پاورپوینت کامل بررسی هنر و معماری سبک اکسپرسیونیسم ۳۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بررسی هنر و معماری سبک اکسپرسیونیسم ۳۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بررسی هنر و معماری سبک اکسپرسیونیسم ۳۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بررسی هنر و معماری سبک اکسپرسیونیسم ۳۵ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل بررسی هنر و معماری سبک اکسپرسیونیسم ۳۵ اسلاید در PowerPoint

این ھنرمندان برای رسیدن به اھداف خود رنگ ھای تند و تشویش انگیز، و ضربات مکرر و ھیجان زده قلم مو، و شکل ھای اعوجاج
یافته و خارج از چارچوب را با ژرفا نمایی به دور از قرار و سامان ایجاد می کردند و ھرآنچه آرامش بخش و چشم نواز و متعادل بود از
صحنه کار خود بیرون می گذاشتند. آنھا برای بیان کردن احساساستشون بدن انسان را به صورت اغراق امیز و تحریف شده ای
ترسیم می کنند
نقاشی اکسپرسیونیستی و گرایش فلسفی نھان پشت آن ، صرفا به مکتب نقاشی آلمانی سده ی بیستم که با
ھمین نام شھرت دارد ، محدود نمی شود .ا کسپرسیونیسم عمیقا در تاریخ نژاد شمالی ریشه دارد و بسیار متاثر از
گرایشاتی است که معمولا به عنوان رمانتیک از آنھا یاد می شود . بدین مفھوم آثار نقاشی اکسپرسیونیستی
فراوانی در طول تمامی دوره ھای تاریخی و در کشورھای مختلف وجود داشته است . اما اکسپرسیونیسم به عنوان
توصیفی سبک پردازانه از ھنر مدرن ، معمولا برای توصیف جنبش ھای ھنری مشخصی در آلمان بین سال ھای
که ویژگی کاملا آلمانی « پل » ۱۹۰۵ تا دھه ی ۱۹۲۰ اطلاق می شود و به دو گروه عمده تقسیم می گردد : گروه
که جھانی تر بود و در سال « سوارکارآبی » داشت و در سال ۱۹۰۵ در شھر درسدن شکل گرفت و دیگری گروه
۱۹۱۱ در مونیخ تشکیل شد . ھنرمندان اکسپرسیونیست با به کار بردن روش و فنون مختلفی چون فنون مختلف
چاپ و مجسمه سازی بر احساسات شخصی نسبت به موضوع تاکید بسیار داشتند . خود موضوعات آثار آنان نیز
حائز اھ ی مت بود و غالبا به موقعیت و شرایط انسانی مربوط بود و از رنگ ھای خام ، درخشان ، پرتضاد و نا مرتبط با
موضوع نقاشی استفاده می شد که به ظھور تجلیات گسترده تر تمایلات فردی میدان می داد . اکسپرسیونیست ھا
که از رنگ به گونه ای استفاده می کردند که نقاشی ھایشان آرامش « فووھا » ، بر خلاف معاصرین فرانسوی خود
و نشاط می بخشید ، برخی از آثارشان آن چنان تاثیرگذارند که موجب می شوند از ناآرامی به خود بلرزیم . اگر
موضوع اثر ، منظره باشد ، ھنرمند با رویکردی پرتردید و پر سوءظن روبروست که فرسنگ ھا از سردی و اعتماد به
نفسی ھنر کلاسیک فاصله دارد .
