توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل محیی‌الدین گیلانی‌ ۵۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل محیی‌الدین گیلانی‌ ۵۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل محیی‌الدین گیلانی‌ ۵۲ اسلاید در PowerPoint :

محیی‌الدین عبدالقادر گیلانی‌

محیی‌الدین عبدالقادر گیلانی‌

مزار عبدالقادر گیلانی‌

نسب‌شناسی

نام

عبدالقادر بن ابی‌صالح

لقب

محیی‌الدین، امام الحنابله‌، شیخ الحنابله، سلطان المشایخ، قدوه العارفین‌، غوث اعظم‌ و باز اشهب

نسب

اختلافی است

کنیه

ابومحمد

ولادت/وفات

زادروز

سال ۴۷۱ ه. ق

شهر تولد

گیلان

کشور تولد

ایران

محل زندگی

گیلان، بغداد

تاریخ وفات

سال ۵۶۱ ه. ق

شهر وفات

بغداد

کشور وفات

عراق

مدفن

محله باب الشیخ، در سمت شرقی بغداد در مدرسه محل تدریس

خویشاوندان

فرزندان

عیسی، عبدالجبار، ابراهیم، عبدالوهاب، محمد، یحیی، عبدالعزیز، عبدالرزاق و موسی

اطلاعات مذهبی

دین

اسلام

مذهب

مذهب حنبلی

فعالیت‌ها

نقش‌های دینی

یکی از اقطاب چهارگانه تصوف

تالیفات

آداب السلوک و التوصل الی منازل الملوک، تحفه المتقین و سبیل العارفین، جلاء الخاطر فی الباطن و الظاهر، حزب الرجاء و الانتهاء، یواقیت الحکم، معراج لطیف المعانی و غیره

ابومحمد عبدالقادر گیلانی، (۴۷۱- ۵۶۱ ق/ ۱۰۷۸- ۱۱۶۶ م)، ملقب به محی‌الدین، عارف، صوفی و شاعر ایرانی قرن پنجم و ششم قمری است. عبدالقادر گیلانی (یا جیلی) از مشاهیر عرفای تاریخ اسلام و از مشاهیر مشایخ صوفیه است که یکی از طریقت‌های مهم صوفیانه در جهان اسلام، یعنی طریقت قادریه، به وی منسوب است.

فهرست مندرجات

۱ – نسبت
۲ – نسب
۳ – تاریخ ولادت
۴ – مادر عبدالقادر
۵ – پدربزرگ مادری
۶ – تحصیلات
۷ – مذهب و القاب
۸ – قطب تصوف
۹ – طریقت قادریه
۱۰ – آثار
۱۱ – فرزندان
۱۲ – تاریخ وفات
۱۳ – مزار
۱۴ – فعالیت‌ها
۱۵ – پانویس
۱۶ – منبع

نسبت

درباره نسب و نسبت وی، میان پژوهشگران، اختلاف‌نظر وجود دارد، مشهور چنین است که او از جیلان (گیلان امروزی در ساحل دریای خزر، در شمال ایران) بوده است.

[۱] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۵، ص۱۸۰.

از این‌رو نسبت وی را به‌صورت معرّب، به صورت‌های مختلف کیلانی، جیلانی و جیلی یاد کرده‌اند.

[۲] ر. ک:سمعانی، عبدالکریم، الانساب، ج۳، ص۴۶۳.

برخی نیز در دوره متاخر، با استناد به اینکه نسبت عبدالقادر گیلانی در بسیاری از منابع تاریخی، به صورت «جیلی»، ثبت شده است، او را منسوب به «جیل» دانسته‌اند که نام روستایی نزدیک مدائن در جنوب بغداد، بوده است.
با این حال، شواهد و قراین متعددی، گیلانی بودن وی را تایید می‌کند و نظریه انتساب وی به جیل بغداد را غیرقابل پذیرش می‌نمایاند. ذهبی، به صراحت، زادگاه وی را جیلان (گیلان) بیان کرده و به نقل از سمعانی، او را از اهل جیلان دانسته و سپس داستانی را نقل کرده است که براساس آن، شیخ عبدالقادر، خود را از جیلان، معرفی کرده است.

[۳] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۹، صص۸۷ – ۸۹.

ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۹، ص۹۳.

[۴] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۵، ص۱۸۰.

[۵] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۵، ص۱۸۲.

یاقوت حموی نیز در معجم‌ البلدان، ذیل کلمه جیلان، آورده است:
نام سرزمین‌های وسیعی در ورای طبرستان است… و نسبت به این منطقه، جیلانی و جیلی است… و گفته شده است که اگر به سرزمین نسبت دهند، جیلانی گویند و اگر به مردی از آنها نسبت دهند، جیلی گویند. جمع بسیاری از اهل علم در هر رشته‌ای، به‌ویژه در فقه، به جیلان منسوب‌اند که از آن جمله‌اند: ابوعلی کوشیار بن لبالیروز جیلی… و ابومنصور بای بن جعفر بن بای جیلی فقیه شافعی… که منصب قضاوت در باب‌الطاق (از محلات بغداد) را برعهده گرفت و… در اول ماه محرم سال ۴۵۲ ه. ق درگذشت.

[۶] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم البلدان، ج۲، ص۲۰۱.

