توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مسافرت در سیره نبوی ۴۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مسافرت در سیره نبوی ۴۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل مسافرت در سیره نبوی ۴۷ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل مسافرت در سیره نبوی ۴۷ اسلاید در PowerPoint

در آیین اسلام سفارش‌های زیادی درباره سفر شده و فایده‌های زیادی را برای آن آمده است؛ از جمله فواید سفر این است که بدن انسان، صحیح و سالم می‌شود. یکی از علت‌های به دست آوردن سلامتی، آن است که چون مسافر، بسیار حرکت می‌کند، غذایش زودتر و بهتر تحلیل می‌رود و سریع‌تر هضم می‌شود و این امر، باعث دفع فساد و مرض‌های بسیاری می‌شود. نمونه‌ای که ذکر شد، یکی از منافع مسافرت است. اسلام و پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، فواید زیاد دیگری را برای آن برشمرده است که انسان می‌تواند در سفر، این فایده‌ها و امتیازها را به‌دست آورد.

[۱] بحرینی، علی، رساله نزهت، ص۱۶۱، کرمان، سعادت، چاپ اول، بی‌تا.

فهرست مندرجات

۱ – اهمیت سفر در قرآن
۲ – آداب نبوی در سفر
۳ – آثار مثبت سفر
۴ – بازگشت از سفر
۵ – دعای پیامبر هنگام سفر
۶ – مسافرت رفتن با یکدیگر
۷ – همکاری در سفر
۸ – خشم در سفر
۹ – سوغات سفر
۱۰ – پانویس
۱۱ – منبع

اهمیت سفر در قرآن

در بعضی از آیات قرآن، اشاره‌هایی به سفر کردن شده است. خداوند متعال توصیه می‌کند که به مسافرت بروید تا پند و عبرتی عایدتان شود؛ از جمله:
۱. «افلم یسیروا فی الارض فینظروا کیف کان عاقبه الذّین من قبلهم کانوا هم اشدّ منهم قوّه و آثاراً فی الارض فاخذهم الله بذنوبهم و ما کان لهم من الله واق؛

[۲] غافر/سوره۴۰، آیه۲۱.

[۳] غافر/سوره۴۰، آیه۸۲.

آیا در زمین سیر و سفر نکرده‌اند که بنگرند، سرانجام کسانی که پیش از آنان بوده و از ایشان بر روی زمین پرتوان‌تر و پر اثرتر بوده‌اند، چگونه بوده است که خداوند آنان را به گناهانشان فرو گرفت و در برابر خدا محافظی نداشتند.»
۲. «او لم یسیروا فی الارض فینظروا کیف کان عاقبه الذّین من قبلهم و کانوا اشدّ منهم قوّه؛

[۴] فاطر/سوره۳۵، آیه۴۴.

آیا در زمین سیر و سفر نکردند که بنگرند سرانجام کسانی که پیش از آنان بوده‌اند و از ایشان نیرومندتر بوده‌اند، چگونه بوده است؟»

آداب نبوی در سفر

محقق برای دست‌یابی به حکم مسائل فقهی و اخلاقی نیازمند اموری همچون عمل و رفتار ائمه معصومین (علیهم‌السّلام) است. بنابراین باید دید ایشان و بالاخص پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) در مسافرت چگونه رفتار می‌کردند.
۱) هنگامی که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) مسافرت می‌رفت، یارانش پیشاپیش حضرت می‌رفتند و او در پی آنها می‌رفت. ایشان می‌فرمود: «پشت سرم را برای فرشتگان بگذارید»

[۵] شیبانی، محمد بن حسن، جامع الصغیر، بیروت، ج۱، ص۲۵۱، انتشارات عالم الکتب، ۱۴۰۶ق.

و خوشش نمی‌آمد، دیگران پشت سرش حرکت کنند؛ اما دو طرف وی راه می‌رفتند.

[۶] شیبانی، محمد بن حسن، جامع الصغیر، بیروت، ج۲، ص۳۹۲، انتشارات عالم الکتب، ۱۴۰۶ق.

۲) وقتی پیامبر اسلام، راه می‌رفتند، به این طرف و آن طرف نگاه نمی‌کردند

[۷] طباطبایی، محمدحسین، سنن النبی، ترجمه لطیف راشدی، ص۱۲۲، قم، تهذیب، ۱۳۸۵ش.

[۸] طباطبایی، محمدحسین، سنن النبی، ج۱، ص۱۰۲.

و گام‌هایشان را محکم از زمین برمی‌داشتند.

[۹] هیثمی، علی بن ابوبکر، مجمع الزوائد، ج۲، ص۱۹۱، بیروت، نشر دارالکتاب العربی، ۱۴۰۲ق.

پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) با وقار گام برمی‌داشت و قدم‌هایش کشیده و سریع بود، بدون اینکه شتابی در رفتنش مشاهده شود. راه رفتنش چنان بود که هر کسی می‌دید، می‌فهمید که آن حضرت خسته و ناتوان نیست.

[۱۰] طباطبایی، محمدحسین، سنن النبی، ترجمه لطیف راشدی، ص۱۲۲، قم، تهذیب، ۱۳۸۵ش.

[۱۱] طباطبایی، محمدحسین، سنن النبی،ج۱، ص۱۶۱.

۳) حضرت رسول (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) سفر در پنج‌شنبه‌ها را مستحب اعلام کرد و خود نیز پنج‌شنبه را برای مسافرت برگزیده بود.

