توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل معرف قرآن ۶۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل معرف قرآن ۶۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل معرف قرآن ۶۱ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل معرف قرآن ۶۱ اسلاید در PowerPoint

بهترین پاورپوینت کامل معرف قرآن ۶۱ اسلاید در PowerPoint، خود قرآن است و ما در تفسیر قرآن به کلمات معصومین نیازمند هستیم.

فهرست مندرجات

۱ – استحقاق امیرالمؤمنین
۲ – شناساننده قرآن
۳ – خلاصه روایات گذشته
۴ – یگانه پاورپوینت کامل معرف قرآن ۶۱ اسلاید در PowerPoint
۵ – مفاد روایات گذشته
۶ – یادسپاری مهم
۷ – هماهنگی حقیقت علی با قرآن
۸ – عناوین مرتبط
۹ – پانویس
۱۰ – منبع

استحقاق امیرالمؤمنین

استحقاق امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام) برای بررسی ابعاد گوناگون قرآن، از دو جهت قابل اثبات است:
۱. آن حضرت (علیه‌السّلام) از اهل بیت (علیهم‌السّلام) است و هر آنچه درباره ی استحقاق آن ذات‌های مقدس ـ برای تحلیل قرآن و معارف آن ـ رسیده است، شامل حضرت علی (علیه‌السّلام) نیز می‌شود.
۲. روایت‌های ویژه‌ای درباره ی صلاحیت علمی و عملی شخص آن حضرت (علیه‌السّلام) رسیده است.

شناساننده قرآن

یکی از ادله ی اولویت تعیینی اهل بیت (علیهم‌السّلام) واستحقاق حتمی آن‌ها برای بیان علوم و مفاهیم قرآنی ـ گذشته از حدیث ثقلین که سنی و شیعه به سند و متن آن اعتقاد دارند ـ سخنان حضرت علی (علیه‌السّلام) در باره ی عظمت اهل بیت عصمت (علیهم‌السّلام) است؛ چنان که آن حضرت در نهج البلاغه فرمود:
«هم موضع سره ولجا امره وعیبه علمه وموئل حکمه وکهوف کتبه و جبال دینه. بهم اقام انحناء ظهره واذهب ارتعاد فرائصه»

[۱] امام علی علیه السلام، نهج البلاغه، خطبه ۲، بند ۱۱.

(آنها مواضع اسرار خدایند و ملجاء فرمانش، ظرف علم اویند و مرجع احکامش، پناهگاه کتابهای او هستند و کوه‌های استوار دین او، به وسیله آنان خمیدگی پشت دین راست نمود و لرزشهای وجود آن را از میان برد). و «لا یقاس بآل محمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) من هذه الامه احد و لایسوی بهم من جرت نعمتهم علیه ابدا. هم اساس الدین و عماد الیقین… ولهم خصائص؛ حق الولایه وفیهم الوصیه والوراثه»

[۲] امام علی علیه السلام، نهج البلاغه، خطبه۲.

(احدی از این امت را با آل محمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) مقایسه نتوان کرد آنان که ریزه خوار خوان نعمت آل محمدند با آنان برابر نخواهند بود. آنها اساس دینند و ارکان یقین. ویژگی‌های ولایت و حکومت از آن آنهاست و وصیت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و وراثت او در میان آنان). و «بنا یستعطی الهدی ویستجلی العمی»

[۳] امام علی علیه السلام، نهج البلاغه، خطبه ۱۴۴، بند ۴.

و «فیهم کرائم القران و هم کنوز الرحمان. ان نطقوا صدقوا و ان صمتوا لم یسبقوا»

[۴] امام علی علیه السلام، نهج البلاغه، خطبه۱۵۴، بند ۴.

(درباره آنها (اهل بیت علیه‌السّلام ) آیات کریمه ی قرآن نازل شده است، اینان گنج‌های علم خداوند رحمانند، اگر سخن گویند راست گویند، و اگر سکوت کنند کسی از آنان سبقت نگیرد). و «هم عیش العلم و موت الجهل. یخبرکم حلمهم عن علمهم و ظاهرهم عن باطنهم و صمتهم عن حکم منطقهم. لایخالفون الحق ولا یختلفون فیه. هم دعائم الاسلام و ولائج الاعتصام، بهم عاد الحق الی نصابه وانزاح الباطل عن مقامه وانقطع لسانه عن منبته. عقلوا الدین عقل وعایه و رعایه لاعقل سماع و روایه؛ فان رواه العلم کثیر و رعاته قلیل»

[۵] امام علی علیه السلام، نهج البلاغه، خطبه۲۳۹، بند ۳.

