توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مغیره بن شعبه در دوران امام علی ۴۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مغیره بن شعبه در دوران امام علی ۴۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل مغیره بن شعبه در دوران امام علی ۴۶ اسلاید در PowerPoint :

مغیره بن شعبه در دوران امام علی

مغیره از کسانی است که با علی (علیه‌السّلام) بیعت نکرد. و بسیار علی (علیه‌السّلام) را می‌آزرد و به او زخم زبان می‌زد.

فهرست مندرجات

۱ – سخنان امام علی درباره مغیره
۲ – حجر دربرابر مغیره
۳ – استانداری شام
۴ – مغیره و حکمیت
۵ – مغیره در دوره امام حسن
۵.۱ – حاکم کوفه
۵.۲ – دشمنی با امام حسن
۵.۲.۱ – سخن مغیره علیه امام
۵.۲.۲ – سخنان امام حسن در جواب مغیره
۵.۲.۳ – سخنان امام حسن به معاویه
۶ – پانویس
۷ – منبع

سخنان امام علی درباره مغیره

مغیره از کسانی است که با علی (علیه‌السّلام) بیعت نکرد

[۱] یعقوبی، احمد بن ابی یعقوب، تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۱۸۰.

[۲] کوفی، احمد بن اعثم، الفتوح، ج۲، ص۴۴۶.

[۳] مسعودی، علی بن حسین بن علی، مروج الذهب و معادن الجوهر، ج۱، ص۷۰۹.

[۴] ثقفی کوفی، ابراهیم بن محمد، الغارات، ج۲، ص۵۱۶ – ۵۱۷.‌

و بسیار علی (علیه‌السّلام) را می‌آزرد و به او زخم زبان می‌زد. علی (علیه‌السّلام) درباره مغیره فرمود: هرگاه قدرت پیدا کنم او را با سنگ می‌زنم. سپس فرمود: مغیره چیست اسلامش از روی مکر و فریب و بر اثر یک جنایت بود گروهی از قوم وی به او اعتماد کردند؛ ولی او ناگهان به آن‌ها تاخت و آن‌ها را از پا درآورد، سپس فرار کرد و نزد پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) آمد و اسلام آورد. به خدا سوگند، در اسلام کسی از او خضوع و خشوعی ندید.

[۵] دینوری، ابن قتیبه، الامامه و السیاسه، ص۶۹.

سپس فرمود: مغیره چیزی از آخرت را نمی‌گیرد؛ مگر آن زمان که برای او دنیا را به دنبال داشته باشد.

[۶] ابن اثیر، ابو الحسن، الکامل فی التاریخ، ج۳، ص۴۳۰- ۴۳۱.

حجر دربرابر مغیره

حجر که از یاران علی (علیه‌السّلام) بود، پیوسته نسبت به اقدامات و ناسزاهای مغیره و از تاخیر انداختن حقوق مردم شکایت می‌کرد؛ ولی با وجودی که اطرافیان مغیره به او اعتراض می‌کردند که در برابر حجر سکوت کرده، او گفت نمی‌خواهم نیکان این شهر را بکشم که آن‌ها نیک بخت و من بدبخت باشم و معاویه در این دنیا معتبر و عزیز و خوشبخت باشد و مغیره در آخرت بدبخت شود.

[۷] ابن اثیر، ابو الحسن، الکامل فی التاریخ، ج۳، ص۴۷۳.

حجر بن عدی، عمرو بن حمق خزاعی و همراهان آن دو از شیعیان علی (علیه‌السّلام)، هرگاه می‌شنیدند که مغیره و دیگران، علی را روی منابر لعن می‌کنند به پا می‌خاستند و لعن را به خودشان بازمی گفتند.

[۸] یعقوبی، احمد بن ابی یعقوب، تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۲۳۰.

[۹] دینوری، احمد بن داود، اخبار الطوال، ص۲۲۳.

استانداری شام

علی (علیه‌السّلام) مغیره را به استانداری شام برگزید. در این هنگام مغیره گفت: مرا نزد معاویه می‌فرستی، در حالی که پسر عموی او کشته شده است. اگر می‌خواهی عهد و فرمان را به نام معاویه بنویس که در این صورت فرمانبری می‌کند و از علی (علیه‌السّلام) اجازه خواست تا کناره گیری کند و در جنگ جمل و صفین شرکت ننماید سپس گفت: اگرچه من همراه تو نمی‌جنگم، کسی را هم علیه تو تحریک نمی‌کنم.

[۱۰] دینوری، ابن قتیبه، الامامه و السیاسه، ج۱، ص۶۹.

[۱۱] بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۲، ص۴۵۵.

[۱۲] زرکلی، خیر الدین، اعلام، ج۷، ص۲۷۷.

هم چنین وی از زمره کسانی بود که در جریان مطالبه سهم بیشتر از بیت المال با طلحه و زبیر همراهی کرد.

