توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل محمدمهدی فتونی کبیر ۷۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل محمدمهدی فتونی کبیر ۷۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل محمدمهدی فتونی کبیر ۷۷ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل محمدمهدی فتونی کبیر ۷۷ اسلاید در PowerPoint

در این نوشتار زندگی نامه تفصیلی پاورپوینت کامل محمدمهدی فتونی کبیر ۷۷ اسلاید در PowerPoint آورده شده است.

[۱] گلشن ابرار ج۹.

این متن، ذیل عنوان محمد مهدی فتونی در کتاب گلشن ابرارآمده است. (متوفای ۱۱۸۳ قمری)

فهرست مندرجات

۱ – آل فتون
۲ – تحصیلات
۳ – اساتید
۳.۱ – آثار ابوالحسن شریف
۴ – اجازات
۵ – شاگردان
۶ – آثار
۷ – تجلیل از شاعر اهل بیت
۸ – انجمن ادبی معرکه الخمیس
۹ – تلاش نافرجام برای برقراری حکومت
۱۰ – راهنمایی امام
۱۱ – روش فقهی
۱۲ – از زبان دیگران
۱۳ – فرزندان
۱۴ – وفات
۱۵ – پانویس
۱۶ – منبع

آل فتون

آل فتونی یکی از خاندان‌های بزرگ در جبل عامل جنوب لبنان است.

[۲] اعیان الشیعه، سید محسن امین، ج۷، ص۳۴۲.

به گفته ی سید حسن صدر تاکنون علم از این خانواده، منقطع نشده است.

[۳] تکمله امل الآمل، سید حسن صدر، ص۴۰۸.

از این خانواده عالمان بزرگی برخاسته‌اند که می‌توان به شیخ موسی فتونی جد اعلای ابوالحسن فتونی و ابوالحسن فتونی و ملا ابوطالب بن ابوالحسن فتونی

[۴] تکمله امل الآمل، سید حسن صدر، ص۴۴۴.

اشاره کرد.
یکی دیگر از عالمان بزرگ این خاندان، عالم قرن دوازده، شیخ محمدمهدی فتونی معروف به فتونی کبیر است. (این لقب برای فرق گذاری میان او و هم نام دیگر او شیخ مهدی فتونی صغیر است. او از نواده‌های ابوالحسن شریف فتونی عاملی استاد فتونی کبیر است و در سال ۱۲۹۷ قمری از دنیا رفته است.)
پدر او شیخ بهاءالدین محمد بن علی ملقب به «صالح» از عالمان دینی نبطیه در جبل عامل بود.

تحصیلات

محمدمهدی در نبطیه به دنیا آمد. برای تحصیل علوم دینی عازم حوزه‌های علمیه شد. از تحصیل او اطلاع زیادی در دست نیست و تذکره نویسان فقط به نام برخی از اساتید او بسنده کرده‌اند.

اساتید

محمدمهدی فتونی در اصفهان از محضر جمعی از بزرگان استفاده کرد.

[۵] اعیان الشیعه، سید محسن امین، ج۱۰، ص۶۷.

دو تن از اساتید فتونی در اصفهان عبارت اند از:
۱ ـ میر محمد صالح خاتون آبادی اصفهانی
او داماد علامه مجلسی و شیخ الاسلام اصفهان بود. فتونی از این استاد خود این داستان را نقل کرده است که روزی در عالم رؤیا امام زمان را دیدم. از او سؤال کردم به کتاب مفاتیح فیض کاشانی عمل کنیم یا به کتاب کفایه الاحکام سبزواری. ایشان در جواب فرمود: بر شما باد به کتاب مفاتیح مراجعه کنید. (کتاب مفاتیح الشرائع فیض کاشانی از کتب فقهی ارزشمند است که در سه جلد به چاپ رسیده است.)

[۶] روضات الجنات، خوانساری، ج۶، ص۸۲.

۲ ـ ابوالحسن شریف بن محمد طاهر فتونی عاملی نباطی نجفی (۱۱۳۹ قمری)
او که پسر عموی شیخ محمد مهدی فتونی بود

[۷] اعیان الشیعه، سید محسن امین، ج۱۰، ص۶۷.

[۸] معارف الرجال، ج۳، ص۸۲.

[۹] الذریعه، آقا بزرگ تهرانی، ج۱، ص۴۶۷.

از علامه مجلسی و شیخ حر عاملی و شیخ فخرالدین طریحی صاحب کتاب مجمع البحرین (به سال ۱۱۱۱ قمری) و شیخ محمد حسین میسی (به سال ۱۱۰۰ قمری)

[۱۰] الذریعه، آقابزرگ تهرانی، ج۱، ص۱۸۲.

