پاورپوینت کامل مدیریت روستایی در ایران قبل از انقلاب اسلامی ۵۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مدیریت روستایی در ایران قبل از انقلاب اسلامی ۵۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مدیریت روستایی در ایران قبل از انقلاب اسلامی ۵۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از مطالب داخلی اسلاید ها

پاورپوینت کامل مدیریت روستایی در ایران قبل از انقلاب اسلامی ۵۳ اسلاید در PowerPoint

اسلاید ۴: هدف این گزارش پاسخگویی به سوالات زیر است.مدیریت روستایی درایران ازاغازتاانقلاب اسلامی چگونه بوده است؟قوانینی که تصویب و اجر گردید آیا توانسته به توسعه روستایی بیانجامد یاخیر؟ آیا توانست مشارکت مردم را جلب نماید اگرنه چرا؟چه عواملی باعث عقب ماندگی روستاها شده است؟ مقدمه

اسلاید ۵: روستای چین دهستان موگویی(شهرستان کوهرنگ) در فقر و محرومیت.تصویرمربوط به سال ۱۳۹۲

اسلاید ۶: امروز قصدداریم درمورعوامل مسبب توسعه نیافتگی روستاها بحث کنیم.

اسلاید ۷: حدس می زنید این عامل چه باشد؟

اسلاید ۸: ایا پیشرفت روستاهاامکان پذیراست؟

اسلاید ۹: آری

اسلاید ۱۰: اما چگونه؟؟

اسلاید ۱۱: مدیریت روستاییباعنایت به تعریف مدیریت به صورت عام، می توان مدیریت روستایی رابه صورت خاص برنامه ریزی برای روستا، سازماندهی، اقدام توسعه ای و هماهنگی و نظارت بر اقدامات انجام شده دانست. به عبارت دیگر مدیریت روستایی علم،(( تلفیق و تنظیم )) عوامل مختلف طبیعی، انسانی، اقتصادی و . . . در جامعه روستایی است.در رابطه با رهبری و مدیریت جوامع روستایی نیز همواره ضرورت وجود مدیری منطبق با احوال مختلف و نیازهای متنوع خود را احساس کرده و کسی را طلبیده است که برخاسته از بطن جامعه و دارای قدرت رهبری آن جامعه باشد، تا همه افراد تحت رهبری خود را در رسیدن به اهداف اصلی یعنی تولید مواد مورد نیاز از زمین و تأمین امنیت خاطر توانا سازد.

اسلاید ۱۲: بررسی پیشینه ی تاریخی نظام مدیریت در ایران دوره ی اول : قبل از اسلام دوره ی دوم : مشروطیت دوره ی سوم : بعدازجنگ جهانیدوره ی چهارم : پس ازاصلاحات ارضی

اسلاید ۱۳: قدیمی ترین مدرک نشان می دهد که جامعه ایران قبل از مهاجرت آریائیها مبتنی بر پدر سالاری۱ و مبتنی بر اساس نمانه۲ (خانواده) و ده ( ویس) ۳و قبیله زنتو ۴و کشور(دهیو) ۵بوده است.با پیشرفت کشاورزی و به زیر کشت در آوردن زمینهای بکربعضی از خانواده ها زمینهای زیادی رابه تصرف خود در آوردند(لمبتون،۴۹). در آن دوره تن نوع معمولی مسکن ده بود و مردم بر حسب قبیله تقسیم می شدند و کم کم رهبرانی از میان مردم برخاستند که منشا قدرتشان قبیله و زمینشان بود.براساس تحقیقاتی که صورت پذیرفته در ناحیه نزی(واقع در ده مایلی جنوب شرقی کرکوک) ، تمام زمینها به شاه تعلق داشته است که أنها را به رعایای خود می بخشیده است.(همان،۵۰).فصل اول/ قبل از اسلام قبل از هخامنشیان

