توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مسجد جامع متوکل ۴۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مسجد جامع متوکل ۴۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل مسجد جامع متوکل ۴۷ اسلاید در PowerPoint :

جامع کبیر

جامع کبیر، مسجد جامع شهر سامرا است که در دوره متوکل عباسی (حک: ۲۳۲ـ۲۴۷) ساخته شد.

فهرست مندرجات

۱ – آغاز و پایان بنا
۲ – نام‌های دیگر
۳ – فاصله تا سامرا
۴ – بانی مسجد
۵ – توجه مورخان و جغرافی‌دانان
۶ – حفاظت و بازسازی
۷ – ساختمان مسجد
۷.۱ – باسیتان
۷.۲ – افریزه
۷.۳ – ورودی
۷.۴ – صحن
۷.۵ – تزئینات
۷.۶ – مساحت
۷.۷ – شبیه به دژ نظامی
۷.۸ – منار حلزونی‌شکل
۸ – بناهای مشابه
۹ – فهرست منابع
۱۰ – پانویس
۱۱ – منبع

آغاز و پایان بنا

بنای این مسجد در ۲۳۴ آغاز شد و در ۲۳۷ پایان پذیرفت.

[۱] ابن جوزی، المنتظم فی تاریخ الملوک و الامم، ج۱۱، ص۲۵۲، چاپ محمد عبدالقادر عطا و مصطفی عبدالقادر عطا، بیروت ۱۴۱۲/۱۹۹۲.

نام‌های دیگر

آن را جامع سامرا و جامع متوکل نیز نامیده‌اند.

[۲] ابن جوزی، المنتظم فی تاریخ الملوک و الامم، ج۱۱، ص۲۵۲، چاپ محمد عبدالقادر عطا و مصطفی عبدالقادر عطا، بیروت ۱۴۱۲/۱۹۹۲.

[۳] فاطمه محمد محجوب، الموسوعه الذهبیه للعلوم الاسلامیه، ج۲۶، ص۳۵۶، ج ۲۶، قاهره: دارالغد العربی، (بی تا).

فاصله تا سامرا

مناره حلزونی شکل مسجد، معروف به مَلْوِیّه (مارپیچ)، که سبب شهرت این بنا گردیده و نیز بقایای سایر قسمت‌ها، امروزه در حدود یک کیلومتری شمال شهر سامرا قرار دارد.

بانی مسجد

متوکل مسجدی را که معتصم (حک: ۲۱۸ـ۲۲۷) نزدیک بازار اصلی سامرا ساخته بود و در آن نماز جمعه خوانده می‌شد، به دلیل ناکافی بودن گنجایش آن، خراب کرد و جامع کبیر را در منطقه حَیْر و خارج از منطقه مسکونی و بازار شهر ساخت.

[۴] یعقوبی، تاریخ، ج۱، ص۲۵۸.

[۵] یعقوبی، تاریخ، ج۱، ص۳۶۰ـ۳۶۱.

[۶] طاهر مظفر عمید، العماره العباسیه فی سامراء فی عهدی المعتصم و المتوکل، ج۱، ص۱۲۹، بغداد ۱۳۹۶/۱۹۷۶.

توجه مورخان و جغرافی‌دانان

مناره این بنا و نیز برخی ویژگی‌های مسجد، از قبیل استفاده از مینا، آجر، چوب و سنگ در قسمت‌های مختلف، همچنین هزینه هنگفتی که صرف ساخت آن گردید و حوض بزرگ فواره‌دار در صحن مسجد، توجه برخی مورخان و جغرافی‌دانان را جلب کرده بود،

[۷] بلاذری، فتوح البلدان (بیروت)، ج۱، ص۲۷۹.

[۸] ابن جوزی، المنتظم فی تاریخ الملوک و الامم، ج۱۱، ص۲۵۲، چاپ محمد عبدالقادر عطا و مصطفی عبدالقادر عطا، بیروت ۱۴۱۲/۱۹۹۲.

