توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مغیره بن شعبه ۵۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مغیره بن شعبه ۵۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل مغیره بن شعبه ۵۹ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل مغیره بن شعبه ۵۹ اسلاید در PowerPoint تا دوران امام علی

پاورپوینت کامل مغیره بن شعبه ۵۹ اسلاید در PowerPoint پسر ابی عامر بن مسعود ثقفی می‌باشد. وی در طائف متولد شد و در زمان پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و دوره خلفا و معاویه صاحب مسؤولیت‌هایی بود. وی از صحابه پیامبر و یکی از سرداران ولات و زیرکان عرب می‌باشد. وی در سال ۵۰ هجری در سن ۷۰ سالگی درگذشت.

فهرست مندرجات

۱ – شرح حال اجمالی
۲ – اسلام آوردن مغیره
۳ – حضور در جنگ ها
۴ – زیرکی و مداهنه
۵ – فرزندان مغیره
۶ – تمایلات عثمانی
۷ – نامه نگاری برای پیامبر
۷.۱ – عهدنامه نجران
۸ – مغیره و عروه بن مسعود
۹ – مغیره و قبیله ثقیف
۱۰ – مغیره و وفات پیامبر
۱۱ – نقل بعضی اخبار از مغیره
۱۲ – مغیره در دوران خلفا
۱۲.۱ – جنگ قادسیه
۱۲.۲ – حکومت کوفه و بصره
۱۲.۳ – ماجرای اتهام مغیره
۱۲.۴ – مغیره در زمان عثمان
۱۳ – پانویس
۱۴ – منبع

شرح حال اجمالی

پاورپوینت کامل مغیره بن شعبه ۵۹ اسلاید در PowerPoint پسر ابی عامر بن مسعود ثقفی می‌باشد. کنیه او ابوعبدالله است، هم چنین ابوعیسی هم گفته‌اند.

[۱] ابن اثیر، اسد الغابه فی معرفه الصحابه، ج۴، ص۴۷۲.

مادرش، اسماء دختر افقم بن ابی عمرو بن ظویلم می‌باشد. وی در طائف متولد شد و در زمان پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و دوره خلفا و معاویه صاحب مسؤولیت‌هایی بود. وی از صحابه پیامبر و یکی از سرداران ولات و زیرکان عرب می‌باشد.

[۲] حمیری معافری، عبدالملک بن هشام، السیره النبویه، ج۲، ص۳۱۳.

[۳] بیهقی، احمد بن حسین، دلائل النبوه، ج۴، ص۱۰۳.

[۴] همدانی، اسحاق بن محمد، سیرت رسول الله، ج۲، ص۵۴۴.

اسلام آوردن مغیره

زمانی که اسلام ظهور کرد در قبول آن تردید داشت تا در سال پنجم هجری اسلام آورد و در زمره صحابه پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) قرار گرفت. وی ماجرای اسلام آوردن خود را این گونه نقل می‌کند: ما گروهی از اعراب بودیم که به آیین جاهلی خویش سخت پایبند بودیم و من سرپرست بت خانه لات و در دین خود بسیار متعصب بودم و حاضر به پذیرفتن اسلام نبودم، حتی اگر همه قوم من مسلمان می‌شدند. گروهی از بنی مالک تصمیم گرفتند به همراه هدایایی نزد مقوقس بروند من هم تصمیم گرفتم با آن‌ها همراه شوم که عمویم عروه مرا از این کار نهی کرد. من به سخن عمویم توجه نکرده به همراه آن‌ها راهی آن دیار شدم، پادشاه که متوجه شد من از قوم آن‌ها نیستم و از احلافم مرا به اندازه آن‌ها گرامی نداشت و من نزد آن‌ها تحقیر شدم، پس از گرفتن هدایای بیشمار همگی راهی طایف شدند.
من که بسیار از این ماجرا اندوهگین شده بودم زمانی که همه خواب بودند، آن‌ها را کشتم تا ماجرای تحقیر شدن من نزد مقوقس به وسیله این افراد فاش نشود، پس همه هدایا را برداشتم و نزد پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) آمدم تا مسلمان شوم، پیامبر زمانی که مرا دید از همراهانم سؤال کرد، ماجرا را برای او نقل کردم و گفتم ما همه مشرک بودیم و بین ما همان که میان اعراب پیش می‌آید، رخ داد آن‌ها به قتل رساندم و غنائم آن‌ها را نزد شما آوردم تا خمس آن را بردارید یا هر نظری که دارید اعمال کنید من اکنون مسلمانم و پیامبری شما را تصدیق می‌کنم. پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود: من اسلام تو را می‌پذیرم؛ اما چیزی از اموال را قبول نمی‌کنم و در خمس آن هم تصرف نمی‌کنم؛ زیرا این مال با مکر و حیله به دست آمده و خیری در آن نیست. من اندوهگین شدم و گفتم من آن‌ها را در حالی که مشرک بودند به قتل رساندم و اکنون مسلمانم، پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود: اسلام گناهان پیش از خود را می‌پوشاند.

