توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مرقد فرزندان امام موسی کاظم ۴۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مرقد فرزندان امام موسی کاظم ۴۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مرقد فرزندان امام موسی کاظم ۴۵ اسلاید در PowerPoint :

فرزندان امام موسی کاظم (مزار)

مزار فرزندان امام موسی کاظم (علیه‌السّلام)، زیارتگاهی در وسط صحن آستان کاظمین نزدیک به زاویه جنوب شرقی آن، بوده که به دو تن از فرزندان امام موسی کاظم (علیه‌السّلام) به نام‌های ابراهیم و اسماعیل، منسوب بود.
بنای این زیارتگاه متشکل از یک ساختمان مستطیل شکل و دارای دو گنبد کوچک بود که نماهای بیرونی و دو گنبد بنا، کاشی‌کاری شده بود که در سال ۱۳۷۱ ه. ق، به بهانه ثابت نشدن انتساب آن به فرزندان امام کاظم (علیه‌السّلام)، ویران گردید و آثار آن، کامل از میان رفت.
درباره نام این دو فرزند منسوب به امام موسی کاظم (علیه‌السّلام) و همچنین انتساب این بنا به فرزندان آن حضرت بین علما و مورخین اختلاف زیادی است و امروزه آثاری از آن بنا وجود ندارد.

فهرست مندرجات

۱ – دیدگاه‌ها در نام مدفونین
۱.۱ – دیدگاه سیدمهدی قزوینی
۱.۲ – دیدگاه بحرالعلوم
۱.۳ – نتیجه‌
۲ – دو فرزند به نام ابراهیم
۲.۱ – ابراهیم بن موسی
۲.۲ – ابراهیم اکبر و ابراهیم اصغر
۲.۳ – دیدگاه ابن‌طقطقی
۲.۴ – دیدگاه اعرجی
۲.۵ – دیدگاه آل‌یاسین
۳ – بنای زیارتگاه
۴ – پانویس
۵ – منبع

دیدگاه‌ها در نام مدفونین

تا حدود نیمه قرن بیستم میلادی، وسط صحن آستان کاظمین (علیه‌السّلام)، نزدیک به زاویه جنوب شرقی آن، زیارتگاهی وجود داشت که به دو تن از فرزندان امام موسی کاظم (علیه‌السّلام) به نام‌های ابراهیم و اسماعیل، منسوب بود و در زیارتنامه‌ای که در آنجا وجود داشت، از این دو فرزند، به صاحبان این زیارتگاه، یاد شده بود. با این حال علما و نویسندگان درباره نام این دو فرزند اختلاف نظر شدیدی داشته‌اند و در منابع موجود، در این‌باره هیچ اجماعی وجود نداشته است.

دیدگاه سیدمهدی قزوینی

سیدمهدی قزوینی گفته است که نام این دو فرزند، مشخص نیست. سپس ادامه داده است که به قولی، یکی از این دو، عباس بن موسی (علیه‌السّلام) بوده که در کتاب‌های رجالی و روایی مذمت شده است.

[۱] آل یاسین، محمدحسن، تاریخ المشهد الکاظمی، ص۲۰۷، (به نقل از فلک النجاه).

مامقانی نیز در رجال خود نوشته است: «به عقیده عامه مردم، احمد بن موسی (علیه‌السّلام)، کنار پدرش در صحن آستان کاظمین، مدفون است. اما سند و مدرکی بر این قول وجود ندارد».

[۲] مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۸، ص۱۶۶.

محمود شکری آلوسی نیز نام این دو فرزند امام (علیه‌السّلام) را ابراهیم و جعفر، ذکر کرده است.

[۳] آل یاسین، محمدحسن، تاریخ المشهد الکاظمی، ص۲۰۸، (به نقل از تاریخ مساجد بغداد، ص۱۱۶.)

دیدگاه بحرالعلوم

همچنین سیدجعفر بحرالعلوم پس از اشاره به اینکه در زیارتنامه این زیارتگاه، نام دفن‌شدگان در آن، ابراهیم و اسماعیل، فرزندان امام موسی کاظم (علیه‌السّلام) ذکر شده است، می‌نویسد:شاید قبری که به اسماعیل شناخته می‌شود، قبر عباس بن موسی (علیه‌السّلام) باشد که برادرش امام رضا (علیه‌السّلام)، او را نکوهش کرده بود و مؤید این قول، آن است که بر زبان‌ها شایع است که جد من، سید بحرالعلوم، زمانی که از حرم کاظمین خارج شد، به زیارت این زیارتگاه نرفت و با اینکه به او یادآوری کردند، توجهی نکرد.

[۴] بحرالعلوم، سیدجعفر، تحفه العالم فی شرح خطبه المعالم، ج۲، ص۶۳.

«ولعل الذی یعرف باسماعیل هو العباس بن موسی وقد عرفت ذمّه من اخیه الرضا (علیه‌السّلام) بما لا مزید علیه ویؤیده ما هو شائع علی الالسنه من ان جدی بحرالعلوم- طاب ثراه- لما خرج من الحرم الکاظمی اعرض عن زیاره المشهد المزبور فقیل له فی ذلک؛ فلم یلتفت.

