توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل معالم التنزیل فی تفسیر القرآن ۶۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل معالم التنزیل فی تفسیر القرآن ۶۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل معالم التنزیل فی تفسیر القرآن ۶۳ اسلاید در PowerPoint :

معالم‌التنزیل فی تفسیرالقرآن (کتاب)

معالم التنزیل، تالیف حسین بن مسعود بغوی است

فهرست مندرجات

۱ – معرفی تفسیر
۱.۱ – جایگاه تفسیر
۱.۲ – منابع تفسیر
۱.۳ – انگیزه تالیف
۱.۴ – روش تفسیر
۱.۴.۱ – ارائه مباحث ادبی
۱.۴.۲ – تحقیقات حدیثی
۱.۴.۳ – ارائه مباحث فقهی
۱.۴.۴ – ذکر قرائات
۱.۴.۵ – بیان مباحث کلامی
۱.۴.۶ – ارائه تحقیقات تفسیری
۱.۴.۷ – وجود اسرائیلیات
۱.۴.۸ – نقل روایات اهل بیت
۱.۴.۹ – تحریف کتاب
۲ – تحقیق اثر
۲.۱ – مباحث مقدمه محقق
۲.۲ – محور‌های تحقیق
۲.۳ – نقدی بر محقق
۳ – نسخه شناسی
۴ – کتابشناسی معالم التنزیل
۵ – منابع مقاله
۶ – پانویس
۷ – منبع

معرفی تفسیر

تفسیر بغوی با نام «معالم التنزیل» از مشهورترین و گرانقدرترین تفاسیر نقلی (ماثور)اهل سنت محسوب می‌گردد. به رغم مختصر بودنش، پالوده بودن از احادیث موضوع و اسرائیلیات غریب و آرای بدعت آمیز (نسبت به برخی تفاسیر پیش از خود) را از ویژگیهای مهم آن بر شمرده‌اند. در این تفسیر که به زبان عربی است به بیان احکام شرعی ذیل آیات احکام و به داستانهای شگفت و اخبار عجیب گذشتگان به اشاراتی بسیار روشن و شیوا پرداخته است. از تفسیر «الکشف و البیان»ثعلبی بسیار متاثر بوده (بلکه اصل این تفسیر و محور آن بوده است) و به نقل ماثورات کفایت نکرده بلکه وجوه معانی،قراءات، لغات،اعراب، تفسیر،تاویل، احکام و فقه، حکم و اشارات و نقدهایی بر آرای بدعت آمیز و احادیث جعلی تفسیر ثعلبی، در آن یافت می‌شود.

جایگاه تفسیر

از ابن تیمیه پرسیدند: از تفاسیر زمخشری و قرطبی و بغوی کدامیک به کتاب خدا و سنت پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم نزدیک تر است؟ پاسخ داد: سالمترین آنها از جهت بدعت و احادیث ضعیف، تفسیر بغوی است که گر چه خلاصه تفسیر ثعلبی است، بغوی احادیث جعلی و بدعت آمیز آن را حذف کرده است.
علاء الدین علی بن محمد بغدادی معروف به خازن (متوفای ۷۲۵ ه) که تفسیر بغوی را تلخیص کرده است، علت انتخاب خود را چنین بیان می‌کند: «زیرا کتاب «معالم التنزیل» نوشته علامه جلیل، عالم کامل، احیا کننده سنت، قدوه و پیشوای امت، ابو محمد حسین بن مسعود بغوی، جزو بهترین و ارزشمندترین تالیفات در تفسیر بود. (این کتاب) جامع آراء صحیحه، عاری از شبهه و تحریف و آراسته به زیور احادیث نبویه و احکام شرعیه بود و در شیواترین عبارات و زیباترین اسلوب شکل گرفته بود… از این رو خواستم تا از گوهرهای تابناک آن بهره فراوان ببرم…»
استاد عبد الرزاق مهدی، محقق داراحیاء التراث العربی- بیروت در مقدمه تفسیر بغوی می‌نویسد: «این تفسیر از شیواترین کتب تفسیری به شمار می‌رود،نثر آن روان و منسجم است و متضمن احادیثی است که سند همه آنها صحیح یا حسن است.» البته باید متذکر شد که احادیث جعلی و ضعیف نیز در این تفسیر به ندرت یافت می‌شود، بدین جهت این تهذیب و تعریفها را باید به حالت غالبی در نظر گرفت. از این رو دکتر محمد حسین ذهبی در التفسیر و المفسرون می‌نویسد: «روی هم رفته، این تفسیر، بهترین و سالمترین تفسیر نقلی است که در دسترس اهل علم قرار دارد.» باید اضافه نمود که این مقایسه‌ها در رابطه با تفاسیر نقلی اهل سنت صورت گرفته است.
بغوی مقدمه‌ای بر تفسیر خود نگاشته است که ضمن بیان روش و انگیزه تالیف، اسانیدی را که در نقل روایات، اقوال صحابه (غالبا ابن عباس) و تابعین، قرائتها،شان نزول و مسائل تاریخی، داشته است بیان می‌دارد، بهمین جهت در متن تفسیر مطالب فوق را بدون ذکر سند، می‌آورد.
و نیز بحثی در فضائل قرآن و تلاوت آن و وعید بر تفسیر به رای، بیان داشته است.