[۹] یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۱۷ـ ۱۸.

[۱۰] حمداللّه مستوفی، نزهه القلوب، ج۱، ص۴۴.

از جمله مقدسی، این مسجد را از جامع دمشق برتر دانسته است.

با این حال، آنان به هویت معمار یا معماران جامع کبیر اشاره‌ای نکرده‌اند.
باستان‌شناسانی چون ارنست هرتسفلد در فاصله ۱۳۲۱ (۱۲۸۲ ش) تا ۱۳۱۸ ش/ ۱۹۰۳ـ۱۹۳۹ و کپل آرچیبالد کرسول در ۱۳۱۵ ش/ ۱۹۳۶ به بررسی این بنا و حفاری در آن پرداختند.

حفاظت و بازسازی

از ۱۳۱۶ ش/ ۱۹۳۷ نیز مدیریه الاآثار العامه العراقیه (مدیریت آثار عمومی عراق ) حفاظت از مسجد و بازسازی آن را برعهده گرفت و پس از پاکسازی و حفاری محل از ۱۳۴۱ ش/ ۱۹۶۲، به مرمت بخش‌های مختلف آن، از جمله دیوارها، پنجره‌ها، محراب و مناره با گچ و آجر همت گمارد.

[۱۱] ربیع قیسی، «جامع الجمعه فی سامراء: تخطیطه وصیانته»، ج۱، ص۱۴۹ـ۱۵۴، سومر، ج ۲۵، ش ۱ و ۲ (۱۹۶۹).

ساختمان مسجد

مسجد دارای ابعاد ۲۴۰ در ۱۵۶ متر و زیربنایی در حدود ۰۰۰، ۳۸ متر مربع است.
دیوارهای آن آجری است.

باسیتان

در دیوارهای شرقی و غربی هر کدام دوازده و در دیوارهای شمالی و جنوبی هر کدام هشت باستیان (برج یا بدنه پیش‌آمده از دیواره بنا) با قطر ۶ر۳ متر و پیش‌آمدگی ۱۵ر۲ متر قرار دارد.
بدین ترتیب، در مجموع چهل باستیان به فاصله پانزده‌متر در دیوار مسجد دیده می‌شود.

[۱۲] طاهر مظفر عمید، العماره العباسیه فی سامراء فی عهدی المعتصم و المتوکل، ج۱، ص۱۳۳، بغداد ۱۳۹۶/۱۹۷۶.

افریزه

در فاصله بین باستیان‌ها، اِفْریزهایی است که در درون هر یک پنج یا شش مربع با لبه پخ و فرورفتگی نعلبکی شکل به عمق ۲۵ سانتیمتر تعبیه شده است.
برخی از قسمت‌های این افریزها گچ‌اندود است.

ورودی

جامع کبیر دارای شانزده ورودی با عرض‌های متفاوت بوده که فقط آجرکاری بالای ورودی مرکزِ دیوار شمالی باقی است.
آثار بجا‌مانده حاکی است که پنجره‌های قوس‌داری در بالای ورودی‌ها وجود داشته است.

صحن

صحن مسجد ۱۳۰ در ۱۱۰ متر است و در جنوب آن شبستان و در سه طرف دیگر رواق‌هایی قرار دارد.

[۱۳] طاهر مظفر عمید، العماره العباسیه فی سامراء فی عهدی المعتصم و المتوکل، ج۱، ص۱۴۳ـ۱۴۴، بغداد ۱۳۹۶/۱۹۷۶.

