پاورپوینت کامل خلاصه کتاب عکاسی هنر میان مایه ۷۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل خلاصه کتاب عکاسی هنر میان مایه ۷۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل خلاصه کتاب عکاسی هنر میان مایه ۷۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از مطالب داخلی اسلاید ها

پاورپوینت کامل خلاصه کتاب عکاسی هنر میان مایه ۷۳ اسلاید در PowerPoint

اسلاید ۴: ادامههنر میان مایه که از هنر نخبگان جداست و متعلق به طبقه متوسط است که مابیت نخبگان و عوام قرار می گیرند .نخستین نقد فرهنگ انبوه به مکتب فرانکفورت تعلق داشت که معتقد بودند فرهنگ انبوه منحط است و برتری با هنرهای زیبا و فرهنگ عالی است .در نظریه بوردیو ترجیحهای فرهنگی بسته به پس زمینه ی طبقاتی است .

اسلاید ۵: پیش گفتارآیا عکاسی ماده خام جامعه شناسی می تواند باشد؟وبر بر آن است که ارزش و اهمیت یک موضوع به منافع محقق بستگی دارد .بوردیو عنوان می کند که پیشرفتهای چشمگیر در علوم اجتماعی در سایه روش شناسی تلقی واقعیتهای اجتماعی به مثابه ی شرایط حاکم به دست آمده اند .او به شهود گرایی انتقاد می کند و می گوید که جامعه شناسی به عنوان یک علم عینی تعریف می شود و دلیلش هم وجود روابط بیرونی است که ضروری و مستقل از خواستهای فردی و شاید ناخود آگاهند( یعنی با یک تامل ساده قابل درک نیستند) .

اسلاید ۶: ادامهاز آنجا که سوژه ها معنای کل رفتارشان را به صورت آگاهانه و بی واسطه در اختیار ندارند و از آنجا که کنشهایشان همواره معانی ای بیش از آنچه بدانند یا بخواهند را در بر می گیرد ، بنابراین جامعه شناسی نمی تواندعلمی کاملا درون نگر باشد که با روی آوردن به تجربه ی ذهنی به سادگی به قطعیت مطلق برسد .البته ذهنیت گرایی در کنار عینیت به کار می رود چرا که تجربه معناها بخشی از کل معنای تجربه است ، جامعه شناسی کمترین تردید را نسبت به ذهنیت گرایی دارد و مفاهیم بینابینی و مفاهیمی چون از خود بیگانگی ، نگرش یا خلقیات مردم که واسطه میان امر عینی و امر ذهنی هستند ، تکیه می کند .

اسلاید ۷: ادامهوظیفه این جامعه شناسی ساخت نظامی از روابط است که هم معنای عینی کنشهایی را که با قواعد سنجش پذیر مطابق هستند و هم پیوندهای خاصی را که باید سوژه ها با شرایط عینی وجودشان و معنای عینی رفتارشان داشته باشند شامل می شود ، یعنی همان معنایی که این سوژه ها را درتملک خود می گیرد زیرا دیگر از تملک آنها خارج شده است .سه مقطع این فرایند علمی : ۱- تجربه زیسته بی واسطه که ۲- از راه ترجمانهایی شناخته می شود که به همان میزان که معنای عینی را آشکار می کنند ، پنهانش نیز می دارند و ۳- به تحلیل معانی عینی و شرایط اجتماعیی اشاره دارد که وجود آن معانی را ممکن می سازد . منظور همان تحلیلی است که نیازمند ایجاد رابطه میان کنشگرها و معنای عینی کنشهایشان است .

اسلاید ۸: ادامهآینده نگری طبقاتی چیزی نیست جز همین تجربه در متداول ترین معنایش که بی درنگ مشخص می کند که آیا داشتن آرزو یا بلند پروازی معقول است یا نامعقول.همه چیز به گونه ای پیش می رود که گویی سایه ی شرایط عینی همواره درون مرزهای آگاهی راه می یاید.عکاسی بر خلاف فعالیتهای شاق فرهنگی نه مستلزم فرهنگ روابط آکادمیک است و نه نیاز به کار آموزی ها ی خاص دارد .هرچند تولید تصویر به خودکار بودن دوربین مربوط است اما ثبت تصویر بر اساس گزینش است که در گزینش هم زیباشناسی و اخلاق دخیلند .نیچه می گوید : هنرمند سوژه هایش را خود برمی گزیند و این همان شیوه ی تمجید او از سوژه است.چنین است که هر گروه اجتماعی از میان بینهایت عکسهایی که به لحظ فنی قابل ثبت هستند دامنه محدودی از سوژه ها و ژانرها و ترکیب بندی را انتخاب می کند.عکاسی با شکار صحنه ها آنها را آیینی و جاودانه می سازد .پیش پا افتاده ترین عکسها علاوه بر اهداف خاص عکاس ، بیانگر نظام آرایش ادراک ، تفکر و ارزش گذاری ای خواهد بود که در بین تمامی اعضای یک گروه مشترک است .

