پاورپوینت کامل بررسی معماری عصارخانه ۲۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بررسی معماری عصارخانه ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بررسی معماری عصارخانه ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بررسی معماری عصارخانه ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

معماری عصارخانه
 
 
بخشی از مطالب:
 
 
عصار یا روغنگربه کسی گویند که از بطور گوناگون مانند کرچک وکنجد وجزآن روغن گیرد.عصاری به عنوان یک شغل با اهمیت شناخته می شده ودر فرهنگ معین در ذیل این کلمه می خوانیم،شغل وعمل عصار را عصاری گویند وعصارخانه، دکانی است که در آن روغن گیرند و فروشنده ،اسب یا گاو عصاری را با چشم بسته د ور دستگاه روغن گیری می گرداند وآن را به کار می اندازد.
 
ا ز عصارخانه های دوره ی صفویه در اصفهان جزمعدودی باقی نمانده که این یکی –معروف به عصارخانه شاهی –از جمله آنهاست .

در گذشته به کسی که از دانه های روغنی نظیر خشخاش، کیکج (منداب)، بیدانجیر (کرچک)، برزک، کافشه و… روغن می گرفته است، عصار و به این شغل عصاری می گفتند. در قدیم عصاری یکی از مشاغل مهم به شمار می رفته است. به عقیده باستان شناسان و برحسب قراین و شواهد به دست آمده، تولید روغن از دانه های گیاهی در ایران از حدود ۷ هزار سال پیش وجود داشته و به صورت ابتدایی و با ابزارهای ساده تهیه می شده است.
 
پیدایش عصار خانه ها:
از نیازهای دیرینه ی بشر روشنایی بود تا به واسطه ی آن از دام ظلمت و تاریکی برهد .با پیشرفت زمان درهر گوشه و کنار راه و رسمی برای مبارزه با عفریت سیاهی شب ایجاد شد، که استفاده از دانه های روغنی یکی ازاین راه ها بود.پیش از آنکه شمع اهمیتی بسزا داشت،لیک بیشتر در خانه ی اعیان و رجال ودرباریان بکار می رفت.  خواجه شمس الدین می گوید:
شب تیره چوسرآرم ره پیچ پیچ زلفت
                       مگر آنکه شمع رویت بر من چراغ دارد
بی تردید عوام ،در شهر و روستا،استفاده از روشنایی دانه های روغنی را برتر می شمردند و بررسی دقیق آثار باستانی ،گواه این مدعاست که روغن چراغ بزرگترین عامل موُثر در تأمین روشنایی مورد نیاز مردم بوده است.
عصارخانه در شهرهای قدیم ایران به آسیاب‌های مخصوصی اطلاق می‌شد که از آن ها برای خرد کردن مواردی چون سنگ و زردچوبه و فلفل و امثال هم استفاده می‌شد یا مواد نباتی و روغنی، مثل کرچک و غوره و غیره را به داخل آن می‌ریختند تا روغن یا آب آن ها گرفته شود.
عصارخانه عبارت از محوطه‌ای بود که در وسط آن دو قطعه سنگ گرد بر روی هم قرار داشت و این دو قطعه سنگ از یک طرف با اهرمی به یک رأس چهارپا، مثل الاغ یا شتر یا قاطر یا اسب متصل بود. با حرکت کردن حیوان، که به صورت دورانی صورت می‌گرفت، سنگ روئی آسیاب به حرکت درمی آمد و با گردش این سنگ، آنچه از موادی که به وسط سنگ مزبور ریخته می‌شد، نرم می‌گردید. در قسمت بالای سنگ متحرک جایگاهی بود که مواد خردشونده را داخل آن می‌ریختند تا از داخل سوراخ به زیر سنگ رفته و خُرد گردد.
روغنگر خانه یا عصارخانه ساختمان ویژه‌ای که پیشینیان در آن از دانه‌های گیاهان روغنی، روغن می‌گرفتند و دارای آسمانه‌ای بلند و دستگاه های گوناگون، و نیز دارای آسیابی بود که با نیروی چهار پایان می‌گشت. پیچیدگی سازوکار (مکانیسم) و ساختمان بزرگ آن چشمگیری بود. امروزه تنها چندی تای آن بر جای مانده است