نتیجه‌

همان‌گونه که آل‌یاسین نیز اشاره کرده است، از جمع‌بندی این اقوال، چنین نتیجه‌گیری می‌شود که یکی از این دو قبر، به ابراهیم بن موسی (علیه‌السّلام) و قبر دوم، بنابر مشهور به اسماعیل بن موسی (علیه‌السّلام) و بنابر اقوال دیگری، به یکی دیگر از فرزندان آن حضرت به نام، احمد یا جعفر یا عباس متعلق است.

دو فرزند به نام ابراهیم

پیش از ارزیابی این اقوال، گفتنی است که مورخان و علمای انساب، درباره اینکه امام موسی کاظم (علیه‌السّلام)، یک یا دو فرزند، به نام ابراهیم داشته است، اختلاف‌نظر دارند. در بیشتر کتب تاریخ و تراجم ائمه (علیه‌السّلام)، برای آن حضرت (علیه‌السّلام)، تنها از یک فرزند به نام ابراهیم، یاد شده است؛

[۵] خصیبی، حسین بن حمدان، الهدایه الکبری، ص۲۶۳.

[۶] مفید، محمد بن محمد، الارشاد، ج۲، ص۲۴۴.

[۷] طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری، ج۲، ص۳۶.

[۸] علوی عمری، علی بن محمد، المجدی فی انساب الطالبیین، ص۲۹۹.

[۹] ابن‌شهرآشوب، محمد بن علی، مناقب آل ابی‌طالب، ج۳، ص۴۳۸

[۱۰] ابن‌جوزی، سبط بن جوزی، تذکره الخواص، ص۳۱۵.

در حالی‌که در تعدادی از منابع انساب، برای ایشان از دو فرزند به این نام، یعنی ابراهیم اکبر و ابراهیم اصغر، یاد شده است.

[۱۱] ابونصر بخاری، سهل بن عبدالله، سر السلسله العلویه، ص۳۷.

[۱۲] فخرالدین، رازی، الشجره المبارکه فی انساب الطالبیه، ص۷۷.

[۱۳] فخرالدین، رازی، الشجره المبارکه فی انساب الطالبیه، ص۹۸ – ۹۹.

[۱۴] ابن‌عنبه، احمد بن علی، عمده الطالب فی انساب آل ابی‌طالب، ص۲۰۱

[۱۵] اعرجی، سیدجعفر، مناهل الضرب فی انساب العرب، ص۴۲۷.

ابراهیم بن موسی

شیخ مفید، ابراهیم بن موسی (علیه‌السّلام) را با صفات سخی، شجاع و کریم، ستوده است.

[۱۶] مفید، محمد بن محمد، الارشاد، ج۲، ص۲۴۵.

ابونصر بخاری نیز از او با عنوان «یکی از امامان زیدیه»، یاد کرده است.

[۱۷] ابونصر بخاری، سهل بن عبدالله، سر السلسله العلویه، ص۳۷.

به اجماع منابع تاریخی، او در یمن، خروج کرد و مردم را به خود، فراخواند. به نوشته شیخ مفید، در ایام مامون، محمد بن محمد بن زید بن امام زین‌العابدین (علیه‌السّلام) که ابوالسرایا در کوفه با او بیعت کرد، او را به امارت یمن، منصوب کرد. از این‌رو به یمن رفت و مدتی در آنجا اقامت نمود و پس از وقایعی که برای ابوالسرایا اتفاق افتاد، برای او، از مامون امان گرفتند.

[۱۸] مفید، محمد بن محمد، الارشاد، ج۲، ص۲۴۶.

به گفته صاحب الشجره المبارکه، او در یمن، خروج نمود و مردم را به محمد بن ابراهیم طباطبا، دعوت کرد. اما بعد از آن، مردم را به خود فراخواند و در سال ۲۰۲ ه. ق، که مامون در خراسان بود، با مردم حج گزارد. مامون، حمویه بن علی را به سوی او فرستاد. ابراهیم، شکست خورد و به عراق رفت. مامون به او امان داد تا اینکه در بغداد درگذشت.

[۱۹] فخرالدین، رازی، الشجره المبارکه فی انساب الطالبیه، ص۹۸.

ابن‌اثیر نیز در این‌باره می‌نویسد: فی هذه السنه (۲۰۰) ظهر ابراهیم بن موسی بن جعفر بن محمد وکان بمکه فلما بلغه خبر ابی السرایا وما کان منه سار الی الیمن وبها اسحاق بن موسی بن عیسی بن موسی بن محمد بن علی بن عبدالله بن عباس عاملًا للمامون فلما بلغه قرب ابراهیم من صنعاء سار منها نحو مکه فاتی المشاش فعسکر بها واجتمع بها الیه جماعه من اهل‌ مکه هربوا من العلویین واستولی ابراهیم علی الیمن وکان یسمی الجزار