اسلاید ۹: ادامهمعنا و کارکردی که به یک عکس اطلاق می شود به سه چیز بستگی دارد: ساختار ، تمایز و بویژه به موقعیت آن گروه در ساختار جامعهمعنایی که فرد خرده بورژوا از عکاسی دارد بیانگر دو چیز است : ۱- رابطه ی خرده بورژوازی با فرهنگ یعنی با طبقات بالاتر(بورژوازی) که امتیاز فعالیتهای فرهنگی برتر را در اختیار دارند و ۲- رابطه خرده بورژوازی با طبقات کارگری که می خواهندبه هر قیمتی شده خودشان را از کارگران متمایز کنند .

اسلاید ۱۰: بخش اول :آیین اتحاد و تفاوتهای پرورده آلبوم عکسهای خانوادگی همه را دور هم جمع می کند ، آرامش را به خانه بر می گرداند و باعث انسجام می شود .عکاسی به سرعت گسترش یافته است . عکس گرفتن ، حفظ و نگاه کردن به آنها در ۵ مورد به ارضای صاحب عکس ختم می شود : مقاومت در برابر گذشت زمان(جانشینی سحر آمیز برای آنچه زمان تخریبش کرده ، جبران ناکامیهای حافظه) ، برقراری ارتباط با دیگران و ابراز احساسات، خودشناسی(هنرمندی-اعتبارفنی )، اعتبار اجتماعی (به دنبال مسافرتهای پرهزینه) ،سرگرمی یا گریز از آشفتگی های ذهنی روزمره .روان شناس فقط به کشف اسباب رضایت و دلایل می پردازد نه بررسی کارکردهای اجتماعی ای که در پس آن دلایل نهانند و تحققشان مایه های رضایت تعریف شده بیشتری را فراهم می کند .عکاسی به سبب استفاده از معلول به جای علت تابع قواعد اجتماعی بوده و پذیرای کارکردهای اجتماعی است .

اسلاید ۱۱: ادامهفعالیت عکاسی طبقه کارگر را تنها بر اساس محدودیتهای مالی نباید تحلیل کرد بلکه برای شناخت کارکردی که طبقه کارگر به عکاسی اطلاق می کند باید با ارتباط آنها با وضعیت طبقاتیشان آشنا شد .تسلیم شدن به فعالیتی ابتدایی و نداشتن اشتیاق به مشقی جدی تر باعث درونی سازی محدودیتهایی می شود که ناشی از موانع اقتصادی و نیز آگاهی فرد از این امر است که شکل دیگری از مشق وجود دارد که برای برای او ناممکن اما برای دیگران ممکن است .کارگران در می یابند که چگونه علاقه خود به پیشرفته ترین و پرهزینه ترین وسایل را کنترل کرده و از خرید نامقدور آنها اجتناب کنند .روان شناسی انگیزشی این پرسش را همچنان بی جواب می گذارد که عکاسی با اینکه یک نیاز اولیه و طبیعی را بر آورده نمی کند پس چرا این همه همگانی و فراگیر شده است ؟