[۵] حمیری معافری، عبدالملک بن هشام، السیره النبویه، ج۲، ص۳۱۳.

[۶] بیهقی، احمد بن حسین، دلائل النبوه، ج۴، ص۱۰۳.

[۷] همدانی، اسحاق بن محمد، سیرت رسول الله، ج۲، ص۵۴۴.

حضور در جنگ ها

در جنگ‌های حدیبیه، یمامه و فتوح شام حضور داشت. او یک چشم خود را در جنگ یرموک از دست داد. در جنگ‌های قادسیه، نهاوند و جز آن شرکت داشته است. در جنگ صفین از جنگ دوری گزید و معاویه او را والی کوفه کرد.

[۸] ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، ج۴۶، ص۲۱۳.

[۹] عسقلانی، احمد بن علی بن حجر، الاصابه، ج۶، ص۱۵۶.

زیرکی و مداهنه

او را مغیره الرای گفته‌اند. وی بسیار زیرک بود و اگر دو موضوع برایش پیش می‌آمد در یکی از آن‌ها برای خود راهی می‌یافت. وی هم چنین اهل مداهنه بود.

[۱۰] کوفی، احمدبن اعثم، الفتوح، ج۱، ص۱۵۵- ۱۵۶.

[۱۱] ثقفی کوفی، ابراهیم بن محمد، الغارات، ج۲، ص۹۲۹.

فرزندان مغیره

از فرزندان او عروه، عقار و حمزه است. برادرش عروه بن مسعود بود که اسلام آورد و قوم خویش را به اسلام فراخواند و به همین سبب کشته شد و پیامبر فرمودند: او شبیه مومن آل یاسین است.

[۱۲] ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، ج۶، ص۴۶.

[۱۳] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۷، ص۲۷۷.

تمایلات عثمانی

وی تمایلات عثمانی داشت و از بیعت با علی (علیه‌السّلام) خودداری کرد

[۱۴] دینوری، ابن قتیبه، المعارف، ص۲۹۴.

[۱۵] صالحی شامی، محمد بن یوسف، سبل الهدی و الرشاد فی سیره خیرالعباد، ج۱۰، ص۳۷۴.

و علی (علیه‌السّلام) را دشنام می‌داد و عثمان را نیک می‌داشت و برای او مغفرت می‌خواست.

[۱۶] کوفی، احمدبن اعثم، الفتوح، ج۲، ص۲۳۴.

[۱۷] مسعودی، علی بن حسین، مروج الذهب و معادن الجوهر، ج۱، ص۷۰۹.

نامه نگاری برای پیامبر

وی از نویسندگان پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و مسؤل نامه نگاری و مکاتبات دعوت برای پادشاهان

[۱۸] یعقوبی، احمدبن ابی یعقوب، تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۹۰.

[۱۹] ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۲۰۵ – ۲۱۰.

و در زمره دبیران پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) بود.

[۲۰] عسقلانی، احمد بن علی بن حجر، الاصابه، ج۲، ص۸۰.