اجازه ی روایت داشته است.
محمدطاهر، پدر ابوالحسن، مدتی در اصفهان اقامت گزید و با خواهر میر محمدصالح خاتون آبادی ازدواج کرد. ابوالحسن در حدود سال ۱۰۷۰ قمری در اصفهان به دنیا آمد. تحصیلات خود را در اصفهان ادامه داد و بعد از آن به نجف رفت. او در سال ۱۱۰۷ قمری در نجف بوده است. در ایام اقامت در نجف، جمع زیادی از علما نزد او قرائتحدیث و قرائت بعضی کتب کردند و در آن زمان، بزرگ نجف محسوب می‌شد.

آثار ابوالحسن شریف

از او آثار زیادی بر جای مانده است که به بعضی از آن‌ها اشاره می‌کنیم:
۱ ـ الفوائد الغرویه و الدرر النجفیه که در سال ۱۱۱۲ قمری آن را به اتمام رسانده است.

[۱۱] اعیان الشیعه، سید محسن امین، ج۷، ص۳۴۳.

۲ ـ رساله الرضاعیه که در ۲۵ محرم ۱۱۱۱قمری در نجف آن را نوشت.
۳ ـ شرح کفایه الاحکام سبزواری
۴ ـ شرح مفاتیح الشرائع فیض کاشانی که در سال ۱۱۲۹ قمری آن را نوشت و نام آن شریعه الشیعه و دلائل الشریعه است.
۵ ـ ضیاء العالمین در امامت
علامه امینی درباره ی این کتاب می‌گوید: بهترین کتابی است که در این زمینه نوشته شده است.

[۱۲] الغدیر، علامه امینی، ج۷، ص۴۰۱.

۶ ـ کتاب حدیقه النسب

[۱۳] الذریعه، آقابزرگ تهرانی، ج۱، ص۱۱.

۷ ـ شرح صحیفه
۸ ـ حاشیه بر کافی
۹ ـ مرآه الانوار و مشکاه الاسرار در تفسیر قرآن
۱۰ ـ حقیقهمذهب الامامیه
۱۱ ـ معراج الکمال
۱۲ ـ نصائح الملوک در شرح فارسی عهدنامه ی مالک اشتر
۱۳ ـ تنزیه القمیین فی الرد علی السید المرتضی که در رد این گفته است که قمی‌ها جبری و مشبهه هستند.

[۱۴] موسوعه طبقات الفقهاء، شیخ جعفر سبحانی، ج۱۲، ص۲۰.

محمدمهدی فتونی نزد این استاد، کتبی چند قرائت کرد و به واسطه ی او، سلسله سند خود را به علامه مجلسی می‌رساند.

اجازات

شیخ از بعضی بزرگان اجازه نقل حدیث داشته است. از جمله اجازه دهندگان به وی، اینان‌اند:
۱ ـ ملا محمد شفیع گیلانی (۱۱۴۴ قمری)؛

[۱۵] موسوعه طبقات الفقهاء، شیخ جعفر سبحانی، ج۱۲، ص۳۸۰.

۲ ـ محمد رضا شولستانی شیرازی؛
۳ ـ شیخ یوسف بحرانی (۱۱۸۶ قمری)؛

[۱۶] اعیان الشیعه، سید محسن امین، ج۱۰، ص۳۱۷.

[۱۷] موسوعه طبقات الفقهاء، شیخ جعفر سبحانی، ج۱۲، ص۴۳۸.

[۱۸] مقدمه الحدائق الناظره، ج۱، ص۱۹.

او بعد از تحصیل به جبل عامل بازگشت و از علمای بزرگ آن جا محسوب می‌شد، اما بعد از این که احمد جزارو دیگران در آن بلاد به ظلم و فساد پرداختند و بازار اهل علم کساد گردید، به نجف رفت و در آن جا اقامت گزید.

[۱۹] تکمله امل الآمل، سید حسن صدر، ص۳۹۲.

[۲۰] معارف الرجال، ج۳، ص۸۰.

شاگردان

شیخ بعد از اقامت در نجف، به تدریس و تربیت شاگرد پرداخت. غالب طلابی که آن زمان در نجف به تحصیل مشغول بودند، در درس او حاضر می‌شدند. مهم‌ترین شاگردان او بدین قرارند:
۱ ـ محمدمهدی بحرالعلوم معروف به علامه بحرالعلوم
او بعد از تحصیل در کربلا نزد شیخ یوسف بحرانی در سال ۱۱۶۹ قمری به نجف رفت و در درس محمد مهدی فتونی و محمد تقی دورقی (۱۱۸۶ قمری) شرکت کرد.