اسلاید ۱۲: مشق عکاسی به مثابه شاخص و ابزار یکپارچگی جامعه شناسی در مقابل روان شناسی توان توجیه زوایای عکاسی را دارد.بیش از دوسوم عکاسها ، دنباله روهای فصلی هستند بین حضور کورکان در خانواده و داشتن دوربین عکاسی رابطه کاملا نزدیکی وجود دارد ،در ضمن دور بین جز وسایل عمومی اعضای خانواده است .عکاسی به دلیل کاردکردش دوام یافته است . کارکرد آن آیینی کردن و جاودانه ساختن بهترین لحظه های زندگی خانوادگی و تحکیم یکپارچگی اعضای خانواده است ، آن هم به واسطه ی تاکید دوباره بر مفهوم خانواده و اتحادش .خانواده هم سوژه و هم ابژه عکاسی است .عکاسی موفق به اجرای کارکردهایی شده است که قبل از آن وجود داشتند ، یعنی آیینی کردن و جاودانه ساختن بخش مهمی از زندگی جمعی مثل عکس عروسی، برای همین خیلی سریع جاگیر شد .اگر بپذیریم کارکرد بزم احیا و بازسازی گروه است ، آنگاه خواهیم فهمید که چرا عکس با آن پیوند نزدیک دارد.

اسلاید ۱۳: ادامهعروسی مناسکی است برای تقدس بخشیدن به اتحاد دوگروه که تحت تاثیر دو فرد (عروس و داماد) قرار دارند که البته عکس در آن متعلق به بزرگترهاستمراسمی که در آن بچه ها کانون توجه هستند مراسم عشای ربانی است .از سال ۱۹۴۵ به بعد است که کودکان محل توجهند تا قبل از آن در آلبومها تقریبا عکسی از کودکان وجود نداشت . امروزه این پایگان معکوس شده است .عکاسی موضوع جامعه شناسی می تواند باشد و هرگز نباید به فن صرف یا زیباشناسی ناب عکاسی توجه شود .عکس فقط باید بازنمودی را در اختیار بگذارد که واقعی بوده و اطلاعات لازم برای شناسایی صحیح (سوژه) را دارا باشد .

اسلاید ۱۴: ادامه عکس مراسم ازدواج یک جامعه نگاشت واقعی است و به این لحاظ مورد خوانش قرار می گیرد .برای هر میهمان عکس در حکم نشان افتخار است ، شاخص نفوذ اجتماعی و خاستگاه شهرت و اعتبار مقابل دوربین قرار گرفتن یعنی گواهی دادن بر حضورآنچه بیننده عکس دریافت می کند ، آدمها در مقابل آدمها نیست بلکه نقشهای اجتماعی است . موضوع عکسها از موفقیت اجتماعی تا روابط بین آدمها می تواند باشددهقانان ارزشهای شهری ای را که عکاسی بازنماییشان می کند و منجر به نفی ارزشهای دهقانی می شود ، رد می کنند .

اسلاید ۱۵: ادامهانجام مشق عکاسی نسبت معکوسی با افزایش سن دارد ، اختلاف بین تعداد عکسهای متعلق به مجردها و متاهلها با افزایش سن بیشتر می شود . در این میان تعطیلات بهترین لحظه برای مشق عکاسی است . در طبقات بالای جامعه عکسهای چشم اندار در تعطیلات جایگزین عکسهای سنتی تعطیلات است که تا حدودی می تواند منجر به کاهش پیوندهای میان خانواده هسته ای و گسترده شود که در تعطیلات تقویت می شود .فعالیت عکاسی با حضور کودکان ارتباط نزدیکتری دارد زیرا تولد نوزاد یکپارچگی گروه را باعث می کند و ثبت این تصویر نیز این یکپارچگی را تقویت می کند .تقویت پیوند اقوامی با پراکنش جغرافیایی توسط عکس بیشتر به انجام می رسد تا نامه .خود عکس معمولا چیزی نیست جز تصویر ذهنی گروه از یکپارچگی خودش .

اسلاید ۱۶: ادامهعکس همواره تا مرز یک نشانه محض فرود می آید و تنها برای کسی قابل فهم است که کلیدش را در اختیار داشته باشد .عکس در غیاب دیگر ابزار ، وظیفه جمع آوری میراث خانواده را دارد .عکس خانوادگی به نوعی به شورینگای قوم آراندا شبیه است (شورینگا ، اشیای چوبی یا سنگی تزیینی هستند که جسم یکی از نیاکان را بازنمایی می کنند)این کالاها ویژگی مقدسشان را مرهون این واقعیت هستند که با شهادت راستین بر سرگذشت زمان طولانی و تداوم خانواده ، خود را به هویت اجتماعی آن خانواده که همواره از استمرار زمانی جدایی ناپذیر است ، تخصیص داده اند

