توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مدارا و مکاشفه ۹۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مدارا و مکاشفه ۹۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل مدارا و مکاشفه ۹۰ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل مدارا و مکاشفه ۹۰ اسلاید در PowerPoint

انسان‌ها دارای طبیعت‌ها و افکار و ادراکات گوناگون هستند و مخالفت با افکار آنان دشمنی را در دل آنان ایجاد می‌کند و برای رسیدن به محبت آنان چاره‌ای جز موافقت با آنان در مواردی که گناه نیست نمی‌باشد.

[۱] صالح بن عبدالله بن حمید، موسوعه النضره النعیم فی مکارم اخلاق الرسول الکریم (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم)، ج۸، ص۳۳۵۸، دار الوسیله، جده، چاپ چهارم، ۱۴۲۶ ق.

این نوشتار به مطالعه مدارا به عنوان یک فضیلت والای اخلاقی که دارای اثری به‌سزا در حوزه‌ اخلاق فردی و اجتماعی است می‌پردازد و در این راستا به بیان مفهوم‌شناسی، فضیلت و تعیین حدود و آثار مدارا در عین نگرش به رذیله‌ ضد آن و بالاخره آسیب‌شناسی آن می‌پردازد و در عین حفظ ارزش‌ها و اصول از سهل‌انگاری و تساهل و تسامح مذموم بر حذر می‌دارد.

فهرست مندرجات

۱ – معنای مدارا
۲ – معنای مکاشفه
۳ – تفاوت مدارا با رفق و تقیه
۳.۱ – فرق مدارا و رفق
۳.۲ – تفاوت و اشتراک مدارا با تقیه
۳.۳ – ارتباط رفق و مدارا و تقیه
۴ – پاورپوینت کامل مدارا و مکاشفه ۹۰ اسلاید در PowerPoint در قرآن و روایات
۵ – پاورپوینت کامل مدارا و مکاشفه ۹۰ اسلاید در PowerPoint از نظر علمای اخلاق
۶ – روش انجام مدارا
۷ – مصادیق مدارا
۸ – آثار مدارا
۹ – روش تحصیل مدارا
۱۰ – آسیب‌شناسی
۱۱ – اضلاع مداهنه
۱۲ – پانویس
۱۳ – منبع

معنای مدارا

مدارا در لغت به معنی پرهیز از درگیری با کسی به خاطر شر او

[۲] ابن‌منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۱، ص۷۱، دار صادر، بیروت، نوبت چاپ‌سوم، ۱۴۱۴ ق.

و نرمش به خرج دادن با او برای این هدف است.

[۳] حسینی زبیدی، محمد مرتضی، تاج العروس من جواهر القاموس، ج۱، ص۱۵۲، دارالفکر، بیروت، چ اول، ۱۴۱۴ق.

در اصطلاح اخلاق اسلامی، از فروع اعتدال انسان در قوه‌ غضبیه بوده و عبارت است از ترک مناقشه و دعوا با مردم از دوست و دشمن بر سر حقوق شخصی خود. (نه حقوق الهی که نیاز به امر به معروف و اصلاح مردم دارد)

[۴] مازندرانی، ملاصالح، شرح الکافی، ج۱، ص۳۳۵، المکتبه الاسلامیه، تهران، اول، ۱۳۸۲ ه‌ ق.

به این معنی که فرد در برابر ناگواری‌هایی که از دیگران به او می‌رسد تحمل و صبر به خرج دهد

[۵] نراقی، ملا احمد، معراج السعاده، ص۲۵۱، انتشارات هجرت، چاپ پنجم، ۱۳۷۷.

و عیوب آنان را بپوشاند و جفا کردن با آنان را ترک کرده و بر آزار آنان صبر کند

[۶] فیض کاشانی، ملامحسن، الوافی، ج۱، ص۷۱، کتابخانه امام امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام)، اصفهان، چاپ اول، ۱۴۰۶ ق.