اسلاید ۱۴: اشکانیاناین حکومت روش هخامنشیان را ادامه داد. در دوره اشکانیان اصول ملوک الطوایفی به منتهی درجه تکامل پیش از اسلام رسید.در ایران هفت خانواده بزرگ وجود داشتند که طبقه بزرگ مالکان را تشکیل میدادندودر مواقع لزوم مردم را به هوا داری شاه برانگیخته و یا به شورش وامی داشتند.در بین آنان روستائیان طبقیه متوسطی از زمینداران جز وجود داشت.( همان،۱۰۰)در این دوره شاهنشاهی ایران به۱ – شهریارانی که تابع شاه بودندو ۲ -ولایت تحت حکومت شهربانان تقسیم می شد. در هرشهربان نشین یک یا چند خانواده وجود داشت که حکومت در دست آنها بود و رئیس این خانواده ها عبارت بودند از: ملوک الطوایفی که هر کدام صاحب دهات و شهرهای بسیار بودند . در راس حکومت ملوک الطوایفی تیول داران عمده قرار داشتند و تیول داران جزء مالک شهرها و دهات بودند . خرده مالکان زمین خودرا کشت وزرع می کردند.در این دوره بردگان هم برای خرده مالکان و هم برای بزرگ مالکان کار می کردند.

اسلاید ۱۵: ساسانیانسلسله ساسانیان از هفت خانواده بزرگ قبلی برخاستند و روش قبلی در امر زمینداری را از آنان به ارث بردند.در این دوره اعتقاد بر وجود فاصله مشخص میان طبقات بودند. در سلسله مراتب اجتماعی از نجبای تیولدار(دهخدایان) یا دهقانان وجود داشتند و بر اتکاء قدرت موروثی اشان امور محلی را اداره می کردند. دهقانان طبقه بسیار مهمی را تشکیل می دادند .( همان،۵۴)در این دوره رئیس ده را دهگان می گفتند (خسروی،۳۱ ). استریوشان سالار (رئیس کشاورزان)بر امور کشاورزی وآبیاری نظارت می کرد.(لمبتون،۵۴ )استریوشان سالارهمچنین مامور وصول مالیات و ناظر بر ایجاد نهرها ،سدها،بندهاو…. بود. بعبارت دیگر هم خرده مالک بودند و هم وظایف اداره دیه هارا بر عهده داشتند.(خسروی،۳۴) به طور کلی می توان وظایف استریوشان سالار را بدین شرح بر شمرد: ۱- /امور وصول مالیات ۲- نظارت بر امور کشاورزی ۳- نظارت بر آبیاری ۴- ایجاد مقرراتی در باره انهار و نحوه نگهداری آن و طرز استفاده از این نهرها ۵- ساختن سدها و بندها و پل ها و سایر امور مردم روستایی که وابسته به زمین بودند. در این دوره هنوز خراج و بهره مالکانه ازهم متمایز نشده بود. در این دور یک سر خط دستگاه دولتی و طرف دیگر برزگران بودند.

اسلاید ۱۶: دوران اسلامیپس از اسلام زمینها به اشکال زیر تقسیم شد:۱- زمین پادشاهان،اشراف و نظامیان به عنوان زمینهای خلیفه ضبط شدکه ناشی از غنائم جنگی است. قسمتی از این زمینهادر اختیار افرادی که روی آن کار می کردند قرار گرفت و بقیه بین سربازان ارشد تقسیم شد۲-زمینهای معابد،به عنوان زمینهای مسلمین تحت کنترل دولت در آمد۳- زمینهای تحت کنترل دهقانان در آنان باقی ماندتا منبعی برای دولت باشد.از قرن سوم هجری ببعد خراج از بهره مالکانه جداشد وبر عهده زمینداران قرار گرفت… (لهسایی زاده،۳۶).البته در مواردی هم دستگاه دولتی بطور مستقیم با دهقانان ارتباط داشته مثل زمینهای خالصه . این شکل زمینداری خاص دوران اولیه حکومت اسلامی است که بعدا تغییر گردید.از قرن سوم هجری ببعد شاهد پیدایش زارع( رعیت) بصورت جامعه دهقانی با قشربندی خاص خود و با تولید معین در روستاهای ایران هستیم.

