مهسا فایل |
سایت دانلود فایل پاورپوینت کامل محمدمهدی جواهری ۱۰۵ اسلاید در PowerPoint
در حال بارگذاری
توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد
پاورپوینت کامل محمدمهدی جواهری ۱۰۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۰۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است
شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.
لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل محمدمهدی جواهری ۱۰۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن پاورپوینت کامل محمدمهدی جواهری ۱۰۵ اسلاید در PowerPoint :
پاورپوینت کامل محمدمهدی جواهری ۱۰۵ اسلاید در PowerPoint
محمدمهدی جواهری، بزرگترین شاعر کلاسیک عراقی ایرانی تبار در نیمه قرن چهاردهم میباشد.
فهرست مندرجات
۱ – زندگینامه
۲ – تحصیلات و سرودن شعر
۳ – سفر به ایران
۴ – اشتغالات جواهری
۵ – فعالیتهای سیاسی
۶ – درگذشت جواهری
۷ – شاعری متفاوت و سیاسی
۸ – ویژگی شعر جواهری
۹ – دیدگاه سیاسی
۱۰ – کتب منتشر شده جواهری
۱۱ – فهرست منابع
۱۲ – پانویس
۱۳ – منبع
زندگینامه
برای تولد وی تاریخهای متفاوتی ذکر شده است، اما به نظر میرسد صحیحترین تاریخ ۱۷ ربیعالاول ۱۳۱۷ باشد.
[۱] محمدمهدی جواهری، ۱۹۷۳ـ۱۹۸۰، ج ۱، مقدمه علیجواد طاهر، ص ۲۵.
[۲] جلیل عطیه، ج۱، ص ۶، الجواهری: شاعر من القرن العشرین، (بیروت) ۱۹۹۸.
[۳] میربصری، اعلام الادب فی العراق الحدیث، ج ۱، ص۱۸۰، لندن ۱۹۹۴ـ۱۹۹۹.
[۴] جلیل عطیه، ج۱، ص ۳۳-۳۵، الجواهری: شاعر من القرن العشرین، (بیروت) ۱۹۹۸.
وی در خاندانی اهل علم در نجف به دنیا آمد. پدرش، عبدالحسین، از نوادگان شیخ محمدحسن نجفی
[۵] دیوان، شرح و تعلیقات مصطفی علی، بیروت ۱۹۹۹ـ۲۰۰۰.
بود. اولاد و نوادگان شیخمحمدحسن، نام خانوادگی خود را در انتساب به این کتاب، «جواهری»، «صاحب جواهر» و «جواهر کلام» برگزیدهاند.(جواهری، آل)
[۶] میربصری، اعلام الادب فی العراق الحدیث، ج ۱، ص۱۸۰، لندن ۱۹۹۴ـ۱۹۹۹.
[۷] احمد مهدوی دامغانی، «جواهری: شاعر ایرانیتبار عرب»، ج۱، ص ۱۴۴، گلستان، سال ۱، ش ۳ (پاییز ۱۳۷۶).
محمدمهدی از پنج سالگی خواندن و نوشتن را نزد برادر بزرگش، عبدالعزیز، و قرآن را در مکتبخانه فراگرفت.
[۸] محمدمهدی جواهری، مذکراتی، ج ۱، ص ۴۹، بیروت ۱۹۹۹.
[۹] جلیل عطیه، الجواهری: شاعر من القرن العشرین، ج۱، ص۴۰، (بیروت) ۱۹۹۸.
تحصیلات ابتدایی را نزد معلمی تندخو گذراند، بهطوریکه بعدها از تأثیر منفی این دوره با تلخی بسیار یاد میکرد. سپس به مدرسه رشدیه رفت و به فراگیری زبان و ادبیات عرب و جغرافیا پرداخت. وی حافظهای اعجابانگیز داشت به شکلی که در هشت سالگی هر روز یک خطبه از نهجالبلاغه ، قطعهای از أمالی شریف مرتضی، قصیدهای از دیوان متنبی و قطعهای از البیان و التبین جاحظ را از بر میکرد و چنانکه خود گفته، به جهت قدرت حافظهاش مورد غبطه و حسادت قرار میگرفت.
[۱۰] محمدمهدی جواهری، مذکراتی، ج ۱، ص ۴۳، بیروت ۱۹۹۹.