اسلاید ۱۷: مناسبت های مشق عکاسی و عکاسی مناسبتی رایج ترین نوع مشق عکاسی مرهون ماهیت وجودی اش است ، یعنی کارکرد اجتماعی ای که برایش تعیین گشته است ، کارکردهای اجتماعی عکس ، محدوده های وجودش را نیز تعریف می کند .عکاسی مبتنی بر ضرباهنگ های گروه است ، پس از آنجا که قادر نیست خود را از کارکردهایی که وجودش را مدیون آنهاست رها سازد ، نمی تواند غایتهای خود را جامه عمل بپوشاند و به مقاصد خاص زیبا شناسی مستقل پاسخ گوید در تقسیم دوربینها به پیشرفته و مبتدی می بینیم که دارندگان پیشرفته ترین دوربینها در قیاس با کسانی که دوربینهای ساده تری دارند ، دانش فنی شان کمتر است . از سوی دیگر دارندگان دوربینهای پیشرفته به دو دسته ی متفاوت تقسیم می شوند :کسانی که از امکانات دوربینشان آگاهند و دلانش فنی گسترده ای دارند و کسانی که دسترسی چندانی به اطلاعات فنی ندارند .

اسلاید ۱۸: ادامهبه نظر می رسد که خرید تجهیزات گران قیمت بیشتر به دلیل عادتهای مصرف کننده به خرید محصولات درجه یک صورت می گیرد تا به منظور دگرگون سازی کیفی هدف عکاسانه . بطور خلاصه ، پیچیدگی روشهای موجود برای عکاسی ناشی از عوامل بیرونی است ونه نتیجه مقتضیات جدیدی که به واسطه خود مشق عکاسی به وجود می آیند .ویژگی زیباشناسانه تصویر تولید شده و قید و شرطهای این مشق را نمی توان برخاسته از ویژگی دوربین،امکانات یا محدودیتهایش دانست .اگر هنجار اجتماعی آنچه را که باید و ممکن است عکاسی شود ، تعیین می کند ، حوزه امر قابل عکاسی نمی تواند نامحدود باشدبه نظر دهقانان اشیا زندگی روزمره ، به جز بچه ها، که آدمی همه روزه می بیند ارزش عکس گرفتن ندارند .

اسلاید ۱۹: ادامهمرکزیت دادن و روبه رو نمایی در عکس ، قاطعانه ترین شیوه ی تاکید بر ارزش شی ای است که اینگونه ثبت شده است . در نتیجه عکس به نوعی ایده نگاشت یا تمثیل تبدیل می شود و ویژگی های فردی و جنبی در پله دوم اهمیت قرار می گیرند .وقتی عکس کلید فهم نشانه را در اختیار بیننده قرار ندهد، نیازمند زیرنویس است.عکسی که بیانگر مواجهه شخص با یک مکان در لحظه ی استثنایی است مثالی است برای فهم این موضوع که چگونه عکس به ایده نگاشتی بدل می شود که تمام جنبه های ضمنی و گذرا ، از قبیل آدمهای در حال حرکت و به طور خلاصه هرگونه مولفه زندگی را از محیط حذف کند .عکسها تبدیل به نشانه هایی بی زمان می شوند : پاریس بدون تاریخ ، پاریس بدون ساکنانش ، مگر نشانه هایی بر حسب اتفاق ؛ خلاصه کلام ، پاریس بی هیچ رخداد خاصی .

اسلاید ۲۰: ادامهعکس با کارت پستال ارتباط دارد ، با چیزی که این مشق زیبا شناسی و سوژه هایش را از آن می گیرد ؛ این ارتباط همانند ارتباط عکس خانگی با تصویر استودیویی است .عکسی که تابع کارکردهای سنتی است به سبب تاکید بر تصویر تولید شده ، نمی تواند از یک حدی بیشتر شود و چون همواره با مناسبتهای خاص همراه است ، مناسبتی و موقتی باقی می ماند .اما مشق پر شور که بر خود عمل تولید امتیاز قایل می شود ، توان آن را دارد که رشد نامحدودی را تجربه کند ، زیرا به واسطه ی میل به تکامل فنی از خود محصولش فراتر می رود .مشق عادی ، آیینی و جشنی است و کلیشه ای عمل می کند ،امکان بلند پروازی را هم ندارد ، زیرا همان اصلی که اساس وجودی اش را تعریف می کند حد و مرزش را هم تعیین می کند و با توجه به اینکه این مشق صرفا به معنای عکاسی از امر قابل عکاسی است . نگرش هنرمندانه همان گرایش مستمر و رایج ارتقا دادن هر ابژه ای تا مرتبه ی اثر هنری است .