[۲۱] اعیان الشیعه، سید محسن امین، ج۱۰، ص۱۵۸.

[۲۲] موسوعه طبقات الفقهاء، شیخ جعفر سبحانی، ج۱۳، ص۶۳۷.

بحرالعلوم از فتونی اجازه داشته است.

[۲۳] الذریعه، آقابزرگ تهرانی، ج۱، ص۲۵۴.

در اجازات خود، او را بر دیگر اساتید خود مقدم می‌داشته است. بعضی این تقدم را بدین علت می‌دانند که او اولین استاد سید در نجف بوده است.
۲ ـ شیخ جعفر کاشف الغطاء
غالب دوران تحصیل او نزد شیخ مهدی فتونی بوده است.

[۲۴] اعیان الشیعه، سید محسن امین، ج۴، ص۱۰۳.

۳ ـ میرزا محمدمهدی شهرستانی
۴ ـ ملا محمدمهدی نراقی (۱۲۰۹ قمری)
۵ ـ محمدمهدی بن هدایه الله مشهدی معروف به شهید ثالث (۱۲۱۸ قمری) که از او روایت می‌کند.

[۲۵] الذریعه، آقابزرگ تهرانی، ج۱، ص۲۵۶.

[۲۶] خاتمه المستدرک، میرزا حسین نوری، ج۳، ص۲۶۸.

[۲۷] موسوعه طبقات الفقهاء، شیخ جعفر سبحانی، ج۱۳، ص۶۴۰.

۶ ـ میرزای قمی (۱۲۳۱ قمری)
میرزای قمی ابتدا از سید حسین خوانساری و وحید بهبهانی استفاده کرد و بعد از آن به درس هزار جریبی و فتونی شتافت.

[۲۸] خاتمه المستدرک، ج۲، ص۱۲۵.

۷ ـ سید عبدالله بن محمدتقی لاریجانی
فتونی به او اجازه داده است.

[۲۹] الذریعه، آقابزرگ تهرانی، ج۲۰، ص۷۲.

۸ ـ میرزا محمد تقی قاضی طباطبایی (۱۲۲۰ قمری)
او از شاگردان فتونی بوده و از او اجازه نیز داشته است. او این اجازه را در سال ۱۱۷۳ قمری ده سال پیش از وفات خود نوشته است. این اجازه در پشت کتاب وسائل الشیعه نوشته شده است و در کتابخانه ی نواده ی قاضی موجود است.

[۳۰] الذریعه، آقابزرگ تهرانی، ج۱۱، ص۲۸.

[۳۱] بحار الانوار، علامه مجلسی، ج۱۰۲، ص۱۸۸.

۹ ـ محمدرضا بن عبدالمطلب تبریزی (حدود ۱۲۰۸ قمری)

[۳۲] تتمیم امل الآمل، شیخ عبدالنبی قزوینی، ص۱۵۵.

[۳۳] موسوعه طبقات الفقهاء، شیخ جعفر سبحانی، ج۱۳، ص۵۸۱.

او کتاب رساله الاشارات را به امر استادش فتونی در فقه نوشت. او پیش از این در سال ۱۱۷۸ قمری کتابی در روایات با عنوان الشافی الجامع بین اخبار البحار و الوافی نوشته بود. وقتی فتونی این کتاب را دید از او خواست تا کتابی در فقه و فتوا نیز بنگارد. از این رو او اقدام به نوشتن کتابی در فقه به نام الاشارات کرد. او نام این دو کتاب را از کتاب اشارات و شفای ابن سینا اخذ کرد و آن را شفاء و اشارات نامید.

[۳۴] الذریعه، آقابزرگ تهرانی، ج۱۱، ص۷۷.

۱۰ ـ شیخ نصار بن حمد نجفی (حدود ۱۲۴۰ قمری)

[۳۵] موسوعه طبقات الفقهاء، شیخ جعفر سبحانی، ج۱۳، ص۷۶۰.

۱۱ ـ احمد بن محمد بن علی معروف به عطار (۱۲۱۵ قمری)

[۳۶] موسوعه طبقات الفقهاء، شیخ جعفر سبحانی، ج۱۳، ص۱۰۳.

۱۲ ـ میرزا محمدرفیع بن میرزا محمد شفیع تبریزی

[۳۷] تتمیم امل الآمل، شیخ عبدالنبی قزوینی، ص۱۶۴.