اسلاید ۱۷: بنی امیه در این دوره نظام تولیدی زراعی تقویت گردید(همان،۴۹).بنی امیه که از سیاست نژادی پیروی می کرد بر زمین های کشت شده و کشت نشده خراج مبتنی بر مساحت را مستقر گردانید. این امر موجب شد که برزگران از روستاها فرار نموده و عده ای از ترس جانشان مسلمان شدند(همان ،۵۳). ظاهرادر اواخر قرن سوم هجری برای نخستین بار به حقوق آبیاری ( قنات) توجه شده است. دهقان رعیت باشیوه کار رعیتی، سهم بری از محصول با در نظر گرفتن عوامل پنجگانه تولید و با مازاد تولید و از نظر بهره برداری مقطع- تیولدار تابع دولت در دوره اسلامی رواج یافت. (خسروی،۶۱)

اسلاید ۱۸: در دوران عباسیان که دولت متمرکز بود مالکیت قانونی و کنترل دیوانی اعمال می شد. اقطاع در این دوره به وجود آمد . بنظر میرسد که در عهد عباسیان بر وسعت املاک خالصه معروف به(صوافی) افزوده شد.(لمتون،۷۶ )در این دوره تحت عنوان هبه و هدیه هزاران ده را خریداری و تملیک کردند.( همان،۷۷-۷۸ ). راه دیگر واگذاری زمینهای افراد شکست خورده به دولت بود. هدف این واگذاری این بود ۱- تا صاحبان زمین بتوانند از این راه در عواید زمین با خلیفه شریک شوند ۲- برای رهایی از دست محصلان بی انصاف خراج گیر بود.نوع دیگر زمینهای بخششی بود . زمینهایی هم وجود داشتند که به شکل خالصه و قرقی جهت چرانیدن اسبان و حشام خلیفه بود. نوع بعدی زمینهای وقفی بودکه در این دوره به وجود آمد . این زمینها به نهادهای مذهبی تعلق داشته و از مالیات معاف بودند.از شواهد بر می آید که کدخدا در این دوره بوجود آمده باشد.(خسروی،۳۱).دردوره اسلامی و احتمالا از قرن سوم هجری به بعد رئیس ده به کدخدا تبدیل نام یافت.عباسیان

اسلاید ۱۹: در دوره سلجوقیان وضع نابسامان اقتصادی از طریق اقطاع دادن حل می گردید و به عنوان یکی از روشهای اداری بوروکراسی شکل گرفت و سپس به یک سیستم نظامی تبدیل شد.به دلیل شکست اقتصادی حقوق نظامیان پرداخت نمیشد از این رو نظامیان به روش اقطاع متوصل شدند.در این دوره طبقه مالک و طبقه مستاجر املاک خالصه وجود داشت .پس از تثبیت قدرت بسیاری از حکام سابق محلی بصورت موالی در آمدند. از مطالعات چنین بر می آید که بارزترین خاصیت اداره املاک و اراضی در دوره سلجوقی روش اقطاع بوده است. اقطاع زمینهایی بوده که حکومت مرکزی مستقیما” آنهارا اداره می کرده تابه هنگام لزوم جهت مصارف قشون از محصولات آن استفاده کنند(لمبتون،۱۴۰).اقطاع به دو دسته تقسیم می شد: اقطاع دیوانی و لشکری .مقطعات امیران و ملکان نیز وجود داشته و اقطاعات عطیه نیز به عنوان ملک شخصی به این و آن هدیه داده می شد. در این دوره زمینهای وقفی نسبتا” زیاد بود. مالکیت فردی در دوره سلجوقیان به رسمیت شناخته شد. مردم به نظامی و غیر نظامی تقسیم می شدند که نظامیان را اغلب ترکها تشکیل می دادند.دهقانان در این دوره همچنان وجود دارند. در بعض موارد از بزرگان و اسباب خاص یاد شده است(همان،۱۳۱). بعد از مالک خان حاکم بوده است . خان قسمتهای مختلف را به اعضاء کوچکتر خاندان خود می داد(همان،۱۳۳). نحوه ارتباط و طبقه بندی در دوره سلجوقیان به صورت سلطان – حاکم(ملاکان واربابان)، دهقانان بود . دهقانان خود به دودسته تقسیم می شدند:۱- دهقانانی که در املاک خالصه و موقوفه مشغول بودند۲- دهقانانی که در اقطاعات حاکم به سر می بردند.در کنار این دو دسته برزگران در زمینهابه صورت مواکره۱ کار می کردند.در کنار این گروهها شحنه امور انتظامات را بر عهده داشت که خود از صاحبان اقطاع بود. مالیاتها یی که در این دوره اخذ می شد عبارت بودنداز:۱- مستمر۲- ضریبه یا مالیات اضافه و زائد(لمبتون،۱۵۵)، ۳- طیارات۴- حوالاتی هم توسط سلطان صورت می گرفته است.سلجوقیان

