توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مذهب صفریّه ۳۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مذهب صفریّه ۳۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مذهب صفریّه ۳۳ اسلاید در PowerPoint :

صفریه

خوارج به عنوان بارزترین تفکر افراطی، در میان مسلمین دارای فرق متعدد است؛ یکی از این فرقه‌ها، فرقه صفریه است.

فهرست مندرجات

۱ – رئیس و جایگاه فرقه
۲ – کلماتی از زیاد بن اصفر
۳ – عقائد تکفیری این فرقه
۴ – رهبران و بزرگان صفریه
۵ – اهانت عمران بن حطان
۶ – حکومت صفریه
۷ – پانویس
۸ – منبع

رئیس و جایگاه فرقه

بسیاری از نویسندگان، این فرقه از خوارج را پیروان فردی به نام زیاد بن اصفر می‌دانند.

[۱] الاشعری، ابوالحسن، مقالات الاسلامیین، ج۱، ص۱۰۱.

[۲] الشهرستانی، عبدالکریم، الملل والنحل، ج۱، ص۱۵۹.

اما عده‌ای رئیس این فرقه را عبدالله بن صفار یا عبید بن اصفر می‌خوانند.

[۳] الاشعری، ابوالحسن، مقالات الاسلامیین، ج۱، ص۱۰۱.

[۴] الملطی، محمد بن احمد، التنبیه و الرد، ص۱۷۸.

به هر حال به دلیل انتساب این فرقه به یکی از این دو فرد، به این فرقه صفریه، زیادیه گفته شده است.

[۵] الصفدی، خلیل بن أیبک، الوافی بالوفیات، ج۱۵، ص۵.

اصمعی می‌گوید: مردی از صفریه با رفیقش در زندان مخاصمه می‌کرد و به وی گفت: به خدا قسم تو از دین صفر هستی

[۶] مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، ص۳۰۲.

او با این بیان عقائد فرقه صفریه را به هیچ تشبیه می‌کند. ابن‌عاصم بستی خود روزی از صفریه بوده ولی از آنها جدا گشته و در شعری این فرقه را مذمت می‌کند و از آنها به کسانی که علامت‌شان رنگ زرد (صفره) بوده حکایت می‌کند.

[۷] البغدادی، عبدالقاهربن طاهربن محمد، الفرق بین الفرق وبیان الفرقه الناجیه، ص۷۰.

این فرقه از خوارج با فرقه نجدیه و ارازقه و اباضیه که از فرقه‌های دیگر خوارج است در مسائلی اختلاف دارد. فرقه صفریه یکی از چهار فرقه اصلی خوارج است؛ بطوریکه تمام فرق خوارج غیر از نجدیه و ارازقه و اباضیه از فرقه صفریه منشعب شده‌است.

[۸] الاشعری، ابوالحسن، مقالات الاسلامیین، ج۱، ص۱۰۱.

اما تاثیر زیادی از فرقه ازارقه در این فرقه مشاهده می‌شود.

[۹] البغدادی، عبدالقاهربن طاهربن محمد، الفرق بین الفرق وبیان الفرقه الناجیه، ص۷۰.

ابن حزم اندلسی در زمان خودش که قرن پنجم باشد، فرقه صفریه را از فرق خوارج موجود زمان خویش می‌خواند.

[۱۰] اندلسی، ابن حزم، الفصل فی الملل والاهواء و النحل، ج۴، ص۱۴۵.

شاید گستردگی و پراکندگی این فرقه باعث شد تا نسبت به دیگر فرق خوارج دیرتر منقرض شود.

کلماتی از زیاد بن اصفر

از وی نقل شده که گفته است: ما در نظر خودمان مومن هستیم، نمی‌دانیم شاید از نظر خداوند از ایمان خارج شده باشیم. شرک دو صورت دارد، شرکی که عبارتست از اطاعت شیطان و شرک دیگر پرستش بت است. کفر دو صورت دارد، کفری که به انکار نعمت حاصل می‌شود و کفر دیگر به انکار ربوبیت خداوند حاصل می‌شود. بیزاری جستن دو صورت دارد، بیزاری جستن از اهل حدود مستحب است و بیزاری جستن از اهل انکار و جحود (منکران) واجب است.

[۱۱] الشهرستانی، عبدالکریم، الملل والنحل، ج۱، ص۱۵۹.

عقائد تکفیری این فرقه

برای آشنائی با این افراد به مقداری از عقائد ایشان که توسط صاحبان کتب تاریخ و فرق نوشته شده اشاره می‌کنیم. این عده مانند دیگر خوارج با اختلافاتی که با هم دارند، به راحتی حکم کفر و شرک مخالفین خود و گناهکاران را صادر می‌کنند که در این مورد به سه گروه تقسیم می‌شوند:

[۱۲] الشهرستانی، عبدالکریم، الملل والنحل، ج۱، ص۱۶۰.

[۱۳] البغدادی، عبدالقاهربن طاهربن محمد، الفرق بین الفرق وبیان الفرقه الناجیه، ص۷۰.

[۱۴] الاسفراینی، طاهر بن محمد، التبصیر فی الدین، ص۵۳.

۱. گناهکاران (به هر گناهی) مشرک می‌شوند.
۲. عده‌ای از صفریه معتقدند که گناهانی که اسم خاص دارد و برای آن حد خاصی تعیین شده، ارتکابش موجب کفر و شرک نمی‌شود. مانند زنا و دزدی و قتل و… ولی از ایمان خارج می‌کند. اما اگر گناهی حد مخصوص نداشته باشد، ارتکابش موجب کفر است، مانند ترک نماز و روزه.
۳. عده دیگر بر این اعتقادند، که در صورتی که گنهکار را نزد قاضی ببرند و حد بخورد، می‌توان حکم به کفر نمود.
از دیگر اعتقادات این فرقه این است که: معتقد به کفر خوارجی که قیام نمی‌کردند، نبودند و تقیه را در عمل جایز نمی‌دانستند، هر چند که تقیه را در زبان جایز می‌دانستند. کشتن مخالفین خود را جایز می‌شمرند؛ زیرا خوارج مخالفین خود را محکوم به کفر می‌کنند، اما کشتن اطفال و زنان مخالفین را جایز نمی‌دانند. اما نقل شده که صفریه کشتار و اسارت زنان را جایز می‌دانستند.

[۱۵] نویری، شهاب الدین، نهایه الارب فی فنون الادب، ج۲۴، ص۶۴.

زیاد، اطاعت از شیطان را همانند کفر واقعی می‌پنداشت؛ اما کفر به نعمت را همانند کفر واقعی نمی‌دانست. باید توجه داشت که خوارج بطورکلی ملاک ایمان را پذیرش عقائد خویش می‌دانند به این ترتیب تمام افرادی که از خوارج نباشند نزد خوارج کافر می‌باشند.

رهبران و بزرگان صفریه

صفریه به ولایت و امامت افرادی چون عبدالله بن وهب الراسبی و حرقوص بن زهیر معروف به ذوالثدیه

[۱۶] ابن حمدون، محمد بن حسن، التذکره الحمدونیه، ج۸، ص۲۹۵.

و ابوبل