توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل معنای اولی در آیه النبی اولی بالمؤمنین ۸۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل معنای اولی در آیه النبی اولی بالمؤمنین ۸۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل معنای اولی در آیه النبی اولی بالمؤمنین ۸۷ اسلاید در PowerPoint :

معنای کلمه اولی در آیه النبی اولی بالمؤمنین

پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) هنگام برگشتن از حجه الوداع در منطقه‌ای بنام غدیر خم در مقابل انبوهی از مسلمانان که بیش از صد هزار گفته شده است امامت علی (علیه‌السّلام) را به دستور خداوند ابلاغ و اعلام رسمی نمودند و از کلمه «اولی» برای ولایت امام علی (علیه‌السّلام) استفاده کردند؛ در حالی که عده‌ای از اهل‌سنت دلالت کلمه «اولی» بر تصرف و تدبیر را بدون سند و مدرک خواهنده‌اند؛ در این‌جا اثبات خواهیم کرد که اولی به معنای محبت نیست بلکه به معنای حق اولویت به تصرف و تدبیر امیرالمومنین (علیه‌السّلام) به جعل و تشریع الهی (که همان ولایت الهی است) بعد از پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) می‌باشد.

فهرست مندرجات

۱ – جعل ولایت در غدیر
۲ – شبهه
۳ – نقد و بررسی شبهه
۳.۱ – مفهوم شناسی اولی
۳.۱.۱ – اولی در لغت
۳.۱.۱.۱ – نتیجه
۳.۱.۲ – اولی در اصطلاح مفسرین
۳.۱.۲.۱ – آلوسی
۳.۱.۲.۲ – بغوی شافعی
۳.۱.۲.۳ – شوکانی
۳.۱.۲.۴ – ابن‌عاشور
۳.۱.۲.۵ – سراج‌الدین ابن‌ عادل
۳.۱.۲.۶ – ابومحمد تستری
۳.۱.۲.۷ – جمعی از علمای الازهر
۳.۱.۳ – اولی در اصطلاح محدثین
۴ – نتیجه‌گری وجمع‌بندی نهائی
۵ – پانویس
۶ – منبع

جعل ولایت در غدیر

خطبه غدیر یکی از خطبه‌هایی است که پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) وقت برگشتن از حجه الوداع در منطقه‌ای بنام غدیر خم در مقابل انبوهی از مسلمانان که بیش از صد هزار گفته شده است امامت علی (علیه‌السّلام) را به دستور خداوند ابلاغ و اعلام رسمی نمودند. در این خطبه رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، ولایت امیرالمومنین (علیه‌السّلام) را مانند ولایت خودش بر مسلمانان دانسته و تصریح می‌کند به این که:
الست اولی بکم من انفسکم؟ قالوا: نعم، قال: من کنت مولاه فعلی مولاه.

کسی را که من مولی اولی به تدبیر و تصرف او هستم، علی مولی او است.

در تعبیر دیگر این چنین آمده است:
ان الله مولای وانا ولی کل مؤمن من کنت ولیه فهذا ولیه.

و در تعبیر سوم آمده است:
یا ایها الناس من اولی بکم من انفسکم؟ قالوا: الله ورسوله اعلم. قال: الست اولی بکم من انفسکم؟ قالوا: بلی. قال: «من کنت مولاه فعلی مولاه».
رسول خدا با جمله «الست اولی بالمؤمنین» می‌خواست آن‌ها را به یاد این آیه از قرآن کریم بیندازند که: «النَّبِیُّ اَوْلَی بِالْمُؤْمِنِینَ مِنْ اَنفُسِهِمْ؛

[۱] احزاب/سوره۳۳، آیه۶.

»
پیامبر نسبت به مؤمنان از خودشان سزاوارتر است.
بعد با اقرار گرفتن از آن‌ها این مطلب را دیکته کرد که: هرکس من به خودش سزاوارتر هستم، علی نیز همان منصب را دارد.

