توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مذهب مالکیه ۳۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مذهب مالکیه ۳۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مذهب مالکیه ۳۶ اسلاید در PowerPoint :

مالکیه

مالکیه فرقه‌ای از اهل سنت هستند که به فقه” امام مالک بن انس ” عمل می‌کنند.

فهرست مندرجات

۱ – بنیانگذار فرقه مالکیه
۲ – مهمترین مبلغان مالکیه
۳ – دیدگاه فقهی و کلامی و اعتقادی مالک
۴ – رابطه ایمان و عمل
۵ – نظر مالک درباره مرتکبین گناه کبیره
۶ – جبر یا اختیار و نظر مالک
۷ – دیدن خدا
۷.۱ – رؤیت خدا از نظر مالک
۷.۲ – دیدگاه علمای شیعه
۸ – خلق قرآن
۹ – برترین افراد نزد مالک
۱۰ – نظر مالک درباره خلافت
۱۱ – شیوه انتخاب امام از نظر مالک
۱۲ – اطاعت از حاکم ظالم و نظر مالک
۱۳ – پانویس
۱۴ – منبع

بنیانگذار فرقه مالکیه

رئیس این فرقه “ابو عبدالله مالک بن انس”است. او در سال ۹۳ هجری در مدینه متولد شد. بعضی در سال تولد او اختلاف کرده‌اند و سال تولد او را ۹۰ و یا ۹۵ ذکر کرده‌اند. و در سال ۱۷۹ هجری زندگی را بدرود گفت. از تالیفات مهم او “الموطا”- که یک کتاب حدیثی است- ذکر شده است.

[۱] فریدون سپری، پژوهش درباره امامان اهل سنت، ص۳۶۴.

[۲] تاریخ حبیب السیر، ج۲، ص۲۷۰.

مهمترین مبلغان مالکیه

قاضی ابوبکر باقلانی (متوفی ۵۴۳ ه)، ابن عبدالبر قرطبی (متوفی ۴۶۳ه)، قاضی عیاض بستی (متوفی ۵۴۴ه)، ابوالولیه باجی (متوفی ۴۹۴ه)، ابوعبدالله مقری (متوفی ۷۵۹ه)، ابوالعباس وتشریسی (متوفی ۹۱۴ ه).

[۳] شریف یحیی الامین، فرهنگنامه فرقه‌های اسلامی، مترجم: محمد رضا موحدی.

دیدگاه فقهی و کلامی و اعتقادی مالک

مالک تکیه زیادی روی احادیث و سنت داشت و از هرچه مسائل کلامی و اعتقادی و آنچه مربوط به عقل بود دوری می‌جست و نقل آن را منع می‌کرد. به همین دلیل اگر ازاو سوالی درباره مسائل اعتقادی که در آن زمان در میان فرق مختلف اسلامی مطرح و شایع بود می‌شد به جواب کوتاهی بسنده می‌کرد و از پرداختن به آن مسائل، خودداری می‌کرد و در بسیاری موارد آن را بدعت می‌دانست. مالک در ناپسند دانستن پرداختن به مسائل اعتقادی دائما این بیت شعر را می‌خواند:
و خیر امور الدین ما کان سنه و شر الامور المحدثات البدائع
بهترین امور دین چیزی است که در سنت است و بدترین امور چیزهای جدید و نو است.

[۴] ابو زهره، المالک، القاهره: دار الفکر عربی، ۲۰۰۲، ط۴، ص۱۶۰-۱۵۸.

سفیان بن عیینه می‌گوید: از مالک درباره آیه “الرحمن علی العرش استوای؛ همان بخشنده‌ای که بر عرش مسلط است”

[۵] طه/سوره۲۰، آیه۵.

پرسیده شد که استوی، به چه معناست؟ مالک بعد مدتی سکوت جواب داد: ” استواء معلوم است، ولی چگونگی آن معلوم نیست، و سؤال از آن بدعت و ایمان به آن واجب است. “

[۶] طه/سوره۲۰، آیه۵.