در اکسپرسیونیسم ، احساسات درونی به بیرون تجلی می کند و به دیگران منتقل می شود . در این سبک
شخصیت ، موقعیت ذھنی یا شرایط حسی ھنرمند به شکلی مشابه به موجود زنده ، به نمایش گذاشته می شود
. ما در زندگی روزمره ی خود نیز چنین می کنیم ، مثلا ممکن است خانه ای تجسد انسانی شود و آن را در کسوت
خانه ی خوشبختی یا خانه ی سیاه ببینیم و پنجره ھای خانه را به صورت چشم ھایش تجسم کنیم ؛ و یا یک سگ
یا حیوان خانگی با احساسات و انگیزه ھایی عجین شود که احتمالا نمی تواند با احساسات بی نھایت پیچیده تر
صاحبش مشابه باشد . این گرایش را که بعد ھا در آثار سازندگان فیلم ھای کارتونی برجسته تر شد ، می توان
نام نھاد . ( Sympathy ) ھمدلی
اما در تاریخ و نقد ھنر ، این اصطلاح به سبکی اطلاق می شود که در آن قرارداد ھا و سنت ھای طبیعت گرایی کنار
نھاده می شود و در عوض تاکید بیشتری بر ایجاد اوعجاج و اغراق در شکل و رنگ به جھت بیان فوری احساس
ھنرمند وجود دارد . از این رو مفھوم اکسپرسیونیسم در معنای وسیع آن می تواند به ھنر ھر مکان و زمانی اطلاق
شود که تاکید بر واکنش حسی ھنرمند ، اولی تر از نظاره ی دنیای خارج است . در این مفھوم کلی ، واژه ی
اما کاربرد رایج تر این واژه ، برای توصیف ( exprssionism ) نوشته می شود e اکسپرسیونیسم در زبان لاتین با حرف
گرایشی در ھنر مدرن اروپا و به طور خاص تر به یک جنبه ی خاص آن گرایش ، به کار می رود ؛ جنبشی که از حدود
۱۹۰۵ تا حدود ۱۹۳۰ در ھنر آلمان گرایش غالب محسوب می شد . منشا و ریشه ی اکسپرسیونیسم در این مفھوم
ثانوی به دھه ی ۸۰ سده ی نوزدھم باز می گردد . با این وجود این گرایش تا سال ۱۹۰۵ به عنوان یک برنامه ی
متمایز تبلور نیافت ، و خود واژه فقط از سال ۱۹۱۱ و برای توصیف آثار کوبیستی و فوویستی که در برلین به نمایش
گذاشته شده بود ، به کار رفت .
مھمترین پیشگام اکسپرسیونیسم  ون گوگ  بود که به طور آگاھانه طبیعت را برای ” بیان رنج دھشتناک آدمی “
به صورت اغراق آمیز به تصویر کشید . ون گوگ و اکسپرسیونیست ھای پس از وی ، در کاربرد حسی رنگ و خط
تاکید عمده ای بر احساس و انگیزش خود داشتند و از این نظر از تلاش ھای  سورا  برای خلق یک نظام علمی
برای بیان فرمی متمایز شدند .
 گوگن  با آگاھی بیشتر و به طور مشخص تری از امپرسیونیسم گسست . به مفھوم دقیق تر ،  گوگن
اکسپرسیونیست نبود ، اما اولین کسی بود که به طور آشکار و صریح اصول سمبولیسم را که به نوبه ی خود به
عنوان محمل ارتباطی برای اکسپرسیونیسم بسیار حائز اھمیت بود ، پذیرفت . وی تمام فرم ھا را ساده و مسطح
» کرد . از رنگ به گونه ای بھره برد که تمامی تشابه آن به واقعیت یکسر از بین برود . خشونت نھفته در تابلوی
ادینبورگ ) به واسطه ی زمینه ی قرمزی که کشتی روی آن انجام NG ) « یعقوب در حال کشتی گرفتن با فرشته
می شود ، آشکار و چشم گیر است . به ھمین منظور  گوگن  از بازنمایی سایه اجتناب کرد و بعدا اکسپرسیونیست ھا از این جھت گیری وی تبعیت کردند . وی به جھت ھماھنگی با سبک ابداعیش در جستجوی
سادگی موضوعات بود و آن را نخست در جوامع روستایی بریتانی و بعد ھا در جزایر اقیانوس اطلس جنوبی یافت .
گوگن  در رویگردانی از تمدن شھری اروپایی ، ھنر بدوی و ھنر عامیانه را که ھر دو موضوعات جذابی برای
اکسپرسیونیست ھای متاخر شدند ، کشف کرد . در ھمین زمان  ادوارد مونش  نروژی که با کار ھای  ون گوگ  و
 گوگن  آشنا بود ، جستجوی خود را در کشف قابلیت ھای رنگ ھای خشن و دگر شکلی خطی که توانایی بالایی
برای بیان بسیاری از احساسات اصلی انسانی ھمچون تشویش ، ترس ، عشق و نفرت را دارد ، آغاز کرد . حاصل
جستجوی او برای یافتن معادل ھایی برای دلمشغولی ھای روانی ، وی را به شناخت قابلیت ھای صراحت و
سادگی روش ھای گرافیکی ھمچون حکاکی روی چوب ، رھنمون کرد ؛ احیای روش ھای چاپ دستی به عنوان یک
ھنر مستقل یکی از ویژگی ھای متمایز جنبش اکسپرسیونیسم محسوب می شود .  مونش  تاثیر گسترده ای به
ویژه در آلمان داشت ( وی آثار خود را در سال ۱۸۹۲ در شھر برلین به نمایش گذاشت ) و دامنه ی نفوذ وی حتا تا
مجسمه سازی و در آثار  ارنست بارلاخ  که سبک کار  مونش  را با جلوه ای عظیم برای موضوعات مذھبی و
اجتماعی به خدمت گرفت ، گسترش داد . از جمله اولین ھنرمندان اکسپرسیونیست باید از نقاش بلژیکی  جیمز
انسور  نام برد . وی حقارت ماھیت انسان را با به خدمت گرفتن صورتک ھای عجیب و ترسناک کارناوال به نمایش
گذاشت و ھنر نامعقول و نامتعارف وی به ویژه در آثار چاپ فلزش به طور گسترده معروفیت یافت .