اسلاید ۲۰: مغولان سرزمینهای شکست خورده را یورتخاندان سلطنتی می دانستند(همان،۱۳۴). زمین در دوره مغول بدینصورت تقسیم شده بود: ۱- یورت جهت چرای احشام۲- اینجو، زمینهای خالصه ای که میان خاندان سلطنتی تقسیم می شد و عایدات آن صرف مخارج دستگاه شاه و یا نگهداری سپاه می شد.۳- دیوانی، زمینهای متعلق به دیوان . اما میان دیوان و اینجو مرز مشخصی نبود.۴- زمینهای ملکی که خصوصی بودند (همان،۱۹۷). کلا”‌دوران مغول یعنی افزایش بزرگ- زمینداری است (لهسایی زاده ،۱۷۰ ).در دوره مغول در ترکیب طبقه زمین دار تغییرات نسبتا” فراوانی راه یافت.۱- اعضای طبقه حاکم مغولان که زمینهای وسیعی را در اختیار داشتند۲- عمال مبرز حکومت که زمینهای وسیعی در تصرف داشتند.۳ – زمینداران سابق.مالکین غایب از ده در این دوره وجود داشته است. ماموران محلی به نام“ باسقاف” که از طرف فرماندهان نظامی منصوب می شدند، متصدی و صول عواید مالیاتی بودند(لمتون ،۱۷۰). چندین مالیات وصول می شد . در بعضی موارد مالیات را به مقاطعه می دادند.ایلچیان به عمد آتش اختلاف محلی را دامن می زدند تا برای فرو نشاندن آن از مردم اخاذی کنند.همچنین نوشتن حواله به دهات رواج داشت.کدخدا نیز در این دوره وجود داشته است که در امر جمع آوری مالیات به ماموران حکومتی کمک می کرده است. برای هر ولایت یک “بیتکچی” معین شد تا در قبال دیوان مسؤل باشد. مردم بدهی های مالیاتی خود را به مامورانی که به” صاحب جمع “ معروف بودند می پرداختند. انبار دار مالیات هم” قابض“ نام داشت. علاوه بر وجود کدخدایان از ریش سفیدان و نفوذ آنان در این دوره یاد شده است.تغییرات ارضی در دوره مغول: اینجوها توسط غازان به شاهزادگان ذکور فروخته شد( وقف گردید). در مورد اقطاعات بایدگفت : اقطاعات را نخست میان امیران هزار ده تقسیم می کردند وآنان زمین اقطاعی را میان امیران صد ده قسمت می کردند و وظیفه اینان آن بود که اقطاع را به اقطاعات کوچکتر و انفرادی پخش کنندو….در دوره تیموری نیز همانند مغولان یورت ها به اتباع خود واگذار می گردید.مغول(قرن۷ه.ش-۱۳م)