[۱۲] صدوق، ابوجعفر محمد، عیون اخبار الرضا، ترجمه آقا نجفی اصفهانی، ج۱، ص۴۱، قم، بکاء، ۱۳۸۵ش.

[۱۳] شیخ صدوق، ابوجعفر محمد، من لا یحضره الفقیه، ج۲، ص۲۶۶، مشهد، آستان قدس رضوی، بی‌تا.

۴) او دوست داشت در سفر بر الاغی سوار شود که فقط پالانی بر آن باشد.

[۱۴] طباطبایی، محمدحسین، سنن النبی، ترجمه لطیف راشدی، ص۱۶۳قم، تهذیب، ۱۳۸۵ش.

[۱۵] طباطبایی، محمدحسین، سنن النبی، ج۱، ص۱۶۲.

۵) امام رضا (علیه‌السّلام) می‌فرماید: «ایشان صبحگاه از منی حرکت می‌کرد، از راه «ضبّ» می‌آمد و هنگام برگشتن، از راه میان مشعر و عرفه باز می‌گشت و همیشه از هر راهی که می‌رفت، از راه دیگر باز می‌گشت.»

[۱۶] طباطبایی، محمدحسین، سنن النبی، ترجمه لطیف راشدی، ص۱۶۳قم، تهذیب، ۱۳۸۵ش.

[۱۷] طباطبایی، محمدحسین، سنن النبی، ج۱، ص۱۶۲.

۶) آن بزرگوار در مسافرت‌ها سریع راه می‌رفت و هرگاه به بیابانی می‌رسید، بر سرعت خود می‌افزود.

[۱۸] طباطبایی بروجردی، حسین، معانی الاخبار، ج۱، ص۳۷۸.

۷) امیرمؤمنان (علیه‌السّلام) فرمود: «پیامبر عصایی داشت که ته آن، آهن نوک تیزی بود و بر آن تکیه می‌کرد. وی در روزهای عید و هنگام سفرها زمانی که در حال نماز خواندن بود آن را جلوی خود قرار می‌داد تا حریم نمازش باشد.»

[۱۹] طباطبایی، محمدحسین، سنن النبی، ترجمه لطیف راشدی، ص۱۶۸قم، تهذیب، ۱۳۸۵ش.

[۲۰] طباطبایی، محمدحسین، سنن النبی، ج۱، ص ۱۶۷.

در حدیثی دیگر فرمود: «تکیه دادن به عصا از اخلاق انبیاست.»

[۲۱] سهروردی، شهاب الدین، عوارف المعارف، ترجمه قاسم انصاری، ص۸۷، تهران، انتشارات علمی و فرهنگی، ۱۳۷۴ش.

۸) خاتم انبیا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) هرگاه در مسافرت در اول شب می‌خواست بخوابد روی ساق دستش می‌خوابید و در آخر شب، دست خود را بلند می‌کرد و سرش را روی کف دست می‌گذاشت.

[۲۲] طباطبایی، محمدحسین، سنن النبی، ترجمه لطیف راشدی، ص۱۶۹قم، تهذیب، ۱۳۸۵ش.

[۲۳] طباطبایی، محمدحسین، سنن النبی،ج۱، ص۱۶۸.

۹) خاتم انبیا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) می‌فرمود: «سنت است که صبح زود از منازل حرکت کنند و روز پنج‌شنبه، مسافرت را آغاز کنند.»

[۲۴] طباطبایی، محمدحسین، سنن النبی، ترجمه لطیف راشدی، ص۱۶۹قم، تهذیب، ۱۳۸۵ش.

[۲۵] طباطبایی، محمدحسین، سنن النبی، ج۱، ص۱۶۶.

وی مسافرت را در آغاز شب خوب نمی‌دانست؛ ولی سفر در پایان شب را مستحب ‌می‌شمرد.

[۲۶] کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج۸، ص۳۱۴، قم، انصاریان، ۱۳۸۲ش.

و فال بد زدن را در سفر، قبول نداشت. وی فرمود: «هرگاه فال بد زدی، حرکت کن

[۲۷] زمخشری، محمود بن عم، الفائق، ج۲، ص۳۱۲، بغداد، دار الکتب العلمیه، ۲۰۰۱م.

و جبران فال بد زدن، توکل بر خداوند نیرومند است.»

[۲۸] کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج۸، ص۱۹۸، قم، انصاریان، ۱۳۸۲ش.

آثار مثبت سفر

وی با توجه به تاثیر مثبت سفر در شادابی روح و تجدید قوا می‌فرمود: «مسافرت کنید تا تندرست بمانید»

[۲۹] شیخ صدوق، ابوجعفر محمد، عیون اخبار الرضا، ترجمه آقا نجفی اصفهانی، ج۲، ص۲۶۵، قم، بکاء، ۱۳۸۵ش.

و «مسافرت کنید که اگر ثروتی به دست نیاورید، ‌اندیشه و تجربه می‌اندوزید.»

[۳۰] طبرسی، رضی الدین ابی نصر، مکارم الاخلاق، ترجمه ابراهیم میر باقری، ج۱، ص۵۱۳، انتشارات فراهانی.

[۳۱] طبرسی، رضی الدین ابی نصر، مکارم الاخلاق، ج۲، ص۲۴۰.

بازگشت از سفر

رسول‌خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) وقتی از مسافرت برمی‌گشت، ابتدا به مسجد می‌رفت، دو رکعت نماز به جای می‌آورد، سپس به حضرت زهرا (سلام‌الله‌علیها) سر می‌زد و آن گاه نزد همسرانش می‌رفت.

[۳۲] متقی هندی