توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مدینه در آغاز دوره اسلامی ۱۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مدینه در آغاز دوره اسلامی ۱۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مدینه در آغاز دوره اسلامی ۱۲ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل مدینه در آغاز دوره اسلامی ۱۲ اسلاید در PowerPoint

مدینه پس از رحلت پیامبر تا سال ۳۶ هجری مرکز خلافت بود.

فهرست مندرجات

۱ – مدینه مرکز خلافت
۲ – خارج شدن مدینه از مرکزیت خلافت
۳ – نخستین امیران مدینه
۴ – واقعه حره
۵ – حکومت زبیریان در مدینه
۶ – حکومت امویان در مدینه
۷ – منبع

مدینه مرکز خلافت

پس از رحلت پیامبر، شهر مدینه به صورت مرکز خلافت درآمد. این مرکزیت تا سال نخست خلافت امام علی(علیه السلام) یعنی سال ۳۶ هجری ادامه داشت.

خارج شدن مدینه از مرکزیت خلافت

پس از آن که امام علی علیه السلام از مدینه عازم کوفه شد، مدینه، از مرکزیت خارج گردید و اداره آن در عهده امیرانی درآمد که از سوی عراق و سپس شام و نقاط دیگر بر دنیای اسلام حکومت می کردند. این زمان، افزون بر انصار، شمار زیادی از مهاجران مسلمان و دیگر مسلمانان مکه به ویژه تعداد زیادی از طایفه قریش در مدینه سکونت داشتند واین شهر توسعه بسیار یافت.

نخستین امیران مدینه

نخستین امیران مدینه در دوره خلافت امام علی(علیه السلام)، ابوالحسن مازنی انصاری، سهل بن حُنَیف و تمّام بن عباس بن عبدالمطلب و ابوایوب انصاری و قُثَم بن عباس بودند. پس از آن در روزگار معاویه، مدتی مروان بن حکم و سپس سعید بن عاص، عمرو بن سعید بن عاص و ولید بن عُتْبه بن ابو سفیان امارت بر این شهر را عهده دار شدند. این زمان مردم مدینه، نه جانبدار علویان و نه امویان، بلکه در اندیشه حمایت از خط میانی قریش؛ یعنی تفکر بوبکری و عمری بودند و به کسانی مانند عبدالله بن زبیر تمایل داشتند.

واقعه حره

در رجب سال شصت هجری آنگاه که معاویه درگذشت و امام حسین(علیه السلام) از مدینه خارج شد، مردم چندان حساسیتی از خود نشان ندادند. اندکی بعد، همانا