و با آنان به نرمی و ملایمت و حسن معاشرت رفتار کند.

[۷] نراقی، ملامحمدمهدی، علم اخلاق اسلامی (ترجمه جامع السعادات)، ج۱، ص۳۷۲، ترجمه‌ سیدجلال‌الدین مجتبوی، انتشارات حکمت، چاپ چهارم، ۱۳۷۷.

معنای مکاشفه

مکاشفه در لغت یعنی از ماده کشف به معنی پرده‌برداری از چیزی و در اینجا به معنی اظهار نمودن دشمنی با دیگران و نیز آشکار نمودن معایب آنان است.

[۸] ابن‌منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۹، ص۳۰۰.

این صفت از رذایل افراط در قوه غضبیه است که فرد را به خشونت و مناقشه و اظهار عداوت و اعلان مجادله و مخاصمه با فرد اذیت‌کننده می‌کشاند.

[۹] مازندرانی، ملاصالح، شرح الکافی، ج‌۱، ص۳۳۶.

تفاوت مدارا با رفق و تقیه

با صرف نظر از تسامحی که گاهی برخی بزرگان در اطلاق لفظ مدارا و رفق به جای همدیگر اعمال نموده‌اند، مثلاً رفق با نفس را هم مدارا نامیده‌اند یا کلاً رفق و مدارا را دنبال هم در معنی یکسان به کار برده‌اند،

[۱۰] خمینی، سیدروح‌الله، آداب الصلاه، ص۲۵، قم، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، چاپ هفتم، ۱۳۷۸.

[۱۱] خمینی، سیدروح‌الله، شرح حدیث جنود عقل و جهل، ص۳۱۸، مؤسسه‌ تنظیم و نشر آثار امام خمینی، چاپ سوم، ۱۳۷۸.

[۱۲] بحرالعلوم، سیدمحمدمهدی، رساله سیر و سلوک (تحفه الملوک)، ص۱۴۸، انتشارات علامه طباطبایی، چاپ چهارم، ۱۴۱۸ ق. ‌

اما در تحلیل دقیق‌تر برخی دیگر بزرگان گفته شده است مدارا و رفق از مفاهیم متشابه و نزدیک هم هستند

[۱۳] نراقی ملامحمدمهدی، علم اخلاق اسلامی (ترجمه جامع السعادات)، ج‌۱، ص۳۷۲.

که در روایات و نیز در منابع اخلاقی معمولاً در کنار هم و در موارد زیادی نیز جدا از هم ذکر شده‌اند و می‌توان گفت در عین اشتراکی که با یکدیگر در روح نرمش و تحمل دارند، دارای افتراقاتی نیز هستند، همانطور که رفق و مدارا در برخی روایات در یک گفتار واحد به عنوان دو مفهوم متباین ذکر شده است.

[۱۴] ابن‌شعبه حرانی، حسن بن علی، تحف العقول عن آل الرسول (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله)، ص۴۲، انتشارات اسلامی جامعه مدرسین، قم، چاپ دوم، ۱۳۶۳‌ش.

فرق مدارا و رفق

در بیان افتراق این دو مفهوم می‌توان گفت در مدارا تحمّل آزار مردم وجود دارد اما در رفق چنین چیزی نیست.

[۱۵] نراقی، ملامحمدمهدی، علم اخلاق اسلامی (ترجمه جامع السعادات)، ج‌۱، ص۳۷۲.

در روایات مدارا نیز این تحمل مخالف وجود دارد.

[۱۶] نوری، میرزاحسین، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج۹، ‌ص ۳۶، مؤسسه آل‌البیت (علیهم‌السلام)، بیروت، چاپ‌اول، ۱۴۰۸ ه‌ق.

بنابراین می‌توان گفت مدارا در برابر مخالفین (چه هم‌کیش چه غیر هم‌کیش، چنان‌چه در روایات، به ندرت مدارا با مومن به کار رفته است

[۱۷] نوری، میرزاحسین، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج‌ ۹، ص۳۹.