اسلاید ۲۱: هواخواهان یا هنجار گریزها ۱-مشق عکاسی می تواند در نبود هرگونه آموزش یا انگیزه ی نهادینه چنین گستره عظیمی را تجربه کند.۲-مقصود زیباشناسانه را به این خوبی جامه عمل بپوشاند۳-بلندپروازی هنرمندانه ، بویژه در میان آن افراد و دسته های اجتماعی که اغلب رها از وظایف سنتی هستند ، دیده می شود .مشق زیبا شناسانه منحصرا به افراد فرهیخته تعلق ندارد که بیشتر هم منوط به تحصیلات است بلکه در میان آنهایی نیز وجود دارد که چه به دلیل سنشان و چه به سبب وضعیت تاهل یا موقعیت شغلیشان ، پایین ترین سطح یکپارچگی با جامعه را دارند .پیدایش علاقه باطنی به عکاسی مستلزم خنثی کردن وظایف سنتی (مثل یکپارچگی گروه) است و البته در غیاب این عوامل ، انجام مشق عکاسی مساوی با نوعی بی هنجاری است .

اسلاید ۲۲: ادامهاصرار به تقسیم جنسی تکالیف و علایق عکاسانه در میان آماتورها به چشم می خورد که کاربردهای ناب را برای خودشان قائل می شوند و کاربردهای سنتی(مثل عکسهای خانوادگی) را به زنان نسبت می دهند .دوربین عکاسی در تمام موارد یک وسیله مشترک در میان اموال خانواده است .کاربران فصلی عکاسی و هواخواهان ، دو جمعیت متفاوت را تشکیل می دهند : عکاسان پر شور اغلب در میان مجردها بیشتر از متاهلها ، در میان خانواده های بی فرزند بیشتر از خانواده های فرزند دار و در میان جوانان (بویژه سنین ۱۸ و ۲۰) بیشتر از افراد میانسال دیده می شودگویی مطلوب ترین محیط برای عکاسی جایی است که کارکردهای سنتی کمترین فشار را وارد می کنند .از همین رو معمولا میزان مشارکت در باشگاه عکاسی بعد از ازدواج به شدت افت می کند .

اسلاید ۲۳: ادامهقصد خرید دوربین نتیجه فرصتهای مالی و آرمانی است که جامعه برآن صحه گذاشته است .قصد عکاسی کردن در بین کارگران ، مدیران جزء اجرایی و بخصوص کارمندان حادتر است ( البته طبقات مختلف مقاصد مختلفی دارند) از سوی دیگر رد خودخواسته و عمدی عکاسی در میان مدیران ارشد اجرایی و پیشه وران و نیز صنعت گران و مغازه داران به اوج می رسد . از آنجا که خلقیات بیش از آنکه الهام بخش رفتار باشند ، کنترلش می کنند ، از این رو عکاسی فرصت مناسبی فراهم می کند تا ببینیم ارزشهای طبقاتی چگونه می توانند در غیاب هرگونه تحصیلات رسمی ابراز شوند . از نظر مدیران ارشد عکاسی برای فرزندان آنها می تواند نقش یک دوره ی پایه ی هنری را ایفا کند ، چرا که عکاسی در تحلیل نهایی ، در میان سرگرمیهایی که در سنین کم تجربگی انجام می شوند ، جنبه جدی تر و مفیدتری دارد.هنجارهایی که کیفیت دوربین را مشخص می سازند اعضای این طبقه را از خرید یک دوربین ارزان منع می کنند.

اسلاید ۲۴: ادامهاز طرفی تخطی هایی که از هنجار صورت می گیرند به نحو احسن نشانگر واقعیت و قدرت آن هنجار است ، به ویژه زمانی که تاوانهای اقتصادی را در پی دارند همیشه این مطلب صدق نمی کند که خرید دوربین گران قیمت ذوق و اشتیاقی ماندگار را می رساند که برخلاف هوسی زودگذر است ، در برخی مواقع تجهیزات گران قیمت نوعی مظهر منزلت اجتماعی اند که چنین موردی می تواند به یک اندازه بیانگر تعهد همیشگی یا علاقه زود گذر باشد .برخی زیباشناسان به دنبال آنند تا تظام نوینی از هنجارها بیابند که بتواند قطعیتهای اطمینان بخشی را که آنان به خاطر دل کندن از سنت رایج از آنها محروم شده اند، تضمین کند.

