توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مشروعیت اعیاد ۳۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مشروعیت اعیاد ۳۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مشروعیت اعیاد ۳۲ اسلاید در PowerPoint :

مشروعیت جشن

به غیر از دو عید فطر و قربان و با قدری‌ تسامح‌، جمعه‌ (و نیز بنا بر منابع‌ شیعی‌: عید غدیر)، هیچ عید یا مراسم جشنی از مبنای صریحی از مشروعیت در قرآن و سنت نبوی برخوردار نیست؛ و لذا مشروعیت جشن‌های دیگر، مورد اختلاف طوایف مختلف مسلمان واقع شده است.

فهرست مندرجات

۱ – مخالفان
۱.۱ – استدلال‌ها
۱.۲ – سیاست پیامبر (ص)
۲ – موافقان
۲.۱ – مستندات
۳ – بدعت حسنه
۴ – فهرست منابع
۵ – پانویس
۶ – منبع

مخالفان

چون‌ به‌ غیر از دو عید فطر و قربان و با قدری‌ تسامح‌، جمعه‌ (و نیز بنا بر منابع‌ شیعی‌: عید غدیر)، هیچ‌ عید یا مراسم‌ جشنی‌ دیگری‌ از مبنای‌ صریحی‌ از مشروعیت‌ در قرآن‌ و سنّت‌ نبوی‌ برخوردار نیست‌، برگزاری‌ اعیاد دیگر هم‌چون‌ موالید پیامبر، امامان‌ و بزرگان‌ دین‌ و جشن‌های‌ ملی‌ و بومی‌ در سرزمین‌های‌ اسلامی‌ همواره‌ از جانب‌ برخی‌ سنّت‌گرایان‌ مسلمان‌ به‌ عنوان‌ الحاقات‌ و اضافات‌ ناروا در دین‌، مورد انتقاد و انکار بوده‌ است‌.

استدلال‌ها

مخالفان‌ برگزاری‌ این‌ مراسم‌، تعدادی‌ از روایات‌ و استدلال‌ها را برای‌ اثبات‌ نظر خود ارائه‌ کرده‌اند از جمله‌ اینکه‌:
الف‌. برگزاری‌ این‌ اعیاد و موالید در بر دارنده ستایش‌ و حتی‌ پرستش‌ غیر خدا و در نتیجه‌، عملی‌ شرک‌آمیز است‌؛
ب‌. برگزاری‌ آن‌ها زمینه بروز معاصی‌ و مفاسد شرعی‌ بسیاری‌ را فراهم‌ می‌کند؛
ج‌. برگزاری‌ آن‌ها تشبه‌ به‌ کفار است‌؛
د. این‌ اعیاد و مراسم‌ مبنای‌ عقلی‌ و شرعی‌ ندارند و در عصر رسالت‌ و صحابه‌، سنّت‌ نبوده‌ و بدعت‌ محسوب‌ می‌شوند؛
ه. اصولاً فقط‌ خداوند حق‌ تشریع‌ دارد و می‌تواند اعیاد، زمان‌ و نحوه برگزاری‌ آن‌ها را تعیین‌ کند؛
و. روایاتی‌ از پیامبر هست‌ که‌ فرمود: «قبر مرا عید نگیرید»؛ و استدلال‌های‌ دیگر

[۱] ابن ‌تیمیه‌، اقتضاءالصراط‌ المستقیم‌ مخالفه اصحاب‌ الجحیم‌، ج۱، ص‌۱۸۰ـ۱۹۰، (بی‌جا، بی‌تا).

[۲] ابن ‌تیمیه‌، اقتضاءالصراط‌ المستقیم‌ مخالفه اصحاب‌ الجحیم‌، ج۱، ص‌ ۲۸۲ـ۲۸۳، (بی‌جا، بی‌تا).

[۳] ابن ‌تیمیه‌، اقتضاءالصراط‌ المستقیم‌ مخالفه اصحاب‌ الجحیم‌، ج۱، ص‌ ۲۹۴ـ۲۹۶، (بی‌جا، بی‌تا).

[۴] محمد عبدالسلام‌ خضر شقیری‌، السنن‌ و المبتدعات‌ المتعلقه بالاذکار و الصلوات‌، ج۱، ص‌ ۱۳۸ـ۱۳۹، بیروت‌ ۱۴۰۸/۱۹۸۸.

[۵] عبدالرحمان‌ بن ابی‌بکر سیوطی‌، الحاوی‌ للفتاوی‌، ج‌ ۱، ص‌ ۱۹۰ـ۱۹۲، بیروت‌ ۱۴۰۸/۱۹۸۸.

[۶] رزق‌ طویل‌، «الاعیاد بین‌ الجاهلیه و الاسلام‌»، ج۱، ص‌ ۱۱۵۰، مجله الازهر، سال‌ ۴۷، ش‌۱۰ (ذیحجه ۱۳۹۵).