شبهه

در این که منظور از «اَوْلَی» در آیه «النَّبِیُّ اَوْلَی بالمؤمنین من انفسهم» اولی به تصرف است اجمالاً جای تردید نیست، اما در عین حال برای عده‌ای از برادران اهل‌سنت این شبهه و اشکال مطرح پیش آمده که با چه دلیل و مستندی کلمه «اولی» در خطبه غدیر حمل بر اولی به تصرف و تدبیر می‌گردد؟

سوال دیگری که مطرح شده این است که کاربرد کلمه‌ای «اولی» در این خطبه، ریشه در قرآن دارد، و آیه «النَّبِیُّ اَوْلَی بِالْمُؤْمِنِینَ مِنْ اَنفُسِهِمْ» دارد، به چه دلیل می‌گویند که این واژه به معنای اولی به تصرف و تدبیر آمده است؟ حمل کلمه «اولی» بر اولی به تصرف و تدبیر وجه و موردی ندارد؛ زیرا این حدیث برای تنبیه و آگاهاندن مورد خطاب است به این‌که من نسبت به خودتان سزاوار و اولی به تصرف هستم؛ اما کار به بیان اولی به تصرف دیگران ندارد.
برای روشن شدن پاسخ این شبهه لازم است که این کلمه هم از نظر لغت و هم از نظر کاربرد در تفسیر؛ به ویژه از دیدگاه مفسرین اهل‌سنت تحقیق و بررسی دقیق صورت گیرد تا کاربرد این کلمه در خطبه پیامبر در جریان غدیر روشن گردد.
آیا به منظور ابلاغ و اعلام رسمی حق اولویت به تصرف و تدبیر امیرالمومنین (علیه‌السّلام) به جعل و تشریع الهی (که همان ولایت الهی است) بعد از پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) صورت گرفته یا به منظور اعلام این مطلب که محبت و دوستی که مسلمانان به پیامبر داشتند با امیرالمومنین داشته باشند انجام پذیرفته است؟

نقد و بررسی شبهه

برای پاسخ شبهه لازم است مفهوم اولی را بررسی کنیم.

مفهوم شناسی اولی

مفهوم اولی در لغت و اصطلاح را بررسی می‌کنیم.

اولی در لغت

اولی از «الولی» که ریشه آن «و ـ ل ـ ی» مشتق شده است. معنای اصلی «ولی» قرار گرفتن چیزی در کنار چیز دیگری است، به نحوی که فاصله در میان آن دو نباشد. از این معنا می‌توان به نزدیکی، قرب و دنو تعبیر کرد.
راغب می‌گوید:
«الولاء والتوالی ان یحصل شیئان فصاعداً حصولاً لیس بینهما ما لیس منهما، ویستعار ذلک للقرب من حیث المکان ومن حیث النسبه ومن حیث الدین ومن حیث الصداقه والنصره والاعتقاد والولایه: النصره. والولایه: تولی الامر. و قیل: الولایه والولایه نحو الدلاله والدلاله. وحقیقته: تولی الامر».

[۲] الراغب الاصفهانی، المفردات فی غریب القرآن،، کتاب الواو، ص۵۳۳.

دو چیز، هرگاه چسبیده و کنار هم قرار گیرند که شیء سوم، میان آن دو فاصله‌ای پدید نیاورد که پیوندشان را از هم بگسلاند، «ولی» معنا و مفهوم پیدا کرده و این معنا در جای دیگر که قرب مکانی و نسبت و راستی و همکاری و عقیده داشته باشد به صورت استعاره به کار می‌رود. ولایت (به فتح واو) به معنای نصرت و ولایت (به کسر واو) به معنای سرپرستی به کار می‌رود… حقیقت معنای ولایت همان سرپرستی است.

ابن‌اثیر می‌نویسد:
الولایه تشعر بالتدبیر والقدره والفعل.

ولایت اشاره و دلالت بر تدبیر و اعمال قدرت و انجام کاری دارد.

[۳] ابن الاثیر، النهایه فی غریب الحدیث، ج۵، ص۲۲۷.

ابن‌منظور می‌نویسد:
وولی المراه الذی یلی عقد النکاح علیها ولا یدعها تستبد بعقد النکاح دونه.

سرپرست زن کسی است که عقد نکاح به دست است و زن در این امر رها گذاشته نمی‌شود، که دیگران با عقد نکاح در حق او استبداد نمایند.

[۴] ابن منظور، لسان العرب، ج۱۵، ص۴۰۷.

زبیدی می‌نویسد: الولی در اسماء خداوند به معنای ناصر است گفته شده که به معنای متولی اموری که قائم به آن است می‌باشد. ولی همان مالک و متصرف اشیا می‌باشد.
«الولی فی اسماء الله تعالی: هو الناصر، وقیل: المتولی لامور العالم القائم بهاوایضاً الوالی: وهو مالک الاشیاء جمیعها المتصرف فیها.

[۵] محمد مرتضی الحسینی الزبیدی، تاج العروس من جواهر القاموس، ج۴۰، ص۲۳۵.