اسلاید ۲۱: در این دوره مسئله زمینداری معنی و مفهوم جدیدی به خود می گرفت.تئوری شاه مالک تمام زمینها ست، قوت بیشتری یافت .تحول بزرگ زمینداری در دوره صفوی گسترش زمینهای وقفی بود.بسیاری از پادشاهان صفوی زمینهای خود را به وقف تبدیل کردند. از نظر تقسیمات انواع زمین در این دوره عبارت بود:۱- زمینهای دولتی۲- سلطنتی۳- وقفی که در این دوره گسترش یافت۴- واگذاری(لهسایی زاده،۳۸).تیول به همان شکل گذشته می باشد.حکومتهای ولایتی از بسیاری جهات شبیه به اقطاعات دوران سلجوقی بود.حکومت ولایات از طرف حکومت مرکزی به افراد واگذار می گردید.البته علاوه بر تیول حکام محلی در این دوره مخارج سپاهیان اطراف شاه نیز از مخارج تیول زمینهای خالصه تامین می گردید. نحوه تیول دادن و اجرای مقررات مربوط به آن چنانکه از مطالعات دست گیر می شود در حوزه تحت نفوذ دولت در ولایات مختلف یکسان نبوده است. به تبع آن احتمالا نحوه اداره مملکت نیز در آن ولایات ( در امور زراعی) متفاوت باشد.بطور کلی می توان پیرامون این دوره چنین نوشت : حکومتهای ولایتی از بسیاری جهات شبیه به اقطاعات دیوانی دوره سلجوقی بود.حکومت ولایات از طرف حکومت مرکزی به افراد واگذار می گردید. حکام نیز ناحیه تحت امر خودرا به تقسیمات فرعی منفرد به کسان واگذار می کردند. با این حال از طرف حکومت مرکزی در هر ولایت ۳ نفر مامور منصوب می شدند. یکی از آنان به جانشین معروف بود و پیوسته در مراکز ولایت با حاکم به سر می برد.دومی وزیر یا ناظر و سومی که وظیفه عمده او گزارش همه وقایع به شاه بودکه به واقعه نویس معروف بود (لمبتون،۲۱۶).وظایف کدخدا در دوره صفوی: ۱- ریاست بر دهات۲- وصول مالیات و عوارض.در بعضی نقاط مملکت پس از تیولداران، داروغه ها و کلانتران و کدخدایان قرار داشتند.در بعضی جاها نیز از میراب و مادی سالار(سرپرست انهار)نام برده شده است.در نقاطی نیز از غازیان- کدخدایان و ریش سفیدان و رعایا نام برده شده است((همان،۲۲۰).بعد از دوران صفویه فئو دالیسم جایگاه مسلط را نسبت به نظام آسیایی به دست آورد. مالکیت توارثی به سرعت گسترش یافت و پایه هایی برای خصوصی شدن بسیاری از زمینها به وجود آمد. رهبران ایلی شروع به تبدیل زمینها ی واگذاری به زمینهای خصوصی کردند. در این دوران روابط ارباب و رعیتی استحکام بیشتری به خود گرفت ودر نتیجه خود مختاری روستاها کاهش یافت و زارعین وابسته به ارباب شدند.صفویه(قرن ۱۶م،دهم ه.ش)

اسلاید ۲۲: افشاریه زمینداری و اداره امور اراضی اهمیت فراوانی ندارد و موجب تغییرات دیرپا در این رابطه نشده است. تغییرات درحدود صاحبان تیول ها بوده است(همان،۲۵۰ ).

اسلاید ۲۳: زندیهدر دوره زندیه به ویژه زمان کریم خان زند از صلح و آرامش نسبی برخوردار بود.چنین به نظر می رسد که در روزگار کریم خان رئوس مسائل مملکت داری تغیی