[۱۱] محمدمهدی جواهری، مذکراتی، ج ۱، ص۵۰ـ۵۲، بیروت ۱۹۹۹.
[۱۲] اعلام الادب العربی المعاصر: سیر و سیر ذاتیه، چاپ رابرت کمبل، ج ۱، ص ۴۳۳، بیروت: الشرکه المتحده للتوزیع، ۱۹۹۶.
تحصیلات و سرودن شعر
وی با وجود استعداد و حافظه قوی، در آغاز علاقهای به تحصیلات سنّتی نداشت.
[۱۳] محمدمهدی جواهری، مذکراتی، ج ۱، ص ۴۹ـ۵۱، بیروت ۱۹۹۹.
اما همین تحصیلات اولیه سنّتی و مطالعه اشعار قدما بعدها تأثیر عمیقی بر شعر وی گذاشت.
[۱۴] بدوی، ص ۶۲.
[۱۵] جیوسی، ج ۱، ص ۱۹۷.
جواهری از کودکی دلبستگی شدیدی به شعر داشت. پدرش با اینکه در آغاز مخالف سرودن وی بود، هنگامی که علاقه عمیق او را به شعر درک کرد، خود نیز به تشویق وی پرداخت و او را با خود به مجالس بزرگان برد. جواهری هم در این مجالس تحت تأثیر اندیشه آزادیخواهی بزرگانی چون محمدسعید حبوبی، شاعر مبارز ضداستعمار، قرار گرفت.
[۱۶] محمدمهدی جواهری، ج ۱، ص ۶۵ ـ ۶۸، مذکراتی، بیروت ۱۹۹۹.
[۱۷] محمدمهدی جواهری، ج ۱، ص ۷۴ ـ ۷۹، مذکراتی، بیروت ۱۹۹۹.
[۱۸] جلیل عطیه، الجواهری: شاعر من القرن العشرین، ج۱، ص ۳۸، (بیروت) ۱۹۹۸.
وی در نوجوانی همراه برادر بزرگترش در یکی از حوزههای علوم دینی نجف به تحصیل پرداخت و لباس روحانیت بر تن کرد، اما پس از مرگ پدرش، تحصیلات حوزوی و لباس روحانیت را کنار گذاشت.
[۱۹] محمدمهدی جواهری، مذکراتی، ج ۱، ص ۳۵، بیروت ۱۹۹۹.
[۲۰] محمدمهدی جواهری، مذکراتی، ج ۱، ص۵۳، بیروت ۱۹۹۹.
[۲۱] محمدمهدی جواهری، مذکراتی، ج ۱، ص۸۵، بیروت ۱۹۹۹.
در هجده سالگی نخستین شعرش را با نام مستعار در روزنامه العراق به چاپ رساند و فقط در ۱۳۰۰ شمسی حدود ۲۱ شعر از وی در نشریات عراق بهچاپ رسید و به دلیل استحکام اشعارش خیلی زود جای خود را در میان خوانندگان باز کرد
[۲۲] محمدمهدی جواهری، مذکراتی، ج ۱، ص ۸۶ ـ۸۷، بیروت ۱۹۹۹.
[۲۳] محمدمهدی جواهری، مذکراتی، ج ۱، ص۱۱۹ـ۱۲۱، بیروت ۱۹۹۹.
[۲۴] محمدمهدی جواهری، ۱۹۷۳ـ۱۹۸۰، مقدمه علیجواد طاهر، ج ۱، ص ۸۷ـ۱۴۵.
اولین مجموعه شعری وی، با عنوانِ «حبله الادب» در ۱۳۰۲ ش/ ۱۹۲۳ در بغداد منتشر شد.
[۲۵] اعلام الادب العربی المعاصر: سیر و سیر ذاتیه، چاپ رابرت کمبل، ج ۱، ص ۴۳۵، بیروت: الشرکه المتحده للتوزیع، ۱۹۹۶.
سفر به ایران
جواهری دو بار به ایران سفر کرد؛ در تابستان ۱۳۰۳ شمسی/ ۱۹۲۴ و تابستان ۱۳۰۵ شمسی/۱۹۲۶. تأثیر عمیقی که مشاهده طبیعت زیبا و سفر به شهرهای ایران بر وی گذاشته، در اشعارش (از جمله «عَلی” حدود فارس»، «عَلی” کرند»، «الریف الضاحک»، «عَلی” دربند» و «فی طَهران») آشکار است.