فراهیدی می‌نویسد:
ولی: فی اَسماء اللَّه تعالی: الوَلیُّ هو الناصِرُ، و قیل: الُمَتَوَلِّی لاُمور العالم و الخلائق القائمُ بها، و من اَسمائه (عزّوجلّ): الوالی، و هو مالِکُ الاَشیاء جمیعها المُتَصَرِّفُ فیها. قال ابن الاَثیر: و کاَن الوِلایه تُشعر بالتَّدْبیر و القُدره و الفِعل، و ما لم یجتمع ذلک فیها لم ینطلق علیه اسم الوالی. ابن سیده: وَلیَ الشی ءَ و وَلیَ علیه وِلایهً و وَلایهً، و قیل: الوِلایه الخُطه کالاِماره، و الوَلایهُ المصدر. ابن السکیت: الوِلایه، بالکسر، السلطان، و الوَلایه و الوِلایه النُّصره.

کمله «ولی» در اسمای خداوند متعال به معنای یاری‌کننده است بعضی گفتند: به معنای سرپرست امور عالم و خلائق که قائم به آن است. و از اسمای خداوند است «الوالی» که همان مالک تمام اشیا و متصرف در آن است ابن‌اثیر می‌گفته است: ولایت دلالت بر تدبیر، قدرت و فعل دارد وقتی این امور در نبود بر آن اسم ولی به کار نمی‌رود… ابن‌سکیت می‌گوید: ولایه به کسر سلطنت و حکومت است و ولایت به فتح به معنای نصرت است.

[۶] فراهیدی، خلیل بن احمد، کتاب العین، ج۸، ص۳۶۵.

صاحب مجمع البحرین می‌نویسد:
والولی: الوالی، وکل من ولی امر احد فهو ولیه. والولی هو الذی له النصره و المعونه. والولی الذی یدیر الامر، یقال: فلان ولی المراه اذا کان یرید نکاحها. وولی الدم: من کان الیه المطالبه بالقود. والسلطان ولی امر الرعیه، ومنه قول الکمیت فی حق علی بن ابی طالب. ونعم ولی الامر بعد ولیه ومنتجع التقوی ونعم المقرب.

ولی به معنای حاکم است و هرکسی که امر فردی دیگری را به عهده دارد او ولی آن کس است. ولی کسی است که دیگری را یاری و همکاری می‌کند. ولی به معنای کسی است که تدبیر و اداره امور می‌کند؛ مثل این‌که گفته می‌شود: فلانی ولی زن است زمانی که قصد داشته باشد او را به عقد کسی دربیاورد، «ولی خون» به کسی می‌گویند که حق مطالبه قصاص را داشته باشد. حاکم ولی امر رعیت است. از این معنا است کلام کمیت در حق علی (علیه‌السّلام) که گفت: بهترین ولی هستی بعد از ولی و بهترین داروی تقوی و نزدیک‌کننده هستی.

[۷] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۴، ص۵۵۴.

نتیجه

بنابر آن‌چه در تفسیر لغت‌شناسان راجع به کلمه اولی و ولی بیان شد این مطلب به دست می‌آید که این کلمه به معنای سلطنت و ولایت می‌باشد.

اولی در اصطلاح مفسرین

علما و مفسرین اهل سنت آیه «النبی اولی باالمو منین من انفسهم» را دوگونه تفسیر و معنا کرده‌اند: برخی با توجه به پیش فرض‌ها و رسوبات ذهنی که داشته‌اند آن را به معنای محبت و نصرت گرفته، وعده غالبی از مفسرین سنی این آیه را به معنای «اولی به تصرف و تدبیر» تفسیر نموده‌اند که اینک به برخی از آن‌ها اشاره می‌گردد.

آلوسی

شهاب‌الدین آلوسی (متوفای ۱۲۷۰هـ) مفسر مشهور سنی، با تصریح بر این‌که معنای «اولی» این است که خداوند، ولایت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) را اشدّ و اقرب از خودشان قرار داده است، می‌نویسد:
«النبی اولی بالمؤمنین» ‌ای احق واقرب الیهم «مّنْ اَنفُسِهِمْ» او اشد ولایه ونصره…
پیامبر نسبت به مؤمنین اولی است؛ یعنی سزاوارتر و نزدیک‌تر از مردم به خودشان است….

[۸] الآلوسی، ابوالثنا شهاب‌الدین محمود ابن عبدالله الحسینی، ۱۲۱۷۱۲۷۰ه، ۱۸۰۲-۱۸۵۴م، روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم والسبع المثانی، ج۱۱، ص۱۴۹.

بغوی شافعی

بغوی شافعی (متوفای ۵۱۰هـ) در ذیل آیه می‌نویسد
«فی نفوذ حکمه فیهم، ووجوب طاعته علیهم، وقال ابن عباس وعطاء: یعنی اذا دعاهم النبی ودعتهم انفسهم الی شیء کانت طاعه النبی اولی بهم من انفسهم.

