پاورپوینت کامل بررسی جغرافیای طبیعی ، اقلیمی جغرافیایی و معماری اصفهان ۷۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بررسی جغرافیای طبیعی ، اقلیمی جغرافیایی و معماری اصفهان ۷۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بررسی جغرافیای طبیعی ، اقلیمی جغرافیایی و معماری اصفهان ۷۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بررسی جغرافیای طبیعی ، اقلیمی جغرافیایی و معماری اصفهان ۷۰ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل بررسی جغرافیای طبیعی ، اقلیمی جغرافیایی و معماری اصفهان ۷۰ اسلاید در PowerPoint

استان اصفهان با استهانهای دهگانه همسایگی دارد، از شمال به استانهای مرکزی و سمنان، از جنوب به استانهای فارس و کهکیلویه و بویراحمد، از مشرق با استانهای یزد و خراسان و از مغرب به استانهای خوزستان و چهارمحال و بختیاری و لرستان محدود می شود. از نظر وسعت، استان اصفهان بعد از استانهای خراسان، کرمان، سیستان و بلوچستان و فارس حائز اهمیت مقام پنجم است.
استان اصفهان از نظر نقطه تقسیمات کشوری پیوسته در حال تغییر و تحول بوده است بطوری که از سال ۱۳۱۶ که تاریخ قانونی شدن تقسیمات کشوری است، بعنوان استان دهم و از دو شهرستان اصفهان و یزرد تشکیل شده بود. در طول این مدت، تغییرات متعددی در تقسیم بندی های کشوری بوجود آمده است. چنانچه بر اساس آخرین تقسیمات کشوری استان اصفهان در سال ۱۳۷۵ به ۱۸ شهرستان تقسیم شده که شامل ۶۷ شهر و ۳۸ بخش و ۱۱۷ دهستان است. که تعداد بخشها، دهستانها و شهرهای موجود در هر یک از شهرستانهای استان در سالهای ۱۳۷۲- ۱۳۸۵ را مشاهده می کنیم.
جدول فوق بیان کننده این واقعیت است که واحدهای اداری این استان و حتی وسعت آن در حال تغییر است و یا پیوسته بر تعداد شهرهای استان اضافه می شود یعنی در خلال سالهای ۱۳۷۲ تا ۱۳۸۵، سی و پنج شهر به شهرهای استان اضافه شده است.
شهر تاریخی اصفهان مرکز استان اصفهان است و اکنون دارای مقام سوم از نظر جمعیت در سطح کشور می باشد.
استان اصفهان
اصفهان
مرکز شهرستانها       آران و بیدگل/ اردستان/ اصفهان/ برخوار ومیمه/ تیران و کرون/ چادگان/ خمینی شهر/ خوانسار/ سمیرم/ شهرضا/ سمیرم سفلی/ فریدن/ فریدونشهر/ فلاورجان/ کاشان و گلپایگان/ لنجان/ مبارکه/ نایین/ نجف آباد/ نطنز
شهرها      ابریشم/ ابوزیدآباد/ آران و بیدگل/ اردستان/ اژیه/ اصفهان/ افوس/ انارک/ ایمان شهر/ بادرود/ باغ بهادران/ برزک/ برف انبار/ بهاران شهر/ بهارستان/ بویین و میاندشت/ پیربکران/ تودشک/ تیران/ جندق/ جوشقان/ کامو/ چادگان/ چرمهین/ چمگردان/ حبیب آباد/ حسن آباد/ حنا/ خالدآباد/ خمینی شهر/ خوانسار/ خور/ خوراسگان/ خورزوق/ داران/ دامنه/ درچه پیاز/ دستگرد/ دهاقان/ دهق/ دولت آباد/ دیزیچه/ رزوه/ رضوان شهر/ زاینده رود/ زرین شهر/ زواره/ زیبا شهر/ سده لنجان/ سفیدشهر/ سگزی/ سمیرم/ شاهین شهر/ شهرضا/ طالخونچه/ عسکران/ علویجه/ فریدونشهر/ فلاورجان/ فولادشهر/ قمصر/ قهدریجان/ کاشان/ کرکوند/ کلیشاد و سودرجان/ کمشجه/ کمه/ کهریزسنگ/ کوشک/ کوهپایه/ گز/ گلپایگان/ گل دشت/ گل شهر/ گوگد/ مبارکه/ محمدآباد/ مشکات/ منظریه/ مهاباد/ میمه/ نائین/ نجف آباد/ نصرآباد/ نطنز/ نوش آباد/ نیاسر/ نیک آباد/ ورزنه/ ورنامخواست/ وزوان/ ونک/ هرند.
