توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مصداق آیه ۱۲۲ سوره انعام ۳۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مصداق آیه ۱۲۲ سوره انعام ۳۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مصداق آیه ۱۲۲ سوره انعام ۳۹ اسلاید در PowerPoint :

آیه ۱۲۲ سوره انعام (مصداق)

آیه ۱۲۲ سوره انعام، درباره ولایت و امامت ائمه (علیهم‌السّلام) است. در روایات معتبر و فراوان از ائمه (علیهم‌السّلام) در ذیل آیه فوق نقل شده است که مقصود از زنده شدن مرده در این آیه، زنده شدن افراد گمراه و جاهل، توسط نور ولایت ائمه (علیهم‌السّلام) است و مراد از ماندن در تاریکی، انکار و قبول نکردن ولایت و امامت آنها می‌باشد. در این‌جا روایات را آورده و بررسی می‌کنیم.

فهرست مندرجات

۱ – مقصود از آیه
۲ – روایات ذیل آیه
۲.۱ – روایت کلینی
۲.۱.۱ – بررسی سند
۲.۱.۱.۱ – محمد بن یحیی
۲.۱.۱.۲ – احمد بن محمد بن عیسی
۲.۱.۱.۳ – محمد بن اسماعیل بن بزیع
۲.۱.۱.۴ – منصور بن یونس
۲.۱.۱.۵ – برید بن معاویه
۲.۱.۲ – نتیجه
۲.۲ – روایتی در تفسیر قمی
۲.۳ – روایت عیاشی
۲.۴ – روایت ابن‌شهرآشوب
۲.۵ – روایت سفینه
۲.۵.۱ – تصحیح روایت
۳ – پانویس
۴ – منبع

مقصود از آیه

خداوند در قرآن چنین می‌فرماید:
«اوَ مَنْ کانَ مَیْتاً فَاَحْیَیْناهُ وَ جَعَلْنا لَهُ نُوراً یَمْشی‌ بِهِ فِی النَّاسِ کَمَنْ مَثَلُهُ فِی الظُّلُماتِ لَیْسَ بِخارِجٍ مِنْها کَذلِکَ زُیِّنَ لِلْکافِرینَ ما کانُوا یَعْمَلُونَ؛

[۱] انعام/سوره۶، آیه۱۲۲.

آیا کسی که مرده بود، سپس او را زنده کردیم، و نوری برایش قرار دادیم که با آن در میان مردم راه برود، همانند کسی است که در ظلمت‌ها باشد و از آن خارج نگردد؟! این‌گونه برای کافران، اعمال (زشتی) که انجام می‌دادند، تزیین شده (و زیبا جلوه کرده) است».

در روایات معتبر و فراوان از ائمه (علیهم‌السّلام) در ذیل آیه فوق نقل شده است که مقصود از زنده شدن مرده در این آیه، زنده شدن افراد گمراه و جاهل، توسط نور ولایت ائمه (علیهم‌السّلام) است و مراد از ماندن در تاریکی، انکار و قبول نکردن ولایت و امامت آنها می‌باشد.

روایات ذیل آیه

در این خصوص روایات فراوانی وجود دارد همچنان که علامه مجلسی در این‌باره می‌گوید:
قد مرتاویل النور بالامام و الولایه فی اخبار کثیره.

در قبل گفتیم که در روایات زیادی، نور به امام و ولایت (ایشان بر خلق) تاویل شده است.

[۲] مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی، بحار الانوارالجامعه لدرر اخبار الائمه الاطهار، ج‌۸۴؛ ص۳۱۵ دار احیاء التراث العربی – بیروت، چاپ:دوم، ۱۴۰۳ ق.

در ادامه به ذکر روایات در این باب می‌پردازیم:

روایت کلینی

کلینی روایت معتبری را در این خصوص از امام باقر (علیه‌السّلام) نقل کرده است:
محمد بن یحیی عن احمد بن محمد عن محمد بن اسماعیل عن منصور بن یونس عن برید قال سمعت ابا جعفر ع یقول‌ فی قول الله تبارک و تعالی- او من کان میتا فاحییناه‌ و جعلنا له نورا یمشی‌ به‌ فی‌ الناس‌» فقال میت لا یعرف شیئا و نورا یمشی‌ به‌ فی‌ الناس‌اماما یؤتم به- کمن مثله‌ فی الظلمات لیس بخارج منها قالالذی لا یعرف الامام.