منظور نفوذ حکم در آن‌ها و وجوب اطاعت بر آن‌ها است. ابن‌عباس گفته است: وقتی پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) چیزی از آن‌ها بخواهد؛ ولی خودشان به چیز دیگری تمایل داشته باشند، اطاعت از پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، سزاواتر است که اطاعت شود.

[۹] ابو محمدالحسین بن مسعود بن محمد بن الفراء، البغوی الشافعی، (متوفای ۵۱۰ه) معالم التنزیل، ج۵، ص۷۴۷.

ابن‌کثیر درباره تفسیر بغوی به نقل از خازن و ابن‌تیمیه می‌نویسد:
من اجل المصنفات فی علم التفسیر واعلاها، وانبلها واسناها، جامع للصحیح من الاقاویل، عار عن الشبه والتصحیف والتبدیل، محلی بالاحادیث النبویه.

از مهم‌ترین و مشهور‌ترین و محکم‌ترین تفاسیر است که در بردارنده اقوال صحیح و خالی از شبهه و تحریف و تبدیل بوده و آراسته به احادیث نبوی است.

ابن‌تیمیه در اصول التفسیر، راجع به جایگاه تفسیر بغوی می‌نویسد:
والبغوی تفسیره مختصر من الثعلبی، لکنه صان تفسیره عن الاحادیث الموضوعه والآراء المبتدعه.

تفسیر بغوی مختصر از تفسیر ثعلبی است اما خالی از رویاتی موضوعه و آراء غیری دینی است.

[۱۰] ابن‌کثیر، تفسیر ابن کثیر، ج۱، ص۲.

شوکانی

محمد بن علی شوکانی (۱۲۵۰هـ) در فتح القدیر، بعد ذکر این عبارت دارد:
فاذا دعاهم النبی صلی الله علیه وسلم لشیء ودعتهم انفسهم الی غیره وجب علیهم ان یقدّموا ما دعاهم الیه ویؤخّروا ما دعتهم انفسهم الیه، ویجب علیهم ان یطیعوه فوق طاعتهم لانفسهم، ویقدّموا طاعته علی ما تمیل الیه انفسهم وتطلبه خواطرهم.

[۱۱] الشوکانی، محمد بن علی (۱۱۷۳ه ۱۲۵۰ه، ۱۷۵۹-۱۸۳۴م)، فتح القدیر، ج۴، ص۳۰۱.

پس اگر پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) از مسلمانان چیزی بخواهد و نفس آن‌ها به امر دیگری فرا خواند، بر آن‌ها واجب است که دستور پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) را مقدم بدارند و بر آ ن‌ها واجب است که اطاعت از آن حضرت را برتر از اطاعت خود بدانند و اطاعت ایشان را برخواهش‌های نفسانی خود بدارند….

ابن‌عاشور

ابن‌عاشور (متوفای ۱۲۸۴هـ) در ذیل آیه «النبی اولی باالمؤمنین من انفسهم» می‌نویسد:
والانفس: الذوات، ‌ای: هو احق بالتصرف فی شؤونهم من انفسهم فی تصرفهم فی شؤونهم. ومن هذا المعنی ما فی الحدیث الصحیح من قول عمر بن الخطاب للنبی صلی الله علیه وسلم «لانتَ احبّ الیّ من کل شیء الاّ من نفسی التی بین جنبَیّ» فقال له النبی صلی الله علیه وسلم «لا یؤمن احدکم حتی اکون احبَّ الیه من نفسه. فقال عمر: والذی انزل علیک الکتاب لانت احبّ الیّ من نفسی».
ویجوز ان یکون المراد بالانفس مجموع نوعهم کقوله: اذ بعث فیهم رسولاً من انفسهم» آل عمران ۱۶۴، ویجوز ان یکون المراد بالانفس الناس. والمعنی: انه اولی بالمؤمنین من ولایه بعضهم لبعض، ‌ای: من ولایه جمیعهم لبعضهم علی.

[۱۲] ابن‌عاشور، محمد الطاهر بن محمد الشاذلی بن عبد القادر بن محمد بن عاشور، التحریر والتنویر، ج۲۱، ص۲۶۷.

انفس، به معنای ذوات است که در این صورت معنای «اولی»، سزاوار بودن به تصرف در شئون مسلمانان از خودشان است. این معنا در حدیث صحیح از عمر آمده که به پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) گفت: شما از هر چیز محبوب‌تر به من هستی مگر نفسی که من در درون دار