اسلاید ۲۵: تمایزهای طبقاتیرابطه ای که عکاسان با عکاسی دارند، هرگز از رابطه ی آنان با گروهشان (درجه ی یکپارچگی با گروهشان ) و رابطه ای که با مشق مشروط گروهشان دارند (که بیانگر موقعیتشان در گروه نیز هست) مستقل نیست.عکاسی همانقدر که می تواند برای خرده بورژواها میل به ابتکار و فراغت از کارکردهای خانوادگی را تداعی کند به همان اندازه ، امتناع طبقات بالا را به پیوستن به مشقی که به سبب عمومیت یافتنش مظنون به پیش پا افتادگی است به دنبال دارد .جامعه دهقانی آنقدر یکپارچه است و به ارزشهایش اطمینان دارد که اعضایش را از وسوسه اینکه شبیه شهریها شوند و خود را متفاوت با اعضای جامعه شان نشان دهند باز می دارد. دهقانان عکاسی را تنها در مقام مصرف کننده و مصرف کننده انتخاب گر استفاده می کنند ، یک دهقان واقعی خودش را مانند شهری ها نمی داند .

اسلاید ۲۶: ادامهعکاسی به عنوان یک تجمل محسوب می شود از این گذشته نوآوری در این گروه همیشه با دیده مشکوک نگریسته می شود چرا که می تواند عامل نفی سنت باشد .امری که ممکن است به مثابه ابزار میل به تمایز ، بی نظیر بودگی ، میل به تاثیر گذاشتن بر دیگران یا تحقیر آنها قلمداد شود. بی حرمتی این چنین توهین به اعتماد به نفس همگان است مشق عکاسی هم که با زندگی شهری پیوند خورده است ، به عنوان تجلی میل به ادای شهریها را د رآوردن تلقی می شود که رویگردانی از شخص تازه به دوران رسیده را به دنبال دارد .از آنجا که در تلقی این گروه، نوجوانها ، برای خامی نمادین و خیالیشان همواره حق قانونی داشته اند پس در دوران نوجوانی با عکاسی مدارا می کنند .

اسلاید ۲۷: ادامهبه طور کلی اگر عکاسی صاحب ارزش می شود ، برای آن است که به مقتضیات واقع گرایی و خوانایی پاسخ می دهد و توقعات زیبا شناسانه را بهتر از نقاشی برآورده می کند ، از این رو اغلب بی درنگ در کانون علاقه عموم قررار می گیرد .گرچه بسیاری از طبقات مرفه از تلقی عکاسی به مثابه هنر امتناع می ورزند در عوض آن را در مقام مشقی به دور از هرگونه دردسر یا راز و رمز می دانند که مستلزم هیچ گونه مهارت خاصی نیست ، همانطور که بسیاری با آن قضاوتهایی موافقند که عکاسی را در مقامی بالاتر از نقاشی قرار می دهد .این خود ایده های غیر عادی یا بدیع نیست که نادیده گرفته می شود بلکه ایده ی داشتن ایده هاست که نادیده گرفته می شود زیرا مستلزم آنست که کنش عکاسانه به خودی خود و به سبب خود برای عکاس جالب توجه باشد .در واقع مشق عکاس همواره به شدت تابع کارکردهایی قرار می گیرد که وجود و تداومش را مدیون آنهاست و نادر بودن و قیمت تجهیزات به تقویت این تبعیت کمک می کند .

اسلاید ۲۸: نگرش کارمندان به عکاسیکارمندان از اینکه از عکاسی هم مثل نقاشی برای تزیین استفاده کنند پرهیز می کنند .در میان کارمندان کاربران کمتری وجو ددارد اما آنها هم به نسبت کارگران خود را بیشتر وقف این مشق می کنند و از تجهیزات بهتری برخورداند .وجود نگرانی درباره مشروعیت عکاسی ، خود نشانگر آن است که چرا در این دسته اجتماعی نسبت به هر دسته دیگری شمار قطعیتهای رای ممتنع کمتر است این امر نشانگر آن است که انکارهای خود