(آل محمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) مایه حیات علم و دانشند و مرگ نادانی، حلمشان شما را از علم و دانش شان آگاه می‌سازد و ظاهرشان و باطن‌شان. سکوت شان از حکمت و منطق‌شان را مطلع می‌گرداند، هرگز با حق مخالفت نمی‌کنند و در آن اختلاف ندارند، آنها ارکان اسلامند و پناه گاه مردم، به وسیله ی آنان حق به نصاب خود رسید و باطل ریشه کن گردید، و زبان باطل از بن برکنده شد، دین را درک کردند، درکی توام با فراگیری و عمل نه تنها شنیدن و نقل کردن! زیرا راویان علم فراوانند و رعایت کنندگان و عمل کنندگان کم!). و «ان الله تبارک وتعالی طهرنا و عصمنا و جعلنا شهداء علی خلقه و حجبا علی عباده و جعلنا مع القران و جعل القرآن معنا لانفارقه ولایفارقنا»

[۶] مستدرک امام علی علیه السلام، نهج البلاغه، ص۱۸۳.

و «فاین تذهبون وانی تؤفکون… وبینکم عتره نبیکم و هم ازمه الحق و اعلام الدین والسنه الصدق، فانزلوهم باحسن منازل القرآن وردوهم ورود الهیم العطاش. ایها الناس! خذوها عن خاتم النبیین (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم): انه یموت من مات منا ولیس بمیت ویبلی من بلی منا ولیس ببال»

[۷] امام علی علیه السلام، نهج البلاغه، خطبه ۸۷، بند ۱۶.

(کجا می‌روید؟! رو به کدام طرف می‌کنید؟. .. در حالی که عترت پیامبرتان در میان شما است آنها زمامهای حقند و پرچمهای دین و زبانهای صدق، آنها را در بهترین جائی که قرآن را در آن حفظ می‌کنید (در دلها و قلوب پاک) و همچون تشنگانی برای سیراب شدن به سرچشمه ی زلال آنان هجوم آورید. ‌ای مردم این حقیقت را از خاتم الانبیاء بیاموزید که: هر کس از ما می‌میرد در حقیقت نمرده است و چیزی از ما کهنه نمی‌شود، پس آنچه نمی‌دانید مگوئید که بسیاری از حقایق در اموری است که انکار می‌کنید). و «نحن شجره النبوه ومحط الرساله ومختلف الملائکه ومعادن العلم وینابیع الحکم»

[۸] امام علی علیه السلام، نهج البلاغه، خطبه۱۰۹، بند ۳۸.

(ما شجره ی نبوتیم، جایگاه رسالت، و مرکز رفت و آمد فرشتگان، معادن دانش و چشمه سارهای حکمت‌ها). و «انا صنائع ربنا والناس بعد صنائع لنا».

[۹] امام علی علیه السلام، نهج البلاغه، نامه ۲۸، بند ۱۱.

(ما ساخته و پرورش یافته و رهین منت پروردگار خویش هستیم، ولی مردم پرورش یافته و تربیت شده ی مایند).
فضائل علمی و عملی اهل بیت (علیهم‌السّلام) بیش از آن تعدادی است که در نهج البلاغه گردآوری شده است. هم چنین مجموع آن چه در کتاب مزبور آمده، به مراتب بیش از آن چیزی است که نقل کردیم.