در سال ۱۹۰۵ گروه ھای اکسپرسیونیستی تقریبا به طور ھمزمان در آلمان و فرانسه شکل گرفتند . فوویست ھا
نظریات  ون گوگ  و  گوگن  را به آثار ھنری خود افزودند . در سال ۱۹۰۸  ماتیس  رھبر این گروه ، اھدافشان را
ھدف اصلی رنگ ( expression ) آنچه بیش از ھمه در جستجوی آنم ، بیان حسی است »: چنین جمع بندی کرد
باید تا حد امکان در خدمت بیان حسی باشد … در نقاشی یک منظره ی پاییزی سعی خواھم کرد تا رنگ متناسب با
این آرمان را  ماتیس  در «. آن فصل را به یاد آورم ؛ من فقط از حسی که فصل به من می دھد الھام خواھم گرفت
ترکیب بندی ھای بزرگ پیکره به کار بست ،  درن  در منظره پردازی و  رولت  در ھنر جدید مذھبی ، عظمت و
سادگی را به نمایش گذاشتند .
در شھر درسدن تاسیس شد و نخستین نمایشگاه خود را در سال ۱۹۰۶ برپا ( Die Brucke ) در سال ۱۹۰۵ گروه پل
کرد . در حالی که در نقاشی فوویست ھا ، حتا در جسورانه ترین نمونه ھای آن ، ھمواره ھارمونی طرح حفظ می
شد و کاربرد تغزلی و تزیینی رنگ از دست نمی رفت ، اما در آثار اکسپرسیونیستی آلمان ، محدودیت ھا و قید ھا
یکسر کنار نھاده شد . علارغم تاثیر غیر قابل رد آنان از ھنرمندان فرانسوی ، افراط گری و بیان حس اغراق آمیز در
آثار آنان مشھود است ؛ در این آثار رنگ ھا و فرم ھا در تلاش برای ارائه ی تمایلات روانشناختی و نمادین به طور
اغراق آمیز به خدمت گرفته می شدند تا بدین ترتیب مفری باشند برای درک رایج از ضرورت آفرینش ھنری و نیز به
ما تمامی رنگ ھایی را »: نوعی طغیان علیه نظم تثبیت شده را به نمایش بگذارند . در سال ۱۹۱۳  کرشنر  نوشت
«. که به طور مستقیم یا غیر مستقیم ، انگیزش ھای ناب و خلاق را باز تولید کنند ، می پذیریم
کمی پیش از آغاز جنگ جھانی اول ، نقاشان آلمانی نیز با پیوند زدن فرم ھای کوبیسم با آرمان ھای
اکسپرسیونیست ھای متقدم و تحت تاثیر تصوف و عرفان ھندی ، تلاش داشتند تا نظامی بصری از مفاھیم ضمنی
جھان شمول ابداع کنند . در سال ۱۹۱۱  فرانتز مارک  ،  کاندینسکی  روس و دیگران ، ” گروه سوارکار آبی ” که
نقطه ی اوج اکسپرسیونیسم آلمان محسوب می شود را تشکیل دادند . پس از جنگ جھانی اول ، سبک
اکسپرسیونیسم در آلمان رواج یافت و حتا ھنرمندانی چون  جرج گروز  و  اتو دیکس  در جستجوی واقعگرایی تازه
و اغراق آمیز ” عینیت نوین ” بسیاری از ویژگی ھای دگر شکلی و اغراق را که یکی از تمھیدات اصلی
اکسپرسیونیسم اولیه بود ، حفظ کردند . در سال ۱۹۳۳ اکسپرسیونیسم ، در کنار دیگر ھنرھای منحط توسط نازی
ھا سرکوب شد . اما پس از جنگ جھانی دوم حیات تازه یافت و امروزه مبلغین مشھوری در میان ھنرمندان ، چون
گئورگ بازلیتس  دارد . در خارج از آلمان مبلغین پیشروی اکسپرسیونیسم شامل  شاگال  ،  سوتین  و عقبه ی
آنان از جمله ” تاشیسم ” و ” اکسپرسیونیسم انتزاعی ” است