[۷] عبدالمنصف‌ محمود عبددالفتاح‌، «الاعیاد الاسلامیه و مالها من‌ آثار طیبه فی‌ نفوس‌ المسلمین‌ عامه»، ج۱، ص‌ ۱۸۶۵، مجله الازهر، سال‌ ۷۱، ش‌ ۱۲ (ذیحجه ۱۴۱۹).

(برای‌ تفصیل‌ به این منبع رجوع کنید

[۸] جعفر مرتضی‌ عاملی‌، بزرگداشت‌ها در اسلام‌ (پاسخ‌ به‌ شبهات‌ مخالفین‌)، ج۱، ص‌ ۶۷، ترجمه محمد سپهری‌، قم‌ ۱۳۷۸ ش‌.

[۹] جعفر مرتضی‌ عاملی‌، بزرگداشت‌ها در اسلام‌ (پاسخ‌ به‌ شبهات‌ مخالفین‌)، ج۱، ص‌ ۸۳، ترجمه محمد سپهری‌، قم‌ ۱۳۷۸ ش‌.

) (برای‌ نقد این‌ استدلال‌ها به این منبع رجوع کنید

[۱۰] جعفر مرتضی‌ عاملی‌، بزرگداشت‌ها در اسلام‌ (پاسخ‌ به‌ شبهات‌ مخالفین‌)، ج۱، ص‌ ۹۲ـ۱۳۸، ترجمه محمد سپهری‌، قم‌ ۱۳۷۸ ش‌.

) (برای‌ مطالعه بیش‌تر به این منابع رجوع کنید

[۱۱] جعفر سبحانی‌، آئین‌ وهابیت، ج۱، ص‌ ۱۰۶ـ‌۱۱۸، قم‌ ۱۳۷۸ ش‌.

[۱۲] جعفر سبحانی‌، آئین‌ وهابیت، ج۱، ص‌ ۱۷۶ـ۱۸۴، قم‌ ۱۳۷۸ ش‌.

[۱۳] مرتضی‌ عسکری‌، معالم‌المدرستین‌، ج‌ ۱، ص‌ ۶۰ ۶۶، تهران‌ ۱۴۱۳/۱۹۹۳.

).

سیاست پیامبر (ص)

برخی‌ علمای‌ اهل‌ سنّت‌

[۱۴] رزق‌ طویل‌، «الاعیاد بین‌ الجاهلیه و الاسلام‌»، ج۱، ص‌ ۱۱۵۰، مجله الازهر، سال‌ ۴۷، ش‌۱۰ (ذیحجه ۱۳۹۵).

[۱۵] عبدالمنصف‌ محمود عبددالفتاح‌، «الاعیاد فی‌ الاسلام‌»، ج۱، ص‌۲۰۲۰، مجله الازهر، سال‌ ۵۷، ش‌ ۱۲ (ذیحجه ۱۴۰۵).

[۱۶] عبدالمنصف‌ محمود عبددالفتاح‌، «الاعیاد فی‌ الاسلام‌»، ج۱، ص‌ ۲۰۲۳، مجله الازهر، سال‌ ۵۷، ش‌ ۱۲ (ذیحجه ۱۴۰۵).

[۱۷] عبدالمنصف‌ محمود عبددالفتاح‌، «الاعیاد الاسلامیه و مالها من‌ آثار طیبه فی‌ نفوس‌ المسلمین‌ عامه»، ج۱، ص‌ ۱۸۶۵، مجله الازهر، سال‌ ۷۱، ش‌ ۱۲ (ذیحجه ۱۴۱۹).

با استناد به‌ این‌ روایت‌ که‌ وقتی‌ پیامبر به‌ مدینه‌ هجرت‌ کرد، به‌ جای‌ اعیاد یثربیان‌، دو عید فطر و قربان‌ را مقرر ساخت‌،

[۱۸] ابن ‌تیمیه‌، اقتضاءالصراط‌ المستقیم‌ مخالفه اصحاب‌ الجحیم‌، ج۱، ص‌ ۱۸۴، (بی‌جا، بی‌تا).

[۱۹] احمد بن عبدالوهاب‌ نویری‌، نهایه الارب‌ فی‌ فنون‌ الادب‌، ج‌ ۱، ص‌ ۱۸۴، قاهره‌ (۱۹۲۳) ـ۱۹۹۰.

[۲۰] جوادعلی‌، المفصّل‌ فی‌ تاریخ‌ العرب‌ قبل‌ الاسلام‌، ج‌ ۵، ص‌ ۱۰۱، بغداد ۱۴۱۳/۱۹۹۳.

با روی‌کردی‌ دیگر بر این‌ نظرند که‌ پیامبر با راه‌برد وحدت‌طلبانه خود، اعیاد پراکنده‌ و متکثر عرب‌ جاهلی‌ را به‌ فقط‌ دو عید در دوره اسلامی‌ فرو کاست‌ تا بدین‌ وسیله‌ یکی‌ از موجبات‌ تفرقه‌ و تشتت‌ میان‌ قبایل‌ مختلف‌ را از میان‌ برده‌، ز