که به نظر می‌رسد به علت نوعی مخالفت بین دو مومن به جهت سلایق مختلف یا تفاوت مرتبه ایمانی بین آن دو است) مطرح می‌شود و بسا صرفاً در دفع آزار مخالفان باشد و البته گاهی هم در مدارا نوعی رفق ورزیدن که به جذب آنان انجامد نیز وجود دارد. همانطور که امام عسکری (علیه‌السلام) فرمودند: مدارا با دشمنان خدا یا آنان را جذب دین می‌کند و یا لااقل شر آنان را دور می‌کند.

[۱۸] مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۷۲، ص۴۰۱.

تفاوت و اشتراک مدارا با تقیه

مدارا با تقیه نیز هم اشتراک و هم تفاوت دارد: زیرا مدارا -در عین این که مثل تقیه در مورد دشمنان نیز اجرا می‌شود و مخصوص به دوستان هم‌ْمذهبِ مخالف نیست، اما- نوعی اعلان موضع ملایم و لااقل با انجام وظیفه‌ خود و نهی از منکر با عدم اظهار خوشایندی از رفتار مخالف در آن وجود دارد که مخالف هم اجمالاً به مخالفت ما پی برده است اما با او درگیری نداریم. بنابراین مرتبه‌ خفیفی از تقیه است و به ترک وظیفه‌ واجبی نمی‌انجامد زیرا رسول گرامی اسلام (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) فرمودند: با مردم مدارا کنید بدون این‌که حقی را ترک کنید.

[۱۹] ابن‌شعبه حرانی، حسن بن علی، تحف العقول عن آل الرسول (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله)، ص۴۲.

اما تقیه همواره با دشمنان است و معمولاً هم به ترک برخی واجبات و همراهی در احکام و مناسک با دشمنان می‌انجامد و احکام فقهی خاص خود را دارد.

ارتباط رفق و مدارا و تقیه

بنابر آن‌چه گفته شد، این مفاهیم با هم ارتباط عموم من وجه دارند، زیرا در مواردی رفق و مدارا و تقیه باید با هم مراعات شوند چون ارتباط با دشمنان خدا جهت اصلاح آنان همانطور که امام عسکری فرمودند: مدارا با دشمنان خدا یا آنان را جذب دین می‌کند و یا لااقل شر آنان را دور می‌کند

[۲۰] مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۷۲، ص۴۰۱.

و در مواردی رفق و مدارا با هم باید مورد نظر قرار گیرند که بسیاری از مصادیق رفق با دیگران از این دست است: چون تربیت دیگران در صورتی که مخالف ما باشند اما دشمن خدا نباشند، همانطور که علمای اخلاق گفته‌اند با کوچکتر از خود مهربان باش. آنچه می‌دانی به او بیاموز، اشتباهاتش را ببخش و عیوبش را پرده بپوش، با او مدارا کن و او را کمک نما.

[۲۱] شبر، سیدعبدالله، الاخلاق، (ترجمه‌ جباران محمدرضا)، ص۱۴۲، قم، انتشارات هجرت، ۱۳۷۸، چ چهارم.

گاهی هست که مدارا و تقیه باید با هم مورد توجه قرار گیرند، زیرا برخی مراتب خفیف تقیه‌ وجود دارند که با مدارا جمع می‌شوند. و در روایات ما نیز مواردی وجود دارد که دستور به این دو در کنار هم صادر شده است.

[۲۲] طوسی، محمد بن حسن، تهذیب الاحکام، ج۶، ص۲۴، دارالکتب الاسلامیه، تهران، چ چهارم، ۱۴۰۷ق.

اما تقیه و مدارا با هم تفاوت نیز دارند زیرا برخی موارد هم وجود دارد که مخالف اصلاً موضع مخالفت ما را بر نمی‌تابد و به جان فرد هم بسا تجاوز کند گرچه با او هیچ‌گونه درگیری هم نداشته باشیم که در این‌جا مصداق تقیه است. اما اگر تا این حد را برتابد منتهی آزار و اذیتی به ما برساند و ما او را تحمل کنیم، اینجا مصداق مدارا است.