شبستان دارای ۲۵ فرش‌انداز بوده است که با ۲۴ ردیف نُه ستونیِ عمود بر دیوار قبله از یکدیگر مجزا می‌شده‌اند.
رواق‌های شرقی و غربی هر کدام ۲۳ فرش‌انداز با ۲۲ ردیفِ چهار ستونیِ موازی با دیوار قبله و رواق شمالی ۲۵ فرش‌انداز با ۲۴ ردیف چهار ستونی داشته‌اند.
در مجموع، این مسجد دارای ۴۶۴ ستون بوده است.
آثار باقی‌مانده نشان می‌دهد که ستون‌های مسجد هشت گوش و آجری بوده و بر ته ستون‌هایی مربع شکل به ضلع ۰۷ر۲ متر قرار داشته‌اند.
سطح ستون‌ها برای اینکه مرمرین به نظر آیند، گچ‌اندود و رنگ‌شده بود.
در چهار گوشه این ستون‌ها و چسبیده به آن‌ها، ستون‌های مرمری و نازکی قرار داشته که هر یک، از سه بخش دو متری تشکیل گردیده و با میخ‌های فلزی به یکدیگر متصل شده بودند.
برخی از این ستون‌های مرمری مدور و برخی دیگر هشت ضلعی بوده‌اند.
ارتفاع ستون‌های آجری (متشکل از پایه، ستون و سرستون) ۳۵ر۱۰ متر برآورد شده است.
ساخت ستون به این شیوه، در مساجد جامع کوفه و واسط تقلید شد.

[۱۴] طاهر مظفر عمید، العماره العباسیه فی سامراء فی عهدی المعتصم و المتوکل، ج۱، ص۱۴۵ـ۱۴۷، بغداد ۱۳۹۶/۱۹۷۶.

سقف مسطح و چوبی مسجد، بدون واسطه هیچ قوسی، بر روی ستون‌ها واقع بوده است.

[۱۵] جان هوگ، هنر معماری در سرزمینهای اسلامی، ج۱، ص۳۹، در سبک شناسی هنر معماری در سرزمینهای اسلامی، ترجمه پرویز ورجاوند، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، ۱۳۶۸ ش.

در بخش فوقانی دیوار قبله، زیر افریزها و روبروی فرش‌اندازهای شبستان، ۲۴ پنجره تعبیه شده است و تنها فرش‌انداز روبروی محراب پنجره ندارد.
در هر طرف محراب نیز دو پنجره هست.
بدین ترتیب، نور شبستان از طریق ۲۸ پنجره تأمین می‌شده است.
پنجره‌ها از بیرون به شکل مستطیل باریکی شبیه پیکان و از داخل دارای قوسی با پنج دالبر در داخل یک مستطیل کم‌عمق بوده‌اند.

[۱۶] طاهر مظفر عمید، العماره العباسیه فی سامراء فی عهدی المعتصم و المتوکل، ج۱، ص۱۴۰ـ۱۴۱، بغداد ۱۳۹۶/۱۹۷۶.

محراب به شکل مستطیل قوس‌داری با عرض ۵۹ر۲ و عمق ۷۵ر۱ متر است و در هر طرف آن دو جفت ستون مرمر سرخ رنگ قرار دارد که همگی در قالب مستطیل‌شکلی جا گرفته‌اند.
در پُشتْبغل‌های قوس محراب آثار موزاییک‌های طلایی‌رنگ و نیز تزئینات گچی دیده می‌شود.

[۱۷] طاهر مظفر عمید، العماره العباسیه فی سامراء فی عهدی المعتصم و المتوکل، ج۱، ص۱۵۱ـ۱۵۳، بغداد ۱۳۹۶/۱۹۷۶.

در وسط صحن، حوض بزرگی قرار داشته است.
یعقوبی

[۱۸] یعقوبی، تاریخ، ج۱، ص۳۶۵.

و حمداللّه مستوفی

[۱۹] حمداللّه مستوفی، نزهه القلوب، ج۱، ص۴۴.

از این حوض یاد کرده‌اند.
به گفته حمداللّه مستوفی

[۲۰] حمداللّه مستوفی، نزهه القلوب، ج۱، ص۴۴.

این حوض را که از سنگی یکپارچه