برید گوید از امام محمدباقر (علیه‌السّلام) شنیدم که در تفسیر قول خدای تبارک و تعالی‌: «آیا آن کس که مرده بود، پس زنده کردیم او را و قرار دادیم برای او را نور و روشنی که در بین مردم با آن نور می‌رود به آن نور در میان مردمان» فرمود: مرده در این آیه، کسی است که چیزی را نمی‌شناسد. و نوری که به آن در میان مردمان می‌رود، «امامی است که به او اقتدا می‌شود» چون کسی است که داستانش یا خودش در تاریکی‌ها مانده که نتواند از آن بیرون بیاید پس حضرت فرمود که کمن مثله فی الظلمات‌ لیس‌ بخارج‌ منها»، کسی است که امام را نمی‌شناسد.

[۳] کلینی، محمد بن یعقوب بن اسحاق، الکافی (ط – الاسلامیه)، ج‌۱، ص۱۸۵، دار الکتب الاسلامیه – تهران، چاپ:چهارم، ۱۴۰۷ ق.

علامه مجلسی گوید:
الحدیث الثالث عشر: موثق.

[۴] مجلسی، محمدباقر، مرآه العقول فی شرح اخبار آل الرسول، ج‌۲، ص۳۲۱.

بررسی سند

راویان را از جهت وثاقت بررسی می‌کنیم.

محمد بن یحیی

نجاشی از علمای بزرگ رجال شیعه، درباره ایشان می‌نویسد:
محمد بن یحیی ابو جعفر العطار القمی، شیخ اصحابنا فی زمانه، ثقه، عین، کثیر الحدیث.

محمد بن یحیی، ابوجعفر عطار اهل قم، بزرگ شیعه در زمان خودش، ‌ شخص مورد اعتماد، دارای جایگاه ویژه می‌باشد و روایت‌های فراوانی نقل کرده است.

[۵] نجاشی، احمد بن علی بن احمد بن العباس (متوفای۴۵۰ه)، فهرست اسماء مصنفی الشیعه المشتهر برجال النجاشی، ج۱، ص۳۵۳.

علامه حلی نیز این مطلب را ذکر کرده است: شیخ من اصحابنا فی زمانه ثقه عین.

[۶] حلی، حسن بن یوسف، الخلاصه للحلی، ص‌۲۶۰.

احمد بن محمد بن عیسی

نجاشی درباره ایشان می‌فرماید:
احمد بن محمد بن عیسی بن عبدالله بن سعد بن مالک بن الاحوص بن السائب بن مالک بن عامر الاشعری. من بنی ذخران بن عوف بن الجماهر بن الاشعر یکنی ابا جعفر، واول من سکن قم من آبائه سعد بن مالک بن الاحوص…
وابو جعفر رحمه الله شیخ القمیین، ووجههم، وفقیههم،

احمد بن محمد بن عیسی… بزرگ علمای قم، سرشناس‌ترین و فقیه آنها است.

[۷] نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۸۲.

شیخ طوسی نیز بعد از معرفی ایشان به اسم و نسب می‌فرماید:
وابو جعفرهذا شیخ قم ووجهها وفقیهها.

[۸] طوسی، محمد بن حسن بن علی بن حسن (متوفای۴۶۰ه)، الفهرست، ص۲۵.

شیخ طوسی در کتاب دیگرش می‌فرماید:
احمد بن محمد بن عیسی الاشعری القمی، ثقه، له کتب.

[۹] طوسی، محمد بن الحسن بن علی بن حسن (متوفای۴۶۰ه)، رجال الطوسی، ص۳۵۱، تحقیق:جواد القیومی الاصفهانی، ناشر:مؤسسه النشر الاسلامی قم، الطبعه:الاولی، ۱۴۱۵ه.

محمد بن اسماعیل بن بزیع

نجاشی درباره او گوید:
کان من صالحی هذه الطائفه و ثقاتهم کثیر العمل.
او از صالحان شیعه و از افراد مورد اعتماد شیعه می‌باشد که از علمای اهل عمل نیز بود.

[۱۰] نجاشی، احمد بن علی، رجال ‌النجاشی، ص‌۳۳۰.

شیخ طوسی نیز می‌گوید او مورد اطمینان و دارای مذهب صحیح (شیعه) بود:
ثقه صحیح.

[۱۱] الطوسی، محمد بن حسن بن علی بن حسن، رجال‌ الطوسی، ص‌۳۶۴.

منصور بن یونس

مذهب وی واقفی بود اما از نظر عالم بزرگ علم رجال شیعه یعنی مرحوم نجاشی او فرد مورد اطمینانی می‌باشد: