توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مدینه عصر جاهلی و بعثت ۷۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مدینه عصر جاهلی و بعثت ۷۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل مدینه عصر جاهلی و بعثت ۷۵ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل مدینه عصر جاهلی و بعثت ۷۵ اسلاید در PowerPoint

گفته شده اولین ساکنان مدینه قوم صعل و فالج بودند که بعد از طوفان نوح (علیه‌السّلام) در این منطقه ساکن شدند. سپس عمالیق و مدتی بعد قبیله عبیل‌بن عوض‌بن ارم آنان را از این منطقه بیرون راندند و خود ساکن آن‌جا شدند و عده‌ای هم گفته‌اند که یهودیان بعد از عمالیق، اولین ساکنان آن بوده‌اند. نظام سیاسی و اجتماعی یثرب نیز به مانند دیگر نقاط شبه‌ جزیره عربستان از نظام قبیلگی تبعیت می‌کرد و سه طایفه بزرگ اوس و خزرج و یهود بافت اجتماعی شهر مدینه را تشکیل می‌دادند.

فهرست مندرجات

۱ – ویژگی‌های طبیعی
۱.۱ – موقعیت جغرافیایی
۱.۲ – شرائط آب و هوایی
۱.۳ – کوه‌های مدینه
۱.۴ – پوشش گیاهی و جانوری
۲ – محدوده جغرافیایی مدینه در گذشته
۳ – وجه تسمیه یثرب
۳.۱ – نام‌های مدینه
۴ – پیشینه تاریخی یثرب
۵ – ساختار سیاسی و اجتماعی
۶ – دین مردم یثرب
۷ – اوضاع اقتصادی یثرب
۸ – پانویس
۹ – منبع

ویژگی‌های طبیعی

مدینه دارای ویژگی‌هایی از لحاظ جغرافیایی و آب و هوایی هست که به آن اشاره می شود.

موقعیت جغرافیایی

شهر یثرب در شمال‌ غربی شبه ‌جزیره عربستان در دشتی هموار واقع است؛ طول جغرافیایی این شهر، ۳۹ درجه و ۵۹ دقیقه شرقی و عرض جغرافیایی آن از خط استوا، ۲۴ درجه و ۵۷ دقیقه شمالی است.

[۱] قره چانلو، حسین، حرمین شریفین، ص۱۱۶، تهران، امیرکبیر، چاپ اول، ۱۳۶۲.

این شهر از سطح دریا نیز ۵۹۷ تا ۶۳۹متر فاصله دارد.

[۲] عاملی، یوسف رغدا، معالم مکه و المدینه بین الماضی و الحاضر، ص۲۶۱، بیروت، دارالمرتضی، چاپ اول، ۱۹۹۷.

شرائط آب و هوایی

هوای مدینه به غایت خوب و مطبوع

[۳] ابن فقیه، احمد بن محمد، البلدان، تحقیق یوسف الهادی، ص۸۱، بیروت، عالم الکتب، چاپ اول، ۱۹۹۶.

و در آن آب روان وجود دارد؛ آب مورد نیاز مردم مدینه، علاوه بر نزولات آسمانی، از محل حفر چاه‌ها تامین می‌شود.

کوه‌های مدینه

نزدیکترین کوه به مدینه، احد نام دارد که در شمال مدینه واقع بوده یک فرسخ از شهر فاصله دارد.

[۴] قره چانلو، حسین، حرمین شریفین، ص۱۱۹، تهران، امیرکبیر، چاپ اول، ۱۳۶۲.

در گذشته در دامنه این کوه چشمه آبی به نام مهراس وجود داشته که در روایات تاریخی آمده است که بخاطر جراحت‌های رسول‌ خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) در واقعه احد و غلبه تشنگی بر ایشان علی (علیه‌السّلام) برای ایشان در سپر خود آب از مهراس آوردند؛ اما پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) آن آب را خوش نداشتند و از آن ننوشیدند بلکه خون از چهره بشستند.

[۵] واقدی، المغازی، تحقیق مارسدن جونس، ج۱، ص۲۴۹، بیروت، مؤسسه اعلمی، چاپ سوم، ۱۹۸۹.

[۶] ابن هشام، السیره النبویه، تحقیق مصطفی السقا و دیگران، ج۲، ص۸۵، بیروت، دارالمعرفه، بی‌تا.

دیگر کوه این شهر رضوی نام دارد.

[۷] ابن فقیه، احمد بن محمد، البلدان، تحقیق یوسف الهادی، ص۸۱، بیروت، عالم الکتب، چاپ اول، ۱۹۹۶.

پوشش گیاهی و جانوری

این شهر به جهت دارا بودن نزولات جوی نسبتاً مناسب و برخورداری از چشمه‌ها و چاه‌های فراوان آب، از پوشش گیاهی و جانوری متنوعی برخوردار است. از دیرباز باغات و نخیلات فراوان در این شهر وجود داشته بعلاوه اینکه حیواناتی چون گاو و گوسفند و شتر و… از مهم‌ترین حیوانات این منطقه بودند.

محدوده جغرافیایی مدینه در گذشته

نقل است این شهر نصف مکه بوده که بواسطه باغ‌ها و نخیلات پیرامون آن پوشیده شده بود.

[۸] مقدسی، محمد بن احمد، احسن التقاسیم فی معرفه الاقالیم، ص۸۰، قاهره، مکتبه مدبولی، چاپ سوم، ۱۹۹۱.

در اینکه یثرب ناحیه‌ای از مدینه بوده یا مدینه ناحیه‌ای از یثرب بین علما اختلاف است.

[۹] حموی، یاقوت، معجم البلدان، ج۵، ص۴۳۰، بیروت، دارالصادر، چاپ دوم، ۱۹۹۵.

سمهودی در کتابش از یثرب بعنوان ام‌القرای مدینه یاد کرده که حدودش از ناحیه قناه تا جرف و از بوا تا زباله بوده است.

[۱۰] سمهودی، نورالدین علی، وفاء الوفاء باخبار دار المصطفی، ج۴، ص۱۶۵، دارالکتب العلمیه، بیروت، چاپ اول، ۲۰۰۶.

نکته دیگر اینکه یثرب به لحاظ ظاهری شبیه مکه بود نه دیواری داشت و نه بارویی؛ مردم بواسطه رفتن به قلعه‌ها از خود دفاع می‌کردند.

[۱۱] علی، جواد، المفصل فی تاریخ العرب قبل الاسلام، ص۱۳۱، بیروت، دارالعلم للملایین و مکتبه النهضه بغداد، چاپ اول، ۱۹۷۰.

وجه تسمیه یثرب

در علت نام‌گذاری این شهر به نام یثرب روایات بسیاری نقل شده که بسیاری از آنان بی‌شباهت به افسانه نیستند؛ عده‌ای معتقدند که یثرب از نام یثرب‌بن قاینه‌بن مهلائیل نخستین کسی که بعد از نابودی قوم نوح (علیه‌السّلام) و قبل از آمدن اوس و خزرج به مدینه آمده بود گرفته شده است.

[۱۲] سمهودی، نورالدین علی، وفاء الوفاء باخبار دار المصطفی، ج۱، ص۱۲۵، دارالکتب العلمیه، بیروت، چاپ اول، ۲۰۰۶.

[۱۳] حموی، یاقوت، معجم البلدان، ج۵، ص۴۳۰، بیروت، دارالصادر، چاپ دوم، ۱۹۹۵.

بعضی هم یثرب را برگرفته از واژه تثریب می‌دانند؛

[۱۴] قره چانلو، حسین، حرمین شریفین، ص۱۲۵، تهران، امیرکبیر، چاپ اول، ۱۳۶۲.

روایات دیگری نیز در علت نام‌گذاری این شهر به این نام نقل شده است.

نام‌های مدینه

اسامی‌ بسیاری برای مدینه در کتب تاریخی نقل شده است که مورخین و جغرافی دانان در کتب‌شان به آن اشاره داشته‌اند گفته شده در تورات ده اسم از مدینه نام برده شده که عبارتند از: «طیبه، طابه، مرحومه، مسکینه، عذراء، جابره، مجبوره، قاصمه و محبوبه»

[۱۵] صالحی دمشقی، محمد بن یوسف، سبل الهدی و الرشاد فی سیره خیرالعباد، ج۳، ص۲۹۵، بیروت، دارالکتب العلمیه، چاپ اول، ۱۴۱۴.

[۱۶] سمهودی، نورالدین علی، وفاء الوفاء باخبار دار المصطفی، ج۱، ص۲۶، دارالکتب العلمیه، بیروت، چاپ اول، ۲۰۰۶.

یاقوت حموی نیز در کتابش معجم البلدان به ۲۹ نام از این شهر، اشاره کرده است.

[۱۷] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم البلدان، ج۵، ص۸۳، بیروت، دارالصادر، چاپ دوم، ۱۹۹۵.

پیشینه تاریخی یثرب

از چگونگی پیدایش یثرب و اولین ساکنان این شهر اطلاع چندانی نداریم، گفته شده اولین ساکنان این شهر قوم صعل و فالج بودند که بعد از طوفان نوح (علیه‌السّلام) در این منطقه ساکن شدند.

[۱۸] سمهودی، نورالدین علی، وفاء الوفاء باخبار دار المصطفی، ج۱، ص۱۲۶، دارالکتب العلمیه، بیروت، چاپ اول، ۲۰۰۶.

[۱۹] صالحی دمشقی، محمد بن یوسف، سبل الهدی و الرشاد فی سیره خیرالعباد، ج۳، ص۲۸۲، بیروت، دارالکتب العلمیه، چاپ اول، ۱۴۱۴.

سپس عمالیق ساکن مدینه شدند.

[۲۰] بلاذری، انساب الاشراف، تحقیق سهیل زکار و ریاض زرکلی، ج۱، ص۶، بیروت، دارالفکر، چاپ اول، ۱۹۹۶.

[۲۱] طبری، محمد ابن جریر، تاریخ الطبری، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، ج۱، ص۲۰۸، بیروت، دارالتراث، چاپ دوم، ۱۹۶۷.

مدتی بعد قبیله عبیل‌بن عوض‌بن ارم… بن نوح آنان را از این منطقه بیرون راندند و خود ساکن آن‌جا شدند،

[۲۲] بلاذری، انساب الاشراف، تحقیق سهیل زکار و ریاض زرکلی، ج۱، ص۶، بیروت، دارالفکر، چاپ اول، ۱۹۹۶.

[۲۳] طبری، محمد ابن جریر، تاریخ الطبری، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، ج۱، ص۲۰۸، بیروت، دارالتراث، چاپ دوم، ۱۹۶۷.

[۲۴] ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۳۸، بیروت، دار الکتب العلمیه، چاپ دوم، ۱۴۱۸.

از آن پس این شهر به نام رئیس این قوم یثرب‌بن قاینه‌بن مهلائیل یثرب نامیده شد.

[۲۵] سمهودی، نورالدین علی، وفاء الوفاء باخبار دار المصطفی، ج۱، ص۱۲۵، دارالکتب العلمیه، بیروت، چاپ اول، ۲۰۰۶.

عده‌ای هم یهودیان را بعد از اخراج عمالیق، ساکنان اولیه یثرب معرفی کرده‌اند؛ آنان سابقه حضور یهود را در مدینه به عصر موسی (علیه‌السّلام) دانستند و گفته‌اند که یهودیان بعد از عمالیق، اولین ساکنان مدینه بوده‌اند.

[۲۶] طبری، محمد ابن جریر، تاریخ الطبری، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، ج۱، ص۲۰۸، بیروت، دارالتراث، چاپ دوم، ۱۹۶۷.

[۲۷] بلاذری، انساب الاشراف، تحقیق سهیل زکار و ریاض زرکلی، ج۱، ص۶، بیروت، دارالفکر، چاپ اول، ۱۹۹۶.

[۲۸] ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۳۸، بیروت، دار الکتب العلمیه، چاپ دوم، ۱۴۱۸.

نقل است که طایفه بنی‌قریظه و برادرانشان بنی‌هذیل و عمرو پسران خزرج بن ضریح و از احفاد‌ هارون‌بن عمران (علیه‌السّلام) اولین یهودیانی بودند که به مهزور وارد شدند و در این منطقه فرود آمدند،

[۲۹] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم البلدان، ج۵، ص۲۳۴.

[۳۰] سمهودی، نورالدین علی، وفاء الوفاء باخبار دار المصطفی، ج۱، ص۱۲۹، دارالکتب العلمیه، بیروت، چاپ اول، ۲۰۰۶.

به دنبال ایشان نضیر بن نحام‌بن خزرج به این سرزمین آمده و در وادی‌های مذینب ساکن شدند و آن‌جا را سرزمین خویش ساختند.