[۲۶] محمدمهدی جواهری، ۱۹۷۳ـ۱۹۸۰، ج ۱، ص ۲۵۵ـ۲۶۶.
[۲۷] محمدمهدی جواهری، ۱۹۷۳ـ۱۹۸۰، ج ۱، ص۳۵۵- ۳۵۶.
[۲۸] محمدمهدی جواهری، ۱۹۷۳ـ۱۹۸۰، ج ۱، ص ۳۶۱ـ ۳۶۲.
وی در ۱۳۰۶ شمسی/۱۹۲۷ به بغداد سفر کرد و معلم مدارس کاظمیه شد،
[۲۹] میربصری، اعلام الادب فی العراق الحدیث، ج ۱، ص۱۸۰، لندن ۱۹۹۴ـ۱۹۹۹.
اما پس از انتشار قصیده «بَریدالغُربه» در روزنامه الفَیحاءــ که در آن به ستایش طبیعت و آب و هوا و زیباییهای ایران پرداخته بود و دلیل وابستگی به عراق را فقط علاقه به یارانش دانسته بود ــ ساطع حُصَری، مدیرکل وزارت معارف، او را به شعوبیگری متهم و از معلمی برکنار کرد.
[۳۰] محمدمهدی جواهری، مذکراتی، ج ۱، ص۱۴۷ـ ۱۵۲، بیروت ۱۹۹۹.
[۳۱] جلیل عطیه، الجواهری: شاعر من القرن العشرین، ج۱، ص۴۵ـ۴۸، (بیروت) ۱۹۹۸.
[۳۲] محمدمهدی جواهری، ۱۹۷۳ـ۱۹۸۰، ج۱، ص ۳۵۷ـ۳۶۰.
اشتغالات جواهری
سپس جواهری، با وساطت عالم دینی، سیدحسن صدر، با ملک فیصل ملاقات کرد و به عنوان کارمند اداره تشریفات دربار، مشغول به کار شد.
[۳۳] میربصری، اعلام الادب فی العراق الحدیث، ج ۱، ص۱۸۰، لندن ۱۹۹۴ـ۱۹۹۹.
[۳۴] محمدمهدی جواهری، مذکراتی، ج ۱، ص ۱۷۹ـ۱۸۵، بیروت ۱۹۹۹.
وی سه سال در دربار سلطنتی مشغول به کار بود و سپس استعفا کرد. او با وجود انتقاد بسیار از وضع عراقِ تحت سلطنت، توانسته بود به خوبی مناسباتش را با خانواده سلطنتی حفظ کند.
[۳۵] بدوی، ص ۶۲.
[۳۶] جلیل عطیه، الجواهری: شاعر من القرن العشرین، ج۱، ص ۵۶ـ۶۰، (بیروت) ۱۹۹۸.
وی در ۱۳۰۷ شمسی/۱۹۲۸ دفتر شعر بَینَ الشعورِ و العاطفه را در بغداد منتشر کرد.
[۳۷] اعلام الادب العربی المعاصر: سیر و سیر ذاتیه، چاپ رابرت کمبل، ج ۱، ص ۴۳۵، بیروت: الشرکه المتحده للتوزیع، ۱۹۹۶.
در ۱۳۰۹ شمسی/۱۹۳۰ روزنامه الفرات را منتشر کرد و به همین مناسبت کنیه ابوالفرات را برای خود برگزید، اما پس از انتشار بیست شماره، به دلیل مخالفتهای سیاسی، امتیاز آن لغو شد.
[۳۸] احمد مهدوی دامغانی، ج۱، ص ۱۴۴، پانویس، «جواهری: شاعر ایرانیتبار عرب»، گلستان، سال ۱، ش ۳ (پاییز ۱۳۷۶).
[۳۹] محمدمهدی جواهری، مذکراتی، ج ۱، ص ۲۴۵ـ۲۵۲، بیروت ۱۹۹۹.
او سپس رئیس دبیرخانه وزارت معارف شد و تا ۱۳۱۵ شمسی/۱۹۳۶، که از وزارت معارف استعفا کرد، به تدریس در دبیرستانهای بصره ، نجف و دانشسرای معلمان مشغول بود.
[۴۰] میربصری، اعلام الادب فی العراق الحدیث، ج ۱، ص ۱۸۱، لندن ۱۹۹۴ـ۱۹۹۹.