[۲۱] مستوفی قزوینی، حمدالله، تاریخ گزیده، ص۱۶۴.

از جمله، فرمانی که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) برای بنی ضباب از قبیله حارث بن کعب و برای خاندان قنان بن ثعلبه از بنی حارث مبنی بر خواندن نماز و پرداخت زکات، اطاعت از رسول (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، دوری از مشرکان، واگذاری برخی مناطق به آن‌ها و چند مکاتبات دیگر را مغیره نوشت.

[۲۲] ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۲۰۵.

[۲۳] شامی، محمد بن یوسف، سبل الهدی و الرشاد فی سیره خیرالعباد، ج۱۱، ص۳۹۳.

عهدنامه نجران

هم چنین او یکی از گواهان پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) بر عهدنامه‌ای بود که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) با اهل نجران بست.

[۲۴] یعقوبی، احمدبن ابی یعقوب، تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۸۳.

[۲۵] ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۲۶۷ – ۲۶۸.

بدین صورت که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) وی را همراه نامه‌ای عازم نجران کرد تا بزرگان نجران را به اسلام دعوت کند، در پی این دعوت، بزرگان نجران به مدینه آمدند تا سخن پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) را از نزدیک بشنوند، آن‌ها دعوت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) را نپذیرفتند. پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) به آن‌ها پیشنهاد مباهله داد، آن‌ها ابتدا پذیرفتند؛ ولی بعد پشیمان شدند، پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) با آن‌ها قرارداد صلحی منعقد کرد که گروهی از مسلمانان از جمله مغیره گواه و شاهد بر این عهدنامه بود.

[۲۶] یعقوبی، احمدبن ابی یعقوب، تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۸۳.

[۲۷] ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۲۶۷ – ۲۶۸.

[۲۸] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ اسلام، ج۲، ص۶۹۸.

[۲۹] شامی، محمد بن یوسف، سبل الهدی و الرشاد فی سیره خیرالعباد، ج۹، ص۳۳۳.

مغیره و عروه بن مسعود

وی در ماجرای اسلام آوردن عروه بن مسعود در نزد پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) حضور داشت عروه در زمان گفتگو دست به محاسن پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) می‌زد مغیره که نزد پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) مسلح ایستاده بود دست عروه را پس می‌زد و او را تهدید می‌کرد، زمانی که عروه متوجه شد او برادرزاده‌اش است از اخلاق و برخورد او بسیار رنجید سپس به او گفت دیروز من خیانت تو را پوشاندم و مقصود عروه این بود که مغیره قبل از این که مسلمان شود سیزده نفر از قبیله عروه را کشته بود، نزدیکان مقتولین در صدد انتقام برآمده آماده جنگ با مغیره شدند، نزدیک بود دو قبیله به هم بریزند و خون زیادی ریخته شود که عروه خون‌بهای آن سیزده نفر را از دارایی خود پرداخت کرد و نزدیکان مقتولین را آرام و کار را اصلاح کرد.

[۳۰] حمیری معافری، عبدالملک بن هشام، السیره النبویه، ج۲، ص۳۱۳.

[۳۱] ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، ج۶، ص۴۵.

مغیره و قبیله ثقیف

در جریان اسلام قبیله ثقیف زمانی که فرستادگان ثقیف نزدیک مدینه رسیدند، در کنار قناتی فرود آمدند و مغیره در حال چرانیدن مراکب یاران پیامبر بود، زمانی که افراد ثقیف را دید که برای بیعت نزد پیامبر می‌آمدند بر همگان پیشی گرفت تا این خبر خوش را به پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) برساند. سپس به نزد قوم خود بازگشت و طریقه درود فرستادن بر پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) را به آن‌ها تعلیم داد.

[۳۲] حمیری معافری، عبدالملک بن هشام، السیره النبویه، ج۲، ص۵۳۹.

[۳۳] واقدی، محمد بن عمر، المغازی، ج۳، ص۹۶۳.

[۳۴] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ اسلام، ج۲