۱۳ ـ سید محمد قمی کشمیری

[۳۸] تراجم الرجال، سید احمد حسینی، ج۲، ص۵۷۲.

۱۴ـ سید محمدشفیع شوشتری جزائری (۱۲۰۴ قمری) از نواده‌های سید نعمت الله جزائری

[۳۹] اعیان الشیعه، سید محسن امین، ج۹، ص۳۶۴.

و برادر عبداللطیف جزائری صاحب کتاب تحفه العالم
۱۵ـ سید شبر بن محمد حویزی مشعشعی (حدود ۱۱۹۰ قمری)
فتونی برای او اجازه‌ای نیز صادر کرده است.

[۴۰] الذریعه، آقابزرگ تهرانی، ج۱۱، ص۱۴۳.

۱۶ـ امیر ابراهیم بن معصوم تبریزی (۱۱۴۵ قمری)

[۴۱] اعیان الشیعه، سید محسن امین، ج۲، ص۲۲۸.

۱۷ ـ محمد علی بن محمد حسین طالقانی
او کتاب نتایج الاخبار استاد را به خط خود نوشت و استاد هم اجازه ی روایتی برای او صادر کرد. او نزد استاد علاوه بر شنیدن حدیث و قسمتی از کتاب قواعدالاحکامعلامه حلی نیز قرائت کرده است.

[۴۲] تراجم الرجال، سید احمد حسینی، ج۲، ص۷۴۷.

۱۸ ـ سید محمدرضا بن عبدالرزاق بن محمداسماعیل سمنانی اقساسی
او نزد فتونی شاگردی کرد و استاد اجازه نامه ی مفصلی برای وی نوشت. تمام این اجازه نامه در اعیان الشیعه آمده است.

[۴۳] اعیان الشیعه، سید محسن امین، ج۹، ص۳۳۴.

آثار

فتونی علاوه بر تدریس به تالیف نیز می‌پرداخت. آثاری که از او به یادگار مانده است، به شرح ذیر است:
۱ ـ ارجوزه فی تاریخ المعصومین
۲ ـ نتائج الاخبار و نوافج الازهار فی الاحکام المنصوصه بالعموم و الخصوص من الکتاب و الماثور عن الائمه الاطیاب فی الکتب الاربعه و غیرها من کتب الاصحاب
این کتاب تمام ابواب فقه را در یک جا جمع کرده است. آقا بزرگ تهرانی، جلد اول این کتاب را در کربلا نزد مولوی حسن یوسف هندی دیده است.

[۴۴] الذریعه، آقابزرگ تهرانی، ج۲۴، ص۴۲.

۳ ـ رساله در عدم انفعال آب قلیل در صورت ملاقات با نجاست
۴ ـ الانساب المشجر
گفتنی است فتونی در علم نسب شناسی تبحر زیادی داشته است

[۴۵] اعیان الشیعه، سید محسن امین، ج۲، ص۴۹۱.

و این کتاب تلاش او را در این علم نشان می‌دهد.
۵ ـ رجال الشیخ مهدی فتونی

[۴۶] الذریعه، آقابزرگ تهرانی، ج۱۰، ص۱۵۳.

که احتمالا با قبلی یکی است.
۶ ـ کتابی در فقه که قول مختار خود را با دلیل آن به صورت مختصر ذکر کرده است.

[۴۷] اعیان الشیعه، سید محسن امین، ج۱۰، ص۶۷.

۷ ـ دیوان شعر
فتونی دیوان شعری داشته است. در برخی از کتب، این دو بیت شعر را از او نقل کرده‌اند:
تخفی الاسی و همول الدمع یظهره
و السقم یثبت ما قد صرت تنکره
هذا فؤادک اضحی الهم یؤنسه
و ذاک طرفک امسی النوم یضجره

[۴۸] موسوعه طبقات الفقهاء، شیخ جعفر سبحانی، ج۱۲، ص۳۹۹.

اشعار فتونی بسیار زیبا است. صاحب کتاب نشوه السلافه از شعر او بسیار تجلیل کرده است.
۸ ـ نامه‌هایی به سید نصرالله حائری
سید نصرالله حائری شاعری توانمند و از علمای اخباری بود که در کربلا سکونت داشت. فتونی با وی مکاتباتی داشته است. در آن مکاتبات، هر دو، گاه اشعاری رد و بدل کرده‌اند.
شیخ به غیر از این آثار، بر چند کتاب از جمله بر کتاب نتایج الافکار فی منتخبات الاشعار ابوعبدالرضا شیخ محمدعلی بن بشا