منابع تفسیر

بغوی در تفسیر خود از منابع متعددی بهره برده است. در بخش روایی از تفسیر ثعلبی و کتب ائمه حدیث و صحابه و تابعین، در جانب معنای آیه و تحلیل لغوی الفاظ از لغو بینی مانند خلیل بن احمد،سیبویه،اخفش و مبرد، از شیعه مانند محمد بن حنفیه،علی بن الحسین زین العابدین «علیه السلام»امام باقر علیه‌السّلام و امام صادق علیه‌السّلام را مد نظر داشته، روایاتی از ایشان نقل می‌نماید.
از میان صوفیه که آنها را به «ارباب اللسان» و «اهل الاشاره» نام می‌برد، مطالبی از شهر بن حوشب،ابراهیم بن ادهم،فضیل بن عیاض، سهل تستری، جنید و امثال آنها را متذکر می‌گردد.
از تفاسیر پیش از خود به جز تفسیر ابن نقاش معتزلی،ابو الحسن واحدی (صاحب تفسیر الوجیز و الوسیط و اسباب النزول)، یادی نمی‌نماید. بغوی از تفسیر ابن ابی حاتم رازی نیز استفاده فراوانی نموده است.

انگیزه تالیف

بغوی در مقدمه خود درباره انگیزه تالیف تفسیر می‌نویسد: «عده‌ای از یاران و دوستان از من درخواست نوشتن تفسیری بر قرآن نمودند من به دو جهت پذیرفتم، ابتدا برای اینکه مشمول حدیث پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم گردم که ابو سعید خدری از ایشان نقل می‌کند: «ان رجالا یاتونکم من اقطار الارض یتفقهون فی الدین فاذا اتوکم فاستوصوا بهم خیرا». دوم اینکه به علمای گذشته در تدوین علم و ابقاء آن برای آیندگان تاسی کرده باشم، چیزی بر علوم آنها نیفزودم اما، معارف آنها را با بیانی جدید برای نسلی جدید بازگو کرده، تا آن علوم باقی بماند. بدین جهت تفسیری که تطویل ممل و خسته کننده و اختصار مخل به معنا، در آن نباشد، عرضه کردم.»

روش تفسیر

روش کلی وی در بیان و شرح آیات به مانند سایر مفسرین می‌باشد، در ابتدای هر سوره، اطلاعات کلی از قبیل نام و وجه آن، محل نزول (مکی و مدنی بودن آن) و تعداد آیات آن، ارائه می‌دهد. سپس وارد بخش تفسیر آیات می‌گردد.
وی در تفسیر هر آیه، نخست به سراغ قرآن رفته است تا آیات مشابه و مفسر آن را بیابد، که این روش، اصیل‌ترین روش در فهم معانی قرآن است. سپس از احادیث نبوی و آنگاه از اقوال صحابه و تابعان استفاده کرده است. گاه سبب نزول آن را نیز بیان کرده.

ارائه مباحث ادبی

در صورت لزوم به ریشه یابی واژگان و اعراب و نکات بلاغی و ادبی مربوط به آیه پرداخته است، ولی با کمال اختصار و در عین حال با دقت و ظرافت لازم، از دفع شبهات وارده بر نظم قرآن و غیره نیز غفلت نورزیده است.
مباحث نحوی و ادبی تفسیر مختصری از تفسیر ثعلبی و واحدی است.

تحقیقات حدیثی

بغوی را امام محدث نیز گفته‌اند یعنی عالم به روایت و درایت آن است، اکثر احادیث مرفوعه را در تفسیر خود مسند کرده است، و سعی دارد روایات ضعیف و موضوع و باطل را که پیش از او ثعلبی آورده است، نقل ننماید. با اینحال روایت ضعیف هم نقل کرده است، گاهی به ضعفش اشاره دارد مانند حدیث شماره ۳۸- ۴۳۹- ۹۱۷ و… و گاهی به ضعف حدیث اشاره نمی‌کند مانند حدیث شماره ۱۷- ۴۳- ۸۰- ۱۱۹- ۱۶۰- و… روایت موضوع و باطل هم در تفسیر وی راه پیدا کرده است مانند حدیث شماره ۵۸۰- ۷۲۶- ۸۹۱ و… که اکثر در اسباب نزول است.