در همین سال، با انتشار روزنامه الانقلاب بهکار مطبوعاتی بازگشت و پس از تعطیل این روزنامه، در ۱۳۱۶ شمسی/۱۹۳۷ الرأی العام و المعرض را منتشر کرد. جواهری در این حرفه شهامت چشمگیری از خود نشان داد. وی تا ۱۳۴۰ شمسی/۱۹۶۱، که از روزنامهنگاری کناره گرفت، حدود دوازده روزنامه را سرپرستی و سردبیری کرد که اغلب آنها به دلایل سیاسی عمر کوتاهی داشتند.
[۴۱] میربصری، اعلام الادب فی العراق الحدیث، ج ۱، ص ۱۸۱، لندن ۱۹۹۴ـ۱۹۹۹.
[۴۲] بدوی، ص۶۲.
[۴۳] اعلام الادب العربی المعاصر: سیر و سیر ذاتیه، چاپ رابرت کمبل، ج ۱، ص ۴۳۲، بیروت: الشرکه المتحده للتوزیع، ۱۹۹۶.
فعالیتهای سیاسی
در ۱۳۱۵ شمسی/ ۱۹۳۶، جواهری به دلیل مخالفت با بَکر صدقی، چندماهی به زندان رفت.
[۴۴] جلیل عطیه، الجواهری: شاعر من القرن العشرین، ج۱، ص ۶۴، (بیروت) ۱۹۹۸.
[۴۵] محمدمهدی جواهری، مذکراتی، ج ۱، ص ۳۲۷ـ۳۳۳، بیروت ۱۹۹۹.
وی در ۱۳۲۶ شمسی/ ۱۹۴۷، با حمایت امیرعبدالاله، به عنوان نماینده شهر کربلا وارد مجلس شد، اما پس از مدت کوتاهی به جبهه مخالف پیوست و سرانجام در ۱۳۲۷ شمسی/ ۱۹۴۸ از نمایندگی استعفا کرد.
[۴۶] جلیل عطیه، الجواهری: شاعر من القرن العشرین، ج۱، ص ۶۶ ـ۶۷، (بیروت) ۱۹۹۸.
[۴۷] محمدمهدی جواهری، مذکراتی، ج ۱، ص ۴۷۷، بیروت ۱۹۹۹.
[۴۸] محمدمهدی جواهری، مذکراتی، ج ۱، ص۴۸۲، بیروت ۱۹۹۹.
در همین سال برادرش، جعفر، در تظاهرات دانشجویی کشته شد. مرگ برادر چنان تأثیر عمیقی بر وی گذاشت که دو قصیده به نام «أخی جعفر» و «یوم الشهید» در رثای وی سرود که هر دو از شاهکارهای شعر معاصر عرب در قالبهای قدمایی محسوب میشوند.
[۴۹] محمدمهدی جواهری، دیوان، ج ۳، ص ۲۵۵، چاپ ابراهیم سامرائی و دیگران، بغداد (۱۹۷۳ ـ۱۹۸۰).
[۵۰] محمدمهدی جواهری، دیوان، ج ۳، ص۲۶۷ـ۲۸۳، چاپ ابراهیم سامرائی و دیگران، بغداد (۱۹۷۳ ـ۱۹۸۰).
او در اواخر همین سال به پاریس رفت که حاصل آن شعر عاشقانه «أنیتا» و دوستی و مجالست با طه حسین بود.
[۵۱] میربصری، اعلام الادب فی العراق الحدیث، ج ۱، ص ۱۸۱، لندن ۱۹۹۴ـ۱۹۹۹.
[۵۲] جلیل عطیه، الجواهری: شاعر من القرن العشرین، ج۱، ص ۱۰۴ـ۱۰۵، (بیروت) ۱۹۹۸.
پس از آن، دو سال در مصر اقامت گزید و در ۱۳۳۱ شمسی/۱۹۵۲ به بغداد بازگشت و روزنامهنگاری را از سر گرفت و یک سال بعد برترین نشان افتخار عراق (نشان الرافدین) را از امیر عبدالاله دریافت کرد.
[۵۳] میربصری، اعلام الادب فی العراق الحدیث، ج ۱، ص ۱۸۱، لندن ۱۹۹۴ـ۱۹۹۹.