این شهر با وسعتی در حدود ۲۱۵ کیلومتر مربع و طول و عرضی حدود ۱۵ در ۱۵کیلومتر در جلگه ای از آبرفتهای زاینده رود و بر دامنه های شرقی کوههای زاگرس قراردارد. این شهر از شمال به دولت آباد و شاهین شهر، از مشرق به خمینی شهر، از جنوب شرقی به گورت و خراسگان و از مشرق به روستاهای حومه محدود است. فاصله هوای شهر اصفهان تا تهران ۳۳۵ کیلومتر و فاصله زمینی آن تا تهران ۴۱۴ و تا شهرستان اردستان ۱۲۰، تا خوانسار ۱۵۷، تا داران ۱۲۸، تا سمیرم ۱۶۰، تا شهرضا ۸۰، تا کاشان ۲۰۷، تا گلپایگان ۱۸۶، تا مبارکه ۶۱، تا نائین ۱۳۹، تا نجف آباد ۲۹، تا نطنز ۱۳۸، تا شهرستان یزد ۳۱۶ و تا شهرکرد ۱۰۷ و تا کرمان ۷۰۳ کیلومتر است.
استان اصفهان در تقسیمات کالبدی ملی به چهار ناحیه اصفهان، کاشان، شهرضا، گلپایگان تقسیم شده است. شهرستانهای واقع در ناحیه اصفهان شامل اصفهان، خمینی شهر، برخوار و میمه، نجف آباد، فلاورجان، لنجان و مبارکه است. اصفهان در حدفاصل رشته کوههای اصلی زاگرس در غرب و رشته کوههای میانی زاگرس (کرکس) در شرق قرار گرفته است. دشتهای شرقی اصفهان که از وسعت بیشتری برخوردارند شامل کوهپایه- سگزی- برخوار- گاوخونی و اسفندران و دشتهای غربی با مساحت کمتر و ارتفاعات بیشتر شامل دامنه- چهل خانه- بن و سامان است. از طرف غرب به شرق از ارتفاعات کاسته و به وسعت دشت ها افزوده می شود. اختلاف ارتفاع بین شهر اصفهان تا سرچشمه زاینده رود ۸۰۰ متر با شیب ۵/۳ در هزار و تا باتلاق گاوخونی۱۰۰ متر و با شیب ۵/۲ در هزار.
در اطراف شهر اصفهان ارتفاعاتی همچون پیلا یا پیلارته (سید محمد) در شمال غربی کوه آتشگاه و کوه دنبه در مغرب کوه کلاه قاضی و صفه در جنوب و تپه های آبشار و شهرستان در مشرق وجود دارد. کوه صفه با ارتفاع ۲۲۳۲ متر از سطح دریا مهمترین بلندیهای شهر اصفهان است.
مهمترین رودخانه اصفهان زاینده رود است که از ارتفاعات زردکوه بختیاری در غرب شهرستان فارسان سرچشمه می گیرد و پس از حدود ۳۶۰ کیلومتر از مغرب استان اصفهان به مشرق عبور و سرانجام به باتلاق گاوخونی در ۱۴۰ کیلومتری جنوب شرقی اصفهان وارد می شود. باتلاق گاوخونی در فلات مرکزی و در آستانه کویر قرار دارد. مساحت آن بالغ بر ۴۷۶ کیلومتر مربع و در ارتفاع ۱۴۷۰ متری از سطح دریا قرار دارد. عمق آن بین ۸۰ تا ۱۵۰ سانتیمتر است.