بنابراین، نسبت جیلی به معنای منسوب به سرزمین گیلان، در آن زمان رایج و شناخته شده بوده و ورود فقهای دیگری نیز به بغداد، پیش از عبدالقادر گیلانی، بی‌سابقه نبوده است.
در ضمن همان‌گونه که در ادامه، بیان خواهد شد، پدربزرگ مادری شیخ عبدالقادر، ابی‌عبدالله صومعی زاهد بوده است که به نظر می‌رسد، نسبت وی به «صومعه»، یعنی به صومعه‌سرای کنونی (در استان گیلان، نزدیک شهر رشت) بوده است، زیرا ما شخصیت دیگری نیز با این نسبت، به نام ابوبکر محمد بن مخلد صومعی طبری می‌شناسیم‌

[۷] حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله، تاریخ نیشابور، ص۹۶.

که وجود نسبت طبری، یعنی انتساب وی به طبرستان (مازندران)، می‌تواند قرینه‌ای بر انتساب وی، به صومعه‌سرا باشد.

نسب

همانند اختلاف موجود در نسبت شیخ عبدالقادر، در نسب وی نیز اختلاف نظر وجود دارد.
ابن‌جوزی و نوه وی، سبط ابن‌ جوزی، نسب وی را به‌صورت عبدالقادر بن ابی‌صالح ذکر کرده‌اند.

[۸] ابن‌جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۸، ص۱۷۳.

[۹] سبط بن جوزى، یوسف بن قزاوغلی، مرآه الزمان، ج۲۱، ص۷۷.

اما ذهبی در سیر اعلام النبلاء، به‌صورت «عبدالقادر بن ابی‌صالح عبدالله بن جنگی‌دوست» آورده است.

[۱۰] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۵، ص۱۷۹.

(نام جنگی‌دوست در تاریخ الاسلام به صورت تحریف شده یعنی «جیلی‌دوست» به چشم می‌خورد.

[۱۱] ر. ک:ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۹، ص۸۶.

) ابن‌رجب در طبقات الحنابله، به‌صورت عبدالقادر بن ابی‌صالح بن عبدالله بن ابی‌عبدالله بن عبدالله بیان کرده و نسب وی را به امام حسن مجتبی (علیه‌السّلام) رسانده است‌

[۱۲] ابن‌رجب، عبدالرحمن بن احمد، ذیل طبقات الحنابله، ج۲، ص۱۸۷.

که گویا در این نسب، تحریف و اشتباهاتی، صورت گرفته است.
قطب‌الدین یونینی و دیگران، نسب وی را به ترتیب زیر، به امام حسن مجتبی (علیه‌السّلام) رسانده‌اند: عبدالقادر بن ابی‌صالح موسی بن عبدالله بن یحیی الزاهد ابن محمد بن داوود بن موسی بن عبدالله بن موسی الجون بن عبدالله محض ابن حسن مثنی بن‌ امام حسن (علیه‌السّلام) بن امام علی (علیه‌السّلام).

[۱۳] سبط بن جوزى، یوسف بن قزاوغلی، مرآه الزمان فی تواریخ الاعیان، ج۲۱، ص۸۰.

در تعدادی از منابع نیز نسب وی، به همین شکل آمده است، اما «جنگی‌دوست» لقب موسی، پدر شیخ عبدالقادر، ذکر شده است.

[۱۴] ابن‌حجر عسقلانی، احمد بن علی، غبطه الناظر فی ترجمه الشیخ عبدالقادر الجیلانی، ص۲.

علمای بزرگ انساب نیز در سیادت عبدالقادر گیلانی، تشکیک نموده و گفته‌اند که ادعای سیادت وی را برای نخستین بار، یکی از نوادگان وی، به نام نصر بن عبدالرزاق بن عبدالقادر گیلانی، مطرح کرد.
ابن‌طقطقی، مورخ و نسب‌شناس مشهور، در این‌باره می‌گوید:
اعلم ان بیت عبدالقادر الکیلانی المدفون بباب الازج ینتسبون الی محمد بن داود بن موسی الثانی ابی عمر بن عبدالله بن موسی الجون ویروی عن نصر ابی صالح قاضی القضاه شعر منه: «نحن من اولاد خیر الحسن». یعنی: الحسن بن علی (علیه‌السّلام) والی هذا التاریخ وهو شهر رمضان المبارک سنه ثمان وتسعین وستمائه لم تقم البیّنه الشرعیه بصحّته فلذلک لم یلحق.

[۱۵] ابن‌طقطقى، محمد بن على، الاصیلی فی انساب الطالبیین، صص۹۵ – ۹۶.

ابن‌عنبه نیز می‌نویسد:
و گفتند که از نسل عبدالله بن محمد بن یحیی مذکور، الشیخ الجلیل الباز الاشهب‌، (در متن کتاب چاپ شده، «البار الاشهر» آمده که قطعاً تحریف «الباز الاشهب» (از القاب عبدالقادر گیلانی) است.) صاحب الخطوات محیی‌الدین عبدالقادر گیلانی و گفتند که او: عبدالقادر بن محمد بن جنگی‌دوست بن عبدالله مذکور است، اما شیخ عبدالقادر، این نسب را دعوی نکرد و نه فرزندان او، و ابتدای این دعوی، از پسر پسرش، ابوصالح نصر بن ابی‌بکر بن عبدالقادر بود. والله اعلم.

[۱۶] ابن‌عنبه، جمال‌الدین احمد، الفصول الفخریه، ص۱۱۷.

تاریخ ولادت

عبدالقادر گیلانی در سال ۴۷۱ ه. ق، متولد شد

[۱۷] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۹، ص۸۷.

و تا هجده سالگی در آن سامان به سر برد و در سنه ۴۸۸ ق، به بغداد مهاجرت کرد و تا پایان عمر در آن‌جا اقامت گزید.

مادر عبدالقادر

مادرش، فاطمه، دختر شیخ ابی‌عبدالله صومعی (گویا منسوب به صومعه‌سرا) و مکنا به ام‌الجبار