توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مستندات فقهی قاعده اقرار ۴۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مستندات فقهی قاعده اقرار ۴۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مستندات فقهی قاعده اقرار ۴۶ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل مستندات فقهی قاعده اقرار ۴۶ اسلاید در PowerPoint

در موسوعه الفقه الاسلامی، آمده است که فقیهان امامیه به علت وضوح مسأله به ادلّه اعتبار اقرار اشاره نکرده‌اند

[۱] موسوعه الفقه الاسلامی، ج ۲۲، ص ۲۰۲.

. این مطلب ناشی از عدم احاطه به منابع فقهی شیعه است. زیرا در کتابهای گوناگون فقهی و قواعد فقه امامیه به تفصیل به ادلّه اعتبار و حجیت

[۲] المبسوط، طوسی، ج ۳، ص ۲- ۳

[۳] جواهرالکلام، ج ۳۵، ص ۳- ۴

[۴] عوائد الایام، نراقی، ص ۱۷۱ به بعد.

قاعده اقرار پرداخته شده است.

فهرست مندرجات

۱ – مستندات
۱.۱ – کتاب
۱.۱.۱ – آیه اول
۱.۱.۱.۱ – عدم دلالت آیه بر حجیت اقرار
۱.۱.۲ – آیه دوم
۱.۱.۲.۱ – عدم دلالت آیه
۱.۱.۳ – آیه سوم
۱.۱.۳.۱ – عدم دلالت آیه
۱.۲ – سنّت
۱.۲.۱ – روایت اول
۱.۲.۱.۱ – اشکال به دلالت حدیث
۱.۲.۲ – روایت دوم
۱.۲.۲.۱ – بررسی دلالت حدیث
۱.۲.۳ – روایت سوم
۱.۲.۳.۱ – بررسی سند روایت
۱.۳ – اجماع
۱.۴ – سیره عقلا
۲ – مهمترین دلیل حجّیت اقرار
۳ – حکم اقرار به مجرمیت
۴ – پانویس
۵ – منبع

مستندات

برای اثبات حجّیت قاعده اقرار، از سوی فقها به مدارک و مستندات متعددی استناد گردیده است. که در این گفتار به بررسی مفاد و دلالت آنها خواهیم پرداخت.

کتاب

از قرآن کریم آیاتی برای حجّیت اقرار استناد شده است که ذیلا اشاره می‌شود:

آیه اول

الف) «وَ إِذْ أَخَذَ اللّهُ مِیثاقَ النَّبِیِّینَ لَما آتَیْتُکُمْ مِنْ کِتابٍ وَ حِکْمَهٍ ثُمَّ جاءَکُمْ رَسُولٌ مُصَدِّقٌ لِما مَعَکُمْ لَتُؤْمِنُنَّ بِهِ وَ لَتَنْصُرُنَّهُ قالَ أَ أَقْرَرْتُمْ وَ أَخَذْتُمْ عَلی ذلِکُمْ إِصْرِی قالُوا أَقْرَرْنا قالَ فَاشْهَدُوا وَ أَنَا مَعَکُمْ مِنَ الشّاهِدِینَ».

[۵] آل عمران/سوره۳، آیه۸۱.

« (به خاطر بیاورید) هنگامی که خداوند پیمان مؤکد از پیامبران (و پیروان آنها) گرفت که هرگاه کتاب و دانش به شما دادم سپس پیامبری به سوی شما آمد که‌ آنچه را با شماست تصدیق می‌کند به او ایمان بیاورید و او را یاری کنید، سپس (خداوند) به آنها گفت:آیا اقرار به این موضوع دارید و پیمان مؤکد بر آن بستید؟
گفتند (آری) اقرار داریم، (خداوند به آنها) گفت:(بر این پیمان مقدس) گواه باشید من هم با شما گواهم».
در این آیه خداوند از مردم اقرار و اعتراف می‌گیرد که عهد و پیمان او را پذیرفته‌اند و آنگاه خود و ملائکه را شاهد بر این اقرار قرار می‌دهد. هر چند از ظاهر آیه چنین استفاده می‌شود که خداوند بندگانش را ملزم و ملتزم به تبعات ناشی از تعهدشان و پذیرش مسئولیت قرار می‌دهد، لیکن به صورت تلویحی این استفاده هم می‌شود که خداوند اقرار بندگان به پذیرش تعهدات ناشی از عهدشان با خویش را حجّت و وسیله‌ای برای اثبات عهدشکنی احتمالی آنها قرار می‌دهد.

عدم دلالت آیه بر حجیت اقرار

به نظر می‌رسد همان طور، که بسیاری از فقیهان نیز گفته‌اند، آیه ارتباطی با حجّیت اقرار ندارد. زیرا مطابق این آیه، خداوند مردم را مخاطب قرار داده است و در جهت تسجیل پذیرش تعهدات از جانب آنها خودشان و ملائکه و انبیاء را شاهد بر پذیرش عهود و تعهدات از جانب مردم قرار داده است و خود خداوند نیز شاهد بر آن قرار می‌گیرد. در حقیقت اقرار مردم در این آیه در مقام بیان و اعلام اراده و تراضی به پیمانی است که از سوی خداوند پیشنهاد گردیده است. و بر این عقد شهود موثقی که ملائکه و پیامبرانند، قرار داده شده است. بنابراین مفهوم این آیه مثبت ادعای ما بر اینکه «اقرار عقلا به زیان خودشان الزام‌آور است» نخواهد بود. و اگر صرف اقرار مردم در این آیه کافی بود لزومی نداشت که خداوند بر این پیمان شهود بگیرد، نتیجه اینکه آیه من حیث المجموع نمی‌تواند مستند قاعده اقرار باشد.