زمین شناسی
شهر اصفهان در دشتی رسوبی بنا شده که زمین شناسان و دانشمندان آن را یکی از حاصلخیزترین دشتهای فلات مرکزی ایران بشمار آورده اند. این دشت در دوران چهارم زمین شناسی از رسوبات رودخانه زاینده رود بوجود آمده است. در اصفهان ۶۰% وسعت منطقه را رسوبات دوران چهارم و ۴۰% را رسوبات سایر ادوار زمین شناسی تشکیل می دهد. قدیم ترین سازندهای سخت ناحیه را رسوبات دگرگونی شده تشکیل داده است که جنس آنها را شپست، ارتوگپنس، مرمر و کوارتز و در فریدن، شاه آباد، لنجانات، علویجه، دهق، شهرضا، میمه و مورچه خورت دیده می شود. این رسوبات از جنس آهک و دولومیتهای دگرگون شده هستند و نحلخل و نفوذپذیری نداند.
رخنمونهای دوران دوم را سازندهای تریاس، ژوراسپک و کرناسه تشکیل می دهند. سازندهای تریاس در شرق میمه، غرب برخوار و شمال اصفهان بصورت ماسه سنگ یافت می شود. سازندهای ژوراسپک بصورت طبقات یکنواخت و ضخیم شبل و ماسه سنگهای خاکستری رنگ و لایه های کنگومرا در جنوب اصفهان و در شرق دشت میمه و مورچه خورت و برخوار یافت می شود. سازندهای کرتاسه بصورت لایه های آهکی قهوه ای و زرد و خاکستری در تمام منطقه مخصوصاً جنوب اصفهان و شمال شهرضا یافت می شود و بعلت نفوذپذیری باعث تغذیه سفره های آب زیرزمینی می شود.
سازندهای دوره سوم بصورت رخساره های آتشفشان و توده های گرانیت و کنگومرای باز از سمت شمال و غرب اصفهان گسترش یافته است. همزمان با دوران یخچالی در اروپا در عرض متوسط و پایین که هوا گرم تر بوده دوران بارانی، قسمتهای مرکزی ایران را آب فراگرفته و دشتهای فعلی در شرق اصفهان زیر آب بودند. با گرم شدن هوا این دریاچه ها خشک شدند و رسوباتی نظیر مس که بقایای آن در مسیر جاده اصفهان- تهران و دشت برخوار مشهور است، ایجاد شده است. حدود دریاچه در قدیم از شمال، ارتفاعات برخوار و از غرب ارتفاعات غربی بخش برخوردار بوده است. پادگانهای آبرفتی قدیمی رسوبات رودخانه ای قدیمی هستند که بر اثر رسوب گذاری رودخانه در زمانهای گذشته از ریگ و ماسه سیلت ایجاد شده اند و عمق آنها در اطراف زاینده رود به ۲۰۰ متر می رسد، رسوبات آبرفتی قدیمی در پهنه وسیعی گسترش یافته اند و از شمال دشت برخوار تا مرکز دشت کوهپایه دیده می شوند. رسوبات آبرفتی جدید قسمت اعظم حوضه را فرا گرفته اند و عمق آنها در اطراف شهر اصفهان به ۱۸۰۰ متر می رسد. این رسوبات منابع و ذخایر آبی نفوذی خوبی دارند. خاک اصفهان جزء خاکهای ریزبافت، حاصلخیز و برای کشاورزی بسیار مناسب است. زمینهای وسیع زراعی تخصیصی در منطقه (جی و ماربین) که از دوران گذشته تا اکنون اقوام مختلفی را به این شهر کشانده بیانگر مرغوبیت خاک این شهر است.
در نقشه پهنه تیدی خطر زلزله، شهر اصفهان در منطقه کم خطر واقع شده است و نزدیک ترین گسل (گسل گردنه رخ) در غرب اصفهان در رشته کوههای زاگرس شرق و در فاصله ۷۰ کیلومتری اصفهان و در مرز بین این استان و استان چهارمحال و بختیاری واقع شده است.
زمین شناسی اقتصادی
این استان یکی از قطب های معدنی کشور بشمار می رود و با توجه به محدودیتهای اقلیمی و سازندهای تبخیری و سطح دشتها، در طرح آمایش سرزمین، نقش صنعتی و معدنی برای آن در نظر گرفته شده است. به این ترتیب معادن استان دارای اهمیت ویژه ای است. سنگ، آهن، سرب و روی بافق سرب و روی، نفت و معادن پراکنده، مس- باریت، فسفات، منگنز و گچ از جمله معادن فعال استان یزد میباشد.
و……