فایل ورد کامل یک رویکرد دامنه خاص برای ارزیابی اثربخشی فعالیت بدنی در نوجوانان: از مفهوم مقیاس تا اعتبار پیش بینی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

این مقاله، ترجمه شده یک مقاله مرجع و معتبر انگلیسی می باشد که به صورت بسیار عالی توسط متخصصین این رشته ترجمه شده است و به صورت فایل ورد (microsoft word) ارائه می گردد

متن داخلی مقاله بسیار عالی، پر محتوا و قابل درک می باشد و شما از استفاده ی آن بسیار لذت خواهید برد. ما عالی بودن این مقاله را تضمین می کنیم

فایل ورد این مقاله بسیار خوب تایپ شده و قابل کپی و ویرایش می باشد و تنظیمات آن نیز به صورت عالی انجام شده است؛ به همراه فایل ورد این مقاله یک فایل پاور پوینت نیز به شما ارئه خواهد شد که دارای یک قالب بسیار زیبا و تنظیمات نمایشی متعدد می باشد

توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل یک رویکرد دامنه خاص برای ارزیابی اثربخشی فعالیت بدنی در نوجوانان: از مفهوم مقیاس تا اعتبار پیش بینی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

تعداد صفحات این فایل: ۳۲ صفحه

هدف: مطالعه به منظور توسعه و تست یک دامنه خاص مقیاس اثربخشی فعالیت فیزیکی در نوجوانان برای پیش بینی رفتار فعالیت فیزیکی است.

طراحی: دو تحقیق مستقل انجام شد. مطالعه ۱ به بررسی ویژگی های روان سنجی یک پرسشنامه اثربخشی فعالیت بدنی دامنه خاص ،^(۱*) (DSPAEQ) تازه ساخته شده و مطالعه ۲ به آزمایش نمودن ابزار مقیاس برای پیش بینی فعالیت فیزیکی زمان اوقات فراقت و مدرسه می پردازد.

مواد و روش ها: در مطالعه ۱، داده های توصیفی فعالیت بدنی جهت تولید موارد مقیاس استفاده شدند. ساختار عامل مقیاس و ثبات داخلی در یک نمونه از ۲۷۲ نوجوانان مورد آزمایش قرار گرفت. یک زیر-نمونه از نوجوانان کانادایی (N = 104) و نیوزیلندی (N = 29) ، در مطالعه ۲ برای کشف اعتبار پیش بینی مقیاس، با استفاده از یک معیار ذهنی فعالیت فیزیکی اوقات فراقت و مدرسه بکار گرقته شد.

نتایج: یک آنالیز عامل محور اصلی در مطالعه ۱ به ما ۲۶ مورد، با پنج عامل راه حل منسجم و تفسیری نشان داد؛ که نماینده ی اوقات فراغت و تفریح، خانواده، سیار، رفت و آمد، و ساختارهای اثربخشی فعالیت فیزیکی مدرسه را به ترتیب شامل می شود. ۵ عامل راه حل ۸۱ از پاسخ واریانس را توضیح می دهد. در مطالعه ۲ مدل اثربخشی دامنه خاص توضیح داده شده به ترتیب ۱۶ و ۱ از پاسخ واریانس فعالیت بدنی اوقات فراغت و مدرسه را بیان می دارد، با در نظر داشتن اثربخشی فعالیت فیزیکی اوقات فراغت به عنوان یک عامل منحصر به فرد و قابل توجه برای فعالیت بدنی در اوقات فراغت.

نتیجه گیری: مطالعه ۱، شواهد قابلیت تصرف پنج عامل DSPEAQ را ارائه می دهد، در حالی که مطالعه ۲ نشان می دهد DSPEAQ توانایی پیش بینی دامنه خاص فعالیت های بدنی را دارد. این یافته آخر اهمیت ارتباط مقیاس بین عناصر رفتاری (فعالیت فیزیکی اوقات فراغت) و ارزیابی شناختی از این عناصر را (اثربخشی فعالیت بدنی اوقات فراغت) کم اثر می کند.

واژه‌های کلیدی: ساخت مقیاس | اثر بخشی فعالیت بدنی خاص دامنه | فعالیت بدنی | نوجوانان | پیش بینی

عنوان انگلیسی:

A domain-specific approach for assessing physical activity efficacy in adolescents: From scale conception to predictive validity

~~en~~ writers :

Nerissa Campbell a, *, Casey Gray a, Louise Foley b, Ralph Maddison b, Harry Prapavessis a

Objective: To develop and test the utility of a domain-specific physical activity efficacy scale in adolescents for predicting physical activity behaviour.

Design: Two independent studies were conducted. Study 1 examined the psychometric properties of a
newly constructed Domain-Specific Physical Activity Efficacy Questionnaire (DSPAEQ) and study 2 tested
the utility of the scale for predicting leisure- and school-time physical activity.

Methods: In study 1, descriptive physical activity data were used to generate scale items. The scales factor
structure and internal consistency were tested in a sample of 272 adolescents. A subsequent sample of
Canadian (N ¼ ۱۰۴) and New Zealand (N ¼ ۲۹) adolescents, was recruited in study 2 to explore the scales
predictive validity using a subjective measure of leisure- and school-time physical activity.

Results: A principle axis factor analysis in study 1 revealed a 26-item, five-factor coherent and interpretable solution; representative of leisure and recreation, household, ambulatory, transportation, and
school physical activity efficacy constructs, respectively. The five-factor solution explained 81% of the
response variance. In study 2 the domain-specific efficacy model explained 16% and 1% of leisure- and
school-time physical activity response variance, respectively, with leisure time physical activity efficacy
identified as a unique and significant contributor of leisure-time physical activity.

Conclusion: Study 1 provides evidence for the tenability of a five factor DSPEAQ, while study 2 shows
that the DSPEAQ has utility in predicting domain-specific physical activity. This latter finding underscores
the importance of scale correspondence between the behavioural elements (leisure-time physical activity) and cognitive assessment of those elements (leisure-time physical activity efficacy).

Keywords: Scale construction | Domain-specific physical activity efficacy | Physical activity | Adolescents | Prediction

$$en!!