خلاصه روایات گذشته

مفاد آن چه که درباره ی عظمت اهل بیت (علیهم‌السّلام) یادآوری شد، عبارت است از:
۱. خاندان معصوم رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) حامل اسرار خدا، و صندوق دانش او، و قرارگاه کتاب‌های آسمانی خدا و سلسله ی جبال دین اویند.
۲. هیچ کس از امت اسلامی، همتای اهل بیت عصمت (علیهم‌السّلام) نیست و با آن‌ها سنجیده نمی‌شود. آنان پایه ی دین، و ستون یقینند.
۳. هدایت به وسیله ی اهل بیت (علیهم‌السّلام) عطا می‌شود و کوری باطنی انسان‌ها علاج می‌گردد.
۴. حقیقت قرآن حکیم و آیات کریمه ی او درباره ی آن هاست و رموز آن در آن‌ها مستقر است و اینان، گنج‌های خدای رحمانند. اگر سخن بگویند، در گفتار خود صادقند و اگر ساکت شوند، چیزی آن‌ها را به سکوت محکوم نکرده است و مقهور هیچ مقام خارجی نبوده‌اند؛ بلکه چون خودشان صاحبان سخن و امیران کلامند، سخن گفتن اسیر آنان است و در اختیارشان قرار دارد؛ هرگاه مصلحت باشد، سخن می‌گویند و هر زمانی که سخن گفتن مصلحت نباشد، ساکت هستند.
۵. آن‌ها حیات دانشند و علم به کمک آن‌ها زنده است. درباره ی حق، نه مخالفند و نه مختلف؛ به یاری آنان حق به حد لازم خود بر می‌گردد و باطل از جایگاهش بر کنار می‌شود. اینان، دین خدا را عاقلانه در خود جای می‌دهند و دستورهای آن را رعایت می‌کنند و به شنیدن و گفتن بسنده نمی‌کنند.
۶. خدا آنان را از گزند گناه نگاه داشته و شاهدان اعمال بندگان خود قرار داده و آن‌ها را با قرآن قرین و قرآن را با آن‌ها همراه ساخته است؛ به گونه‌ای که هرگز قرآن را رها نمی‌کنند و قرآن نیز آنان را رها نمی‌کند.
۷. هرکس که راهی جز راه خاندان پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) پیماید، گمراه است. زمامداران حق و پرچم‌های دین و زبان‌های صدق، حقیقت اهل بیت طهارت (علیهم‌السّلام) است و باید آن‌ها را به بهترین درجات قرآنی منزل داد و همانند شتران تشنه کام به کوثر زلال معرفت آنان وارد شد.
۸. اگر ـ به ظاهرـ یکی ار آنان بمیرد، حقیقت ولایت و امامت او زنده است و حقیقت او هیچ گاه فرسوده نمی‌شود.
۹. اهل بیت طهارت (علیهم‌السّلام) مخلوق و دست پرورده ی خدایند؛ ولی دیگران به این منظور پرورده می‌شوند که از برکات و حسنات علمی و عملی آن ذات‌های نورانی بهره‌مند شوند.

یگانه پاورپوینت کامل معرف قرآن ۶۱ اسلاید در PowerPoint

ادله ی اولویت تعیینی شخص امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام) نسبت به امت اسلامی برای بیان علوم و مفاهیم قرآنی، سخنان آن امام همام (علیه‌السّلام) درباره ی شخصیت علمی خود اوست که برخی از آن سخنان در حضور رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و با تقریر آن حضرت (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) صادر شده است.
حضرت علی (علیه‌السّلام) در نهج البلاعه درباره ی خود چنین فرمود:
«اری نور الوحی والرساله واشم ریح النبوه»

[۱۰] امام علی علیه السلام، نهج البلاغه، خطبه ۱۹۲، بند ۱۲۰.

(من نور وحی و رسالت را می‌دیدم و نسیم نبوت را استشمام می‌کردم). و «انی لعلی یقین من ربی وغیر شبهه من دینی»

[۱۱] امام علی علیه السلام، نهج البلاغه، خطبه ۲۲، بند ۶.

(من به پروردگار خویش یقین دارم و در دین و آیین خود گرفتار شک و تردید نیستم). و «ما شککت فی الحق مذ اریته»

[۱۲] امام علی علیه السلام، نهج البلاغه، خطبه۴، بند ۵، حکمت ۱۸۴.

(از آن زمان که حق به من نشان داده شد، هرگز در آن شک نکردم. و «وان معی لبصیرتی، ما لبست ولا لبس علی»

[۱۳] امام علی علیه السلام، نهج البلاغه، خطبه۱۳۷، بند ۳.

(من بینائی خویش را به همراه دارم، چیزی را بر کسی مشتبه نکرده‌ام، و چیزی بر من نیز مشتبه نشده است). و «ان الکتاب لمعی مافارقته مذ صحبته»

[۱۴] امام علی علیه السلام، نهج البلاغه، خطبه۱۲۲، بند ۸.

(چه اینکه کتاب