[۵۴] جلیل عطیه، الجواهری: شاعر من القرن العشرین، ج۱، ص ۶۷ـ ۶۸، (بیروت) ۱۹۹۸.
جواهری در ۱۳۳۵ شمسی/ ۱۹۵۶ به عنوان پناهنده در سوریه اقامت داشت و یک سال بعد به عراق بازگشت و با به قدرت رسیدن عبدالکریم قاسم در ۱۳۳۷ شمسی/ ۱۹۵۸، جواهری که تمایلات سوسیالیستی و دوستی دیرینه با وی داشت، به حمایت از قاسم پرداخت که حاصل آن انتشار مجدد روزنامه الرأی العام و نمایندگی در اولین اتحادیه روزنامهنگاران و ریاست اتحادالادباء العراقیین (انجمن ادبای عراق) بود.
[۵۵] میربصری، اعلام الادب فی العراق الحدیث، ج ۱، ص ۱۸۱، لندن ۱۹۹۴ـ۱۹۹۹.
[۵۶] جلیل عطیه، الجواهری: شاعر من القرن العشرین، ج۱، ص ۷۴ـ۷۵، (بیروت) ۱۹۹۸.
وی پس از مدتی به صف مخالفان عبدالکریم قاسم پیوست و چون عرصه را بر خود تنگ دید، به چکسلواکی رفت و هفت سال در پراگ اقامت کرد و در ۱۳۴۴ شمسی/۱۹۶۵ دیوان بریدُالغُربه را در آنجا منتشر ساخت.
[۵۷] میربصری، اعلام الادب فی العراق الحدیث، ج ۱، ص ۱۸۱، لندن ۱۹۹۴ـ۱۹۹۹.
[۵۸] بدوی، ص ۶۳.
[۵۹] جلیل عطیه، الجواهری: شاعر من القرن العشرین، ج۱، ص ۷۶، (بیروت) ۱۹۹۸.
با به قدرت رسیدن احمد حسن البکر، جواهری در ۱۳۴۷ شمسی/۱۹۶۸ به عراق بازگشت و مورد استقبال دولتمردان قرار گرفت و مجدداً رئیس انجمن ادبای عراقی شد.
[۶۰] میربصری، اعلام الادب فی العراق الحدیث، ج ۱، ص ۱۸۱، لندن ۱۹۹۴ـ۱۹۹۹.
[۶۱] بدوی، ص۶۳.
[۶۲] جلیل عطیه، الجواهری: شاعر من القرن العشرین، ج۱، ص ۱۳۲ـ۱۳۳، (بیروت) ۱۹۹۸.
درگذشت جواهری
در اواخر دهه ۱۳۵۰ شمسی/۱۹۷۰، به دلیل مخالفت با حزب بعث، بار دیگر به پراگ رفت و مدتی در آنجا ماند تا بالاخره دمشق را برای اقامت برگزید و مورد استقبال گرم مردم و رئیسجمهوری سوریه قرار گرفت. در ۱۳۷۱ شمسی/۱۹۹۲، وی در سفری شش ماهه به ایران، در تهران ، مشهد و قم ، مورد عنایت ادبا و شعرا و مقامات سیاسی قرار گرفت و مجالس فراوانی در تکریم وی برگزار شد.
[۶۳] احمد مهدوی دامغانی، «جواهری: شاعر ایرانیتبار عرب»، ج۱، ص ۱۴۵ـ۱۴۶، گلستان، سال ۱، ش ۳ (پاییز ۱۳۷۶).
وی در ۵ مرداد ۱۳۷۶/ ۲۷ ژوئیه ۱۹۹۷ در دمشق درگذشت و در زینبیه به خاک سپرده شد.
[۶۴] میشال جحا، «محمدمهدی الجواهری: دراسه»، ج۱، ص ۳۷۸، در الجواهری مسیره قرن، (اعداد) خیال جواهری، دمشق: منشورات وزاره الثقّافه فی الجمهوریه العربیه السوریه، ۲۰۰۴.
پس از درگذشت وی، شاعرانی نظیر عبدالوهاب بیاتی و زاهد زُهدی در رثای وی اشعاری سرودند و بیش از سیصد مقاله و شعر به یاد او در نشریات عربی بهچاپ رسید.
[۶۵] عبدالوهاب بیاتی، «رحل فی عید میلاده»، ج۱، ص ۱۳ـ۱۴، در الجواهری مسیره قرن، (اعداد) خیال جواهری، دمشق: منشورات وزاره الثقّافه فی الجمهوریه العربیه السوریه، ۲۰۰۴.