[۱۳] منقری، نصر بن مزاحم، وقعه الصفین، ص۵۴۰.

سه روز پس از قتل عثمان، مغیره نزد علی (علیه‌السّلام) آمد و گفت: تو معاویه را بر حکومت شام باقی گذار و هم چنین دیگر کارگزاران عثمان را بر کار خودشان مستقر بدار تا آن که خبر اطاعت و بیعت ایشان به تو برسد و آن گاه آن‌ها را یا باقی می‌گذاری یا تغییر می‌دهی؛ ولی روز بعد از گفته خود پشیمان شد و گفت: آن چه دیروز گفتم درست نبود، راه درست این است که با عجله معاویه و کارگزاران وی را عزل کنی تا به این وسیله فرمانبردار از نافرمان و سرکش تشخیص داده شود و به هر یک پاداش شایسته دهی.

[۱۴] ابن عبد البر، یوسف، الاستیعاب فی معرفه الاصحاب، ج۴، ص۱۴۴۷.

[۱۵] مستوفی قزوینی، حمدالله، تاریخ گزیده، ص۱۹۲.

ابن عباس که شاهد ملاقات او با علی (علیه‌السّلام) بود، ماجرا را از علی (علیه‌السّلام) پرسید و پس از اطلاع از سخنان او گفت: دیروز بر شما خیرخواهی کرده و امروز خیانت کرده است، مغیره با شنیدن سخنان ابن عباس او را تایید کرد.

[۱۶] ابن عبد البر، یوسف، الاستیعاب فی معرفه الاصحاب، ج۴، ص۱۴۴۷.

[۱۷] مسکویه الرازی، تجارب الامم، ج۱، ص۴۶۲.

[۱۸] مستوفی قزوینی، حمدالله، تاریخ گزیده، ص۱۹۲.

مغیره و حکمیت

مغیره از کسانی بود که در مجلس حکمیت حاضر بوده است،

[۱۹] بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۲، ص۴۵۵.

[۲۰] ابن اثیر، ابو الحسن، الکامل فی التاریخ، ج۳، ص۳۳۰.

در ماجرای حکمیت معاویه به مغیره گفت: آن چه را مصلحت می‌بینی بگو، او گفت: اگر می‌خواستم برای تو رایزنی کنم، همراه تو در جنگ شرکت می‌کردم، در عین حال خبر این دو مرد را به تو می‌دهم، سپس گفت: من با ابوموسی خلوت کردم و نظرش را پرسیدم، درباره کسانی که از این جنگ کناره گرفته و از ترس خونریزی در خانه خود نشسته بودند. او گفت آن‌ها بهترین مردم هستند که پشت ایشان از بار سنگین خون برادرانشان سبک و شکم ایشان از اموال آن‌ها خالی است، سپس نزد عمرو بن عاص رفتم و نظرش را درباره کسانی که از این جنگ‌ها کناره گرفته‌اند پرسیدم، وی گفت: آن‌ها بدترین مردمانند که حق را شناختند و باطل را انکار نکردند، سپس گفت: تصور من این است که ابوموسی دوست خود، علی (علیه‌السّلام) را از خلافت خلع می‌کند و آن را به کسی که در جنگ شرکت نکرده واگذار خواهد کرد و فکر می‌کنم عبدالله بن عمر را در نظر دارد؛ اما عمرو بن عاص در جستجوی خلافت برای خودش یا پسرش عبدالله است و چنین خیال می‌کنم که او تو را از خودش سزاوارتر برای خلافت نمی‌داند.

[۲۱] دینوری، احمد بن داود، اخبار الطوال، ص۱۹۸.

[۲۲] منقری، نصر بن مزاحم، وقعه الصفین، ص۵۴۰.

معاویه او را برای انجام صلح نزد امام حسن (علیه‌السّلام) فرستاد.

[۲۳] یعقوبی، احمد بن ابی یعقوب، تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۲۱۵.

وی در سال ۵۰ (ه. ق) درگذشت و زمان مرگ گفت: خدایا این دست راست من است که با رسول بیعت و در راهت مجاهده کردم.

[۲۴] ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم، المعارف، ص۲۹۵.

[۲۵] مستوفی قزوینی، حمدالله، تاریخ گزیده، ص۲۴۳.

مغیره در دوره امام حسن

معاویه پس از اینکه به تخت خلافت نشست عمال خود را به شهر‌ها فرستاد و مغیره را به کوفه منصوب کرد. .

[۲۶] یعقوبی، احمد بن ابی یعقوب، تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۲۱۹.

برخی گفته‌اند معاویه ابتدا عبدلله بن عمرو بن العاص را حکومت کوفه داد؛ ولی مغیره نزد او آمد و او را اندرز داد که عمرو، خود در مصر است و پسرش در کوفه و تو در میان دندان‌های شیر قرار گرفته‌ای بدین جهت معاویه او را عزل کرد و مغیره را به جای او فرستاد چون این خبر به عمرو بن عاص رسید نزد معاویه آ