آیه دوم

«وَ آخَرُونَ اعْتَرَفُوا بِذُنُوبِهِمْ خَلَطُوا عَمَلًا صالِحاً وَ آخَرَ سَیِّئاً عَسَی اللّهُ أَنْ یَتُوبَ عَلَیْهِمْ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ»

[۶] توبه/سوره۹، آیه۱۰۲.

«و بعضی دیگر از آنها به گناه (نفاق) خود اعتراف کردند که عمل صالح و فعل قبیح هر دو بجای آورده‌اند، امید باشد که خدا توبه‌ آنان بپذیرد که البته خدا آمرزنده و مهربان است». در این آیه حال گروهی از اعراب را که اعتراف به گناه خویش داشته و عمل نیک و بد آنان مخلوط است، و از این جهت امید به آمرزش خداوند دارند

[۷] تفسیر المیزان، ج ۹، ص ۳۷۶.

بیان می‌کند.

عدم دلالت آیه

با توجه به سیاق و مدلول آیه به نظر می‌رسد که این آیه نیز ربطی به حجّیت قاعده اقرار ندارد. درست است که اعتراف گنهکاران به ارتکاب عمل خلاف عقل و یا شرع از جانب آنان نوعی اقرار به زیان خودشان است ولی چنین امری هیچ‌گونه دلالتی بر نافذ بودن اقرار هر فرد عاقل به زیان خودش نمی‌تواند داشته باشد. و لذا آیه مستند کافی برای قاعده اقرار محسوب نمی‌شود.
به عبارت دیگر این آیه مفید یک حکم جزئی است و نمی‌تواند وسیله استنباط حکم کلی قرار گیرد و حد اکثر دلالت آن این خواهد بود که به عنوان یکی از مصادیق قاعده اقرار محسوب شود نه مثبت حکم حجّیت اقرار هر عاقلی به زیان خویش.

آیه سوم

«یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُونُوا قَوّامِینَ بِالْقِسْطِ شُهَداءَ لِلّهِ وَ لَوْ عَلی أَنْفُسِکُمْ أَوِ الْوالِدَیْنِ وَ الْأَقْرَبِینَ».

[۸] نساء/سوره۴، آیه۱۳۵.

«ای اهل ایمان نگهدار عدالت باشید و برای خدا (موافق حکم خدا) شهادت دهید هر چند به ضرر خود یا پدر و مادر و خویشان شما باشد». در نحو استدلال به این آیه چنین گفته شده است که امر و دستور خداوند در وجوب ادای شهادت برای خدا و به زیان خود ملازمه با پذیرش شهادت فرد علیه خویش دارد. و از این امر می‌توان قاعده کلی نفوذ اقرار به زبان خود را استنباط نمود.

[۹] القواعد الفقهیّه، میرزا حسن بجنوردی، ج ۳، ص ۴۹.

عدم دلالت آیه

لیکن در پاسخ به استدلال فوق گفته شده است که اولا؛ از ظاهر آیه چیزی جز وجوب ادای شهادت و حرمت کتمان آن و لو شهادت علیه شاهد باشد استفاده و برداشت نمی‌شود؛

[۱۰] القواعد الفقهیّه، میرزا حسن بجنوردی، ج ۳، ص ۴۹.

و از آیه استفاده نمی‌گردد که در پذیرش چنین شهادتی شرائط شهادت مانند تعدد شاهد و یا عدالت شاهد لازم نیست. پس بنابراین آیه‌ فقط بر وجوب شهادت و حرمت کتمان دلالت می‌کند و نمی‌تواند قاعده فقهی «اقرار العقلاء علی انفسهم» را ثابت نماید. و ثانیا؛ بر فرض اینکه آیه بتواند نفوذ اقرار عقلا از مؤمنین را به زیان خودشان اثبات نماید باز برای بحث ما کافی نخواهد بود؛ زیرا در اینجا ما در صدد اثبات قاعده کلی نفوذ اقرار عقلا بر زیان خودشان چه مؤمن باشند و یا غیر مؤمن هستیم، و حال آنکه نهایت دلالت آیه فقط می‌تواند حجّیت اقرار مؤمنین را علیه خودشان مشروط به اینکه واجد شرایط شهادت باشد اثبات نماید. نتیجه اینکه در قرآن آیه‌ای که بتوان از آن حجّیت قاعده اقرار را با مدلول عام- هم نسبت به مقرّ و هم نسبت به نفس اقرار- استنباط کرد، وجود ندارد و باید در جستجوی دلایل دیگر باشیم.

سنّت

در بحث از مدارک قاعده اقرار در سنت و سیره نبوی و احادیث و اخبار از ائمه هدی (ع) به روایات ذیل، جهت اثبات حجّیت قاعده اقرار استدلال شده است:

 اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی، به دوستانتان معرفی کنید.

  راهنمای خرید:

• همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
• ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
• در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.