توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مشرب اخباری ۲۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مشرب اخباری ۲۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مشرب اخباری ۲۱ اسلاید در PowerPoint :

اخباری

اخباری، به عمل کننده به کتاب و سنّت و نه عقل و اجماع می‌گویند. اخباری در مقابل عنوان اصولی قرار دارد.

فهرست مندرجات

۱ – تعریف
۲ – پیشینه تاریخی
۲.۱ – نگرش اول
۲.۲ – نگرش دوم
۳ – تبلور دوباره اخباری‌گری
۴ – بارزترین عالمان اخباری
۵ – محورهای اختلاف
۵.۱ – منابع استنباط
۵.۲ – حکم اشیاء
۵.۳ – حرمت ظن
۵.۴ – حرمت اجتهاد
۵.۵ – عدم جواز اخباریان
۵.۶ – تقسیم احادیث
۵.۷ – صحت اخبار کتب اربعه
۶ – پانویس
۷ – منبع

تعریف

عنوان «اخباری» یا «اخباریان» در کتاب‌های فقهی متأخّر بر گروهی از فقهای شیعه اطلاق می‌گردد که خط مشی عملی آنان در دستیابی به احکام شرعی و تکالیف الهی، پیروی از اخبار و احادیث است، نه روش‌های اجتهادی و اصولی.
در مقابل آنان، فقهای معتقد به خط مشی اجتهادی هستند که با عنوان «اصولی» شناخته می‌شوند.

پیشینه تاریخی

تقابل این دو گونه نگرش به سده‌های نخستین حیات فقه شیعه باز می‌گردد. با پایان یافتن عصر حضور امامان (علیهم‌السّلام) و آغاز عصر غیبت صغری در سال ۲۶۰ (ه‌. ق)، در چگونگی دستیابی به احکام شرعی، دو نوع نگرش پدید آمد.

نگرش اول

یک نگرش- که امتداد خط مشی عصر حضور بود و بیشتر یاران ائمه بر آن بودند- بسنده کردن به احادیث و عدم تجاوز از آن در دستیابی به احکام شرعی بود. چهره‌های برجسته این نگرش در این دوره عبارتند از:
محمد بن یعقوب کلینی (م ۳۲۸ یا ۳۲۹ ه‌. ق)، علی بن بابویه قمی (م ۳۲۸ ه‌. ق) و محمد بن علی بن بابویه قمی معروف به شیخ صدوق (م ۳۸۱ ه‌. ق) که در گردآوری کهن‌ترین آثار و مجموعه‌های فقهی، حدیثی، نقش اساسی داشتند.

نگرش دوم

نگرش دیگر، اجتهاد و استخراج و استنباط فروع از اصول یعنی قواعد عمومی و کلّی بود که از برجستگان این مکتب می‌توان از شیخ مفید (م ۴۱۳ ه‌. ق)، سید مرتضی (م ۴۳۶ ه‌. ق) و شیخ طوسی (م ۴۶۰ ه‌. ق) نام برد که با نگارش و بر جای گذاشتن آثاری در اصول فقه، پایه‌گذار حرکتی نوین و بنیادی در فقه شیعی به شمار می‌روند. در این میان، شیخ طوسی بیشترین سهم را داشت.
نگرش اصولی به فقه به تدریج رونق یافت و بر نگرش نخست چیره شد و تا قرن‌ها گرایش فقها به استنباط و اجتهاد را بر حدیث‌گرایی صرف برتری داد و کم فروغی و بی‌رونقی مکتب فقیهان اهل حدیث را در اواخر سده چهارم و نیمه نخست سده پنجم هجری در پی داشت.

تبلور دوباره اخباری‌گری

مکتب اهل حدیث در اوائل قرن یازدهم هجری بار دیگر به وسیله محمدامین استرآبادی (م ۱۰۳۳ یا ۱۰۳۶ ه‌. ق) در قالبی نو مطرح و احیا شد. وی در این مرحله با سامان‌دادن مکتب اهل حدیث، بر مکتب اصول‌گرایی سخت حمله کرد و بدین ترتیب، دوره نوینی از تقابل دو مکتب یاد شده در حوزه فقاهت شیعی پدید آمد و در حقیقت، رواج و اطلاق عنوان «اخباری» بر گروهی از فقها با مفهوم و اصطلاح خاص و امروزی، از همین دوران و با ظهور استرآبادی آغاز شده است.

بارزترین عالمان اخباری

از بارزترین عالمان دینی پیرو مکتب استرآبادی می‌توان از محمدتقی مجلسی (م ۱۰۷۰ ه‌. ق)، محمدباقر مجلسی، صاحب بحار الانوار (م ۱۱۱۱ ه‌. ق)، محمد بن مرتضی معروف به ملا محسن فیض کاشانی (م ۱۰۹۱ ه‌. ق)، محمد بن حسن حرّ عاملی، مؤلف وسائل الشیعه (م ۱۱۰۴ ه‌. ق)، سیدنعمت‌اللّه جزائری (م ۱۱۱۲ ه‌. ق) و شیخ یوسف بحرانی، صاحب حدائق (م ۱۱۸۶ ه‌. ق) نام بر