ارائه مباحث فقهی

بغوی را امام فقیه نیز لقب داده‌اند از این جهت مباحث فقهی ذیل آیات احکام را بر مسلک شافعی را خوب بیان می‌دارد، در برخی موارد اختصار را رعایت نموده است مانند بحث در سعی بین صفا و مره آیه ۱۵۸ سوره بقره که ضمن ذکر مختصر اقوال به ادله آنها نیز می‌پردازد. گاهی در مباحث فقهی مقداری بسط می‌دهد، مانند بحث قصاص ذیل آیه ۱۷۸ سوره بقره، بحث صوم ذیل آیه ۱۸۳ بقره، بحث خمر ذیل آیه ۲۱۹ بقره، بحث حیض آیه ۲۲۲ بقره، بحث ایلاء آیه ۲۲۶ بقره و… و گاهی بحث طولانی مطرح می‌کند مانند بحث حج آیات ۱۹۳ تا ۲۰۳ بقره، بحث طلاق آیه ۲۲۸ تا ۲۳۷ بقره.

ذکر قرائات

بغوی را مقرئ نیز لقب داده‌اند، بدین جهت در تفسیر خود به ذکر قراءات می‌پردازد و مشهور از آنها را مطرح کرده به وجوه آن می‌پردازد، خود در مقدمه می‌نویسد: «در تفسیر، قراءات مشهور را انتخاب و ذکر کرده‌ام، زیرا اتفاق بر جواز قرائت آنها وجود دارد.» سعی دارد بحث قرائت را به اختصار مطرح نماید، اما گاهی طولانی می‌شود مانند قرائت «صراط» در آیه ۶سوره فاتحه و قرائت «سفهاء» در آیه ۱۳ بقره

[۱] بقره/سوره۲، آیه۱۳.

که نظر قراء اهل کوفه و شام را بررسی می‌کند.

بیان مباحث کلامی

بغوی در بحثهای عقیدتی و کلامی به مثابه یکی از علمای اهل سنت عمل می‌کند، اضطراب در کلمات وی بچشم می‌خورد، در صفات خداوند گاهی مسلک سلف (عدم تاویل) را برمی گزیند و گاهی مسلک متاخرین (تاویل) را انتخاب می‌کند. ذیل آیه «ثم استوی علی العرش»

[۲] اعراف/سوره۷، آیه۵۴.

در مقابل معتزله قرار می‌گیرد و بیان «الاستواء غیر مجهول و الکیف غیر معقول و الایمان به واجب» را نقل می‌کند و راه عدم تاویل و الکیف مجهول را پیش می‌گیرد. و در آیه «یوم یکشف عن ساق»

[۳] قلم/سوره۶۸، آیه۴۲.

تاویل را انتخاب کرده می‌گوید: «عن امر فظیع شدید». و در آیه «و جاء ربک»

[۴] فجر/سوره۸۹، آیه۲۲.

می‌نویسد: «جاء امره و قضاؤه و قال الکلبی ینزل حکمه».

ارائه تحقیقات تفسیری

بغوی را محقق نیز دانسته‌اند، به همین جهت گاهی مبادرت به ذکر اقوال متعدد در تفسیر آیه یا بیان معنای آن می‌نماید، بدون اینکه بین آنها ترجیحی قائل شود و یا اختلاف و اضطراب آن اقوال را بازگو کند. اما گاهی نیز به ترجیح یکی از اقوال می‌پردازد که این کمتر اتفاق می‌افتد. مانند آیه «و اذ قلنا…»

[۵] بقره/سوره۲، آیه۳۴.

می‌نویسد: «فیه قولان: الاصح…» و یا آیه «و ما یعلم تاویله…»

[۶] آل عمران/سوره۳، آیه۷.

می‌نویسد: «و اختلف العلماء فی نظم هذه الآیه…»

وجود اسرائیلیات

بغوی سعی دارد که اسرائیلیات تفسیر ثعلبی و شاگردش واحدی را نقل ننماید اما با اینحال تعدادی از اینگونه روایات و قصه‌های تاریخی در تفسیر او یافت شده است و کمتر به ضعف و جعلی بودن آنها می‌پردازد. قصه‌هایی از قبیل شان آدم و حوا و نزول آنها از بهشت ذیل آیه «و قلنا اهبطوا بعضک