پاورپوینت کامل مدارا و مکاشفه ۹۰ اسلاید در PowerPoint در قرآن و روایات

خدای متعال در قرآن کریم، اهل مدارا که بدی‌ها را به نیکی پاسخ می‌دهند و افراد جفاکار را با رویی باز و گشاده تلافی می‌کنند می‌ستاید.

[۲۳] رعد/سوره۱۳، آیه۲۲.

[۲۴] طباطبایی، سیدمحمدحسین، المیزان، ج۱۱، ص۴۷۱، ترجمه‌ موسوی همدانی سیدمحمدباقر، دفتر انتشارات اسلامی جامعه‌ مدرسین حوزه علمیه قم.

جبرئیل به سوی رسول گرامی اسلام (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) وحی آورد که خدای متعال می‌فرماید با خلق مدارا کن.

[۲۵] کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۲، ص۱۱۷، دار الکتب الاسلامیه.

پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) می‌فرمودند: خداوند مرا به مدارای با مردم فرمان داده است همانطور که به ادای فرایض دستور داده است.

[۲۶] کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۲، ص۱۱۷، دار الکتب الاسلامیه.

همچنین آن حضرت فرمودند: عاقل‌ترین مردم کسی است که بیشترین مدارا را با مردم داشته باشد

[۲۷] صدوق، محمّد بن علی، من لا یحضره الفقیه، ج۴، ص۳۹۵، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.

و مدارا با مردم نیمی از ایمان

[۲۸] حرّ عاملی، محمد بن حسن، تفصیل وسائل الشیعه الی تحصیل مسائل الشریعه، ج۴، ص۲۰۱، مؤسسه آل البیت (علیهم‌السلام).

و صدقه‌ است

[۲۹] بیهقی، احمد بن حسین، شعب الایمان، ج۱۱، ص۲۲.

[۳۰] فتال نیشابوری، محمد بن احمد، روضه الواعظین و بصیره المتعظین، ج۱، ص۳۸۰.

و هر کس با مدارا کردن عمر را به سر آورد، به شهادت از دنیا رفته است.

[۳۱] فتال نیشابوری، محمد بن احمد، روضه الواعظین و بصیره المتعظین، ج۱، ص۳۸۰.

زیرا همانطور که گفته شده است، انسان در اثر مدارا باید بر بسیاری از امور که برایش ناگوار است و نمی‌تواند تغییری در آن‌ها ایجاد کند صبر کند

[۳۲] صالح بن عبدالله بن حمید، موسوعه النضره النعیم فی مکارم اخلاق الرسول الکریم (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم)، ج‌۸، ص۳۳۶۶.

و این رنجی بزرگ و مجاهدتی عظیم است. چنان‌چه امام علی (علیه‌السلام) فرمود: از بزرگترین مصیبت‌های نیکان این است که نیازمند مدارا با افراد شرور شوند.

[۳۳] آمدی تمیمی، عبدالواحد بن محمد، غررالحکم و دررالکلم، ص۶۸۱.

همچنین امام علی (علیه‌السلام) فرمود: مدارا با مردم از برترین اعمال است.

[۳۴] آمدی تمیمی، عبدالواحد بن محمد، غررالحکم و دررالکلم، ص۷۰۶.

امام رضا (علیه‌السلام) فرمودند: مومن باید سنتی از خدا و سنتی از رسول خدا و سنتی از ولی خدا را داشته باشد و… سنتی که از رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) باید داشته باشد، مدارا با مردم است

[۳۵] صدوق، محمّد بن علی، الخصال، ج۱، ص۸۲، جامعه مدرسین، قم، چاپ اول، ۱۳۶۲ش.

