توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل محور های خود شناسی ۵۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل محور های خود شناسی ۵۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل محور های خود شناسی ۵۱ اسلاید در PowerPoint :

محورهای خودشناسی

محورهای خودشناسی در دین اسلام به راه‌کارهایی که خداوند در قرآن و اهل‌بیت در روایات برای شناخت خود که مقدمه خداشناسی بیان نموده‌اند گفته می‌شود.

فهرست مندرجات

۱ – ابعاد وجودی انسان
۲ – اهمیت خودشناسی
۳ – فایده‌های خود‌شناسی
۳.۱ – خدا‌شناسی
۳.۲ – گرامی داشتن نفس
۳.۳ – خودسازی
۳.۴ – دست یابی به سعادت
۴ – محور‌های خود‌شناسی
۴.۱ – خودکاوی
۴.۲ – شناخت استعداد‌ها
۴.۳ – شناخت ارزش خود
۴.۴ – شایستگی‌ها
۴.۵ – حساسیت‌ها
۴.۶ – ارتباط با خدا و جهان
۴.۷ – نقاط روشن
۵ – آزمون خود‌شناسی
۶ – خودسازی
۷ – ضرورت خودسازی
۸ – پانویس
۹ – منبع

ابعاد وجودی انسان

انسان یک حقیقت است؛ حقیقتی که دارای ابعاد وجودی مختلفی است. آنجا که می‌گوید: «وزن و شکل من» یا «غذا و رشد من»، درباره بعد جسمی و مادّی و طبیعی خویش سخن می‌گوید و آنجا که می‌گوید: «فکر و‌ اندیشه و عقل من»، از ابعاد غیر مادّی وجود خویش خبر می‌دهد.
پس انسان‌ها، «من» ‌ها و «خود» ‌های گوناگونی دارند: خود حیوانی، خود نباتی و خود روحانی. آنچه انسان را انسان کرده و بر سایر حیوانات برتری داده، همین روح ملکوتی و نفخه الهی موجود در اوست.

[۱] امینی، ابراهیم، خودسازی یا تزکیه، و تهذیب نفس، ص۱۷.

یکی از قدیمی‌ترین دستور‌های حکیمانه جهان که به وسیله انبیای الهی به بشر ابلاغ شده و حکیمان بزرگ جهان نیز آن را به زبان آورده‌اند و اعتبار و اهمیت خویش را در طول تاریخ، حفظ کرده و ارزش آن، هر روز، بیشتر کشف شده، این است که: «ای انسان! خودت را بشناس».

اهمیت خودشناسی

اگر کسی خودش را نشناسد و از عیوب و ضعف‌های خویش و توانمندی‌های بالقوّه نفس خویش آگاهی نداشته باشد، هرگز به دنبال خودسازی، تهذیب اخلاق و کسب کمالات انسانی نخواهد رفت.

[۲] امینی، ابراهیم، خودسازی و تهذیب نفس، ص۱۶.

امام علی (علیه‌السّلام) در اهمیت خود‌شناسی فرموده: «بهترین شناخت، خود‌شناسی است

[۳] آمدی، عبدالواحد بن محمد، غررالحکم، ص۱۸۹.

و خود‌شناسی، سودمند‌ترین شناخت‌هاست».

[۴] آمدی، عبدالواحد بن محمد، غررالحکم، ص۷۱۲.

سقراط نیز (که حدود دو هزار و پانصد سال پیش می‌زیسته است) در این زمینه می‌گوید: «بیهوده در شناخت موجودات خشک و بی‌روح، رنج مبر؛ بلکه خود را بشناس که شناخت نفس، بالا‌تر از شناخت اسرار طبیعت است».

[۵] حسن‌زاده آملی، حسن، معرفت نفس، ج۲، ص۳۰۲.

گاندی در کتاب «این است مذهب من» می‌گوید: «من از مطالعه اوپانیشاد‌ها (قدیمی‌ترین کتاب مذهبی و عرفانی هند) به سه اصل، پی بردم که این سه اصل، برای من، یک عمر دستور العمل بوده است:
اوّل. در این عالم، برای رسیدن به حقیقت، تنها یک راه وجود دارد و آن، شناخت نفس است.
دوم. هر که خود را شناخت، خدا را هم می‌شناسد.
سوم. فقط یک قدرت و یک آزادی و یک عدالت واقعی وجود دارد و آن، قدرت تسلّط بر خویشتن و آزاد شدن نفس از هر کس و هر چیز دیگر و رسیدن به اعتدال در وجود خویشتن است. هر کس بر خویشتن مسلّط شود، بر اشیای دیگر نیز مسلط خواهد شد».

[۶] مطهری، مرتضی، فلسفه اخلاق، ص۱۳۸.

الکسین کارل، فیزیولوژیست و زیست‌شناس معروف غربی می‌گوید: «ما، در ایجاد وسایل راحتی و سرعت در کار و تهیه ابزارهای زندگی، پیشرفت فراوان کرده‌ایم؛ ولی به هیچ وجه، خود را نشناخته‌ایم. در حقیقت، از خود، غفلت ورزیده‌ایم و در نتیجه، پیشرفت‌های علمی نتوانسته است ما را سعادتمند کند و توجّه دقیق، نشان می‌دهد که اضطراب‌ها و نگرانی‌هایمان بیشتر شده است».

[۷] کافی، حسن، شناخت اسلام، ج۲، ص۵۲۹.

فایده‌های خود‌شناسی

در آیات قرآن و روایات معصومین برای خودشناسی ثمراتی بیان شده است.