رابطه ایمان و عمل

مالک (رئیس فرقه مالکیه) معتقد است که ایمان، اعتقاد و لفظ تنها نیست؛ بلکه عمل نیز جزء ایمان است؛ در نتیجه برای اثبات ایمان یک فرد، فقط اعتقاد و اعتراف او کافی نیست، عمل او نیز نیاز است، پس نماز خواندن و عبادات جزء ایمان است.

[۷] ابوزهره، المالک، ص۱۶۱.

مالک می‌گوید: از آنجا که ایمان، قول و عمل هردو با هم می‌باشد، با زیاد شدن عمل، ایمان نیز زیاد می‌شود.

[۸] ابوزهره، المالک، ص۱۶۱.

بسیار از مالک شنیده شده که ایمان، قول و عمل است، زیاد می‌شود و ناقص و بعضی از ایمان‌ها از بعضی دیگر برتر است.

[۹] القاضی عیاض، ترتیب المدارک و تقریب المسالک، ج۱، ص۵۲ (المکتبه الشامله).

در جایی دیگر، مالک درباره ناقص شدن ایمان اظهار نظری نکرده است، ابوالقاسم در کتاب “الانتقاء” می‌گوید: وقتی از مالک پرسیده شد که آیا ایمان ناقص هم می‌شود؟ جواب داد: خاموش باش.

[۱۰] الانتفاء، ص۳۲.

[۱۱] ابوزهره، المالک، ص۱۶۱.

نظر مالک درباره مرتکبین گناه کبیره

یکی از مسائلی که در زمان مالک میان اهل سنت رایج شده بود و در مورد آن زیاد اظهار نظر می‌شد، وضعیت ایمان مرتکبین گناه کبیره بود. عده‌ای مرتکبین گناه کبیره را کافر ، عده‌ای دیگر آنها را مسلمان فاسق ، گروهی آنها را منافق و گروهی دیگر آنها را مومن عاصی و گنهکار توصیف می‌کردند. با این حال بیشتر مسلمانان آن زمان، مرتکبین گناه کبیره را “مومن فاسق” می‌دانستند که اگر خدا بخواهد آنها را می‌بخشد و اگر هم بخواهد آنها را به خاطر گناهانشان عذاب می‌کند.

[۱۲] ابوزهره، المالک، ص۱۶۳.

ابوحنیفه و مالک نیز این نظر را پذیرفته بودند. مالک معتقد بود که اگر شخصی، گناه کبیره مرتکب شد و بعد توبه کرد؛ آن هم توبه نصوح ، او وارد جهنم نمی‌شود و مرتبه اعلی فردوس، جایگاه اوست.

[۱۳] ابوزهره، المالک، ص۱۶۴.

جبر یا اختیار و نظر مالک

در اواخر دوران خلفا و بخصوص در عصر اموی، دو فرقه بوجود آمد که دو عقیده مغایر داشتند. عده‌ای از آنها که به ” جبریه ” معروف بودند معتقد بودند که انسان در آنچه انجام می‌دهد هیچ اراده و اختیاری از خود ندارد. گروه دیگری که عقیده‌ای مخالف گروه اول داشتند و مشهور به قدریه بودند، بر این باور بودند که انسان دارای اراده و اختیار تام است؛ به طوری که او خود افعالش را خلق می‌کند و سپس آن را انجام می‌دهد، و هیچ کس هیچ نقشی در افعال انسان حتی در اصل خلقت آن نیز ندارد.

[۱۴] ابوزهره، المالک، ص۱۶۱.

کرابیس می‌گوید: وقتی از مالک پرسیدند که قدریه‌ای چه کسانی‌اند؟ او در پاسخ گفت: قدریه‌ای کسانی‌اند که می‌گویند: گناه خلق نشده است.

[۱۵] القاضی عیاض، ترتیب المدارک، ص۹۱.

مالک می‌گوید: قدریه ایها کسانی‌اند که می‌گویند انسان مختار تام است اگر می‌خواهد اطاعت می‌کند و اگر می‌خواهد گناه می‌کند.

[۱۶] القاضی عیاض، ترتیب المدارک، ص۹۱.

مالک بغض شدیدی نسبت به قدریه ایها داشت. او گفتن کلام