و بالاخره این‌که امام عسکری (علیه‌السلام) فرمودند: مدارا با دشمنان خدا را برترین صدقه انسان بر خود و برادران دینی خود است.

[۳۶] امام عسکری (علیه‌السلام)، التفسیر المنسوب الی الامام الحسن العسکری (علیه‌السلام)، ص۳۵۴، مدرسه الامام المهدی (عجّل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف)، قم، چ اول، ۱۴۰۹ق.

امام صادق (علیه‌السلام) در حدیث شریف جنود عقل و جهل، مدارا را از لشگریان عقل و ضد مکاشفه معرفی فرمودند.

[۳۷] برقی، احمد بن خالد، المحاسن، ج۱، ص۱۹۷، دارالکتب الاسلامیه، قم، ۱۳۷۱ ق، چاپ دوم.

از طرف دیگر در روایات ما هیچ مجوزی برای مکاشفه یافت نشده بلکه رهبران دینی ما همواره دستور به مدارا با افراد شرور و آزاررسان داده‌اند تا رهایی از معاشرت آن فرد حاصل آید. همانطور که وقتی فردی که از معاشرت انسان خبیثی، رنج بسیار می‌دید از امام باقر (علیه‌السلام) اذن مکاشفه خواست و آن حضرت به ایشان اذن نداد و فرمودند: مدارا بهتر است و همراه هر سختی راحتی‌ای هست و عاقبت خوش برای اهل تقوا است.

[۳۸] نوری، میرزاحسین، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج‌ ۹، ص۳۵.

پاورپوینت کامل مدارا و مکاشفه ۹۰ اسلاید در PowerPoint از نظر علمای اخلاق

علمای اخلاق با الهام از روایات مذکور و تحلیل آثار تربیتی مدارا معتقدند مدارا از درجات ارزشمند و مقامات والای معرفتی برای اهل ایمان و فضایل انسانی است. زیرا انسان در این رفتار به اخلاق الهی و رفتار رسول او که با همسر و فرزند و خادم و اصحاب و دشمنان همه مدارا می‌نمود تشبّه می‌یابد.

[۳۹] صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم، شرح اصول الکافی، ج۱، ص۴۷۵، مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی، تهران، چاپ اول، ۱۳۸۳ش.

این صفت از جمله صفاتی است که آدمی را در دنیا و آخرت به مراتب بلند و درجات ارجمند می‌رساند و اغلب کسانی که در دنیا به مرتبه عظیم رسیدند از این صفت جلیله است

[۴۰] نراقی، ملا احمد، معراج السعاده، ص۲۵۱.

و در مقابل، معتقدند این جاهلان هستند که به خاطر تمایل به برتری‌جویی بر خلق و تفاخر و… همواره عیوب دیگران و هرچه از آنان ببینند را فاش کرده و بر آزار آنان صبر ندارند.

[۴۱] صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم، شرح اصول الکافی، ج‌۱، ص۴۷۶.

روش انجام مدارا

برای انجام مدارا به برخی شاخص‌ها نیاز است که به نوعی ارتباط مدارا محور را به طور ملموس تبیین کند. این شاخص‌ها را می‌توان تعریف عملیاتی مدارا نامید:
۱. سخن گفتن زیبا: که امام صادق (علیه‌السلام) فرمودند: با موافق و مخالف خوش زبانی کنید.

[۴۲] نوری، میرزاحسین، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج‌۹، ص۳۶.

۲. سازگاری زبانی: امام باقر (علیه‌السلام) فرمود: با زبان خود با منافقان سازگاری کنید اما محبت بی‌شائبه‌ خود را به مومنان ارزانی دارید.

[۴۳] کوفی اهوازی، حسین بن سعید، الزهد، ص۲۲، المطبعه العلمیه، قم، چ دوم، ۱۴۰۲ق.

۳. همراهی ظاهری: که در مواردی که چاره‌ای نباشد -بدون این‌که به مداهنه و یا ترک نهی از منکر انجامد- باید انجام