توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مدعیان دروغین مهدویت ۴۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مدعیان دروغین مهدویت ۴۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مدعیان دروغین مهدویت ۴۱ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل مدعیان دروغین مهدویت ۴۱ اسلاید در PowerPoint

در طول تاریخ اسلام، تقریباً از همان قرن نخست، به نام کسانی برخورد می‌کنیم که با گذاردن نام «مهدی موعود» بر خود، و یا چسباندن این عنوان از سوی دیگران به آنها، داعیه‌های بزرگی داشتند، یا برای آنها قائل بودند؛ گرچه هیچ کدام از این مدّعیان نه تنها توفیق اصلاح جهان را نیافتند و دنیای پر از ظلم و جور را، از عدالت و داد پر نکردند؛ حتی در محیط کوچک خود نیز مبدا یک حرکت مختصر اصلاحی نبودند.

فهرست مندرجات

۱ – محمد حنفیه
۲ – خلفای عباسی
۳ – سید محمدعلی باب
۳.۱ – علل ادعای باب
۳.۲ – جانشینان باب
۴ – طرح دو سوال
۴.۱ – پاسخ سوال اول
۴.۱.۱ – دروغ در لباس راست
۴.۲ – پاسخ سوال دوم
۴.۲.۱ – رسالت حضرت مهدی
۴.۲.۲ – ناتوانی مدعیان دروغین
۵ – پانویس
۶ – منبع

محمد حنفیه

شاید نخستین کسی که این نام را بر او گذاشتند ـ هر چند راضی به این کار نبود ـ محمّد حنفیّه فرزند علی (علیه‌السّلام) البته از مادری غیر از فاطمه (علیهاالسّلام) بود که گروه کیسانیّه اعتقاد داشتند: او مهدی موعود است و پس از مرگ او، سر و صدا بلند کردند که او هرگز نمرده است؛ بلکه در کوه رضوی («رضوی» بر وزن «رعنا» کوهی در نزدیکی مدینه است، علت ذکر نام این کوه را در دعای ندبه، در کتاب «پاسخ به پرسش‌های مذهبی» ذکر کرده‌ایم) در میان دو شیر قرار گرفته که حافظ و نگهبان اویند!
در حالی که می‌دانیم «محمد حنفیّه» در سال ۸۰ یا ۸۱ هجری وفات کرد و در بقیع (گورستان معروف مدینه) به خاک سپرده شده، و خوشبختانه امروز دیگر سر و صدایی از این گروه به گوش نمی‌رسد.

خلفای عباسی

سپس خلفای جبّار عباسی برای رسیدن به مقام خلافت و استفاده از عقاید پاک مذهبی گروهی از مردم ساده‌دل برای نیل به این هدف، با توجه به آمادگی ذهنی مردم مسلمان درباره‌ی مهدی موعود، با همین عنوان قدم به میدان گذاردند و خود را مهدی معرفی کردند. ولی گذشت زمان نشان داد که نه تنها مهدی نبودند، بلکه از ستمکارانی بودند که باید به دست مهدی و با شمشیر او نابود شوند!
این امر همچنان ادامه یافت و هر از چندی، کسی مدعی مهدویت شد و گروهی را گرد خود جمع کرد و به گمراه ساختن آنها پرداخت؛ اما این مهدی‌های موسمی ‌و فصلی، هیچکدام دیری نپاییدند که نقشه‌هایشان نقش بر آب شد! زیرا دعوی مهدویت به همان‌اندازه که برای جلب موقت گروهی از عوام دل‌انگیز و رؤیایی است، خطرناک و دور از مصلحت سودجویان است، چون مهدی باید جهان را پر از عدالت کند، و این چیزی است که زود مدّعیان دروغین را رسوا می‌کند.
در میان این مدعیان دروغین همه گونه افراد بودند. در بعضی نشانه‌های بیماری روانی و سبک مغزی و حداقل ساده‌لوحی دیده شده، در حالی که بعضی جاه‌طلب و دنیا پرست بودند و به خاطر اشباع همین روحیه، بدون مطالعه‌ی عواقب کار، این دعوی را عنوان کردند. بعضی دیگر، آلت دست دشمنان شناخته شده‌ی اسلام بودند که از وجودشان برای انحراف فکر مسلمانان از مسائل حیاتی که با آن روبه‌رو بودند؛ و یا برای ایجاد تفرقه و نفاق و تضعیف قدرت مذهبی مخصوصاً قدرت روحانیون که همواره مزاحم سرسخت آنها بوند، استفاده می‌شد.