[۶۶] زاهد محمد زهدی، «من یعزّی (العراق)»، ج۱، ص۳۰ـ۳۱، در الجواهری مسیره قرن.
[۶۷] خیال جواهری، «الجواهری: ببلیوغرافیا مابعدالرحیل، ج۱، ص۴۰۰ـ۴۳۴.
شاعری متفاوت و سیاسی
وی بزرگترین شاعر عراقی در میان نسل خود محسوب میشود و برترین شاعری است که به شیوه کلاسیک و سنّتی، زندگی پراضطراب عراق را به تصویر کشیده و باعث گسترش شعر سیاسی ماندگار در عراق شده است. او در شعر نیز، همانند زندگیاش، نگران مسائل سیاسی عراقِ معاصر بود.
[۶۸] بدوی، ص ۶۲.
[۶۹] جیوسی، ج ۱، ص ۱۹۷.
تحصیلات سنّتی، که در نظر وی تنها راه تسلط بر ظرافتهای زبان عربی است، همراه با احاطه بر شعر شاعرانی چون ابوتمّام، بُحتری متنبی، و تأثیرپذیری از فرهنگ قرآن کریم و نهجالبلاغه و نیز پرورش یافتن در شهر نجف، که فرهنگ شیعه در آن تداوم دارد، از جواهری شاعری یگانه و ممتاز ساخته است.
[۷۰] بدوی، ص ۶۳ـ۶۴.
[۷۱] جیوسی، ج ۱، ص ۱۹۷.
[۷۲] جبرا ابراهیم جبرا، النّار و الجواهر: دراسات فی الشعر، ج۱، ص ۲۵، بیروت ۱۹۸۲.
به نظر محمدمصطفی بدوی،
[۷۳] بدوی، ص ۶۲.
راهی را که معروف رُصافی، شاعر آزادی، در بیان مسائل اجتماعی و سیاسی در شعر آغاز کرده بود، جواهری به شیوهای دیگر و به شکلی گستردهتر و چشمگیرتر ادامه داد. رصافی نیز از شباهت بین جواهری و خودش آگاه بود و در یکی از اشعارش، که جواهری را مخاطب قرار داده است، اذعان کرده که جواهری جانشین اوست.
[۷۴] معروف رصافی، دیوان، ج ۳، ص ۱۲۲ـ۱۲۳، شرح و تعلیقات مصطفی علی، بیروت ۱۹۹۹ـ۲۰۰۰.
ناقدان، جواهری را شاعر مناسبتها نامیدهاند.
[۷۵] جبرا ابراهیم جبرا، النّار و الجواهر: دراسات فی الشعر، ج۱، ص۸ ـ۹، بیروت ۱۹۸۲.
[۷۶] جیوسی، ج۱، ص ۱۹۹.
[۷۷] دایره المعارف ادبیات عرب، ذیل مادّه.
با اینکه شعر مناسبت در بهترین نمونههایش، بیانگر تجربهای عینی و بیرونی است، جواهری این تجربه را چنان با احساس و عاطفه خود میآمیزد که شعر از حالت شخصی خارج میشود و احساس خواننده با احساس شاعر یکی میشود. بهترین نمونه آن را در شعر «أخی جعفر»، که برای شهادت برادرش سروده است، میتوان دید.
[۷۸] جیوسی، ج ۱، ص ۱۹۹.
[۷۹] محمدمهدی جواهری، ۱۹۷۳ـ۱۹۸۰، ج ۳، ص ۲۵۵ـ۲۶۶.
ویژگی شعر جواهری
شعر جواهری از حیث شکل و ساختار همان شعر سنّتی عرب است، اما زبان شعر وی بسیار قوی و غنی است. واژگان شعر وی با دقت و وسواس انتخاب شدهاند، لحن اشعار سیاسی وی غالباً خطابی است و در اشعاری مانند ” أَطبقْ دُجی” ” از شگردهای خطابه و سخنرانی بهخوبی استفاده کردهاست.
[۸۰] بدوی، ص ۶۴ـ۶۵.
[۸۱] جیوسی، ج ۱، ص۲۰۰ـ۲۰۱.
[۸۲] محمد مهدی جواه
- همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
- ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
