توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مرآت المعانی (کتاب) ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مرآت المعانی (کتاب) ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مرآت المعانی (کتاب) ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل مرآت المعانی (کتاب) ۲۸ اسلاید در PowerPoint

«مرآت المعانی» به انضمام گزیده «سیر العارفین»، به زبان فارسی، از حامد جمالی دهلوی است.

فهرست مندرجات

۱ – معرفی اجمالی
۲ – ساختار کتاب
۳ – گزارش محتوا
۳.۱ – معانی رمزی برخی الفاظ
۳.۲ – روش بیان معنای هر لفظ و اصطلاح
۳.۳ – سیر العارفین
۳.۴ – اطلاعات ارزشمند کتاب
۳.۵ – اولیاءنامه جمالی
۴ – وضعیت کتاب
۵ – منبع

معرفی اجمالی

اولی، منظوم و از نوع تعریف نامه‌هایی است که پاره‌ای از صوفیان، در باب تعریف الفاظ و اصطلاحات شعر صوفیانه پارسی، نظیر زلف و روی، چشم و ابرو، خط و خال، می‌ و میخانه و خرابات و… نوشته‌اند و دومی، منثور و اولیاءنامه‌ای است همانند « تذکره الاولیاء »، در شرح حال برخی از مشایخ صوفیه .

ساختار کتاب

«مرآت المعانی»، به صورت مثنوی و شامل ۸۹۰ بیت است.
« سیر العارفین »، در شرح حال ۱۳ تن از مشایخ صوفیه نگاشته شده است و مؤلف، خود را در آن، گاه، «احقر الانام» و گاه، «درویش جمالی» می‌خواند.

گزارش محتوا

در مثنوی «مرآت المعانی»، عمدتا الفاظی که جنبه رمزی دارد و در زبان شعر صوفیانه به کار می‌رود، تعریف شده است. جمالی، قبل از تعریف الفاظ مزبور، مطابق معمول، مقدماتی را طی چهار فصل تمهید می‌کند؛ ابتدا، در توحید باری تعالی و سپس در نعت پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم و در مدح شیخ سماء الدین که پیر و مرشد مصنف بوده است، پس از آن به بیان سبب تالیف این اثر می‌پردازد و می‌گوید: دل او آیینه‌ای است که اسرار لوح ازل در آن تابیده و منظور وی گشته است؛ به عبارت دیگر، صورت معشوق الهی که نماینده حسن و جمال است، در این آیینه منعکس شده است؛ در نتیجه، مردم که خاطر جمالی را حسن انگیز دیده‌اند، از او در باره معانی اجزای این صورت که عبارت از زلف و خد و خال و روی و موی و گیسو و چشم و ابرو و قد و میان و دهن و خط و ساعد است، از وی سؤال کرده‌اند.

معانی رمزی برخی الفاظ

این یک دسته از الفاظی است که جمالی در باره معانی رمزی آنها توضیح داده است.
دسته دوم، الفاظی است که به می‌خانه و می‌خواری مربوط می‌شود؛ از جمله ساقی و جام و می‌و باده و شراب و می‌فروش و رند و قلاش.
دسته سوم، الفاظ مربوط به بت پرستی است؛ از جمله بت و بت خانه و زنار و کفر . دسته چهارم، الفاظی است که به احوال و مقامات مربوط می‌شود و جزو اصطلاحات کلاسیک تصوف است؛ از قبیل صبر و شکر و تسلیم و رضا و سکر و صحو و قرب و بعد . در ضمن، در باره معانی پاره‌ای از اصطلاحات و تعابیر صوفیانه دیگر، مانند شاهدبازی، شاهدپرستی، سلامت و ملامت و هم چنین بعضی از مسائل عرفانی، مانند برتری ولایت از نبوت ، توضیح داده است. جمالی همه این الفاظ و اصطلاحات را، «اصطلاح صوفیان» می‌نامد.

روش بیان معنای هر لفظ و اصطلاح

جمالی، روشی را که برای بیان معنای هر لفظ و اصطلاح در پیش می‌گیرد، این است که ارتباط آن را با الفاظ دیگر نیز ملحوظ می‌کند؛ به عبارت دیگر، در مورد اعضای صورت و بدن معشوق، هر عضوی را نه به تنهایی و استقلال، بلکه همراه با اعضای دیگر و در یک مجموعه در نظر می‌گیرد؛ همان گونه که در واقع و نفس الامر چنین است؛ مثلا در هنگام بیان معنای روی، نقش زلف و هم چنین اجزای چهره؛ یعنی چشم و ابرو و خط و خال را نیز در نظر می‌گیرد؛ حتی خود چشم را هم وقتی می‌خواهد بررسی کند، پس از بیان معنای آن، به معنای مژگان و غمزه و حتی حالت‌های خواب و مستی که به چشم، دست می‌دهد، اشاره می‌کند.
نکته دیگری که در مورد روش جمالی برای بیان معانی اصطلاحات، به خصوص اسامی اعضای بدن معشوق باید بدان توجه کرد، این است که این اعضاء در تعاریف جمالی جنبه ساکن ندارد، بلکه وی آنها را از لحاظ کاری که انجام می‌دهند نیز در نظر می‌گیرد؛ مثلا در تعریف دهان می‌گوید که سر خفی است، سپس صفت تنگی دهان را شرح می‌دهد و می‌گوید که پای اندیشه در راه باریک دهان لنگ می‌شود، پس از آن، کار دهان؛ یعنی سخن گفتن و خندیدن را شرح می‌دهد و می‌گوید که دهان جایی است که کلام حق از آن بیرون می‌آید و فعل دیگر دهان، خندیدن است و خنده، نشانه سر است که در دهان، پنهان بوده است.
برای درک بهتر معنای خنده، باید معنای لب را هم شناخت. لب که صفت آن شیرینی است، خود، جویی است از لطف خدا و آبی که در این جوی روان است، باغ جان را آبیاری می‌کند و درختان و گیاهان عالم جان را نشو و نما می‌دهد و آنها را