سید محمدعلی باب

خلاصه، این بازی ادّعای مهدویت همچنان ادامه یافت تا این اواخر که سید محمدعلی باب را به روی صحنه آوردند. گرچه او در آغاز جرات چنین ادعائی را نداشت بلکه طبق اسناد زنده و گواهی سخنان خودش که امروز در نوشته‌ها موجود است، مدعی مهدویت نبود، بلکه به همین مقدار قانع بود که او را «باب» و «نائب خاص مهدی» بدانند. ولی با گذشت زمان و جمع شدن عدّه‌ای اطراف او، و تحریک آنها که در پشت صحنه سرنخ این برنامه را در دست داشتند، ادعای خود را به قائمیّت (مهدویّت) تغییر داد. (در کتاب «ظهور الحق» که مورد قبول این فرقه است، می‌خوانیم که «باب» در اواسط سال ۱۲۶۵ در زندان ماکو طی نامه‌ای به ملا عبدالخالق نوشت «انا القائم الحق الّذی انتم بظهوره توعدون» و ملا عبدالخالق پس از این جریان از ادعای او سخت ناراحت شد.

[۱] فاضل مازندرانی، اسدالله، ظهور الحق، ص۱۷۳.

علل ادعای باب

قرائن و اسنادی که از تاریخ زندگی او و پیروانش جمع آوری شده ـ و چه خوب جمع آوری کرده‌اند ـ نشان می‌دهد که دعوی او از هر سه امر سرچشمه می‌گرفت؛ یعنی، هم از ناحیه‌ی عمّال دولت‌های استعماری ـ همچون روسیه‌ی تزاری در آغاز، و انگلستان و آمریکای میراث خوار استعمار به دنبال ـ رسماً تحریک و تقویت و حمایت می‌شد؛ و هم جاه‌طلبی خاصی که بر وجود او مستولی بود او را آرام نمی‌گذاشت؛ و هم خالی از یک نوع ناراحتی روانی نبود. (دلیل بر ناراحتی روانی او علاوه بر محتویات کتاب‌های او و الفاظ و عباراتی که کاملاً شبیه الفاظ یک بیمار روانی است، این که در کتاب کشف الغطاء از «میرزا ابوالفضل گلپایگانی» که از سران آنهاست می‌خوانیم که مجتهدین تبریز پس از بازجویی از «باب» در آن مجلس معروف گفتند: «سخنان تو خون تو را برای ما مباح می‌کند اما علت این که دستور اعدام تو را نمی‌دهیم احتمال خبط دماغ تو است)

جانشینان باب

البته این رشته سر دراز پیدا کرد، و جانشینان، او را عملاً عقب زده و به یک شخصیت درجه‌ی دو که مقدمه‌ی ظهور! ایشان بوده تبدیل کردند و خود داعیه‌های بیشتری در سر پروراندند. اما تشعب فرقه‌های آنها از یک سو (تاکنون تعداد فرق آنها متجاز از بیست فرقه شده است)؛ و انتشار اسناد زنده‌ای دائر بر ارتباط مستقیم با دولت‌های استعماری از سوی دیگر (به کتاب‌های «کیناز دالگورکی» و «پرنس دالگورکی» و کتاب «بی‌بهائی باب و بها» مراجعه شود)؛ و از همه مهمتر اشباع کند، در دعوت آنها، از سوی سوم؛ و روشنگری‌هایی که از ناحیه‌ی گروهی از مسلمانان بیدار برای معرفی این «حزب سیاسی استعماری» شد از سوی چهارم؛ خیلی زود وضع آنها را روشن ساخت.
البته هدف ما در این بحث این نیست که پیرامون نقاط ضعف آنها بحث کنیم؛ که این موضع درخور کتاب جداگانه‌ای است و خوشبختانه کتاب‌های زیادی در این زمینه نوشته شده که بعضی از نظر محتوا کاملاً جالب است. (به کتاب‌های «بهایی چه می‌گوید» و «محاکمه و بررسی» و «گفتار خوش یارقلی» و «هدیه النمّله» و «پرنس دالگورکی» مراجعه فرمائید)

طرح دو سوال

هدف ما در اینجا تنها بیان دو موضوع است:
۱ـ بعضی می‌گویند: می‌دانیم از اعتقاد به ظهور مهدی سوء استفاده فراوانی شده و می‌شود آیا بهتر نیست اصل این موضوع ر