خدا‌شناسی

در حقیقت اگر «خود» انسان یا مجموعه وجود او، با همه ابعادش به خوبی شناخته شود، بزرگ‌ترین گام در راه خدا‌شناسی برداشته شده است. پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود: «کسی که خود را شناخت، در حقیقت، خدا را شناخته است».

[۸] مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۲، ص۳۲.

این حدیث، بازگشت به برهان‌های اثبات وجود خدا و از جمله،‌ همان برهان نظم دارد و آن این است که، اگر کسی در نظام شگفت انگیز و نظم موجود در وجود خود مطالعه کند، خدا را خواهد شناخت: «به زودی نشانه‌های خود را در اطراف جهان و در درون جانشان به آن‌ها نشان می‌دهیم تا آشکار گردد که او حق است».

[۹] فصلت/سوره۴۱، آیه۵۳.

بدون شک، انسان، اعجوبه عالم هستی است و به تعبیر امام علی (علیه‌السّلام) در شعری که به وی منسوب است، “اتزعم انک جرم صغیر: و فیک انطوی العالم الاکبر. نباید پنداشت که انسان، جرم کوچکی در عالم هستی است؛ چرا که جهانی بزرگ در وجود او نهفته است.”

[۱۰] اکبری، محمود، خود و ناخود، ص۳۷.

گرامی داشتن نفس

آن‌گاه که خود را می‌شناسیم، در می‌یابیم که خالق حکیم، ما را بیهوده نیافریده و وظیفه ما در جهان چیست، انسان، اگر ارزش خویش را بشناسد، خود را به پستی نمی‌اندازد و خود را در ردیف حیوانات قرار نمی‌دهد هم چنان که اشیای قیمتی را برای تزئین چیزهای پست به کار نمی‌برند.

[۱۱] اکبری، محمود، خود و ناخود، ص۴۰.

«از برخی آیات قرآن، چنین برداشت می‌شود که هر کس قدر نفس خود را فراموش نکرد، خدا را هم فراموش نمی‌کند».

[۱۲] مائده/سوره۵، آیه۱۰۵.

خودسازی

انسان با خود‌شناسی، خود را ارزیابی می‌کند خصلت‌های ناروا را از خود دور می‌کند و در صدد تقویت جنبه‌های مثبت خود بر می‌آید آن‌گاه، می‌فهمد که در زندگی و در جهان، چه باید انجام بدهد و چه گونه باید رفتار کند. امام علی (علیه‌السّلام) در این باره می‌فرماید: «از توجه انسان به خودش، انگیزه‌ای برای اصلاح خویش ایجاد می‌شود».

[۱۳] آمدی، عبدالواحد بن محمد، غررالحکم، ج۶، ص۱۷۶.

دست یابی به سعادت

کسی که بخواهد از قدرت شگفت انگیز روحی خود استفاده کند و از وجود چنین نیروهایی در درون خود آگاهی داشته باشد و در صدد فعال ساختن آن‌ها و بهره‌مند شدن از آن‌ها و شناخت چگونگی استفاده از آن‌ها برآید، باید خود را بشناسد به تعبیر امام علی (علیه‌السّلام) : «کسی که خود را بشناسد، به بزرگ‌ترین رستگاری نائل شده است».

[۱۴] آمدی، عبدالواحد بن محمد، غررالحکم، ج۶، ص۱۷۲.

محور‌های خود‌شناسی

محور های خودشناسی و راه کارهای آن را خداوند در قرآن و اهل بیت در روایات بیان نموده‌اند

خودکاوی

در قرآن، آیات بسیاری وجود دارد که انسان را به خودکاوی و توجه به نظام شگفت انگیز آفرینش خویش دعوت می‌کند: «انسان باید نگاه کند که از چه چیزی آفریده شده است».

[۱۵] طارق/سوره۸۶، آیه۵.

شناخت استعداد‌ها

هر فردی با توجه به جنبه‌های ثابت طبیعت و شخصیتش (که به اراده خداوند، در وجود او تعبیه شده است) از قابلیت‌های ویژه‌ای برخوردار است که او را از دیگران متمایز می‌سازد. انسان، ابتدا باید این قابلیت‌ها را کشف کند تا بتواند راه موفقیت را به آسانی بپیماید. امام علی (علیه‌السّلام) در این خصوص فرموده است: «هلاک شد کسی که خود را نشناخت و ندانست که برای چه هدفی ساخته شده است».

[۱۶] امام علی، نهج البلاغه، کلمات قصار،۱۴۹، ص۳۴۰.

امام صادق (علیه‌السّلام) نیز در این باره فرموده: «شایسته نیست که مومن، خویش را خوار و بی‌مقدار نماید». راوی سوال کرد: «چگونه انسان، خود را خوار و بی‌مقدار می‌کند؟». حضرت جواب داد: «به کاری دست می‌زند که توانایی انجام دادن آن را ندارد».

[۱۷] فیض کاشانی، محمد بن شاه مرتضی، المحجه البیضاء، ج۴، ص۱۰۸.

[۱۸] کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۵، ص۶۴.

مشکل بسیاری از مردم، این است که توانایی‌ها و شرایط روحی و جسمی خود را نشناخته‌اند و یا نمی‌دانند که برای چه هدف و آینده‌ای آفریده شده‌اند و ذوق و استعداد خود را درک نکرده‌اند.

شناخت ارزش خود

یکی از محورهای خود‌شناسی، شناخت ارزش و عظمت انسان است؛ انسانی که پرتویی از روح الهی و مظهر صفات پروردگار است؛ انسانی که خلیفه