[۳۱] سمهودی، نورالدین علی، وفاء الوفاء باخبار دار المصطفی، ج۱، ص۱۲۹، دارالکتب العلمیه، بیروت، چاپ اول، ۲۰۰۶.

یهودیان در یثرب همواره امارت داشتند تا این‌که سیل ارم باعث پراکندگی اعراب یمن شد. بعد از این واقعه قبایل اوس و خزرج به مدینه آمدند و با یهودیان همسایه شدند. آنان بعد از مدتی پیمان حسن هم‌جواری امضاء کردند؛ اما پس از مدتی بواسطه افزایش سریع جمعیت اوس و خزرج، یهودیان از آنان برخود ترسیدند از این‌ رو پیمان شکستند.

[۳۲] دینوری، ابن قتیبه، المعارف، تحقیق ثروت عکاشه، ص۶۳۴، قاهره، الهیئه المصریه العامه للکتاب، چاپ دوم، ۱۹۹۲.

ظلم و ستم آنان بر اعراب باعث کمک گرفتن آنان از تبع شد تا این‌که با حمله تبع به یهودیان، سیادت یثرب بدست اوس و خزرج افتاد.

[۳۳] یعقوبی، تاریخ یعقوبی، ج۱، ص۱۹۷، بیروت، دارالصادر، چاپ دوم، ۱۹۸۸.

[۳۴] حموی، یاقوت، معجم البلدان، ج۵، ص۸۵، بیروت، دارالصادر، چاپ دوم، ۱۹۹۵.

از آن پس یهودیان دژنشینی اختیار کردند و در منطقه‌ای که از یثرب تا خیبر و تا تیماء کشیده می‌شد ساکن شدند و به جهت فراوانی آب این منطقه کشاورزی را پیشه خود ساختند و در کنار آن به تجارت نیز می‌پرداختند آنان به تجارت خشکبار و آب جو و مشروبات شهره بودند.

[۳۵] ولفنسون، اسرائیل، تاریخ الیهود فی بلاد العرب فی الجاهلیه و صدر الاسلام، ص۱۵۸، مصر، مطبعه اعتماد، ۱۹۲۷.

[۳۶] علی، جواد، المفصل فی تاریخ العرب قبل الاسلام، ص۵۶۳، بیروت، دارالعلم للملایین و مکتبه النهضه بغداد، چاپ اول، ۱۹۷۰.

ساختار سیاسی و اجتماعی

نظام سیاسی و اجتماعی یثرب نیز به مانند دیگر نقاط شبه‌ جزیره عربستان از نظام قبیلگی تبعیت می‌کرد و سه طایفه بزرگ اوس و خزرج و یهود بافت اجتماعی شهر مدینه را تشکیل می‌دادند؛ اما پیوند اجتماعی این گروه‌ها در مدینه همیشه شکننده و متلاطم بود و دائم دچار تغییر می‌شد.
در اواخر دوره جاهلی این شهر بواسطه توطئه‌های یهودیان درگیر جنگ‌های طولانی و خونینی بین دو قبیله اوس و خزرج و هم‌پیمانانشان شده بود.

[۳۷] یعقوبی، تاریخ یعقوبی، ج۱، ص۶۸۱، بیروت، دارالصادر، چاپ دوم، ۱۹۸۸.

به گونه‌ای که آن‌ها شبانه روز سلاح بر زمین نمی‌نهادند،

[۳۸] طبرسی، حسن بن فضل، اعلام الوری، ج۱، ص۱۳۷، تهران، دارالکتب الاسلامیه.

آخرین جنگ از این سلسله جنگ‌های جاهلی که در میان آن‌ها به وقوع پیوسته بود جنگ بعاث بود که در آن اوسی‌ها بر خزرجی‌ها پیروز شدند.

[۳۹] ابن هشام، السیره النبویه، تحقیق مصطفی السقا و دیگران، ج۱، ص۵۵۵، بیروت، دارالمعرفه، بی‌تا.

این جنگ‌ها موجب کشته شدن بسیاری از اشراف و بزرگان اوس و خزرج شده،

[۴۰] بیهقی، احمد بن حسین، دلائل النبوه، ترجمه محمود مهدوی دامغانی، ج۲، ص۴۲۱، تهران، علمی‌فرهنگی، ۱۳۶۱.

[۴۱] ابن‌اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۱، ص۶۸۰، بیروت، دارالصادر- دار بیروت، ۱۹۶۵.

آن‌ه