴، آیه۶.

نیز به این حقیقت اشاره دارد؛ بنابراین، مسؤولیّت عدم شکرگزاری در برابر این نعمت بزرگ و عدم استفاده درست و بجا از آزادی و عواقب ناخوشایند آن نیز متوجّه خود انسان است.

[۶۲] جامع‌البیان، ج۸، ص۲۱۰.

[۶۳] المنیر، ج۲۴، ص۲۱.

[۶۴] من وحی القرآن، ج۵، ص۲۷۹.

[۶۵] من وحی القرآن، ج۱۴، ج۱۱، ص۳۷۸، ص۳۲۲، من وحی القرآن.

انواع آزادی‌های حقوقی

آزادی اندیشه
مبانی آزادی

آزادی انتخاب دین

قرآن، در جهت تکریم انسان و احترام به اراده، اندیشه و شعور او،

[۶۶] فی ظلال، ج۱، ص۲۹۱.

[۶۷] من وحی القرآن، ج۹، ص۳۶۲.

و با عنایت به این‌که تحصیل کمال، فقط در سایه پذیرش آزادانه حق می‌سّر است

[۶۸] ولایت فقیه، ج۱، ص۳۳.

[۶۹] ولایت فقیه، ج۱، ص۳۴.

و با توجّه به این‌که اگر اصول و مبادی دین برای کسی حاصل نشود، دین نیز به قلمرو جانش پای نمی‌نهد،

[۷۰] فلسفه حقوق بشر، ج۱، ص۱۹۵.

ضمن دعوت به پذیرش دین حق وکامل، بر نهی و نفی هرگونه تحمیل عقیده و اجبار در انتخاب دین ،

[۷۱] فی ظلال، ج۱، ص۲۹۱.

تأکید فرموده: «لاَ إِکرَاهَ فِی‌الّدِینِ قَد تَبَیّنَ الرُّشدُ مِنَ الغَیِّ = در دین هیچ اجباری نیست و راه از بی‌راهه (به خوبی) آشکار شده است».

[۷۲] بقره/سوره۲، آیه۲۵۶.

به گفته علاّمه طباطبایی ، دلیلی که در آیه پیشین، پس از نفی اکراه ذکر شده، مؤیّد است که اکراه و اجبار در دین جایز نیست.

[۷۳] المیزان، ج۲، ص۳۴۳.

این آیه، زمانی فرود آمد که برخی از انصار می‌خواستند فرزندان خود را که در کودکی یهودی و نصرانی شده بودند، به پذیرش اسلام وادارند و خداوند، فرمان داد که فرزندانشان را آزاد بگذارند.

[۷۴] جامع‌البیان، ج۳، ص۲۱.

اگر «لا‌اکراه» قضیه خبری باشد، از تکوین و نتیجه خبر می‌دهد که دین، اکراه برنمی‌دارد؛ زیرا اعتقاد و ایمان، امری قلبی است و امر قلبی، اکراه برنمی‌دارد و اگر انشایی تشریعی باشد ـ چنان‌که جمله بعدی آیه هم شاهد آن است ـ نتیجه می‌دهد که کسی حق ندارد در صدد اکراه و اجبار دیگران برآید و این نهی، بر یک حقیقت تکوینی متّکی است.

[۷۵] المیزان، ج۲، ص۳۴۲.

[۷۶] ج۲، ۳۴۳، المیزان.

نگارنده المیزان، توحید را اصل، روح ، غرض یگانه

[۷۷] المیزان، ج۱۰، ص۱۳۵.

[۷۸] ج۱۰، ۱۳۶، المیزان.

و اساس همه نوامیس اسلامی و زیربنای معارف، اخلاق و قوانین و مبنای تشریع

[۷۹] المیزان، ج۱، ص۶۳.

[۸۰] المیزان، ج۴، ص۱۱۶.

دین می‌داند؛ براین اساس، آزادی دینی و نهی از اکراه بر پذیرش دین را فقط در دایره پیروان ادیان توحیدی، یعنی اسلام ، یهود ، نصارا و مجوس می‌پذیرد.

[۸۱] المیزان، ج۹، ص۲۴۰.

بر خود فرد‌ به‌طور تشریعی لازم است که دین حق و کامل را بپذیرد؛ امّا دیگران حق اکراه او را ندارند و علاّمه طباطبایی، آزادی دینی به معنای آزادی دعوت و تبلیغ دینی غیر از ادیانِ دارای کتاب آسمانی را متناقض و مخالف قانون اسلام و موجب نابودی اصل دین می‌شمرد.

[۸۲] المیزان، ج۴، ص۱۱۷.

آرای بعضی مفسّران و تعدادی از روایات، این نظریّه را تأیید می‌کند؛ زیرا اسلام، الحاد و شرک را نقیض خود، ضدّ مصالح بشر و غیرقابل احترام می‌داند و آزادی معتقدان به آن‌ها را نفی می‌کند، مگر این‌که عناوین برتر و مصالح مهم‌تری آن را ایجاب کند.

[۸۳] من وحی القرآن، ج۵، ص۴۸ ـ ۵۰.

خداوند در جهت نفی تحمیل دین پس از اقامه دلیل بر حقّانیّت رسولان و کتاب‌های آسمانی، از انسان درخواست تدبّر، اندیشه و اقامه برهان کرده است؛

[۸۴] مجمع‌البیان، ج۴، ص۴۲۷.

[۸۵] الکاشف، ج۳، ص۱۶۱.

بر این مبنا، خداوند حقّ تحمیل عقیده را از همگان سلب فرموده است.

[۸۶] الکاشف، ج۳، ص۱۶۱.

[۸۷] الفرقان، ج۲و۳، ص۲۲۵.

بیان نوح، بنیان‌گذار قدیم‌ترین شریعت به قومش مبنی بر عدم جواز اکراه حتّی در صورت داشتن حجّت روشن الهی: «قَالَ یـقَومِ أَرَءَیتُم إِن کُنتُ عَلی بَیِّنَه مِن رَبِّی و ءَاتَلـنِی رَحمَهً مِن عِندِهِ فَعُمِّیَت عَلَیکُم أَنُلزِمُکُمو‌ها و أَنتُم لَ‌ها کـرِهون»

[۸۸] هود/سوره۱۱، آیه۲۸.

و خطاب الهی به آخرین پیامبرش در زمان قدرت بر اکراه:

[۸۹] المنار، ج۱۲، ص۲۳۲.

«ولَو شَاءَ رَبُّکَ لاََمَنَ مَن فِی الأَرضِ کُلُّهُم جَمیعاً أَفأَنتَ تُکرِهُ النَّاسَ حَتَّی یَکونوا مُؤمِنین»

[۹۰] یونس/سوره۱۰، آیه۹۹.

بر عدم جواز اکراه انسان‌ها به پذیرش دین دلالت می‌کند و امروز هم به قوّت خود باقی است؛

[۹۱] المیزان، ج۱۰، ص۲۰۷.

بدین جهت براساس آیه «قُل أَطِیعُوا اللّهَ و أَطِیعُوا الرَّسولَ فَإِن تَولَّوا فَإِنَّما عَلیهِ ما حُمِّلَ و عَلیکُم ما